บทที่ 15 พระเจ้า เราพบกันอีกแล้ว!

"อธิการบดีต้องการอะไรจากฉันกันนะ?"

คิลลิ่ง แองเจิล กระซิบ จากนั้นก็รีบปลดล็อกโทรศัพท์มือถือแล้วตรวจสอบข้อมูล

ข้อความนั้นเรียบง่ายมาก แค่บอกให้เธอไปที่สำนักงานพรุ่งนี้เมื่อว่าง

วันรุ่งขึ้น ที่มหาวิทยาลัยเซินอู่

หญิงสาวออฟฟิศเลดี้ใบหน้างดงาม ผมหยักศกเล็กน้อยตกลงมาบนบ่า สวมแว่นตากรอบดำ เคาะประตูห้องทำงานของอธิการบดี

"อธิการบดี ท่านเรียกดิฉันมาพบมีอะไรหรือคะ?"

เซีย ชิงเฟิง ที่กำลังจัดการงานราชการอยู่เงยหน้าขึ้น ยิ้มอย่างร่าเริง ลุกขึ้นยืนและกล่าวอย่างกระตือรือร้น "อาจารย์ซู คุณมาแล้ว เชิญนั่งๆ ครับ ดื่มชาอะไรดีครับ? ผมมี..."

หญิงสาวเดินทีละก้าวด้วยรองเท้าส้นสูงไปหน้าโต๊ะของเซีย ชิงเฟิง นั่งลงบนเก้าอี้ ปรับแว่นตาและกล่าวยิ้มๆ "อธิการบดี ไม่ต้องเกรงใจค่ะ พูดเรื่องงานเลยก็ได้ เดี๋ยวดิฉันต้องไปสอนต่ออีก!"

"ได้ครับ งั้นผมจะพูดตรงๆ เลยแล้วกัน!"

เซีย ชิงเฟิง หยุดเกรงใจ กลับไปนั่งที่เดิม มองหญิงสาวสวยตรงหน้าและพูดอย่างจริงจัง "อาจารย์ซู ผมเรียกคุณมาครั้งนี้เพื่อขอความช่วยเหลือในเรื่องหนึ่งครับ!"

"เรื่องอะไรคะ? อธิการบดี กรุณาบอกดิฉันเลย!" ใบหน้าของหญิงสาวเคร่งขรึมลง

"อาจารย์ซู มันเป็นอย่างนี้ครับ!"

เซีย ชิงเฟิง ประสานมือบนโต๊ะและเรียบเรียงคำพูด "ลิน เต้าเทียน ลูกชายของราชามังกร อายุ 18 ปีแล้ว

ผมได้ดูแลเด็กคนนี้มาตั้งแต่เด็ก

เขามีความเข้าใจที่เป็นเอกลักษณ์มากเกี่ยวกับวัตถุที่เรียกมาได้ และเก่งมากในการพัฒนาและขุดค้นพวกมัน

พรสวรรค์ด้านวัตถุที่เรียกมาได้นี้ช่วยให้ผู้เรียกมันแข็งแกร่งขึ้น! พูดง่ายๆ คือเขาสำคัญมากต่อโรงเรียนของเรา!"

"เมื่อเร็วๆ นี้ เขาวางแผนจะฝึกศิลปะการต่อสู้! ในโรงเรียนของเรา คุณเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ที่สุด ดังนั้นผมอยากขอรบกวนให้คุณเป็นครูสอนศิลปะการต่อสู้ให้เขาสักระยะครับ!"

หญิงสาวลุกพรวดขึ้นและพูดอย่างตกใจ "อธิการบดี ท่านต้องการให้ดิฉันเป็นครูสอนศิลปะการต่อสู้ให้ลิน เต้าเทียนงั้นหรือ?"

เซีย ชิงเฟิง มองสีหน้าตกใจของอีกฝ่ายและคิดว่าอีกฝ่ายไม่เต็มใจ จึงรีบปลอบ "อาจารย์ซู อย่าตื่นเต้นไปเลยครับ ถ้าคุณไม่อยากทำก็ไม่เป็นไร ผมจะหาคนอื่น..."

"ไม่ค่ะ ดิฉันเต็มใจค่ะ ดิฉันเต็มใจมากๆ!" หญิงสาวนั่งลงอย่างรวดเร็ว

ท่าทางกะทันหันนี้ทำให้เซีย ชิงเฟิง ตั้งตัวไม่ทัน

พูดว่าเต็มใจ แต่ปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้

พูดว่าไม่อยากทำแต่กลับตกลงทันที

แล้วอย่างนี้ เต็มใจหรือไม่เต็มใจกันแน่?

