บทที่ 345 อาจารย์จักรพรรดิ!

แวะมา?

งั้นไปด้วยกันเถอะ!

นี่แหละคือความฉลาดของคุณชายเหยียน

แทนที่จะยอมแพ้เพราะหลิน เฟิงปฏิเสธ เขากลับให้ทางออกแก่ทั้งสองฝ่าย

เขาเห็นพลังของหลิน เฟิงด้วยตาตัวเอง

แม้จะเป็นแค่ระดับเซียน

จักรวรรดินิรันดร์ไม่ขาดแคลนผู้เชี่ยวชาญระดับเซียน

แม้แต่เซียนวิบัติก็มีเป็นฝูง

แต่ใครในบรรดาคนแกร่งพวกนั้นจะยอมรับเขา?

คนแกร่งคือคนที่จับมันไว้ในมือได้

หลิน เฟิงได้ยินคำพูดของกงจื่อเหยียนและพูดว่า "ได้"

ลุงฟู่และกงจื่อเหยียนโล่งอกเมื่อได้ยินคำพูดของเขา

ในขณะเดียวกัน ความยินดีก็เต็มเปี่ยมในหัวใจของพวกเขา

ด้วยการเข้าร่วมของหลิน เฟิง ปัจจัยด้านความปลอดภัยก็แข็งแกร่งขึ้นมาก

...

ลุงฟู่และองค์ชายฉีก็อยากจะนอนกลางวันและออกไปตอนกลางคืน

หลิน เฟิงปฏิเสธโดยตรง

"ตราบใดที่ผมอยู่ที่นี่ ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้" หลิน เฟิงยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "แม้แต่การตีฆ้องตีกลอง คุณก็ไม่ต้องกลัว"

กงจื่อเหยียนและลุงฟู่ประทับใจในบุคลิกที่มั่นใจของหลิน เฟิง

แน่นอนว่าพวกเขาเห็นด้วย

และด้วยหลิน เฟิงนำทาง ผมเกรงว่าเขาจะไปถึงในไม่ช้า

"คุณกำลังจะไปหาเผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมเหรอ?" หลิน เฟิงแปลกใจ

จริงๆ

เผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมนี้อยู่ในจักรวาลปัจจุบัน

"เผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมคือที่ที่แม่ผู้ให้กำเนิดของผมอยู่ ผู้นำเผ่าคือปู่ของผม ตอนนี้ลุงของผมเป็นผู้ดูแลเผ่า" คุณชายฉีพูด "เผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมอยู่ในกาแล็กซี่ชะตากรรม ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่"

"ตราบใดที่คุณชายฉีสามารถไปถึงกาแล็กซี่ชะตากรรมได้สำเร็จ..." ลุงฟู่พูดต่อ "ก็ไม่ต้องกลัวนักฆ่ามากมายที่คุณชายเหยียนส่งมาแล้ว"

"เผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมมีผู้แข็งแกร่งมากมายในระดับวิบัติที่ครอบงำกาแล็กซี่ชะตากรรม" ลุงฟู่ยืนยัน "ตราบใดที่เขาสามารถขอความช่วยเหลือจากเผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมได้ ไม่เพียงแต่ความปลอดภัยของคุณชายฉีจะได้รับการรับประกัน แต่เขายังมีโอกาสที่จะเข้าวังหลวงด้วย!"

หลิน เฟิงไม่เห็นด้วย

"จักรพรรดินิรันดร์ เขากำลังจะเผชิญกับวิบัตินิรันดร์ หรือจะกลายเป็นเถ้าถ่าน?" หลิน เฟิงถามอย่างกะทันหัน

"ใช่" ลุงฟู่งุนงง นี่เป็นความลับที่เปิดเผย

"ในเวลานี้ เจ้าชายหลายองค์กำลังออกไล่ฆ่าเพื่อกำจัดโอกาสทั้งหมดที่ขัดขวางการเข้าวังหรือ?" หลิน เฟิงถามอีกครั้ง

"ใช่" คุณชายฉีพูด "คุณชายเหยียนคนนั้นกำลังพึ่งพาการสนับสนุนของกองกำลังใหญ่เบื้องหลังเขาและกำลังกำจัดเจ้าชายอื่นๆ อย่างบ้าคลั่ง ตอนนี้นครอิมพีเรียลเป็นสถานที่ที่อันตรายที่สุด ก่อนที่ผมจะถูกลอบสังหาร เจ้าชายหลายองค์ก็ถูกลอบสังหารไปแล้ว"

"นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมลุงฟู่และผมถึงได้หนีออกมาจากวังอย่างลับๆ..."

เข้าใจแล้ว

หลิน เฟิงได้ยินเหตุผลและผลลัพธ์เหล่านี้

เขาหัวเราะเยาะในใจ

บ้าบอ!

"ถ้าอย่างนั้นผมขอแนะนำว่าเราไม่ควรไปไกลในตอนนี้ และเราควรกลับไปที่นครอิมพีเรียล" หลิน เฟิงพูด "เราจะได้โอกาสที่จะได้รับมงกุฎสมบัติยิ่งใหญ่ได้อย่างไรถ้าเราอยู่ห่างไกลจากศูนย์กลางอำนาจ!"

