กำราบภพด้วยระบบกลไกลสวรรค์ ตอนที่ 465 ผู้นำหายนะมาเยือน
กำราบภพด้วยระบบกลไกลสวรรค์ ตอนที่ 465 ผู้นำหายนะมาเยือน
“เจ้าเดาไม่ผิด”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างฉะฉาน
“โลกเซียนปฐพีจะต้องพบเจอกับศัตรูที่แข็งแกร่ง และยมโลกในโลกเซียนปฐพี ก็มีความเกี่ยวข้องกับยมโลกในโลกแสงนิล”
“อืม?”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณ ดวงตาเป็นประกาย
เป็นเช่นนี้จริง ๆ หรือ?
เหตุใดจึงเหมือนกับที่เขาคิดไว้ไม่มีผิดเพี้ยน เมื่อคิดถึงตรงนี้ ดวงตาของเขาก็ปรากฏจิตสังหารออกมาอย่างไม่อาจปิดบังได้ หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ จักรพรรดินียมโลกผู้นั้น... คงต้องตาย!
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณประสานมือ กำลังจะเอ่ยสิ่งใด ราวกับนึกถึงบางอย่าง จึงนำวิชาเวทหนึ่งเล่ม วางไว้เบื้องหน้าหลี่อวิ๋น
จากนั้นกล่าวขึ้นว่า “ขอให้ผู้อาวุโสชี้แนะ!”
นี่คือธรรมเนียมของหอคอยกลไกสวรรค์ ที่คนรุ่นหลังของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฐมกาลบอกกับเขา หากต้องการได้รับข่าวสาร ต้องจ่ายค่าตอบแทน
จักรพรรดินียมโลกผู้นั้น ว่ากันว่าบรรลุระดับเซียนแท้แล้ว
ส่วนเขาก็ไม่ลังเลที่จะนำสิ่งของระดับเซียนแท้ออกมา
สำหรับโลกสวรรค์ก่อกำเนิด สิ่งของระดับเซียนแท้หนึ่งชิ้น เขายังคงสามารถจ่ายได้ เพราะหลายปีมานี้เขาเดินทางไปยังโลกอื่นมากมาย
ย่อมไม่ใช่ว่าจะไม่ได้อะไรกลับมา
“ขอบังอาจถามผู้อาวุโส จักรพรรดินียมโลกผู้นั้น ตอนนี้อยู่ที่ใด?”
“จักรพรรดินียมโลกผู้นั้น ตอนนี้อยู่ที่โลกนรก กำลังรักษาอาการบาดเจ็บ”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ
“โลกนรก?”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณขมวดคิ้ว
โลกใบนี้ เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน คงจะเป็นโลกเล็ก ๆ ในปฐมโกลาหลกระมัง
“โลกนรก คือโลกที่ผู้นำทางของจักรพรรดินียมโลกมอบให้ เป็นโลกที่ถูกปกป้องโดยสังสารวัฏหกวิถี แม้จะเป็นโลกเล็ก ๆ แต่ยากที่จะค้นหา”
หลี่อวิ๋นนำแผ่นหยกออกมาหนึ่งแผ่น โยนไปให้จักรพรรดิปฐมกาลโบราณ กล่าวต่อว่า “นี่คือตำแหน่งของโลกนรก แต่ตอนนี้เจ้าเดินทางไปที่นั่น คงไม่สามารถสังหารนางได้”
“หมายความว่าอย่างไร?”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณขมวดคิ้วเอ่ยถาม
เขาเป็นถึงเซียนยืนยง พลังอำนาจแข็งแกร่งกว่าจักรพรรดินียมโลกมากมายนัก ท้ายที่สุดแล้ว อีกฝ่ายเพิ่งจะบรรลุระดับเซียนแท้ ส่วนเขาบรรลุระดับยืนยงมานานหลายปี
หากไม่สามารถจัดการกับคนรุ่นหลังได้ ชื่อเสียงของเขาจักรพรรดิปฐมกาลโบราณ คงต้องถูกทำลาย
“ผู้สืบทอดยมโลก แม้จะมีไม่น้อย แต่เจ้าคงไม่คิดว่าพวกเขาไม่มีไพ่ตายกระมัง เช่น ยมโลกที่เพิ่งจะผงาดขึ้นในโลกแสงนิล เบื้องหลังพวกเขาก็มีผู้สืบทอดยมโลกอยู่ เจ้าคิดว่าเขาเป็นคนที่สามารถสังหารได้ง่ายดายหรือ?”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างแผ่วเบา
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณนิ่งเงียบ
เรื่องนี้ก็เป็นเช่นที่หลี่อวิ๋นกล่าว ยมโลกในโลกแสงนิลผงาดขึ้นมาเพียงไม่กี่แสนปี แม้ว่าเวลาจะดูยาวนาน แต่สำหรับพวกเขาที่เป็นเซียนยืนยงแล้ว หลายแสนปีนั้นไม่ต่างอะไรกับชั่วพริบตา
เพียงแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ ยมโลกในโลกแสงนิล ก็สามารถยึดครองดินแดนได้อย่างรวดเร็ว เมื่อคนอื่นรู้ตัว ยมโลกก็แข็งแกร่งขึ้นมาก ไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป
สุดท้าย...
