บทที่ 222 ตัวตุ่นสองหัว
“เอาล่ะ เมื่อได้รู้จักกัน ก็ถึงเวลาต้องจากลา หวังว่าจะได้พบกันอีกครั้ง” ลู่เซวียนคำนับมอบมิตรไมตรีให้กับอสุรกายไม้ เพียงแค่เข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ลั่งเยว่ได้ไม่นาน เขาก็สามารถเติมพลังไม้ต้นกำเนิดที่ขาดไปได้จนเต็ม ทำให้เขารู้สึกยินดีอย่างมาก พลังไม้ต้นกำเนิดนั้นมีประโยชน์มหาศาลต่อเขาในฐานะนักปลูกพ...
