บทที่ 26 เหลิง ชิงเยว่ ลงมือ สังหาร จาง ควง ในทันที!

คิดถึงตรงนี้ เหลิง ชิงเยว่ ลุกขึ้นยืนอย่างมั่นคงและพูดว่า: "จาง ควง ถ้าเธอต้องการท้าทาย ลิน เต้าเทียน เธอต้องผ่านฉันก่อน!"

จาง ควง ก็งุนงงเช่นกัน: "แต่ฉันต้องการท้าทายเขานะ!"

เหลิง ชิงเยว่ พูดอย่างใจเย็น: "ฉันรู้! แต่ถ้าเธอยังเอาชนะฉันไม่ได้ เธอมีคุณสมบัติอะไรที่จะท้าทายเขา? แม้ว่าเธอจะเป็นอัจฉริยะ แต่อัจฉริยะก็เป็นเพียงก้าวแรกในการพบเขาเท่านั้น!"

จาง ควง หัวเราะด้วยความโกรธ: "ได้ งั้นฉันจะเอาชนะเธอก่อน แล้วค่อยจัดการกับเขา!"

ดังนั้น เรื่องนี้จึงตกอยู่ในมือของกรรมการ

กรรมการรู้สึกอึดอัดมาก เพราะว่าตอนนี้เรากำลังสอบเข้า และทุกคนกำลังยุ่งแข่งขันกัน พวกคุณจะมาจัดการเรื่องส่วนตัวกันตรงนี้ได้หรือ?

พวกเขาตัดสินใจไม่ได้ จึงปล่อยให้เป็นการตัดสินใจของหัวหน้าผู้พิพากษา

ท่ามกลางที่นั่งวีไอพี

"แน่นอนว่าฉันเห็นด้วย มันจะสนุกแค่ไหนถ้าได้เห็นอัจฉริยะสองคนแข่งขันกัน!" ราชาแห่งดาบปรบมือและหัวเราะ

"ถูกต้อง... ปล่อยให้พวกเขาสู้กัน!" ราชามังกรเห็นด้วย เกรงว่าโลกจะไม่วุ่นวาย

สำหรับผู้เชี่ยวชาญระดับราชาอย่างพวกเขา การดูการสอบเข้าก็เหมือนนักมวยอาชีพดูเด็กต่อสู้กัน มันน่าสนใจในตอนแรก แต่หลังจากดูมากเกินไป ก็จะเบื่อและหมดพลัง

ตอนนี้ในที่สุดก็มีการแสดงข้างเวทีบ้าง ซึ่งทำให้พวกเขาตื่นเต้นมาก

"ฉันก็ตั้งตารออยู่เหมือนกัน ถือว่าเป็นช่วงพักครึ่งก็แล้วกัน!" เซีย ชิงเฟิง ยิ้มและพยักหน้า และประกาศทันทีว่าพวกเขาได้รับอนุญาตให้รู้สึกได้ และบอกว่าไม่ว่าจะชนะหรือแพ้ ก็จะไม่นับรวมในผลการสอบ

ดังนั้น ทุกคนจึงตื่นเต้น

"อัจฉริยะสองคนของปีนี้จะเผชิญหน้ากันล่วงหน้า!"

"บอกฉันสิ ใครในพวกเขาชนะและใครแพ้?"

"ฉันว่าเป็น เหลิง ชิงเยว่ นะ อย่างไรเสีย การเรียกของเธอก็มาจากจิ่วไฉ่! อย่างที่เรารู้กันดี ยิ่งศักยภาพของการเรียกสูงเท่าไหร่ ก็ยิ่งแข็งแกร่งในระดับเดียวกันเท่านั้น!"

"ฉันว่ามันหยิ่งผยองนะ การเรียกของเขาก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น! ยิ่งไปกว่านั้น เขาเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวยและมีทรัพยากรมากกว่า เหลิง ชิงเยว่ มาก เหลิง ชิงเยว่ ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้!"

...

ท่ามกลางความคาดหวังของทุกคน เหลิง ชิงเยว่ และ จาง ควง ก็ยืนอยู่ในห้องสอบแล้ว

ในเวลานี้ จาง ควง สงบลงแล้ว มองดูคนตรงหน้าที่คิดถึงเขาทั้งวันทั้งคืน และเริ่มพูดจาโน้มน้าว: "ชิงเยว่ ตอนนี้ฉันแข็งแกร่งมาก เธอจะไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของฉันแน่! เธอยอมแพ้ดีกว่า ไม่งั้น..."