โลกแสงนิลตกอยู่ในกำมือของยมโลก ผู้คนในโลกใบนั้น ต้องยอมสยบต่อยมโลก หรือไม่ก็ต้องหลบหนีไปเช่นเดียวกับเขา คนที่ยอมสยบมีจำนวนมากกว่าคนที่หนีไป
ไม่ใช่ทุกคน... ยินดีที่จะจากบ้านเกิด
เมื่อคิดถึงตรงนี้...
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก เขากล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “ผู้อาวุโส ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือ?”
ในโลกเซียนปฐพี มีจักรพรรดินียมโลกที่ยังไม่รู้ชะตากรรม ใครจะรู้ว่าในอนาคตโลกเซียนปฐพี จะกลายเป็นโลกแสงนิลที่สองหรือไม่
เมื่อถึงตอนนั้น โลกสวรรค์ก่อกำเนิดก็อาจจะได้รับผลกระทบ
แน่นอนว่า...หากหลี่อวิ๋นยอมลงมือ เรื่องราวคงไม่ร้ายแรงถึงเพียงนั้น
แต่ที่น่ากลัวก็คือ หลี่อวิ๋นอาจจะไม่สนใจเรื่องราวนี้ เพราะจักรพรรดินียมโลกผู้นั้นรู้จักหอคอยกลไกสวรรค์เป็นอย่างดี ตราบใดที่ไม่ล่วงเกินหอคอยกลไกสวรรค์ เขาก็จะปลอดภัยอย่างแน่นอน
ธรรมชาติแล้ว...ย่อมต้องมีวิธี
หลี่อวิ๋นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง กล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “ต้องจ่ายเงินเพิ่ม!”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณ...
“จริงสิ”
หลี่อวิ๋นราวกับนึกถึงบางอย่างจึงกล่าวอีกครั้ง “ลืมบอกเจ้าไป คนที่นำยมโลกของโลกแสงนิลมาที่โลกเซียนปฐพี มิใช่จักรพรรดินียมโลก!”
“อืม?”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณเลิกคิ้ว ในใจของเขารู้สึกไม่ดี พึมพำออกมาว่า “หรือว่า...จะเป็น...”
“เป็นเพราะเจ้า”
หลี่อวิ๋นยื่นมือออกมา ชี้ไปที่จักรพรรดิปฐมกาลโบราณ กล่าวอย่างใจเย็นว่า “ยมโลกมีวิธีการมากมาย ผู้แข็งแกร่งมีมากมาย”
“เจ้าคงไม่คิดว่าเจ้าสามารถจากโลกแสงนิลมาได้โดยไม่มีใครรู้กระมัง?”
“พูดอีกอย่างก็คือ ยมโลกในโลกเซียนปฐพีกับยมโลกในโลกแสงนิล แม้จะมีต้นกำเนิดเดียวกัน แต่พวกเขากลับไม่ถูกกัน จักรพรรดินียมโลก...”
