บทที่ 486 ผมแค่เกลียดพวกวิปริต
ลู่เหยาไม่แยแสต่อเทพเหล็งเจี้ยน ในเมื่อเคยกำจัดไปครั้งหนึ่งแล้ว อีกฝ่ายจะเป็นหรือตายก็ขึ้นอยู่กับตัวเอง แต่คราวนี้คนที่มีปัญหาคือเวยอิ่งเสวีย ลู่เหยามีความประทับใจต่อเธอ ดูเป็นหญิงสาวเรียบร้อย แม้ดวงตาทั้งสองข้างจะบอด แต่ก็ไม่ได้ดูหดหู่ เธอดมกลิ่นเนื้อย่างที่ร้านและกินอย่างเอร็ดอร่อย แสดงให้เห็นถึง...