"คุณชายเหยียนและเจ้าชายคนอื่นๆ พวกเขาต้องการให้คุณอยู่ห่างจากวัง สิ่งที่ดีที่สุดคือการกำจัดคุณอย่างลับๆ แล้วจะไม่มีเจ้าชายมากมายในวังที่สามารถแข่งขันกับเขาได้"

"แม้ว่าเจ้าชายจะโชคดีพอที่จะกลับไปยังดินแดนของกองกำลังฝ่ายมารดาของพวกเขา ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดก็แค่รอวันที่ฝุ่นบนบัลลังก์ตกลงและคุณลุกขึ้นต่อต้าน"

"แต่เราจะชนะโลกด้วยวิธีนี้ได้หรือ?"

"หายนะ!"

หลิน เฟิงส่ายหัวและพูดว่า "วิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดคือการกลับไปที่นครอิมพีเรียล ให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดต่อการเปลี่ยนแปลงในวัง จัดการอำนาจอย่างลับๆ และยึดบัลลังก์ในวันที่จักรพรรดิล้ม"

"นี่คือวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดและเป็นทางออกเดียว"

"มิฉะนั้น คุณจะไม่มีโอกาสเลย"

ทั้งกงจื่อฉีและลุงฟู่ไม่ใช่คนแข็งแกร่งที่โง่ พวกเขาฉลาดมาก

ดังนั้น พวกเขาจึงเข้าใจคำพูดของหลิน เฟิง

ในฐานะเจ้าชาย

โอกาสเดียวอยู่ในนครอิมพีเรียล

แม้ว่าคุณชายฉีจะได้รับความช่วยเหลือจากเผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมในตอนนี้ แล้วยังไง?

คุณสามารถเป็นฝ่ายกำจัดเจ้าชายอื่นๆ ได้ไหม? จะไปโจมตีนครอิมพีเรียลเหรอ?

ไม่!

นั่นจะเป็นเพียงการให้คนอื่นจับผิดเท่านั้น

ไม่มีคุณสมบัติที่จะสืบทอดตลอดไป

แล้วถ้าเราถอยล่ะ?

จะอยู่รอดในดินแดนของเผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมได้ไหม?

นั่นไม่ได้!

รอจนกว่าจักรพรรดิองค์ใหม่จะขึ้นครองราชย์...

เจ้าชายเหล่านี้จะมีจุดจบที่ดีได้อย่างไร!

ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือการถูกกักบริเวณตลอดชีวิต

ถ้าคุณต้องการมีชีวิตรอด คุณสามารถแข่งขันเพื่อบัลลังก์เท่านั้น

ถ้าคุณต้องการแข่งขันเพื่อบัลลังก์ คุณสามารถเข้าใกล้ศูนย์กลางอำนาจเท่านั้น

ถ้าคุณต้องการเข้าใกล้ศูนย์กลางอำนาจ คุณสามารถไปที่นครอิมพีเรียลเท่านั้น!

กลับไปที่นครอิมพีเรียล!

คุณชายฉีดูมุ่งมั่นหลังจากคิดเรื่องนี้!

ดวงตาของเขาแน่วแน่และเขาพูดว่า "กลับกันเถอะ!"

"กลับไป!" ลุงฟู่ก็พูดเช่นกัน "กลับไปที่นครอิมพีเรียล!"

ตั้งแต่วินาทีที่เขาเกิดมา คุณชายฉีถูกกำหนดให้เดินบนเส้นทางที่ไม่มีวันหวนกลับนี้

เขาแค่ไม่อยากเผชิญหน้ากับมัน

ตอนนี้ที่หลิน เฟิงได้เปิดเผยความลับโดยตรงและเลือดสาด เขาไม่สามารถหนีได้อีกต่อไป

ไม่มีทางออก

"คำพูดของอาจารย์ซิงเทียนทำให้ผมรู้แจ้ง ผมมีน้ำใจมากกว่าพระเจ้า" คุณชายฉีโค้งคำนับอย่างกะทันหัน "ผมอยากจะขอบูชาอาจารย์ซิงเทียนเป็นครูและขอความช่วยเหลือ"

"ถ้าผมได้ขึ้นถึงจุดสูงสุดสักวัน ผมคงไม่สามารถตอบแทนบุญคุณของอาจารย์ในวันนี้ได้หมด"

ลุงฟู่คุกเข่าลงและพูดอย่างตื่นเต้น "อาจารย์ซิงเทียน ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดของท่าน ผมอาจจะทำลายชีวิตของคุณชายฉีไปแล้ว ท่านช่างฉลาดและทรงพลังเหลือเกิน โปรดช่วยคุณชายฉีด้วยเถิด"

"ด้วยความช่วยเหลือของท่าน คุณชายฉีจะต้องได้เป็นสมบัติอันยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน!"

