ตอนที่ 385 ครั้งนี้ ซู หนิงซวง อยู่ข้างหน้า เย่เฉิน อยู่ข้างหลัง

“ไม่ต้องสนใจเรือลำนั้นแล้ว ในเมื่อเปลี่ยนชุดเรียบร้อย เรามาเริ่มกันเถอะ”

เย่เฉิน พูดขึ้นทันที

“พวกคุณอยากเล่นอะไรกันก่อน?”

เย่เฉิน ถาม

“เจ็ตสกีเถอะ”

ซู หนิงซวง พูดเป็นคนแรก หลังจากที่ได้เห็น เย่เฉิน ขี่เจ็ตสกีอย่างเท่ จากระยะไกลเมื่อครู่

“เจ็ตสกีก็ดี”

ซู หลิงเอ๋อร์ แนะนำเช่นกัน

มีเพียง จ้าว ซูซวน ที่ใบหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะว่ายน้ำเป็น แต่ก็ไม่ชำนาญนัก แม้จะสวมเสื้อชูชีพแล้ว

แต่เมื่อเห็นท้องทะเลอันกว้างใหญ่ตรงหน้า เธอก็ยังอดหวาดหวั่นไม่ได้ และไม่กล้าที่จะเล่นอะไรพวกนี้

“ให้ หนิงซวง เล่นก่อนเถอะ”

จ้าว ซูซวน แนะนำ

“ไปกันเถอะ”

เย่เฉิน นั่งลงบนเจ็ตสกีอีกครั้ง ซู หนิงซวง ก็ตามมานั่งข้างหลังอย่างใกล้ชิด

“กอดผมไว้แน่นๆ นะ”

เย่เฉิน เตือน

เมื่อเจ็ตสกีออกตัว ความเร็วจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ถ้า ซู หนิงซวง ไม่กอดเขาไว้แน่นๆ เธออาจถูกเหวี่ยงจนตกออกไปได้

“อื้ม”

ซู หนิงซวง พยักหน้า แล้วยื่นมือหยกขาวนวลมากอดเอวของ เย่เฉิน อย่างระมัดระวัง

เนื่องจากเสื้อชูชีพของทั้งคู่ค่อนข้างสั้น มันจึงถึงแค่บริเวณหน้าท้อง ส่วนเอวยังคงเปิดโล่งอยู่

“อืม?”

แทบจะทันที ซู หนิงซวง รู้สึกว่าหน้าเธอร้อนขึ้นมาอย่างฉับพลัน

เพราะเธอ...เธอ...เธอเหมือนจะสัมผัสโดนกล้ามหน้าท้องของ เย่เฉิน!!!

กล้ามท้องของ เย่เฉิน ช่างแข็งแกร่งจริงๆ…

ความรู้สึกปลอดภัยที่ไม่อาจอธิบายได้ผุดขึ้นในใจของ ซู หนิงซวง ทันที

เมื่อมั่นใจว่า ซู หนิงซวง กอดตัวเขาแน่นแล้ว เย่เฉิน จึงเริ่มสตาร์ทเจ็ตสกี

ในตอนแรก เย่เฉิน คุมความเร็วให้ช้า เพื่อป้องกันอันตราย

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาจึงถาม ซู หนิงซวง ว่า :

“ให้ผมเร่งความเร็วขึ้นไหม?”

