ตอนที่ 110 มหาปุโรหิตแห่งลัทธิแมงมุมปีศาจ

ตอนที่ 110 มหาปุโรหิตแห่งลัทธิแมงมุมปีศาจ

“หึๆ! สัตว์วิญญาณไร้ค่า! การที่เจ้าแข็งแกร่งขึ้นไปถึงระดับทองได้ ก็เป็นเพราะ”ลิงเพลิง“ได้รับวัสดุวิวัฒนาการมาจากข้า!”

“ตอนนี้กลับคิดจะโจมตีข้างั้นเหรอ?!”

“สั่งสอนมันซะ! ต้นกล้วยมรกตทอง!”

เหยียนเฟยเฉินทำสีหน้าเย็นชา เขาสั่งให้ “ต้นกล้วยมรกตทอง” ลงมือ

ฟิ้วววววว!

เถาวัลย์สีน้ำตาลทองพุ่งออกมาจากพื้นดิน! มันโจมตี “ลิงกรงเล็บเพลิง”!

ถึงแม้ว่า “ลิงกรงเล็บเพลิง” จะแข็งแกร่งก็ตาม

แต่มันก็ไม่ใช่คู่มือของ “ต้นกล้วยมรกตทอง” ระดับทอง!

ไม่นาน “ลิงกรงเล็บเพลิง” ก็ถูกเถาวัลย์รัดเอาไว้!

เรื่องนี้มันหลีกเลี่ยงไม่ได้!

“ต้นกล้วยมรกตทอง” แข็งแกร่งมาก!

ยิ่งไปกว่านั้น “ลิงกรงเล็บเพลิง” ยังได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้กับปลาเกล็ดขาวเงายักษ์!

ที่สำคัญที่สุดก็คือตอนนี้ “ลิงเพลิง” ตายแล้ว! มันจึงไม่สามารถบัญชาการ “ลิงกรงเล็บเพลิง” ได้!

ดังนั้น “ลิงกรงเล็บเพลิง” จึงพ่ายแพ้!

แต่เหยียนเฟยเฉินไม่ได้คิดจะปล่อยมันไป

การที่ “ลิงกรงเล็บเพลิง” กล้าโจมตีเขา… มันทำให้เขาโกรธมาก!

เหยียนเฟยเฉินจึงสั่งให้ “ต้นกล้วยมรกตทอง” โจมตีมันอย่างต่อเนื่อง!

เถาวัลย์สีน้ำตาลทองที่เต็มไปด้วยหนาม ฟาดลงบนร่างกายของ “ลิงกรงเล็บเพลิง”!

ทุกครั้งที่ถูกโจมตี! เนื้อหนังของ “ลิงกรงเล็บเพลิง” ก็จะหลุดออก!

ไม่นานนัก “ลิงกรงเล็บเพลิง” ก็กลายเป็นลิงเลือด! มัน… ใกล้เต็มที!

เหยียนเฟยเฉินจึงสั่งให้ “ต้นกล้วยมรกตทอง” หยุด

“ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นสัตว์วิญญาณที่ไม่รู้จักบุญคุณ แต่การที่ต้องตายแบบนี้มันก็น่าเสียดาย ข้าจะเก็บเจ้าไว้เป็นหนูทดลองก็แล้วกัน”

“การที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการทดลองอันยิ่งใหญ่ของข้า… ถือว่าเป็นเกียรติของเจ้าแล้ว”

เหยียนเฟยเฉินมอง “ลิงกรงเล็บเพลิง” ที่กำลังจะตาย

การทดลองลับของเขาต้องใช้สัตว์วิญญาณลิงจำนวนมาก

“ลิงกรงเล็บเพลิง” ระดับทอง… เป็นหนูทดลองชั้นดี!

ถึงแม้ว่าการฆ่ามันทิ้งจะเป็นอะไรที่ทำให้สะใจ แต่มันก็เป็นเรื่องที่สิ้นเปลือง!