ดังนั้น เซีย ชิงเฟิง จึงถามอย่างระมัดระวัง "อาจารย์ซู คุณเต็มใจจริงๆ ใช่ไหมครับ?"

"ใช่ค่ะ! งานนี้เหมาะกับดิฉันมากๆ เลย!" อาจารย์ซูพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าว

"ดีมากครับ งั้นก็ต้องรบกวนอาจารย์ซูแล้ว!" เซีย ชิงเฟิง หัวเราะ

ที่มหาวิทยาลัยเซินอู่ อาจารย์ซูไม่เพียงแต่เป็นครูสอนศิลปะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม แต่ยังเป็นหญิงสาวที่มีเสน่ห์ เธอเป็นนางในดวงใจอันดับหนึ่งในรายการยอดนิยมของมหาวิทยาลัย และได้หลงใหลอาจารย์ชายและนักเรียนชายมากมาย

เขาไม่เชื่อแล้ว ในเมื่ออาจารย์ซูลงมือ ลิน เต้าเทียน จะไม่รายงานตัวที่โรงเรียนอย่างเชื่อฟังได้อย่างไร?

"ไม่ต้องเกรงใจเลยค่ะ อธิการบดี ดิฉันควรจะเป็นฝ่ายขอบคุณท่านด้วยซ้ำ!" หญิงสาวปรับแว่นตาและยิ้มอย่างน่ารัก

ช่างเป็นพรจากสวรรค์!

พระเจ้าข้า เราพบกันอีกแล้ว!

คราวนี้ ฉันเป็นครูของเธอ!

ฉันจะฝึกเธอให้ดีแน่นอน!

บ่ายวันนั้น อาจารย์ซูมาที่คฤหาสน์ตระกูลลิน

"คุณคือครูสอนศิลปะการต่อสู้ที่คุณปู่ซูจัดหาให้ผมหรอครับ?" ลิน เต้าเทียน กะพริบตามองหญิงสาวที่ดูบอบบางและสวยงามตรงหน้า ไม่สามารถเชื่อมโยงเธอกับครูสอนศิลปะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งได้เลย

"แนะนำตัวก่อนนะ!"

หญิงสาวเงยหน้ามองคนตรงหน้าที่กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับเธอ เธอกดความตื่นเต้นในใจและพูดอย่างจริงจัง "ฉันชื่อซู จื่อโม่ เป็นครูพลศึกษาที่มหาวิทยาลัยเซินอู่! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะ... ฉันจะสอนทักษะทางกายภาพให้คุณค่ะ!"

ใบหน้าของลิน เต้าเทียน ตึงขึ้น "สวัสดีครับ อาจารย์ซู!"

"ดีมากค่ะ มีมารยาทดี! ก่อนจะเริ่มฝึก ฉันต้องพูดอะไรบางอย่างให้ชัดเจนก่อนนะ!"

"อาจารย์ซูครับ เชิญพูดเลยครับ!"

ซู จื่อโม่ พูดอย่างจริงจัง "ฉันเข้มงวดกับนักเรียนมากนะ

เพื่อให้แน่ใจว่าการฝึกจะได้ผล ในระหว่างการฝึก ฉันหวังว่าคุณจะเชื่อฟังคำสั่งของฉัน

คุณจะต้องทำทุกอย่างที่ฉันขอให้คุณทำ และจะไม่ทำถ้าฉันไม่อนุญาต

ไม่มีอะไรที่คุณทำไม่ได้! นี่เป็นสิ่งเดียวที่ฉันขอจากคุณ คุณทำได้ไหม?"

นี่มันข้อกำหนดแบบไหนกัน?

ลิน เต้าเทียน ไม่ได้คิดอะไรมาก นักเรียนก็ต้องฟังครูอยู่แล้ว ในเมื่อพวกเขาเป็นมืออาชีพ!

ลิน เต้าเทียน พูดเสียงดัง "ผมทำได้ครับ!"

"ดี งั้นถอดเสื้อผ้าออกค่ะ!"

ลิน เต้าเทียน: "หา???"

"ถอดเสื้อผ้าออกงั้นหรือ?"

ลิน เต้าเทียน กะพริบตาอย่างสับสน "ทำไมต้องถอดเสื้อผ้าด้วยครับ?"

