บทที่ 661 ไม่ใช่แค่คนเดียว

บทที่ 661 ไม่ใช่แค่คนเดียว

บทที่ 661 ไม่ใช่แค่คนเดียว เมื่อได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังมาจากท้องฟ้า มู่เฟิงและคณะก็เห็นเหยี่ยวและนกเล็กๆ ร่วงหล่นลงมาจากฟ้าราวกับเกี๊ยวที่ถูกโยนลงมาไม่หยุด ดวงตาของไป๋เยว่เปล่งประกายน่าเกรงขาม หลังจากที่หัวหน้าเผ่าใหญ่ปรากฏตัว เขาก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก เมื่อเห็นนกเหยี่ยวและนกเล็กๆ ร่วงหล่นล...