บทที่ 318 ร่วมเตียงยามมีชีวิต ร่วมหลุมยามตาย
บทที่ 318 ร่วมเตียงยามมีชีวิต ร่วมหลุมยามตาย “ตามหาพระธิดาของแคว้นใต้ที่พลัดพรากไปพบแล้ว มู่ไป๋รู้สึกยินดีในใจเท่านั้น” “ท่านป้าของข้าที่พลัดถิ่นไป ไม่รู้ว่าต้องทนทุกข์ทรมานมามากเพียงใด” “พอได้กลับสู่แคว้นใต้ มู่ไป๋ก็รู้สึกดีใจแทน” สวีซื่อสะท้านเล็กน้อย คิ้วขมวดแน่น แต่ไม่ได้พูดอะไร “โอ้? ...
