บทที่ 364 เจ็ดขวบผู้เป็นผู้นำตระกูล

บทที่ 364 เจ็ดขวบผู้เป็นผู้นำตระกูล

  โหลวจิ่นถังคำนับลู่เฉาเฉาเป็นการแสดงความขอบคุณ

  เธอส่งดาบที่หักของพี่ชายให้สาวใช้เก็บรักษาไว้อย่างดี

  เจ็ดผู้เฒ่าตระกูลโหลวขมวดคิ้ว "การประลองใหญ่ครั้งนี้มุ่งเน้นความกลมเกลียว ห้ามทำร้ายอีกฝ่ายถึงชีวิต!"

  "นี่เป็นเพียงการประลองเท่านั้น การยอมแพ้ไม่ใช่เรื่องน่าอาย!"

  "การท้าประลอง เริ่มได้!"

  ดาบยาวในมือของโหลวซวี่เหยียนมาจากสุสานดาบ เป็นดาบวิญญาณที่เขาดึงออกมาได้ในครั้งก่อนจนทำให้สุสานดาบสั่นสะเทือน

  ในตอนนี้ แทบทุกคนไม่คาดหวังว่าโหลวจิ่นถังจะสามารถชนะได้

  ท้ายที่สุดแล้ว เธออายุเพียงเจ็ดขวบเท่านั้น

  "ท่านอา ขอคำชี้แนะด้วย!" เด็กสาวจ้องมองด้วยสายตาที่มุ่งมั่นและสุภาพยิ่งนัก

  "ชี้แนะคงพูดได้ไม่เต็มปาก เอาเป็นว่ามาประลองกันเถอะ" โหลวซวี่เหยียนหัวเราะเบา ๆ

  ครานี้โหลวจิ่นถังไม่ได้เป็นเหมือนก่อน ตอนนี้เธอเรียนรู้ที่จะรุกกลับไปแล้ว

  เธอเพียงแค่ยกดาบขึ้นอย่างแผ่วเบา ก็สัมผัสได้ถึงความพิเศษของดาบเล่มนี้

  เพียงแค่คิด ดาบนี้ก็สามารถพาเธอลอยขึ้นฟ้าได้

  "อ๊ะ ดาบของจิ่นถังไม่ใช่ดาบประจำตระกูลโหลวนี่?" เหล่าญาติที่มองดูอยู่เบิกตากว้าง ดาบนี้พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน!

  "ได้ยินว่า เป็นดาบที่องค์หญิงตัวน้อยแห่งแคว้นเป่ยจาววัยสามขวบสอนให้"

  "สอนเพียงสามวันเท่านั้น" โหลวเย่วหมิงยกนิ้วขึ้นมาชูสามนิ้ว

  "ดาบประจำตระกูลโหลวนั้นเป็นวิชาดาบที่เทพสงครามถ่ายทอดให้ จัดได้ว่าเป็นยอดดาบของแผ่นดิน... แต่ทำไม..." ดูเหมือนว่ากำลังถูกบดบังด้วยวิชาดาบนี้?

  "โธ่เอ๊ย โหลวซวี่เหยียนฝึกฝนดาบประจำตระกูลโหลวจนถึงขั้นสูงสุดแล้ว เด็กสาวคนนี้อันตรายแล้ว!"

  "ยิ่งไปกว่านั้น โหลวซวี่เหยียนยังมีดาบวิญญาณจากสุสานดาบ ดาบที่แข็งแกร่งไร้เทียมทาน..."

  ยังพูดไม่ทันขาดคำ

  พลันได้ยินเสียง "ปัง" ดังขึ้น

  ดาบวิญญาณที่แข็งแกร่งไร้เทียมทานในมือของโหลวซวี่เหยียนถูกฟันขาดออกเป็นสองท่อนอย่างจัง

  ปลายดาบหักขาดกระเด็นออกไปกลางอากาศ

  ปลายดาบแฉลบไปโดนแก้มของโหลวซวี่เหยียนจนเกิดรอยแผลแดงฉาน

  แม่ทัพโหลวรีบยืนขึ้น สีหน้าเคร่งขรึม กำหมัดแน่น เขาเหมือนจะได้ยินเสียงหัวใจเต้นอย่างรัว

  ตึก ตึก ตึก...

  กระบวนท่าดาบของจิ่นถัง ไม่ธรรมดา!!

  "นาง... นางฟันดาบวิญญาณของโหลวซวี่เหยียนขาดแล้ว!!" ญาติที่นั่งอยู่บนอัฒจันทร์อุทานออกมา ตัวสั่นสะท้านจนขนลุกไปทั้งตัว

  โหลวจิ่นถังรู้สึกว่ามือทั้งสองข้างสั่นเทาอย่างหนัก

  ในหัวมีแต่สิ่งที่ลู่เฉาเฉาสอนเกี่ยวกับเพลงดาบ

  กระบวนท่าแรก...

  กระบวนท่าที่สอง...

  กระบวนท่าที่สาม...

