บทที่ 166 อัจฉริยะแห่งการจัดอันดับมังกรหลับไหล? ฆ่าในพริบตา! ชิง อี๋เทียน ตกตะลึง!
บทที่ 166 อัจฉริยะแห่งการจัดอันดับมังกรหลับไหล? ฆ่าในพริบตา! ชิง อี๋เทียน ตกตะลึง!
"ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้ารึ ชิง อี๋เทียน? หลบไป นี่ของข้า!"
บุคคลที่มาถึงนั้น ปลดปล่อยรัศมีอันน่าเกรงขามออกมา เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่งและยิ่งใหญ่
เขาเหลือบมองชิง อี๋เทียนเพียงแวบเดียว ก่อนจะหันไปมองเกาะเล็ก ๆ โดยไม่สนใจหลินเซียวเลยแม้แต่น้อย
"เจ้ารู้จักเขาหรือ?"
หลินเซียวไม่สนใจผู้มาเยือน แต่หันไปถามชิง อี๋เทียน
"หู เลี่ย อัจฉริยะจากเผ่าเสือทรราช เขาเป็นอันดับที่ 94 ของการจัดอันดับมังกรหลับไหล!"
สีหน้าของชิง อี๋เทียนดูน่าเกลียดเล็กน้อย ความแข็งแกร่งของเขาด้อยกว่าหู เลี่ยมาก
ตอนนี้เขาหนีไม่พ้นแล้ว เขาทำได้เพียงอยู่เคียงข้างหลินเซียว และภาวนาว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะปกป้องเขาได้
"เขาแพ้ลูกสาวข้าในการประลองครั้งที่แล้ว... แต่ข้าได้ยินมาว่าเขาได้รับโอกาสสืบทอดมรดกเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา และความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก!"
"เขากำลังตามหาลูกสาวของข้า และต้องการแก้แค้น..."
สีหน้าของชิง อี๋เทียนดูขมขื่น การจัดอันดับมังกรหลับไหล เป็นการจัดอันดับเทพเจ้าที่มีอายุต่ำกว่าหนึ่งร้อยปี
ผู้ที่สามารถติดอันดับได้ ล้วนเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถในการต่อสู้ที่เหนือชั้น และผู้ที่ติดอันดับท็อป 100 ล้วนเป็นเทพเจ้าระดับสูง
ว่ากันว่าสิบอันดับแรก ล้วนเป็นเทพเจ้าระดับสูงที่แข็งแกร่งมาก!
อายุไม่ถึงร้อยปี นับว่าเป็นเพียงทารกสำหรับเทพเจ้าที่มีอายุขัยนับหมื่นปี
ผู้ที่ติดอันดับ ล้วนเป็นอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์
แม้ว่าชิง อี๋เทียนจะมีอายุมากกว่าหนึ่งพันปีแล้ว แต่เขาก็ยังอ่อนแอกว่าหู เลี่ย!
และเนื่องจากหู เลี่ยพ่ายแพ้ให้กับลูกสาวของเขาในการแข่งขันครั้งที่แล้ว เขายังคงไม่ยอมรับ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการต่อสู้ มีข่าวลือว่าหู เลี่ยได้รับโอกาสในการสืบทอดมรดก และพัฒนาความแข็งแกร่งของเขาในซากปรักหักพัง
ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ เขากำลังตามรอยลูกสาวของเขา และต้องการแก้แค้น
แม้ว่าเผ่าของพวกเขาจะสืบเชื้อสายมาจากเผ่าเดียวกัน แต่พวกเขาก็มีหลายสาขาย่อย และไม่ได้นับว่าเป็นสมาชิกเผ่าเดียวกันอีกต่อไป
ด้วยความแข็งแกร่งที่จำกัด เขาจึงไม่กล้าที่จะล่วงเกินหู เลี่ย เขาหลบหน้าหู เลี่ยมาเป็นเวลาสิบปีแล้ว และสามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้
เขาไม่คิดเลยว่าวันนี้เขาจะโชคร้ายขนาดนี้ และได้พบกับหู เลี่ย!
