บทที่ 341 คนผู้นี้เก่งกาจเหลือร้าย!

พลังที่กำลังก่อตัวขึ้นในเรือศักดิ์สิทธิ์แสงดาวนั้น ทำให้ผู้เชี่ยวชาญระดับห้าวิบัติถึงสามคนต้องหนีกระเจิง

เพียงเพราะนั่นคือพลังของผู้แข็งแกร่งในระดับแปดวิบัติ

ฉิว ฉิว ฉิว!

เหล่าเซียนวิบัติทั้งสามวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว

พวกเขาหายวับไปในพริบตา

ในเวลาเดียวกัน

พลังของสมบัติเจตจำนงวิบัติศักดิ์สิทธิ์ภายในเรือศักดิ์สิทธิ์แสงดาวก็ปะทุออกมา

ฝ่ามือยักษ์ที่มีขนาดกว้างหลายร้อยล้านไมล์ปรากฏขึ้น

กฎเกณฑ์ในฝ่ามือยักษ์นั้นไหลเวียนอยู่ตลอดเวลา และพลังที่รั่วไหลออกมาด้านข้างสามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าระดับเจ็ดวิบัติได้ในทันที

หลิน เฟิงใช้สมบัติเจตจำนงวิบัติศักดิ์สิทธิ์ระดับแปดวิบัติ

"ฆ่า!"

ฝ่ามือยักษ์มหึมานั้นพุ่งเข้าใส่ภาคพื้นปลาขั้วโลกอย่างรวดเร็ว

...

ภาคพื้นปลาขั้วโลก

วิลล่าหยุนอู๋

ลมหายใจแห่งความตกใจปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน

ฟิ้ว!

ผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วนลอยอยู่กลางอากาศ

เฉาเหอเซียนวิบัติเพิ่งกลับมาถึงวิลล่าหยุนอู๋ เมื่อเขารู้สึกถึงพลังของผู้ทรงพลังในระดับแปดวิบัติ เขามองด้วยสีหน้าหวาดกลัวราวกับแกะที่เห็นสิงโตหรือเสือ

"ไม่นะ! หนีเร็ว!"

อย่างไรก็ตาม เทียนหนิว เจี้ยเซิงถอนหายใจ แสดงสีหน้าเศร้าสร้อย "หนีไม่ได้หรอก สายเกินไปแล้ว"

ฝ่ามือยักษ์นั้นกดทับพื้นที่หลายร้อยล้านไมล์ และมีกฎพิเศษที่มุ่งเป้าไปยังเซียนวิบัติจำนวนมากในวิลล่าหยุนอู๋

เซียนวิบัติเหล่านั้นจะหนีรอดได้อย่างไร?

"แล้วเราควรทำอย่างไร? รอความตายอย่างนั้นหรือ!" เฉาเหอ เจี้ยเซิงรู้คำตอบอยู่แล้วในใจ แต่ไม่กล้ายอมรับ

"นอกจากรอความตาย เราจะทำอะไรได้อีกล่ะ?" เทียนหนิว เจี้ยเซิง ความทรงจำวูบผ่านดวงตาของเขา

ตั้งแต่เริ่มฝึกฝนตั้งแต่ยังเยาว์วัย จนกระทั่งค้นพบว่าพรสวรรค์ของตนเหนือกว่าคนธรรมดามากนัก เขาค่อยๆ บำเพ็ญตนจนถึงระดับเทพ

โดยบังเอิญ เขาค้นพบสถานที่สืบทอด ได้รับการสืบทอดของเซียนวิบัติ และกลายเป็นผู้บำเพ็ญอิสระ

หลังจากผ่านความยากลำบากและการทดสอบนับครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดเขาก็กลายเป็นเซียนวิบัติ

หลังจากกลายเป็นเซียนวิบัติ เขายังต้องเผชิญกับภัยพิบัติแห่งมหาเต๋า และเขากำลังดิ้นรนอย่างหนักภายใต้ภัยพิบัติแห่งมหาเต๋า