  เธอแกว่งดาบขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า โหลวซวี่เหยียนที่แต่เดิมไม่ยอมใส่ใจต้องถอยร่นไปทีละก้าว ๆ ไม่กล้าประมาทอีกต่อไป

  ดวงตาของเขาเริ่มแฝงความบ้าคลั่ง

  "จิ่นถัง ระวัง!" โหลวยวิ๋นเจิงมองเห็นโหลวซวี่เหยียนเข้าใกล้จิ่นถัง เขาจับตาดูการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายตลอดเวลา

  เมื่อเห็นโหลวซวี่เหยียนหยิบอาวุธลับออกจากอก สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

  รอบตัวของโหลวจิ่นถังมีเข็มวิญญาณที่แหลมคมรอบทิศทาง พุ่งตรงเข้าหาเธอ

  แม่ทัพโหลวพุ่งตัวไปข้างหน้า

  แต่โหลวจิ่นถังไม่รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย เธอใช้กระบวนท่าที่สี่อย่างรวดเร็ว

  กระแสดาบไร้รูปพุ่งออกไปเหมือนกับโล่มองไม่เห็น ขวางเข็มวิญญาณทั้งหมดไว้นอกเกราะดาบ

  เข็มวิญญาณมากมายลอยค้างอยู่กลางอากาศ

  "เกราะกระบวนท่าดาบ!"

  "นางบรรลุถึงจิตแห่งดาบแล้ว..." เจ็ดผู้เฒ่าตะลึงจนใบหน้าชาไปหมด นี่มันเกินความเข้าใจของเขาไปแล้ว

  เขาฝึกมาจนแก่ก็ยังไม่บรรลุถึงจิตแห่งดาบ

  โหลวจิ่นถังเหวี่ยงดาบเฉาเอ๋อร์ขึ้น กระแสพลังพุ่งออกมาจนเข็มวิญญาณนับไม่ถ้วนระเบิดออกในพริบตา

  "ท่านอา รับดาบของจิ่นถังไป!" โหลวจิ่นถังจับดาบด้วยมือขวา รู้สึกถึงกระแสพลังที่ไหลเวียนอยู่ภายในร่าง

  เธอเงื้อดาบเฉาเอ๋อร์ขึ้น ฟาดตรงเข้าไปหาโหลวซวี่เหยียนอย่างสุดแรง

  ตูม!!

  แสงดาบคมกริบวาบขึ้น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ผู้คนยังไม่ทันได้ถอยก็เห็นแท่นประลองถูกฟันขาดไป!

  เศษหินนับไม่ถ้วนตกลงมาจากแท่นประลอง ผู้คนต่างตกใจหนีไปคนละทิศทาง

  โหลวซวี่เหยียนถูกดาบนี้ฟาดกระเด็นออกไป

  เขาพ่นเลือดออกมาคำโต ล้มลงกับพื้นไม่รู้เป็นหรือตาย

  "รีบหนีออกมา แท่นประลองจะถล่มแล้ว!"

  ดาบนี้ดูดกลืนพลังของโหลวจิ่นถังจนหมดสิ้น แม่ทัพโหลวจึงรีบพุ่งตัวเข้ามาอุ้มเธอออกจากแท่นประลองทันที

  โครม...

  เจ็ดผู้เฒ่าเพิ่งสั่งให้ญาติพี่น้องแยกย้ายกันออกไป แท่นประลองก็ถล่มลงตรงหน้า กลายเป็นเศษซากปรักหักพัง

  ใบหน้าของโหลวจิ่นถังซีดเผือด ร่างกายไร้เรี่ยวแรง

  มือที่จับดาบเฉาเอ๋อร์นั้นสั่นเทาไปหมด

  ทั้งสนามเงียบสนิท

  ตระกูลโหลวทั้งตระกูลเงียบราวกับไร้ชีวิต จ้องมองไปที่โหลวจิ่นถังอย่างตกตะลึง

  "ถล่มแล้ว...แท่นประลองถูกนางฟันขาด!" โหลวเย่วหมิงพึมพำออกมา สายตาเลื่อนลอยเหมือนอยู่ในความฝัน

  "ชนะแล้ว นางชนะแล้ว!"

  "นางเอาชนะโหลวซวี่เหยียน กลายเป็นผู้นำตระกูลคนใหม่! ผู้นำตระกูลวัยเจ็ดขวบ?" ญาติคนหนึ่งอุทานออกมาด้วยน้ำเสียงที่แหลมสูงอย่างตกใจ

  "ตระกูลโหลวสืบทอดมาเป็นพันปี ไม่เคยมีผู้นำตระกูลอายุเจ็ดขวบมาก่อน! และ...ยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย?"

  "นางฝึกวิชาดาบอะไร ทำไมถึงได้ร้ายกาจเช่นนี้? ถ้าฉันดูไม่ผิดนะ การโจมตีครั้งสุดท้ายของนางทำให้พลังฟ้าดินตอบสนองเลยทีเดียว"

  ในสนามเต็มไปด้วยเสียงฮือฮา เหมือนกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ทุกคนพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น

  ทุกคนจ้องมองไปที่โหลวจิ่นถังด้วยสายตาเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง ส่วนเธอเองนั้นก็อุ้มดาบไว้ในอ้อมแขน เดินโซซัดโซเซไปหาลู่เฉาเฉา

  "เฉาเฉา ข้าไม่ทำให้ท่านเสียหน้าใช่หรือไม่"

  พูดจบก็ค่อย ๆ ล้มลงกับพื้นอย่างนุ่มนวล

  ลู่เฉาเฉาหยิบดาบเฉาเอ๋อร์กลับมา สายตาเย็นชา "อืม เจ้าไม่ทำให้ข้าผิดหวัง"