(ฟรี) บทที่ 499 (ฟรี)
(ฟรี) บทที่ 499 (ฟรี)
ไพ่สั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่อง รอยร้าวสีดำมากมายปรากฏขึ้น
“ไม่จริงมั้ง หรือไพ่นี้จะเป็นของปลอมจากอารยธรรมเทพแห่งไพ่เหรอ?” อู๋เทียนพูดไม่ออก หลี่ฉิงลู่กับเย่เหว่ยที่สังเกตเห็นก็ตกใจเช่นกัน
เย่เหว่ยขมวดคิ้ว แล้วพูดว่า “ร้านค้าคะแนน เป็นสิ่งอำนวยความสะดวกชั่วคราว ที่อารยธรรมต่างๆ ของมนุษย์ร่วมมือกันสร้างขึ้น แล้วอารยธรรมเทพเจ้าจะไร้ยางอาย ทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง?”
“กับอีแค่มิติชั่วคราวขนาด 10,000 ลูกบาศก์เมตร ไม่น่าจะเป็นของปลอม!”
อย่างไรก็ตาม หลังจากหลี่ฉิงลู่คิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็พูดว่า “บางทีอาจจะไม่ใช่ปัญหาเรื่องคุณภาพของไพ่ พี่ใหญ่รีบเอาของข้างในออกมา ไม่อย่างงั้น ถ้าไพ่ถูกทำลายเมื่อไหร่ มิติข้างในก็จะแตกสลาย ถึงเวลานั้นก็แย่แล้ว!”
อู๋เทียนพยักหน้า รีบเอาของทั้งหมด ออกจากบัตรกระเป๋า
ของใช้ในชีวิตประจำวัน
ชุดผู้หญิง ระดับตำนานปรัมปรา
จดหมาย แปลกๆ
ตะเกียงหนึ่งดวง
“เอ๊ะ? แล้วเจ้านี่มันมาจากไหน?” อู๋เทียนอึ้งไป
ในมือของเขา คือตะเกียงที่ไม่รู้ว่าโผล่เข้ามาอยู่ในบัตรกระเป๋าตั้งแต่เมื่อไหร่!
เขาจำได้ว่าในสุสานของผู้หญิงลึกลับคนนั้น สมบัติทั้งหมดที่เขาสัมผัส ไม่มีตะเกียงแบบนี้!
“น่าสนใจแฮะ!” อู๋เทียนครุ่นคิดแล้วเฝ้ามองไพ่ที่กำลังจะแตกสลาย
เอี๊ยด———!
ตูม!
สุดท้ายไพ่ก็พัง
แต่อู๋เทียนกลับไม่สนใจ เขาใช้ “ทักษะประเมิน!” ทันที
[ไม่มีชื่อ]
ประเภท: สมบัติลับ
คุณภาพ: ระดับตำนานปรัมปรา
ข้อกำหนดเลเวล: ไม่มี
เอฟเฟกต์: ใช้จิตวิญญาณอมตะเป็นเชื้อเพลิง จุดไฟ เผาไหม้ศัตรู
พลังของราชันย์เทพ: รุ่งอรุณ
พลังของราชันย์เทพ: ยามพลบค่ำ
คำอธิบาย: สมบัติลับระดับตำนานปรัมปราของประเทศยามพลบค่ำในอารยธรรมโบราณ เป็นผลงานชิ้นเอกของราชายามพลบค่ำ
ระดับตำนานปรัมปรา....... สมบัติลับระดับตำนานปรัมปรา? อู๋เทียนหน้ากระตุก
ไม่ใช่ว่าในสุสาน ของที่ฝังไปพร้อมกับศพ น่ะเอาออกมาไม่ได้หรอกเหรอ? ทำไมมันถึงมาอยู่กับฉันได้?
“เดี๋ยวก่อน หรือว่าเจ้านี่ไม่ได้มาจากสุสาน?” ทันใดนั้นอู๋เทียนก็ฉุกคิด รีบตรวจสอบตะเกียงดวงนี้อย่างละเอียด!
และแล้ว เขาก็เห็นตัวอักษรของประเทศยามพลบค่ำสองบรรทัดที่ใต้ฐานตะเกียง
“ราชายามพลบค่ำ: หลังจากยามพลบค่ำก็คือรุ่งอรุณ!” ———— ราชายามพลบค่ำมอบให้ลูกสาว
“รุ่งอรุณ: มอบให้พี่ชายที่รัก ขอให้กาลเวลาอยู่กับท่านตลอดไป!” ———— รุ่งอรุณมอบให้อู๋เทียน
อู๋เทียนมีสีหน้าแปลกๆ
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นผลงานของราชายามพลบค่ำมอบให้ลูกสาวสุดที่รัก จากนั้น รุ่งอรุณที่เป็นลูกสาวของเขาก็มอบให้เขา
งั้นก็มีเรื่องให้ชวนคิด ว่าทำไมจู่ๆฉันถึงไปมีความสัมพันธ์ที่ดีกับลูกสาวของเขา?
“เท่าที่จำได้ ฉันเคยเจอลูกสาวเขาแค่ครั้งเดียว ไม่น่าจะสนิทกันขนาดนั้น?” อู๋เทียนงุนงง
เมื่อเรื่องราวมาถึงจุดนี้ เขาก็นึกถึงจดหมายที่เขาเคยเห็น คำพูดบนนั้นก็มีการพูดถึงพ่อกับพี่ชาย!
หรือว่าเด็กสาวลึกลับคนนั้นคือรุ่งอรุณ?
อย่างไรก็ตาม ที่สุสานของรุ่งอรุณ เขากับรุ่งอรุณเคยเจอกันแค่ครั้งเดียว แล้วจะสนิทกันขนาดนั้นได้อย่างไร?
“หรือว่าตัวฉันในอนาคตจะข้ามเวลามาไปเมื่อหกร้อยล้านปีก่อน แล้วทำความรู้จักกับรุ่งอรุณ?” อู๋เทียนฉุกคิด เกิดความคิดที่น่าขัน จากนั้น เขาก็ส่ายหัว “ช่างเถอะ แค่ได้สมบัติลับระดับตำนานปรัมปรามาก็ดีแล้ว ฉันไม่โลภมาก!”
อู๋เทียนยิ้ม ลองจับสิ่งที่อยู่ในมือเล่นด้วยความพอใจ
สมบัติลับระดับตำนานปรัมปรา นี่คือของดีที่ซื้อไม่ได้ในร้านค้าคะแนน!
นี่ไม่ได้หมายความว่าในอารยธรรมต่างๆ ไม่มีของวิเศษ
แต่ของวิเศษที่เอามาเป็นรางวัล ล้วนเป็นสมบัติฟ้าดิน หรือก็คือสมบัติลับระดับต่ำ!
ในขณะที่สมบัติลับของคนอย่างราชายามพลบค่ำนั้นล้ำค่ายิ่งกว่า มันไม่ต่างจากของรักของหวงของคนระดับไซ่ฝูเลยทีเดียว!
“ต่อไปนี้ แกคืออาวุธลับของฉัน เป็นไพ่ตาย!”
“ตั้งชื่อดีกว่า” อู๋เทียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง
ในเมื่อตะเกียงนี้เป็นของที่รุ่งอรุณมอบให้เขา งั้นก็ควรเรียกว่า “ตะเกียงรุ่งอรุณ” ดีไหม?