โชคดีที่เขาได้พบกับอาจารย์ของเขา บรรพบุรุษหยุนอู๋

เขาบำเพ็ญมาตลอดทางจนถึงระดับห้าวิบัติ

เผ่าพันธุ์ของเขาเจริญรุ่งเรืองเพราะการมีตัวตนของเขา

ในตอนนี้ เขาไม่สามารถไปต่อได้อีกแล้ว และชะตากรรมของเขาก็มาถึงจุดจบ

ภัยพิบัติใหญ่ไม่ได้ฆ่าเขา แต่การแย่งชิงอำนาจในท้องฟ้าดาราจักรอันไร้ที่สิ้นสุดกลับฆ่าเขา

ชีวิตแห่งการทำงานหนักและความเร่งรีบ ไม่กล้าหยุดเลยสักครั้ง บัดนี้ถึงเวลาที่ต้องหยุดแล้ว

"คงจะดีถ้าฉันเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา"

"ใช้เวลาแค่ร้อยปี ไม่ว่าจะยากเย็นและเหนื่อยล้าแค่ไหน ก็ใช้เวลาแค่ไม่กี่ทศวรรษ"

เทียนหนิว เจี้ยเซิงรู้สึกว่าพลังของผู้แข็งแกร่งในระดับแปดวิบัติกำลังเข้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และเขาสามารถเห็นฝ่ามือยักษ์นั้นได้แล้ว

"ไม่นะ ฉันไม่อยากตาย!" เซียนวิบัติและผู้ทรงพลังระดับเซียนคนอื่นๆ ในวิลล่าหยุนอู๋ไม่ยอมตาย

ผู้ทรงพลังนับไม่ถ้วนกลายเป็นลำแสงและต้องการบินออกจากภาคพื้นปลาขั้วโลก

"ฉันตายไม่ได้ ชะตากรรมของเผ่าพันธุ์ฉันขึ้นอยู่กับฉัน" ผู้เชี่ยวชาญระดับเซียนสูงสุดคนหนึ่งกัดฟัน หลั่งน้ำตา และเผาไหม้ตัวเอง พยายามที่จะหลบหนี

"ไม่ ไม่ ไม่ ฉันไม่อยากตาย" ชายแกร่งในอาณาจักรวิบัติคนหนึ่งไม่ยอมจำนน "ฉันสามารถรอดชีวิตจากภัยพิบัติแห่งมหาเต๋าได้ด้วยซ้ำ ฉันไม่อยากตาย ฉันจะกลายเป็นเซียนวิบัติใหญ่ในอนาคต"

"อาจารย์ พี่น้องทั้งหลาย ข้าจะตายแล้ว" ผู้แข็งแกร่งบางคนกล่าวอย่างสิ้นหวัง "หากวิญญาณของข้ากระจัดกระจาย ข้าจะไม่สามารถเวียนว่ายตายเกิดได้ หากข้าโชคดีพอที่จะได้เกิดใหม่ ข้าหวังว่าจะได้พบกับท่านอีกครั้ง"

บูม~

ฝ่ามือยักษ์ปรากฏในวิลล่าหยุนอู๋

โครม!

เราเห็นฝ่ามือยักษ์นั้นตบลงมา

มันห่อหุ้มผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน รวมถึงผู้ที่วิ่งหนีไป ซึ่งถูกดึงกลับมาอย่างรุนแรงด้วยพลังวิเศษแห่งกฎเกณฑ์ที่ล้อมรอบฝ่ามือยักษ์

"บูม!"

แค่ฝ่ามือเดียว

หนึ่งฝ่ามือก็เพียงพอแล้ว

หลังจากปกครองกาแล็กซี่เจี้ยอวี๋มานับไม่ถ้วนปี วิลล่าหยุนอู๋ที่ก่อตั้งขึ้นโดยบรรพบุรุษผู้ยิ่งใหญ่หยุนอู๋ในระดับเจ็ดวิบัติก็ถูกทำลาย

ผู้ทรงพลังทั้งหมดที่เป็นของวิลล่าหยุนอู๋ ตั้งแต่เซียนวิบัติไปจนถึงระดับเซียน ถูกสังหารในทันที!