"งั้นเหรอ เขามาหาเจ้าเพื่อล่อลูกสาวของเจ้าออกมา และเอาชนะเธอเพื่อเปลี่ยนอันดับ ก่อนที่จะรับรางวัลงั้นสิ?"
หลินเซียวถามอย่างสงสัย
เขาไม่ได้สนใจหู เลี่ยที่กำลังพุ่งเข้ามาหา แม้ว่ารัศมีของบุคคลผู้นี้จะแข็งแกร่งกว่าชิง อี๋เทียนมาก
แต่เขาก็ไม่รู้สึกถูกคุกคาม อันที่จริง หลังจากที่เข้าสู่แดนสวรรค์ เขาก็ตระหนักได้ว่าเขาอาจจะจินตนาการถึงเทพเจ้าได้แข็งแกร่งเกินไป
ในฐานะผู้ครอบครองแท่นบูชาระดับสูง ไฟศักดิ์สิทธิ์ระดับสูง และจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงสุด เทพเจ้าธรรมดาไม่สามารถคุกคามเขาได้เลย
เพียงแค่ดูจากพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขา เขาก็ไม่ด้อยไปกว่าเทพเจ้าระดับกลางทั่วไปแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น คุณภาพของพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขายังเหนือกว่าคนอื่นมาก!
"ใช่แล้ว... ผู้ที่ติดอันดับมังกรหลับไหล จะได้รับรางวัลทุก ๆ สิบปี ยิ่งอันดับสูง รางวัลก็ยิ่งดี!"
ชิง อี๋เทียนยิ้มอย่างขมขื่น เขารู้สึกไม่สบายใจ
"เจ้าไม่หนีแล้วรึ... เจ้ากล้าขึ้นหลังจากที่หลบซ่อนตัวมาหลายปีงั้นรึ?"
ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน หู เลี่ยก็มาถึงไม่ไกล บุคคลผู้นี้มีหัวเป็นเสือ
เขามีรูปร่างสูงใหญ่ กำยำล่ำสัน และดูแข็งแกร่ง
เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง เมื่อมาถึง เขายิ้มอย่างดุร้าย และปล่อยหมัดออกไป!
"หรือว่าวันนี้เจ้ามีคนหนุนหลัง?"
หู เลี่ยเหลือบมองหลินเซียว และโจมตีด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย
แรงหมัดของเขาฉีกอากาศ และพุ่งเข้าใส่หลินเซียว!
"ท่าน..."
ชิง อี๋เทียนหน้าซีดเผือด เขามองหลินเซียวเพื่อขอความช่วยเหลือ
เมื่อเผชิญหน้ากับอัจฉริยะแห่งการจัดอันดับมังกรหลับไหล เขาไม่มีพลังแม้แต่จะตอบโต้
ถ้าเขาอยากจะมีชีวิตรอด ความหวังเดียวของเขาอยู่ที่หลินเซียว!
"คนพวกนี้นี่... หยิ่งยโสจริงๆ!"
หลินเซียวยิ้มเยาะ หู เลี่ยคนนี้น่ารังเกียจจริงๆ
เห็นได้ชัดว่าเขาแค่ยืนอยู่กับชิง อี๋เทียน และไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เขากลับจะโจมตีเขาโดยตรง!
"ออกไปซะ!"
หลินเซียวไม่ได้มีนิสัยดี หู เลี่ยเป็นฝ่ายโจมตีก่อน
อย่าโทษเขาที่ไร้มารยาท!
หลินเซียวตะโกนอย่างเย็นชา พลังศักดิ์สิทธิ์สีทองเข้มของเขาแปรเปลี่ยนเป็นกำปั้นขนาดใหญ่
เขาต่อยสวนกลับโดยไม่หลบเลี่ยง!
"..."
ชิง อี๋เทียนแทบเป็นลม
เขารู้แค่ว่าชายหนุ่มคนนี้แข็งแกร่งมาก และเป็นภัยคุกคามถึงชีวิตสำหรับเขา
เดิมทีเขาเดาว่าหลินเซียวน่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งจากระดับที่สูงกว่า แต่ในขณะนี้ หลินเซียวกลับใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ออกมา เขาถึงกับตะลึงเมื่อพบว่า
หลินเซียวเป็นแค่เทพเจ้าระดับล่าง!