“นางมิได้โง่เขลาถึงขั้นจะนำศัตรูที่แข็งแกร่งมายังโลกเซียนปฐพี เพื่อให้อีกฝ่ายช่วงชิงทรัพยากรจากนาง”
โลกใบหนึ่ง มีขนาดจำกัด
อีกฝ่ายได้มาก ตนเองก็จะได้น้อย ด้วยนิสัยของจักรพรรดินียมโลก จะยินยอมแบ่งปันทรัพยากรกับคนอื่นได้อย่างไร
ผู้สืบทอดยมโลกอีกคนหนึ่งเดินทางเข้ามา
บางที...จักรพรรดินียมโลกเองก็อาจจะตกเป็นเป้าหมาย เพราะว่าทุกคนล้วนไม่ได้รับมรดกที่สมบูรณ์ พวกเขาย่อมต้องคิดหาทางที่จะเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป
“เป็นเพราะข้าหรือ?”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณตะลึงงัน
เขาไม่นึกเลยว่ามหาเคราะห์ของโลกสวรรค์ก่อกำเนิด จะเป็นสิ่งที่เขานำมาเอง
ต้องรู้ว่า...ตลอดการเดินทาง เขาระมัดระวังมาก!
“ขุมอำนาจที่เคยปกครองโลกมามากมาย วิธีการของพวกเขาไม่สามารถคาดเดาได้”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างแผ่วเบา
ท้ายที่สุดแล้ว...ยมโลกก็เคยมีจักรพรรดิเซียนปกครอง
บุคคลเช่นนั้น... ใครจะรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ หลี่อวิ๋นคาดเดาว่าอีกฝ่ายยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่กำลังหลบซ่อนตัว
ท้ายที่สุดแล้ว...บุคคลระดับนั้น ยากที่จะสังหาร แม้จะเป็นผู้ที่อยู่ในระดับเดียวกันก็ตาม
หากแต้มกลไกสวรรค์ของเขาเพียงพอ หลี่อวิ๋นอยากจะถามระบบว่าตอนนี้อีกฝ่ายเป็นเช่นไร บางที... เขาอาจจะสามารถรู้ตำแหน่งของจักรพรรดิเซียนได้
เมื่อถึงตอนนั้น...เขาจะพาหอคอยกลไกสวรรค์ไปพบกับอีกฝ่าย นำอีกฝ่ายเข้ามาในหอคอยกลไกสวรรค์!
“ผู้อาวุโส...”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณรู้สึกตัว รีบกล่าว “ตอนนี้ข้าน้อยควรทำเช่นไร?”
ตอนนี้... จักรพรรดินียมโลก ไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไป
เขานำยมโลกแห่งโลกแสงนิลมายังโลกเซียนปฐพี แม้จะสังหารจักรพรรดินียมโลกได้ แล้วจะทำเช่นไร?
เรื่องที่ต้องเกิดก็ต้องเกิด สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือการหาทางแก้ไข
“ตอนนี้เจ้าทำอะไรไม่ได้”
หลี่อวิ๋นกล่าว
“ยมโลกของโลกแสงนิล กำลังเดินทางมายังโลกสวรรค์ก่อกำเนิด อีกไม่นาน พวกเขาก็จะเดินทางมาถึงโลกเซียนปฐพี จากนั้นก็จะเดินทางมายังโลกสวรรค์ก่อกำเนิด”
“ผู้อาวุโส อีกนานแค่ไหนพวกเขาจึงจะเดินทางมาถึง”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณรีบถาม
“เจ้าต้องการเดินทางไปที่ปฐมโกลาหลเพื่อต้านทานพวกเขาหรือ?”
หลี่อวิ๋นมองจักรพรรดิปฐมกาลโบราณ มองแวบเดียวก็รู้ความคิดของอีกฝ่าย
“ใช่แล้ว”
จักรพรรดิปฐมกาลโบราณพยักหน้า
“ข้อมูลนี้ มีค่ามหาศาล หากเจ้าต้องการรู้ เจ้าคงต้องจ่ายในราคาที่สูงมาก!” หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างแผ่วเบา