“ได้”

หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที ซู หนิงซวง เริ่มชินกับมัน เจ็ตสกีที่ช้าเกินไปไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่นัก

และในขณะนี้เธอก็พร้อมแล้ว

หลังจากได้รับการยืนยัน เย่เฉิน เร่งความเร็วขึ้นทันที เจ็ตสกีพุ่งทะยานออกไป ทิ้งคลื่นน้ำกระเซ็นไว้เบื้องหลังพวกเขา

ในเวลานี้ ทั้งคู่ได้สัมผัสถึงความเร็ว และความตื่นเต้นแบบสุดขีด

การแล่นด้วยเจ็ตสกีในทะเลให้ความรู้สึกแตกต่างจากการขับซุปเปอร์คาร์บนบกอย่างมาก

มันชวนให้รู้สึกเหมือนกำลังโบยบินไปบนผิวน้ำ บวกกับละอองน้ำสาดกระเซ็นใส่พวกเขา การขี่เจ็ตสกีในทะเลดูเหมือนจะน่าตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น

หลังจากสนุกกันได้สักสิบกว่านาที เย่เฉิน จึงขี่เจ็ตสกีกลับไปยังเรือยอชต์ ‘Rising Sun’ ของเขา

ซู หนิงซวง กลับมานั่งพักบนเรือ ‘Rising Sun’ สักพัก

“พี่เขย ถึงตาหนูแล้วๆ!”

ซู หลิงเอ๋อร์ กระตือรือร้นจะลอง เธอเห็นพี่สาว และพี่เขยสนุกกับการขี่เจ็ตสกีในทะเล มันทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นมากจนแทบจะรอไม่ไหวแล้ว

ในไม่ช้า ซู หลิงเอ๋อร์ ก็นั่งอยู่บนเจ็ตสกีของ เย่เฉิน เย่เฉิน เองค่อยๆ เร่งความเร็วขึ้นเหมือนที่ทำกับ ซู หนิงซวง

ซู หลิงเอ๋อร์ เป็นคนกล้ามาก หลังจากที่ เย่เฉิน เร่งความเร็ว เธอกลับปล่อยมือ และกางแขนออก

“ไปเลย!”

ซู หลิงเอ๋อร์ ตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น เธอรู้สึกสนุกสุดๆ

หลังจาก ซู หลิงเอ๋อร์ เล่นเสร็จ ซู หนิงซวง ยังคะยั้นคะยอให้ จ้าว ซูซวน ลองบ้าง แต่ จ้าว ซูซวน ปฏิเสธอยู่หลายครั้ง เธอคิดว่าแค่นอนอาบแดดอยู่บนเรือน่าจะดีกว่า

ตอนแรก จ้าว ซูซวน ก็กลัวอยู่แล้ว เมื่อได้เห็นความตื่นเต้นขนาดนี้ ขาของเธอก็แทบจะอ่อนแรงล้มลงตรงนั้น

หลังจากนำเจ็ตสกีกลับ เย่เฉิน ก็กลับขึ้นเรือ ‘Rising Sun’ ด้วยเช่นกันเพื่อพักผ่อน และดื่มน้ำ

“เย่เฉิน นี่มันอุปกรณ์อะไรเหรอ?”

ซู หนิงซวง ถามด้วยความสงสัย ขณะที่เธอชี้ไปยังอุปกรณ์ที่มีลักษณะค่อนข้างแปลกตา

“อ๋อ นี่คืออุปกรณ์ ฟลายบอร์ด(Fly board)”

เย่เฉิน อธิบาย

โดยหลักการแล้ว ฟลายบอร์ด คืออุปกรณ์สำหรับการบินด้วยแรงดันน้ำที่พ่นน้ำแรงดันสูงลงไปด้านล่าง ซึ่งจะช่วยยกตัวผู้ใช้ให้ลอยขึ้นเหนือผิวน้ำได้

มันทำให้ผู้ใช้รู้สึกเหมือนกำลัง ‘บิน’ อยู่บนน้ำ คล้ายกับอุปกรณ์การบินในภาพยนตร์บางเรื่อง

แต่เป็นเวอร์ชันที่ใช้ในน้ำ

“มันบินได้ด้วยเหรอ!?”