ดังนั้นเหยียนเฟยเฉินจึงไม่ได้ฆ่ามัน

เหยียนเฟยเฉินจึงหันไปมองไป๋จื่ออันที่ยืนอยู่ไกลๆ

ตอนนี้ไป๋จื่ออันได้ยกเลิกการ “ผูกพันธะ” แล้ว

แต่เขาก็ไม่ได้หนีไปไหน เขากำลังมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ

“เจ้าเด็กนี่ ไม่กลัวตายรึไง? เห็นข้าอยู่ตรงนี้ยังไม่คิดหนีอีก?”

“ลิงเพลิงบอกว่า… เจ้ามาที่นี่ก็เพื่อตามหาข้า? รู้รึเปล่าว่าข้าเป็นใคร?”

เหยียนเฟยเฉินมองไป๋จื่ออัน

เขาไม่คิดเลยว่าไป๋จื่ออันจะกล้าขนาดนี้? ทั้งที่เห็นพลังของ “ต้นกล้วยมรกตทอง” แล้วกลับยังไม่คิดหนี

ดีมาก!

ก่อนที่การทดลองจะเสร็จสิ้น เขาไม่อยากให้ใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ “ป่ากล้วยมรกต”!

ถ้าหากสามารถฆ่าไป๋จื่ออันได้ ทุกอย่างก็คงจะดี!

แต่เหยียนเฟยเฉินก็รู้สึกสงสัย

จากที่ “ลิงเพลิง” บอก… ไป๋จื่ออันมาที่นี่ก็เพื่อตามหาเขา?

เหยียนเฟยเฉินไม่เข้าใจ

จริงๆ แล้ว เขาคิดว่า “ลิงเพลิง” โกหก

เพราะเขาไม่รู้จักไป๋จื่ออัน และเขาก็ไม่คิดว่าไป๋จื่ออันจะมีพลังมากพอที่จะมาเล่นงานเขา!

แต่ถ้าหากไป๋จื่ออันมาที่นี่เพื่อตามหาเขาจริงๆ ล่ะก็? นั่นก็หมายความว่าที่ซ่อนของเขาถูกเปิดเผยแล้ว!

แบบนี้เขาต้องย้ายที่อยู่!

ดังนั้น ไม่ว่าไป๋จื่ออันจะมาที่นี่เพราะอะไร? เขาต้องรู้ให้ได้!

เพราะถ้ำแห่งนี้มันสมบูรณ์แบบมาก! มันตรงกับความต้องการของเขา! แถมยังเป็นส่วนตัว!

ถ้าหากเป็นไปได้เขาก็ไม่อยากย้ายไปไหน!

คำตอบของไป๋จื่ออันจะตัดสินการกระทำของเขา!

“ผมตามล่า”ลิงเพลิง“เพราะ… ผมมีเรื่องกับกลุ่มนักผจญภัยลิงแดง”

“แต่ไม่คิดเลยว่า… มหาปุโรหิตแห่งลัทธิแมงมุมปีศาจ! ผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชร! เหยียนเฟยเฉิน! จะมาซ่อนตัวอยู่ใน”ป่ากล้วยมรกต“แบบนี้?”

ไป๋จื่ออันพูดอย่างช้าๆ

ใช่แล้ว ไป๋จื่ออันเดาตัวตนของชายชราคนนี้ได้!

ชายชราตัวเล็กๆ คนนี้ก็คือหนึ่งในมหาปุโรหิตของลัทธิแมงมุมปีศาจ! เขาเป็นถึงผู้นำของลัทธิแมงมุมปีศาจในมิติลับหมื่นรังไหม! ผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชร!

ลักษณะเด่นของเขานั้นชัดเจนมาก!

ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋จื่ออันยังเคยได้ยินเรื่องของ “ลัทธิแมงมุมปีศาจ” ที่จวนเจ้าเมือง

เขารู้จักสมาชิกคนสำคัญๆ ของ “ลัทธิแมงมุมปีศาจ” เป็นอย่างดี

เหยียนเฟยเฉิน เป็นถึงสมาชิกคนสำคัญของ “ลัทธิแมงมุมปีศาจ” ในมิติลับหมื่นรังไหม!

ตอนที่โลกสองใบปะทะกัน…

“ลัทธิแมงมุมปีศาจ” ได้ปะทะกับเมืองไป๋หลิน! ตอนนั้น… เหยียนเฟยเฉินก็อยู่ที่นั่น!

ในการต่อสู้ครั้งนั้น สัตว์วิญญาณของไป๋จิ้งฉงตายไป 1 ตัว!

ตอนนั้น ไป๋จื่ออันคิดว่าเหยียนเฟยเฉินคงจะตายไปแล้ว คงจะถูกปู่ของเขาฆ่าตาย!

ไม่คิดเลยว่าเขากลับรอดชีวิตมาได้?! แถมยังมาซ่อนตัวอยู่ใน “ป่ากล้วยมรกต”?!

“เจ้าเด็กนี่เป็นใครกันแน่?! ทำไมถึงรู้จักข้า?!”

“รู้จักข้าแล้ว แต่ก็ยังกล้ามาอยู่ตรงหน้าข้าอีกเหรอ? ไม่กลัวข้าฆ่าแกงั้นเหรอ?”

เหยียนเฟยเฉินทำสีหน้าไม่พอใจ

ไป๋จื่ออันรู้จักเขา! เรื่องนี้ทำให้เหยียนเฟยเฉินคิดว่า… “ลิงเพลิง” คงจะพูดความจริง!

เด็กคนนี้มาที่นี่ก็เพื่อตามหาเขา!

เรื่องนี้ไม่ใช่ข่าวดีสำหรับเขา!

แน่นอน เด็กหนุ่มคนหนึ่ง เหยียนเฟยเฉินไม่ได้กลัว

สิ่งที่เขากังวลก็คือ การที่ตัวตนของเขาจะถูกเปิดเผย! ถึงแม้ว่าเขาจะจัดการไป๋จื่ออันได้… แต่ก็คงจะมีศัตรูคนอื่นๆ ตามล่าเขาอย่างไม่ลดละ!

ไม่งั้นหลังจากที่ไป๋จื่ออันรู้จักตัวตนของเขาแล้ว ทำไมถึงได้สงบนิ่งอยู่ได้? ทำไมถึงไม่คิดที่จะหนี?

แบบนี้แสดงให้เห็นว่าเขามี “ภูมิหลัง” ที่แข็งแกร่ง!

ดูเหมือนว่าเขาคงต้องย้ายที่อยู่แล้ว!

หลังจากที่ฆ่าไป๋จื่ออันเขาจะรีบออกจากที่นี่!

“กลัว? ทำไมฉันต้องกลัวด้วยล่ะ? ผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชรที่เหลือสัตว์วิญญาณระดับทองแค่ตัวเดียวน่ะ?”

ไป๋จื่ออันยิ้ม เขามองเหยียนเฟยเฉิน

ใช่แล้ว ตอนนี้เหยียนเฟยเฉินเหลือสัตว์วิญญาณแค่ตัวเดียวเท่านั้น!

มันก็คือ “ต้นกล้วยมรกตทอง”!

ไป๋จื่ออันรู้เรื่องนี้

ตอนที่เหยียนเฟยเฉินปรากฏตัวขึ้น ไป๋จื่ออันก็ใช้ [เนตรหยั่งรู้] ตรวจสอบเขาแล้ว

แต่พอเห็นข้อมูลของเหยียนเฟยเฉิน เขาก็รู้สึกตกตะลึง!

[ชื่อ] : เหยียนเฟยเฉิน

[พรสวรรค์] : หลอมรวม (A)

[ขอบเขต] : เพชรขั้นต้น

[สัตว์วิญญาณ] : ต้นกล้วยมรกตทอง (ทองขั้นต้น)

นี่คือข้อมูลของเหยียนเฟยเฉิน

เขาไม่คิดเลยว่า ผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชรจะมีสัตว์วิญญาณแค่ตัวเดียว? แถมยังเป็น “ต้นกล้วยมรกตทอง” ที่เพิ่งจะวิวัฒนาการ?!

แต่พอคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ไป๋จื่ออันก็พอจะเดาอะไรบางอย่างออก

เหยียนเฟยเฉินคงจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการต่อสู้ครั้งก่อน สัตว์วิญญาณของเขาคงจะตายไปหมดแล้ว!

เขาจึงได้แต่ทำสัญญากับ “ต้นกล้วยมรกต” ระดับเงินขั้นสูงสุด! และช่วยให้มันวิวัฒนาการ! เพื่อที่จะได้มีพลังระดับทอง!

นี่เป็นเพียงแค่การคาดเดาของไป๋จื่ออัน

ถ้าไม่ใช่แบบนั้นสถานการณ์ของเหยียนเฟยเฉินคงไม่น่าอนาถขนาดนี้?

ไป๋จื่ออันเดาถูก!

เพราะในการต่อสู้ครั้งก่อน คนของ “ลัทธิแมงมุมปีศาจ” ได้วางแผนร้ายเล่นงานไป๋จิ้งฉง! ทำให้สัตว์วิญญาณของไป๋จิ้งฉงตายไป 1 ตัว!

ตอนนั้นไป๋จิ้งฉงโกรธมาก! เขาจึงได้สังหารคนของ “ลัทธิแมงมุมปีศาจ” จนหมด!

เหยียนเฟยเฉินโชคดี! เขารอดชีวิตมาได้!

แต่… เขาต้องสูญเสียสัตว์วิญญาณทั้งหมด! รวมไปถึงสัตว์วิญญาณคู่ใจระดับเพชร!

เขาจึงได้แต่ทำสัญญากับสัตว์วิญญาณระดับต่ำๆ ชั่วคราว!

นี่คือสถานการณ์ของเหยียนเฟยเฉิน!

ไป๋จื่ออันที่รู้เรื่องนี้จึงมีความมั่นใจมากขึ้น!

ถ้าหากเหยียนเฟยเฉินยังคงมีสัตว์วิญญาณระดับเพชร… ต่อให้มันจะบาดเจ็บสาหัส…

ไป๋จื่ออันก็คงจะหันหลังกลับแล้วหนีไป!

เพราะสัตว์วิญญาณระดับเพชรไม่ใช่สิ่งที่เขาจะรับมือได้!

ถึงแม้ว่ามันจะบาดเจ็บสาหัส! แต่พลังของมันก็ยังคงน่ากลัวเกินไปอยู่ดี!

แค่ทักษะเดียวก็สามารถฆ่าไป๋จื่ออันได้!

นี่แหละคือพลังของสัตว์วิญญาณระดับเพชร!

แต่ผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชรที่สูญเสียสัตว์วิญญาณคู่ใจ… ก็ไม่ต่างอะไรกับ… คนพิการ!

แบบนี้ไป๋จื่ออันจะต้องกลัวอะไร?

ถึงแม้ว่า “ต้นกล้วยมรกตทอง” จะเป็นสัตว์วิญญาณระดับทอง แต่มันก็เป็นแค่ระดับทองขั้นต้นเท่านั้น!

ไป๋จื่ออันจึงไม่หนี!

“เจ้าเด็กนี่เป็นใครกันแน่? ทำไมถึงรู้เรื่องของข้าดีจัง?”

เหยียนเฟยเฉินทำสีหน้าไม่พอใจ

เขาไม่คิดเลยว่าเรื่องที่เขาสูญเสียสัตว์วิญญาณคู่ใจ… ไป๋จื่ออันจะรู้?!

ไป๋จื่ออันเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงได้รู้เรื่องนี้?

“อยากรู้ว่าฉันเป็นใครงั้นเหรอ? ง่ายมาก เอาชนะฉันให้ได้ก่อนสิ บางทีฉันอาจจะบอกก็ได้นะ”

ไป๋จื่ออันยิ้ม

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้คิดจะบอก

ไป๋จื่ออันสั่งให้ลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์โจมตี!

ตูม!

ลูกไฟสีแดงเพลิงพุ่งออกมาจากปากของลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์!

แต่ลูกไฟที่พุ่งออกมานั้นไม่ได้โจมตีเหยียนเฟยเฉิน! แต่มันโจมตีไปที่… “ลิงกรงเล็บเพลิง” ที่กำลังจะตาย!