"นับจากนี้ไป ท่านจะเป็นอาจารย์จักรพรรดิ!"

อาจารย์จักรพรรดิ?

หลิน เฟิงกะพริบตา

ดูเหมือนความร้อนจะใกล้มาถึงแล้ว

ถ้ายังแกล้งทำเป็นไม่รู้ต่อไป คุณอาจจะสับสน

คิดถึงตรงนี้ หลิน เฟิงยิ้มและช่วยยกนายและบ่าวขึ้นทีละคน ถอนหายใจ "ผมคิดว่าคุณชายฉีมีโชคลาภมาก และมีโอกาสที่จะได้ขึ้นครองบัลลังก์ ผมไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง แต่เพื่อประโยชน์ของสรรพชีวิตในจักรวาล"

"ผมแค่หวังว่าคุณชายฉีจะขึ้นสู่จุดสูงสุดในอนาคตและเป็นประโยชน์ต่อสรรพชีวิตในจักรวาล"

ทุกคนสามารถพูดคำไพเราะได้ และก็ไม่ต้องเสียเงินด้วย!

ไม่สำคัญว่าการแสดงจะดีหรือไม่ สิ่งที่สำคัญจริงๆ คือพลัง ไม่ใช่การแสดง

หลิน เฟิงพูดต่อ "แต่เราไม่สามารถละทิ้งความช่วยเหลืออันยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรมได้"

คุณชายฉีเห็นว่าหลิน เฟิงมั่นใจ และรีบพูดว่า "อาจารย์ โปรดสั่งสอนผมด้วย"

"ไม่ต้องกังวล" หลิน เฟิงพูด "ฝ่าบาทจักรพรรดิเป็นผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งนิรันดร์ ต้องใช้เวลาในการเอาชนะวิบัติ แม้แต่วิบัติก็ต้องใช้เวลาในการกลายเป็นเถ้าถ่าน"

"เรายังมีตระกูลขุนนางในตอนนี้"

หลิน เฟิงมองลุงฟู่และพูดว่า "ลุงฟู่ ท่านมาจากเผ่าพันธุ์มนุษย์แห่งชะตากรรม เมื่อท่านกลับไปยังระบบดาวเทียนหมิง ท่านจะนำผู้เชี่ยวชาญและความมั่งคั่งบางส่วนมา มีข้อต่อมากมายในนครอิมพีเรียลที่ต้องเปิด หากไม่มีความมั่งคั่ง มันจะไม่สำเร็จ"

ลุงฟู่พยักหน้าและพูดว่า "สิ่งที่ท่านพูดถูกต้อง ข้าจะออกเดินทางตอนนี้"

"แต่ แล้วคุณชายล่ะ?"

หลิน เฟิงยิ้มและพูดว่า "คุณชายฉีมีผม ลุงฟู่ไม่ต้องกังวล"

"ตอนนี้ที่ท่านและคุณชายฉีแยกจากกัน คุณชายเหยียนจะไม่เสียพลังงานในการล่าท่าน และท่านก็ปลอดภัย"

"เราจะรอให้ท่านกลับมาที่นครอิมพีเรียลเมื่อถึงเวลา"

หลิน เฟิงถามถึงตำแหน่งของนครอิมพีเรียล

เขาพาคุณชายฉีและลุงฟู่ออกเดินทาง

เรือศักดิ์สิทธิ์แสงดาวบินไปสักพัก

นครอิมพีเรียลอยู่ในสายตา

นครอิมพีเรียลเป็นระนาบแยกต่างหาก

ระนาบนี้ใหญ่กว่ากาแล็กซี่ ในความทรงจำของหลิน เฟิง มีเพียงสำนักงานใหญ่ของต้นไม้สำริดเท่านั้นที่สามารถเทียบได้

นครอิมพีเรียลถูกคุ้มครองอย่างหนักในเวลานี้

หลิน เฟิง คุณชายฉี และลุงฟู่เข้าสู่นครอิมพีเรียลสำเร็จและกลับไปยังคฤหาสน์ของเจ้าชาย

"อาจารย์ เราควรทำอะไรต่อไป?" คุณชายฉีถามอย่างใจร้อนทันทีที่กลับมาถึงคฤหาสน์

ลุงฟู่ไม่ได้อยู่ข้างๆ เขา และตอนนี้นครอิมพีเรียลกำลังตกอยู่ในอันตราย

คุณชายฉีรู้สึกกังวลเล็กน้อย

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิน เฟิงพูดเบาๆ ว่า "ไม่ต้องกังวล รอให้ลุงฟู่กลับมา"

"เมื่อลุงฟู่นำความมั่งคั่งกลับมา เราจะสามารถทำได้มากขึ้น"

"เราต้องการสายลับทั้งภายในและภายนอกนครอิมพีเรียล และเราต้องชนะใจผู้คน"

"คุณชายฉี ท่านต้องเรียนรู้ที่จะรอ"

คุณชายฉีสูดหายใจลึกและพูดอย่างจริงใจ "ครับ อาจารย์"

(จบบท)