"..."
ชิง อี๋เทียนทรุดตัวลงบนพื้น และพึมพำอย่างจนปัญญา
"ฮ่าฮ่า เทพเจ้าระดับล่างอย่างเจ้า กล้าดียังไงมาต่อกรกับข้า?"
เมื่อเห็นภาพนี้ หู เลี่ยก็หัวเราะออกมาเช่นกัน เขาคิดว่าหลินเซียวเป็นใคร ถึงได้ไม่หลบหลีกการโจมตีของเขา
ที่แท้ก็เป็นแค่เทพเจ้าระดับล่างตัวเล็ก ๆ เท่านั้น สมแล้วกับคำว่าวัวสันหลังหวะไม่กลัวเสือ
ข้าเกรงว่าเขาเพิ่งออกจากแดนแห่งสวรรค์มาได้ไม่นาน และยังไม่เคยได้ยินชื่อของเขามาก่อนสินะ?
หู เลี่ยแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย และตัดสินใจที่จะไม่แสดงความเมตตาอีกต่อไป
เขาจะฆ่าคนโง่เง่านี่ด้วยหมัดเดียว และบอกให้เขาระวังตัวให้มากขึ้นในชาติหน้า
ทำให้เขารู้ว่าความตายเป็นเช่นไร!
"เจ้าหนู จงฉลาดขึ้นในชาติหน้าเถอะ... อะไรนะ?"
ตูม!
อย่างไรก็ตาม เมื่อกำปั้นทั้งสองปะทะกัน เสียงหัวเราะของหู เลี่ยก็หยุดลงกะทันหัน
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก เขารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า กำปั้นสีทองของเขาถูกจุดไฟเผาไหม้
เปลวเพลิงสีดำลามไปทั่วร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับพลังศักดิ์สิทธิ์ เปลี่ยนร่างเขาให้กลายเป็นคนไฟ!
"ไม่นะ... เพลิงศักดิ์สิทธิ์เผาผลาญ!! นี่มันเพลิงศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงงั้นเหรอ!?"
หู เลี่ยกรีดร้องและถอยหลังอย่างรุนแรง เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดดังมาจากกองเพลิง
"บัดซบ! เจ้าเป็นใคร!?"
"กำแพงศักดิ์สิทธิ์!"
หู เลี่ยคำรามอย่างโกรธเคือง แสงสีแดงห่อหุ้มร่างกายของเขา
เพลิงศักดิ์สิทธิ์มอดดับลง เผยให้เห็นร่างกายที่ซีดเผือด และไหม้เกรียมของหู เลี่ย!
"เขายังไม่ตาย?"
หลินเซียวประหลาดใจ สมกับที่เป็นอัจฉริยะแห่งการจัดอันดับมังกรหลับไหล
เขามีความสามารถในการต้านทานเพลิงศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนว่าเขาจะประมาทคนในแดนสวรรค์ไม่ได้
เพลิงศักดิ์สิทธิ์ระดับสูง ไม่ได้เอาชนะทุกสิ่งได้!
"บัดซบ! เจ้าเป็นใคร!?"
แม้ว่าเขาจะกำจัดเพลิงศักดิ์สิทธิ์ได้ แต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส
หู เลี่ยมองหลินเซียวด้วยสีหน้าดุร้าย และความหวาดกลัว เขามุ่งมั่นที่จะฆ่าหลินเซียวจนไม่คิดที่จะหนี
"ถ้าเจ้าไม่อยากไป ก็ไม่จำเป็นต้องไป!"