ดวงตาของ เหลิง ชิงเยว่ เย็นชาและเด็ดเดี่ยว: "เธอจะไม่รู้จนกว่าจะต่อสู้ว่าเธอเป็นคู่ต่อสู้ของฉันหรือไม่!"

จาง ควง พูดต่อ: "แต่ฉันกลัวว่าฉันจะควบคุมตัวเองไม่ได้ และถ้าฉันทำร้ายเธอ..."

"หยุดพูดเรื่องไร้สาระและลงมือเถอะ ฉันจะให้โอกาสเธอแค่ครั้งเดียว!"

เห็น เหลิง ชิงเยว่ ไม่สนใจฟังและไม่ยอมอ่อนข้อ จาง ควง จึงไม่มีทางเลือกนอกจากท้าทาย

อย่างไรก็ตาม เขาวางแผนที่จะใช้พลังเพียง 60% ของเขา ซึ่งเทียบเท่ากับระดับที่สี่ทั่วไป

นี่เป็นวิธีที่เหมาะสมในการเอาชนะ เหลิง ชิงเยว่ โดยไม่ทำให้เธออับอาย

จาง ควง ยื่นมือขวาออกมา และในมือขวาของเขามีค้อน ซึ่งเป็นค้อนเพชรที่เขาเรียกออกมา

"ชิงเยว่ ฉันพร้อมจะลงมือแล้ว โปรดระวังด้วย!"

เหลิง ชิงเยว่ ไม่พูดอะไร และเธอมีดาบในมือ พร้อมที่จะไป

"รับการโจมตีจากฉัน!"

จาง ควง วิ่งไปข้างหน้าสามก้าว แล้วกระโดดขึ้นสูง ถือค้อนเพชรในมือและตกลงมาจากท้องฟ้า ด้วยพลังความรุนแรงอันทรงพลัง เขาทุบมันลงมาอย่างแรงบน เหลิง ชิงเยว่

ถ้าค้อนนี้ฟาดลงมาอย่างแรง มันจะต้องทำให้คนกลายเป็นเนื้อบดแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เหลิง ชิงเยว่ ยังคงไม่ขยับเขยื้อน แม้แต่เปลือกตาก็ไม่กระดิก

เธอเพียงแค่ยกฝักดาบขึ้นมาต้านทานค้อนเพชรที่ตกลงมาจากท้องฟ้า แล้วเธอก็โยนมันกลับไปด้วยทักษะสี่หรือสองปอนด์

ตุบ ตุบ จาง ควง ถอยหลังไปสามก้าวก่อนจะหยุดได้ในที่สุด

เขาตกใจมาก เขาไม่คาดคิดว่า เหลิง ชิงเยว่ จะสามารถทำลายเทคนิคการทุบของเขาได้อย่างง่ายดาย

เหลิง ชิงเยว่ กลายเป็นคนแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร?

เขากลายเป็นคนแปลกหน้าไปแล้วหรือ?

"จาง ควง ถ้านี่คือพลังของเธอ ฉันผิดหวังมาก!" เหลิง ชิงเยว่ พูดอย่างใจเย็น

จาง ควง หน้าแดงด้วยความหยิ่งผยอง เขาโต้แย้ง: "ฉันเพิ่งใช้พลังแค่ 60% เท่านั้น..."

"ไม่ว่าจะยังไง ฉันก็ให้โอกาสเธอแล้ว ตอนนี้ถึงตาฉันแล้ว!"

ทันทีที่ เหลิง ชิงเยว่ พูดจบ ร่างกายของเธอก็วาบไปเหมือนสายฟ้า ในชั่วพริบตา เธอข้ามระยะทางเจ็ดหรือแปดเมตรและมาถึงตัว จาง ควง

มองดูร่างที่คุ้นเคยตรงหน้า จาง ควง มีความคิดเดียวในใจ: เร็วจัง!

