บทที่ 462 เด็กหนุ่มคนนี้เป็นใครกัน?
ตู่เจินยังคงยิ้มไม่เปลี่ยนแปลง “ไม่ให้หรือ ข้าเกรงว่าเจ้าคงไม่มีทางเลือกขนาดนั้น” เขากล่าวพลางแสยะยิ้มที่แฝงไว้ด้วยเจตนาฆ่า “ข้าแนะนำให้เจ้าส่งโอสถมาให้ข้าเสียดีๆ จะเป็นประโยชน์ต่อทุกฝ่าย” หยางเสี่ยวเทียนส่ายศีรษะ “หากพวกเจ้าจากไปเสียแต่ตอนนี้ ข้ายังพอปล่อยพวกเจ้ามีชีวิตต่อไปได้” จากนั้นเขากล่าวต่อ...