นั่นคือการโจมตีเต็มกำลังจากผู้แข็งแกร่งในระดับแปดวิบัติ

เมื่อเผชิญหน้ากับพลังอันน่าตกใจเช่นนี้

วิลล่าหยุนอู๋เปรียบเสมือนมด

นอกภาคพื้นปลาขั้วโลก

เซียนวิบัติของสามกองกำลังใหญ่ต่างตกตะลึงเมื่อรับรู้ถึงเหตุการณ์ที่วิลล่าหยุนอู๋ถูกทำลายในภาคพื้นเจี้ยอวี๋

พลังอันเหลือเชื่อและท่วมท้นที่กดทับทุกสิ่งนั้น ทำให้พวกเขารู้สึกถึงความไม่มีความสำคัญของตัวเอง

"วิลล่าหยุนอู๋จบสิ้นแล้ว!" เซียนวิบัติแห่งสวนเหาเซิงกล่าวด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนอย่างยิ่งและพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่น

ทั้งสามกองกำลังใหญ่ต่างต้องการผนวกรวมวิลล่าหยุนอู๋

ในตอนนี้ พวกเขาได้เห็นการทำลายล้างวิลล่าหยุนอู๋กับตาตัวเอง เหมือนคนใบ้ที่กินโกฐจุฬาลำพาและรู้สึกทรมานใจ

ความพยายามระยะยาวทั้งหมดนี้สูญเปล่า

และผู้ริเริ่มทั้งหมดนี้คือซิงเทียน!

มันคือสำนักต่อสู้ที่ดูเหมือนจะอ่อนแอมาตลอด แต่กลับทรงพลังมาก

สามกองกำลังใหญ่หวังว่าหลิน เฟิงจะรวมทุกกองกำลังยกเว้นภูเขาหยุนอู๋ ด้วยวิธีนี้ ตราบใดที่พวกเขายังอยู่ในวิลล่าหยุนอู๋ พวกเขาก็สามารถหันมาจัดการกับหลิน เฟิงได้

ตราบใดที่พวกเขาจัดการกับหลิน เฟิง ทั้งกาแล็กซี่เฟยอวี๋ก็จะเป็นของพวกเขา

หลิน เฟิงกำลังตัดเสื้อแต่งงานให้พวกเขา

นี่คือความคิดของสามกองกำลังใหญ่

แต่ไม่คาดคิดว่า...

หลิน เฟิงจะแข็งแกร่งขนาดนี้!

"ซิงเทียน น่ากลัวจริงๆ!" เซียนวิบัติแห่งภูเขาปู้เหลากล่าวอย่างเลื่อนลอย "เขามีสมบัติศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติกี่ชิ้นกัน และเขาสามารถนำสมบัติศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติของระดับแปดวิบัติออกมาได้จริงๆ หรือ? เขามีสมบัติศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติของผู้แข็งแกร่งในระดับเก้าวิบัติด้วยหรือ!"

เซียนวิบัติแห่งภูเขาปู้เหลาถามคำถามมากมาย

คำถามเหล่านี้สำคัญมาก แต่ไม่มีใครสามารถตอบเขาได้

มีเพียงหลิน เฟิงเท่านั้นที่สามารถตอบได้

สมบัติเจตจำนงวิบัติศักดิ์สิทธิ์ของเซียนแปดวิบัตินั้น แม้แต่ผู้ทรงพลังในระดับเจ็ดวิบัติก็ไม่สามารถใช้ได้ง่ายๆ

หากไม่ระวัง ผู้แข็งแกร่งในระดับเจ็ดวิบัติก็จะถูกทำลายล้าง

คิดได้ดังนี้ พวกเขายิ่งกลัวหลิน เฟิงมากขึ้น

ซิงเทียนทั้งหยิ่งยโสและดุดัน แต่เขามีทุนรอน!