หลินเซียวพูดอย่างใจเย็น คนผู้นี้เป็นอัจฉริยะแห่งการจัดอันดับมังกรหลับไหล
ตามที่ชิง อี๋เทียนบอก อันดับของหู เลี่ยในปีนี้อาจจะพุ่งขึ้นอีกไม่กี่อันดับก็ได้
เขาถือว่าเป็นบุคคลที่แข็งแกร่ง
หลินเซียวแค่อยากจะใช้เขาเป็นมาตรวัด เพื่อดูว่าความแข็งแกร่งของเขาอยู่ในระดับไหน
"ฮึ่ม เจ้าเป็นแค่เทพเจ้าระดับล่าง เจ้าคิดว่าข้ากลัวเจ้ารึไง!?"
หู เลี่ยจ้องมองหลินเซียวอย่างเคียดแค้น แม้ว่าเขาจะกลัวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาก็ไม่เคยยอมถอยแบบนี้มาก่อน
ชายหนุ่มตรงหน้าเขา แค่มีเพลิงศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่ง แต่สุดท้ายเขาก็เป็นแค่เทพเจ้าระดับล่าง
ตราบใดที่เขาสามารถต้านทานเพลิงศักดิ์สิทธิ์ได้ เขามั่นใจว่าเขาสามารถฆ่าหลินเซียวได้ภายในไม่กี่กระบวนท่า!
"ตายซะ!"
หู เลี่ยถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีแดง ดูเหมือนว่าเขาจะมองไม่เห็นเพลิงศักดิ์สิทธิ์
เขาพุ่งเข้าหาหลินเซียวอย่างรวดเร็ว และปล่อยหมัดออกไปอย่างแรง!
"ท่าน ระวัง!"
ชิง อี๋เทียนที่เป็นอัมพาตอยู่บนท้องฟ้า มองไปที่สนามรบด้วยความตกตะลึง แต่ก่อนที่เขาจะมีความสุข
หู เลี่ยก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลินเซียวในพริบตา พร้อมกับกำแพงป้องกัน กำปั้นขนาดเท่าหม้อของเขา เต็มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ และพุ่งเข้าใส่หลินเซียวอย่างแรง!
เขาต้องการที่จะเข้าไปช่วย แต่ก็สายเกินไป
ความแข็งแกร่งของเขาอ่อนแอเกินกว่าจะเข้าไปแทรกแซง!
"ตาย!"
ใบหน้าของหู เลี่ยบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ เขาจินตนาการถึงภาพที่หลินเซียวถูกหมัดของเขาระเบิดออกเป็นชิ้น ๆ
พลังของเพลิงศักดิ์สิทธิ์นั้นน่าทึ่งมาก และกำแพงป้องกันของเขาก็อยู่ได้ไม่นาน
แต่ตราบใดที่หลินเซียวตาย เพลิงศักดิ์สิทธิ์ก็จะดับลงเองโดยธรรมชาติ!
เพล้ง!
หลินเซียวไม่ได้หลบเลี่ยง กำปั้นศักดิ์สิทธิ์ของหู เลี่ยกระแทกเข้าที่หน้าอกของเขาอย่างจัง
อย่างไรก็ตาม ภาพที่เขาจินตนาการไว้ไม่ได้เกิดขึ้น แต่กลับมีเสียงกระดูกหักดังขึ้นแทน
หู เลี่ยตะลึง!
"อ๊า!! ไม่นะ... เป็นไปไม่ได้... ร่างกายของเจ้า..."
หู เลี่ยกรีดร้องและถอยหลัง เขารู้สึกเหมือนกับว่าหมัดของเขาพุ่งชนกำแพงเมือง
เขาเป็นถึงอัจฉริยะของเผ่าเสือทรราช
แต่เขากลับต่อยเทพเจ้าระดับล่าง ไม่ได้ แถมแขนของเขายังหักอีก?
"ไม่... เจ้าเป็นใครกันแน่!?"
ก่อนที่หู เลี่ยจะทันได้คิด กำแพงป้องกันบนร่างกายของเขาก็พังทลายลง
เพลิงศักดิ์สิทธิ์แผดเผาร่างกายของเขาโดยไม่มีสิ่งใดขัดขวาง เสียงกรีดร้องของเขาหยุดลงกะทันหัน
ความเงียบกลับคืนสู่ความว่างเปล่า ไม่เหลือแม้แต่ผงธุลี!
ฟู่ววว!!!
