บทที่ 505 ดาบดั่งดอกบัวไม่แตะน้ำ
เหนือเมฆา สายลมพัดโหมกระหน่ำ ดวงตาของเสียนจวินฮั่นเยว่ดูหม่นหมองไร้ประกาย เส้นเลือดที่คอของเธอขยายตัวอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็พุ่งออกมาเป็นเลือดสด ๆ จำนวนมาก ศีรษะของเสียนจวินฮั่นเยว่สั่นไหว ราวกับจะกลิ้งหลุดออกจากลำคอ แสงสีเขียวมรกตวาบผ่านร่างของเธอ เส้นเลือดที่คอหายไปในพริบตา ดวงตาที่เคยหม่นหมองของเธอ...