ไอ้หมอนี่มีสมบัติเซียนวิบัติไม่รู้จบ

พวกเขาสงสัยว่าหลิน เฟิงได้รับทรัพยากรของทั้งจักรวาลมาหรืออย่างไร

เขาได้รับการสืบทอดบางอย่าง...

ไม่ว่าจะอย่างไร หลิน เฟิงในตอนนี้ไม่ใช่สิ่งที่สามกองกำลังใหญ่จะกล้าล่วงเกินได้

"ตั้งแต่นี้ไป กาแล็กซี่เฟยอวี๋เป็นของสำนักต่อสู้" เซียนวิบัติแห่งภูเขาอู๋โหย่วถอนหายใจเบาๆ

"ไม่มีกองกำลังใดกล้าแข่งขันกับสำนักต่อสู้อีกต่อไป"

"วันนี้ ซิงเทียนแสดงความสามารถนี้ออกมา แม้แต่ผู้แข็งแกร่งในระดับแปดวิบัติก็ต้องระวัง"

"ระวังไพ่ตายในมือของซิงเทียน หลังจากทั้งหมดนี้ เขาสามารถนำสมบัติเซียนวิบัติของระดับแปดวิบัติออกมาได้ มันจะไม่น่าประหลาดใจเลยถ้าเขาจะนำสมบัติเซียนวิบัติของระดับเก้าวิบัติออกมา"

"สมบัติเซียนวิบัติของระดับเก้าวิบัติเป็นสิ่งที่แม้แต่ผู้แข็งแกร่งในระดับแปดวิบัติก็ไม่สามารถต้านทานได้"

"ผู้แข็งแกร่งในระดับเจ็ดวิบัติจะต้องตายเมื่อเผชิญหน้ากับมัน!"

"ซิงเทียนทรงพลังเกินไป"

"พวกเราในภูเขาอู๋โหย่วกลัวแล้ว" เซียนวิบัติแห่งภูเขาอู๋โหย่วคิดอย่างชัดเจน

ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในภูเขาอู๋โหย่วคือบรรพบุรุษอู๋โหย่ว ซึ่งมีพลังในระดับเจ็ดวิบัติ แม้จะแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อเผชิญหน้ากับสมบัติเซียนวิบัติของผู้แข็งแกร่งในระดับแปดวิบัติในตอนนี้ ก็ไม่มีประโยชน์ หากโดนอีกครั้ง บรรพบุรุษอู๋โหย่วก็จะล่มสลาย

หลิน เฟิงน่ากลัวจริงๆ!

ผู้แข็งแกร่งของสามกองกำลังใหญ่มองหน้ากัน

"พวกเรารายงานความจริงที่นี่กันเถอะ กาแล็กซี่เฟยอวี๋จะถูกเรียกว่าซิงตั้งแต่นี้เป็นต้นไป!"

"สำนักต่อสู้รวมกาแล็กซี่เฟยอวี๋เป็นหนึ่งเดียว และมันถูกรวมในระดับเซียนผู้เคารพ ซิงเทียนอาจกล่าวได้ว่าไม่เคยมีมาก่อนและไม่มีใครเทียบได้"

"ซิงเทียน เก่งกาจเหลือร้าย ไม่มีใครเป็นศัตรูได้"

สามกองกำลังใหญ่แห่งภูเขาปู้เหลา สวนเหาเซิง และภูเขาอู๋โหย่วถอยกลับไป พวกเขาเพิ่งถูกหลิน เฟิงด่าและทำให้อับอาย และพวกเขาหนีอย่างเด็ดขาดก่อนที่สมบัติเซียนวิบัติจะระเบิด ตอนนี้พวกเขารู้สึกว่าไม่มีหน้าจะเผชิญหน้ากับหลิน เฟิงและได้แต่กลับไป

กลับไปและรายงานความจริงที่นี่ให้บรรพบุรุษทราบ

กาแล็กซี่เฟยอวี๋ถูกรวมเป็นหนึ่งเดียวโดยหลิน เฟิง

สำนักต่อสู้เก่งกาจเหลือร้าย

(จบบท)