ซู จื่อโม่ พูดอย่างจริงจัง "คุณคิดว่าการฝึกทางกายภาพมันง่ายขนาดนั้นเลยหรือ? ถ้าไม่ระวัง คุณอาจจะพิการได้นะ! ดังนั้น ฉันต้องตรวจร่างกายคุณก่อน และทำความเข้าใจสภาพร่างกายของคุณก่อนที่จะวางแผนเนื้อหาการฝึกต่อไป"

"คนอื่นๆ ก็เป็นแบบนี้หรือครับ?"

"คนอื่นไม่จำเป็นค่ะ!"

ลิน เต้าเทียน: "หะ???"

"เพราะคนอื่นไม่ต้องกังวลเรื่องฉัน!" ซู จื่อโม่ เริ่มหงุดหงิด "รีบๆ หน่อย อย่ารอสิ! คุณลืมสิ่งที่เพิ่งสัญญากับฉันไปแล้วหรือไง?"

ลิน เต้าเทียน ถอดเสื้ออย่างลังเล

ท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผู้หญิงแปลกหน้า และเขาไม่ได้เตรียมใจมาก่อนเลย ช่างน่าอายจริงๆ

หลังจากถอดเสื้อ ลิน เต้าเทียน กอดอกและถาม "แค่นี้พอไหมครับ?"

ใบหน้าของซู จื่อโม่ ไร้อารมณ์ "ถอดกางเกงด้วยค่ะ!"

ลิน เต้าเทียน: "..."

"นี่...ไม่จำเป็นนะครับ?"

"หยุดพูดเรื่อยเปื่อยได้แล้ว ถอดออกถ้าฉันบอกให้ถอด!"

ลิน เต้าเทียน ถอดกางเกงอย่างลังเลอีกครั้ง

ตอนนี้เป็นหน้าร้อน และเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้ามากนัก หลังจากถอดเสื้อและกางเกงออก เขาเหลือแค่กางเกงในสีดำตัวเดียว

"เหลือชิ้นเดียวแล้ว ไม่ต้องถอดออกใช่ไหมครับ?" ลิน เต้าเทียน สั่นเทา

ไม่รู้ทำไม การยืนอย่างเปิดเผยต่อหน้าซู จื่อโม่ แบบนี้ ทำให้รู้สึกไม่ปลอดภัยเป็นพิเศษ

"ตอนนี้ยังไม่จำเป็น เดี๋ยวค่อยดูว่าจะเป็นยังไงต่อไป!"

ซู จื่อโม่ กระแอม ชี้ไปที่เสื่อโยคะบนพื้นและพูด "นอนลงตอนนี้เลย ฉันจะตรวจร่างกายคุณ!"

ลิน เต้าเทียน นอนลงอย่างว่าง่าย หลับตา เหมือนเด็กสาวที่รอถูกย่ำยี

ซู จื่อโม่ โน้มตัวลงและยื่นมือออกมา "ตรวจสอบ" ร่างกายของลิน เต้าเทียน อย่าง "จริงจัง" ไม่เว้นแม้แต่นิ้วเดียวของผิวหนัง

ในใจรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เจ้านายที่ยังไม่ได้ฝึกก็มีรูปร่างดีขนาดนี้แล้ว

หลังจากฝึกแล้ว คุณจะต้องดูดีขึ้นแน่นอน

เฮ้ คุณกำลังให้ประโยชน์กับฉันนะ!

ชิลิว!

ประมาณ 10 นาทีต่อมา ซู จื่อโม่ ลุกขึ้นยืนอย่างไม่เต็มใจ

"โอเค คุณแต่งตัวได้แล้ว!"

ลิน เต้าเทียน กระโดดขึ้นอย่างรวดเร็ว ใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว และยืนต่อหน้าซู จื่อโม่ อีกครั้ง

ซู จื่อโม่ พยักหน้า "ต้องบอกว่า คุณมีรูปร่างดีจริงๆ ..."

ลิน เต้าเทียน: "..."

"ฉันหมายถึง คุณมีร่างกายที่ดีและเหมาะมากสำหรับการฝึกทักษะทางกายภาพ!"

ซู จื่อโม่ พูดอย่างจริงจัง "ต่อไป โจมตีฉันด้วยพลังทั้งหมดของคุณ ฉันอยากเห็นขีดจำกัดของคุณ! อย่ายั้งมือ คุณทำร้ายฉันไม่ได้หรอก!"

"งั้นผมมาแล้วนะครับ อาจารย์ ระวังด้วยนะครับ!" ลิน เต้าเทียน โจมตีเธอด้วยพลังทั้งหมด

(จบบท)