หลังจากได้ยินสิ่งที่ เย่เฉิน พูด ซู หลิงเอ๋อร์ ก็เริ่มอยากลอง

เธอดูตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดขึ้นมา

ดูเหมือนสิ่งนี้ดูน่าตื่นเต้นกว่าเจ็ตสกีเมื่อกี้ ..เสียอีก

แม้แต่ ซู หนิงซวง ก็เกิดความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา

“พี่สาว ลองไปเล่นกับพี่เขยก่อนสิ”

เมื่อเห็นพี่สาวดูออกจะสนใจมาก แม้ว่า ซู หลิงเอ๋อร์ อยากจะลองเป็นคนแรก แต่เธอก็ยอมให้พี่สาวก่อน

“อยากลองไหม?”

เย่เฉิน ถาม ซู หนิงซวง

“อืม ลองสักหน่อย”

ซู หนิงซวง ตอบหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

แต่ในใจเธอก็อดรู้สึกประหม่าไม่ได้ เพราะการเล่นก็ดูน่าตื่นเต้นมาก และค่อนข้างอันตรายมากเช่นกัน

“โอเค รอแป๊บนะ”

เย่เฉิน บอก ซู หนิงซวง จากนั้นเขาก็ไปเตรียมอุปกรณ์ฟลายบอร์ด แล้วลองเล่นเองก่อนเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างปกติดี

หลังจากยืนยันว่าทุกอย่างเป็นปกติ เย่เฉิน จึงให้ ซู หนิงซวง ขึ้นมาบนเครื่องบ้าง

แตกต่างจากการขี่เจ็ตสกี เมื่อคราวนี้ ซู หนิงซวง อยู่ข้างหน้า และเย่เฉิน กอดเธอจากข้างหลัง

ทั้งหมดก็เพื่อให้ปลอดภัยยิ่งขึ้น

ซู หนิงซวง ขึ้นมา เย่เฉิน ก็กอดเอวอันเพรียวบางของเธอไว้อย่างเบามือ เอวของ ซู หนิงซวง ช่างนุ่มนวลเสียเหลือเกิน

อะแฮ่ม.. ต้องยอมรับเลยว่าผิวของ หนิงซวง นั้นเนียนนุ่มจริงๆ

อีกด้านหนึ่ง ความรู้สึกประหม่าในใจของ ซู หนิงซวง กลับสงบลง เมื่อเธอถูก เย่เฉิน กอดเอาไว้

เนื่องจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ทุกครั้งที่มี เย่เฉิน อยู่ด้วย เธอมักจะรู้สึกปลอดภัยเสมอ ซู หนิงซวง จึงรู้สึกสบายใจในทุกครั้ง และคราวนี้ก็เช่นกัน

“เริ่มนะ”

เย่เฉิน เริ่มเปิดเครื่องฟลายบอร์ดทันที

ในพริบตา เครื่องเริ่มพ่นน้ำขึ้นสูงทั้งสองฝั่ง และเย่เฉิน กับซู หนิงซวง ทั้งคู่ก็ลอยขึ้นไปในอากาศ

ไม่กี่วินาทีต่อมา พวกเขาก็ลอยอยู่สูงจากผิวน้ำทะเลหลายเมตรแล้ว

“ผมกอดคุณอยู่.. ปลอดภัยแน่นอน ลองกางแขนดูสิ”

เย่เฉิน บอก ซู หนิงซวง แม้ว่าเขาจะปล่อยมือเองไม่ได้เพื่อความปลอดภัย

แต่ ซู หนิงซวง ทำได้ ดังนั้น เย่เฉิน จึงบอกเธอเพื่อเพิ่มความสนุกในการเล่น

“ได้”

ซู หนิงซวง ค่อยๆ กางแขนออก ตอนแรกเธอยังระวังอยู่ แต่ไม่นานเธอก็เริ่มกล้ามากขึ้น

ขณะเดียวกัน จ้าว ซูซวน ที่มองเห็น เย่เฉิน และซู หนิงซวง เล่นฟลายบอร์ดจากบนเรือยอชต์ ก็พลันคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา...