6 - ตัวการใหญ่
6 - ตัวการใหญ่
ฉินโม่รู้ดีถึงนิสัยของตนเอง
ชอบดื่มเหล้า ต่อสู้ และหาเรื่องยุ่งยากอยู่เสมอ เขาไม่มีทางสนใจที่จะไปมีเรื่องทะเลาะกับสตรีอย่างแน่นอน
ดังนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดจะต้องเป็นแผนการร้ายของผู้อื่นอย่างไม่ต้องสงสัย
“ข้าไม่รู้ ลืมไปแล้ว!” ฉินโม่ตอบหน้าซื่อ
“บิดาเจ้าเถอะ! ข้าต้องสืบให้ได้ว่าใครเป็นคนบงการ!”
เมื่อเห็นว่าฉินโม่ไม่ยอมพูด ฉินเซียงหรูก็คิดว่าเขาไม่อยากเปิดเผยเบื้องหลัง
แม้ว่าบุตรชายจะมีข้อบกพร่องหลายอย่าง แต่สิ่งหนึ่งที่ใครก็ไม่อาจกล่าวหาได้ คือเขาไม่เคยขาดความภักดี
“ลูกเอ๋ยไม่รู้ว่าตำแหน่งคู่หมั้นขององค์หญิงนี้ เจ้าจะรักษาไว้ได้หรือไม่” ฉินเซียงหรูถอนหายใจ
เมื่อกลับถึงบ้าน ฉินโม่เรียกบ่าวรับใช้ส่วนตัวมาพบ แม้ว่าเขาจะถูกผู้คนเรียกว่าเจ้าโง่ แต่ในฐานะบุตรชายของเจ้าพระยาเขาก็มีบ่าวทาสอยู่เป็นจำนวนมาก
นี่เป็นมาตรฐานของเหล่าขุนนางในเมืองหลวง
“เสี่ยวหลิว เจ้ารู้ไหมว่าใครเป็นคนบงการให้ข้าทำแกล้งป่วยและเชิญองค์หญิงมา?”
เสี่ยวหลิวตอบ “คุณชาย ข้าไม่ทราบ!”
“เจ้าไม่ได้ติดตามข้าอยู่ตลอดเวลาหรือ?”
เสี่ยวหลิวพูดด้วยความน้อยใจ “คุณชายรังเกียจข้าที่ไม่ดื่มเหล้า เลยไม่ยอมให้ข้าติดตามไปด้วย”
“เจ้าบ้า!”
ฉินโม่รู้สึกหงุดหงิด เลยตัดสินใจว่าสืบเรื่องนี้ต่อภายหลัง
เขานอนลงบนเตียงแล้วถามกี่ครั้ง “ทำไมถึงไม่มีสาวใช้มาดูแลข้า?”
“คุณชาย นายผู้เฒ่าไม่อนุญาต ต้องรอจนกว่าองค์หญิงจิงหยางจะแต่งเข้าบ้านของเราก่อนจึงจะอนุญาตให้ท่านมีอนุได้!”
ฉินโม่รู้สึกมึนงง ตัวเขาทะลุมิติมาที่อาณาจักรต้าเฉียน และยังเป็นบุตรชายคนเดียวของฉินกว๋อกง นี่คือผู้ที่มีสถานะสูงส่งเป็นรองเพียงอ๋องซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์เท่านั้น
อย่างไรก็ตามตำแหน่งนี้ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย เขาไม่เพียงไม่สามารถทำตามใจตัวเองได้แต่ยังต้องคอยดูสีหน้าขององค์หญิงที่เป็นฆาตกรฆ่าสามี หากนางไม่อนุญาตไม่มีทางที่เขาจะรับสตรีเข้าบ้านได้
“แล้วใครจะดูแลข้า?”
เสี่ยวหลิวยิ้มแหย “คุณชาย ข้าเอง”
“ไสหัวไป!”
ฉินโม่เตะเสี่ยวหลิวออกไปด้วยความหงุดหงิด
วันรุ่งขึ้น ฉินโม่กำลังหลับสนิท ก็ถูกเสี่ยวหลิวปลุกขึ้นมาจากความฝัน “คุณชาย ได้เวลาไปโรงเรียนแล้ว!”
“บ้าเอ๊ย ข้าไม่ไป ข้าจะนอน!”
ฉินโม่ไม่ชอบให้ใครมาปลุกตอนเช้า
“คุณชายทำแบบนี้ไม่ได้ ท่านเป็นนักเรียนแห่งสถาบันกว๋อจื่อเจี้ยน นายผู้เฒ่าต้องอ้อนวอนฝ่าบาทหลายวันกว่าที่ฝ่าบาทจะอนุญาตให้คุณชายเข้าเรียนที่นี่ได้ คุณชายอย่ารานน้ำใจของนายผู้เฒ่าเลย!”
“สถาบันกว๋อจื่อเจี้ยน มันไม่ใช่สถานที่ที่เหล่าองค์ชายและทายาทขุนนางระดับสูงมาพบปะและสร้างความสัมพันธ์กันหรือ?”
ฉินโม่พูดไม่ออก พ่อของเขาพยายามอย่างมากเพื่อให้เขาได้เข้าเรียนที่สถาบันนี้
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมฮ่องเต้ถึงไม่แปลกใจกับพฤติกรรมของเขา เพราะเรื่องที่เขาทำในอดีตนั้นคงเป็นเรื่องที่ฮ่องเต้คุ้นชินแล้ว
“ไม่ไป ข้ายังเจ็บอยู่ ค่อยว่ากันทีหลัง!”
ทันทีที่พูดจบ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก ฉินเซียงหรูยืนถือแส้หน้าประตูพร้อมกับใบหน้าบูดบึ้ง “ถ้าไม่ไป ข้าจะตีเจ้าจนตาย!”
“ท่านพ่อ ตระกูลของเราเป็นตระกูลกว๋อกงที่สืบทอดตำแหน่งรุ่นต่อรุ่น ข้าเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของท่านเมื่อท่านตายไปแล้วข้าก็ได้รับตำแหน่งกว๋อกงอยู่ดี แล้วท่านจะบังคับข้าไปเพราะปากกับองค์ชายหน้าเหม็นเหล่านั้นเพื่ออะไร?”
ฉินโม่ถอนหายใจและกล่าวต่อไปว่า “ตำแหน่งกว๋อกงถือว่าเป็นจุดสูงสุดของสามัญชนแล้ว ต่อให้ทำดีไปมากกว่านี้ก็ไม่เห็นจะมีประโยชน์อะไร?”
ฉินเซียงหรูโมโหจนใบหน้าเบี้ยว “เจ้าโง่ ข้ายังไม่ตายเจ้าก็แช่งให้ข้าตาย ข้าจะตีให้เจ้าตระหนักถึงความกตัญญู!”
ฉินโม่ถูกเฆี่ยนจนต้องกระโดดหนีไปมา “ท่านตีข้าข้าจะไม่นับว่าท่านเป็นพ่ออีก พอท่านตาย ข้าจะผลาญตระกูลกว๋อกงให้ล้มละลาย!”
แม้จะกล่าวเช่นนั้นแต่สุดท้ายเขาก็ยังถูกบังคับให้มาโรงเรียนอยู่ดี
เมื่อมาถึงสถาบันกว๋อจื่อเจี้ยน ผู้คนมากมายก็อยู่ที่นั่นแล้ว
“เจ้าโง่ฉิน เจ้ามาแล้วหรือ?”
"โง่จริงๆ! เจ้ากล้าถอนหมั้นองค์หญิงต่อหน้าฮ่องเต้ เจ้าไม่กลัวตายหรือ?"
ชายคนหนึ่งที่สวมชุดนักศึกษาสง่างามยิ้มแปลกๆ และดึงฉินโม่ไปที่มุมลับตาคน
ฉินโม่ที่ไม่รู้จักชายคนนี้จึงยังงุนงงอยู่เล็กน้อย ชายคนนั้นขยิบตาและถาม "เป็นอย่างไรบ้าง? สำเร็จหรือยัง?"
ฉินโม่ขมวดคิ้ว "สำเร็จอะไร? เจ้าเป็นใคร?"
"เจ้าโง่ฉินเลิกทำตัวปัญญาอ่อนได้แล้ว? ข้าคือองค์ชายแปด หลี่เยว่! เจ้าไม่จำได้หรือว่าเราเดิมพันกันเท่าไหร่?"
"เดิมพันอะไร?"
"เรื่องเดิมพันช่างเถอะ แล้วเป็นอย่างไรเจ้าจัดการพี่สาวข้าสำเร็จหรือไม่?"
ฉินโม่ถึงกับพูดไม่ออก เขารู้ทันทีว่าไอ้เจ้าองค์ชายแปดนี่แหละที่อยู่เบื้องหลังแผนการทั้งหมด
"อยากรู้หรือ?"
"แน่นอน!"
หลี่เยว่ยิ้มร้าย และยื่นหน้าเข้ามาใกล้
"ปัง!"
ฉินโม่กระแทกหมัดเข้าปลายคางของหลี่เยว่เต็มแรงจนส่งให้องค์ชายแปดลงไปนอนกองอยู่บนพื้นจากนั้นก็สาวหมัดใส่หน้าหลี่เยว่อย่างบ้าคลั่ง "ไอ้บ้า! เจ้าหลอกข้าให้ทำเรื่องบ้าๆ นี่ใช่ไหม? ข้าจะต่อยเจ้าให้ตาย!"
หลี่เยว่ร้องด้วยความเจ็บปวดและคนในสถาบันก๊กจื่อเจี้ยนต่างก็ตื่นตระหนก
"เจ้าโง่ฉินทำร้ายองค์ชายแปด! พวกเขาไม่ใช่สหายที่สนิทกันหรือ?"
"จะยืนเฉยทำไม! รีบเข้ามาห้ามเร็ว!" รัชทายาทหลี่ซินคำรามด้วยความโกรธ ก่อนที่ราชองครักษ์สองคนจะเข้ามาลากตัวฉินโม่ออกไป
หลี่เยว่ที่หน้าตาฟกช้ำโกรธจัด "เจ้าโง่ฉิน! เจ้าบ้าไปแล้วหรือ?"
"เจ้าต่างหากที่บ้า! องค์หญิงตีหัวข้าเกือบตาย ทุกอย่างมันเป็นความผิดของเจ้า!"
ในใจของฉินโม่คิดว่าบางทีฮ่องเต้คงจะโมโหและอาจจะปลดเขาออกจากตำแหน่งราชบุตรเขย นี่ถือว่าเป็นแผนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!
………………