เป็นปฏิกิริยาตอบสนองโดยอัตโนมัติ เขายกค้อนในมือขึ้นและทุบลงมาอย่างแรง

เหลิง ชิงเยว่ ดูเหมือนจะคาดการณ์ไว้แล้ว เธอหลบลงเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตี แล้วก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว

ฝักดาบในมือของเธอพลิกอย่างรวดเร็วและฟาดลงบนข้อมือของ จาง ควง

มือของ จาง ควง เจ็บมากจนหมดแรง ค้อนเพชรตกลงมา และประตูก็เปิดกว้าง

เหลิง ชิงเยว่ ฉวยโอกาสเหยียบอกของ จาง ควง ด้วยความเร็วปานสายฟ้า

ตูม! จาง ควง ลอยขึ้นไปในอากาศและกระเด็นออกไปอย่างรวดเร็ว

มีเสียงดังอีกครั้งและเขาก็ตกลงไปนอกสนาม

กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งวินาที

ทั้งห้องสอบพลันเงียบกริบ

ผ่านไปสักพักจึงมีปฏิกิริยาตอบสนอง

"ชนะแล้ว?"

"เหลิง ชิงเยว่ ชนะเหรอ?"

"เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉันแค่กะพริบตาเดียวก็จบแล้ว?"

...

จาง ควง ก็ตกตะลึงเช่นกัน

เขาชำเลืองมองรอยเท้าบนหน้าอกของตัวเอง แล้วมองไปที่ค้อนเพชรที่ตกอยู่ไกลออกไป และมองดูตำแหน่งปัจจุบันของตัวเอง แล้วพึมพำอย่างไม่อยากเชื่อ: "ฉัน...แพ้เหรอ? ฉัน...แพ้ ชิงเยว่ เหรอ?"

เมื่อกรรมการประกาศจบการแข่งขัน เสียงปรบมือดังกึกก้องก็ดังขึ้นจากผู้ชม

"เหลิง ชิงเยว่ ชนะ!"

"สังหารทันที! เธอสังหาร จาง ควง ในทันที!"

"ช่างเป็นชัยชนะที่ยอดเยี่ยม!"

"นี่แหละคือธิดาสวรรค์ที่แท้จริง ฉันรักเธอมาก!"

...

ท่ามกลางที่นั่งวีไอพี

ราชาแห่งดาบ เสิ่น เทียนจวิน ก็ปรบมืออย่างไม่เสียดาย: "เด็กผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา การโจมตีของเธอสะอาดและเรียบร้อย ประหยัดเวลาและแรงงาน! ถ้าเป็นฉัน ฉันอาจจะทำได้ไม่ดีเท่าเธอ! น่าทึ่ง! ฉันชื่นชมเธอ!"

"สำคัญคือเธอยังซ่อนพลังของเธอไว้อีก!" ราชามังกรก็ปรบมือและหัวเราะ: "ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอไม่ได้ชักดาบออกมาเลย ทักษะของเธอไม่ได้ใช้ และเธอเอาชนะ จาง ควง ด้วยทักษะการต่อสู้เพียงอย่างเดียว!"

"อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังแสดงข้อบกพร่องบางอย่าง!"

เซีย ชิงเฟิง พูดพร้อมรอยยิ้ม: "ฉันประเมินว่าพลังของเธอได้ถึงระดับที่แปดแล้ว

ถ้าเธอใช้ดาบทิพย์และทักษะ เธอจะไม่มีคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกัน! ถ้าไม่ใช่เพราะ ลิน เต้าเทียน เธอน่าจะเป็นที่หนึ่งในการสอบเข้าปีนี้! เป็นต้นกล้าที่ดีมากๆ หาได้ยาก! วันนี้ฉันมาถูกที่จริงๆ!"

"ปะ ปัง ปัง..."

เซีย ชิงเฟิง ก็ปรบมือด้วย

อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางเสียงเชียร์และเสียงปรบมือของฝูงชน เหลิง ชิงเยว่ ยังคงสงบนิ่งและไม่หลงตัวเอง

เพราะนี่เป็นเรื่องปกติมากสำหรับเธอ

ด้วยประสบการณ์ของคนที่เกิดใหม่ ถ้าเธอไม่สามารถสังหารเจ้า จาง ควง ตัวเล็กๆ นี่ได้ในทันที ชีวิตของเธอก็สูญเปล่า!

เป้าหมายของเธอยังคงไม่เปลี่ยนแปลง นั่นคือการเอาชนะ ลิน เต้าเทียน และสร้างหัวใจเต๋าของเธอขึ้นมาใหม่!

แต่ก่อนที่จะถึงตรงนั้น มาจัดการกับปัญหาของเขาและหยุดเขาจากการเสียเวลาที่นี่กันก่อน

"ทุกคน โปรดฟังฉัน!"

(จบบท)