บทที่ 34 ภาคย่อยสงครามวันสิ้นโลก! การเอาชีวิตรอดร่วมกันของสองโลก!

บทที่ 34 ภาคย่อยสงครามวันสิ้นโลก! การเอาชีวิตรอดร่วมกันของสองโลก!

หลังจากสองสาวจากไป ซูอี้ก็กลับเข้าสู่สภาวะว่างเปล่าอันยาวนานอีกครั้ง

พูดตามตรง เขารู้สึกว่าผลประโยชน์มหาศาลที่รางวัลพรสวรรค์นำมาเมื่อครู่ แท้จริงแล้วเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยในชีวิตอันยาวนานและน่าเบื่อของเขาเท่านั้น

"ถึงทรัพยากรจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แล้วยังไง? ถึงบุคลากรจะใช้งานได้ดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วยังไง?"

"ฉัน ก็ยังคงไม่มีอะไรทำอยู่ดี"

ซูอี้นอนเอกเขนกบนเก้าอี้ยาว หรี่ตา โยกตัวไปมา ฮัมเพลงที่ไม่รู้จักในปากอย่างสบายอารมณ์

อ้า ช่างสบายจริงๆ!

"ถ้าการใช้เวลาโดยเปล่าประโยชน์เป็นความผิด งั้นฉันคงบาปหนาสาหัสแล้วล่ะมั้ง..."

ซูอี้พึมพำ แล้วก็ผลอยหลับไปอีกครั้งอย่างงัวเงีย

เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง ฟ้าก็มืดแล้ว

เสียงจอแจของผู้หญิงดังมาจากชั้นล่าง แทรกด้วยเสียงหัวเราะเล็กน้อย

ซูอี้ลงไปดูสักพัก เป็นเจียงเสี่ยวฉือกำลังนำผู้หญิงทั้งหลายทำความสะอาดครั้งใหญ่ทั้งตึกเสร็จขั้นแรก ตอนนี้กำลังรวมตัวพูดคุยกัน เพลิดเพลินกับช่วงเวลาอบอุ่นสั้นๆ

ตามที่เจียงเสี่ยวฉือเคยวางแผนไว้ เธอจัดที่พักให้ผู้หญิงตามรูปแบบผู้อยู่อาศัยเดิม แต่การปรับปรุงและทำความสะอาดทั้งตึกใช้วิธีทำงานเป็นกลุ่มย่อย

ในขณะเดียวกัน ตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป จะมีผู้หญิงอย่างน้อยสามคนผลัดกันเข้าเวรยามทุกคืน

พวกเธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรมาก แค่ดูแลความปลอดภัยของประตูใหญ่ของตึก แล้วยืนบนดาดฟ้ามองดูรอบๆ ว่ามีคนเข้าใกล้หรือไม่

หากพบสิ่งผิดปกติใดๆ ให้แจ้งหลินเยว่ทันที

แค่ให้แน่ใจว่าหลินเยว่จะพบผู้บุกรุกได้ทันท่วงที ก็ไม่มีปัญหาใหญ่แล้ว

ภายใต้การจัดการของเจียงเสี่ยวฉือ ทั้งตึกได้เข้าสู่การพัฒนาอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้ว

ซูอี้ไม่ได้รบกวนช่วงเวลาสนุกสนานของผู้หญิงทั้งหลาย เขาเดินขึ้นบันไดเงียบๆ หยิบหมากรุกที่เจียงเสี่ยวฉือเตรียมไว้ให้ เริ่มเล่นกับตัวเอง

"ผู้นำต้องมีท่าทางเหมือนผู้นำบ้าง อ่านการ์ตูนทุกวันก็ไม่ดี เล่นหมากรุกขัดเกลาจิตใจหน่อย"

ซูอี้ลูบคาง แล้วถอนหายใจ

ที่จริงคือการ์ตูนอ่านหมดแล้ว หลายเล่มอ่านซ้ำไปหลายรอบแล้ว เขาไม่รู้จะหาอะไรมาฆ่าเวลาแล้วจริงๆ

ในสภาพที่ไม่มีไฟฟ้า กิจกรรมบันเทิงปกติหลายอย่างก็ทำไม่ได้

"เป็นแบบนี้ต่อไป ก็น่าเบื่อจริงๆ นะ"

"ต้องหาทางสะสมคะแนนการอยู่รอดให้มากๆ รีบให้หลี่ยาวิจัยโครงการระบบไฟฟ้าออกมา"

ซูอี้พึมพำ "ตอนนั้น หาคอมพิวเตอร์สเปคสูงสักเครื่อง แล้วเอาเกมออฟไลน์ขนาดใหญ่มาสัก 700 เกม เล่นทั้งคืนไม่ต้องหลับเลย!"

"เล่นเหนื่อยก็กอดเสี่ยวฉือนอน ตื่นมาก็กิน กินเสร็จก็เล่นต่อ"

"ซี้ด! ชีวิตแบบนี้สุดยอดไปเลย!"

ซูอี้รำพึง ถ้าพ่อแม่อยู่ข้างๆ คงต้องตำหนิเรื่องไม่ทำมาหากินสักประโยคสองประโยค

แต่ซูอี้คิดว่า นี่มันวันสิ้นโลกแล้ว จะมาพูดถึงการทำมาหากินอะไรกัน

แค่รับประกันว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ และมีชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ก็พอแล้ว

ถ้าแม้แต่การมีชีวิตอยู่ยังไม่มีความสุข แล้วจะมีความหมายอะไร

ซูอี้ไม่มีความทะเยอทะยานใหญ่โต ไม่มีจิตวิญญาณการเสียสละตนเองเพื่อช่วยเหลือมนุษยชาติ

เขาแค่อยากมีชีวิตที่ดี ทำให้ที่หลบภัยปลอดภัยมากขึ้นเรื่อยๆ ปลอดภัยจนแม้โลกภายนอกจะพังทลาย ตัวเองก็ยังปลอดภัยไร้กังวล

ขณะที่ซูอี้กำลังจินตนาการถึงชีวิตที่ดีในอนาคต จู่ๆ เสียงลึกลับที่ไม่ได้ยินมานานก็ดังขึ้นข้างหู

[คำเตือน! ขอให้ผู้เล่นเกมวันสิ้นโลกทุกคนโปรดทราบ!]

[ต่อไปนี้จะประกาศกฎสำคัญของเกมวันสิ้นโลก!]

"เอ๊ะ?"

ซูอี้ชะงัก สีหน้าเคร่งเครียดขึ้นทันที ในใจก็รู้สึกแปลกใจ

เสียงลึกลับนี้ปรากฏในวันแรกของวันสิ้นโลก หลังจากนั้นอีกไม่กี่วันก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอีก ตลอดมามีแต่ข้อความแจ้งเตือนแบบเกมที่แนะนำผู้รอดชีวิตว่าจะใช้ที่หลบภัยอย่างไร

ตอนนี้เสียงของมันปรากฏขึ้นอีกครั้ง ดูเหมือนจะเป็นลางบอกเหตุว่ากำลังจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น

ในเวลาเดียวกัน ในทุกมุมโลก มนุษย์ทุกคนต่างหยุดสิ่งที่กำลังทำอยู่ รอคอยเสียงลึกลับด้วยความตื่นเต้นในความเงียบ

หลังจากหยุดชั่วครู่ เสียงลึกลับก็ดังขึ้นชัดเจนข้างหูมนุษย์ทุกคน

[เริ่มการแจ้งเตือนทั่วโลก!]

[เกมวันสิ้นโลกจะครบหนึ่งสัปดาห์แล้ว!]

[ขณะนี้เปิด "โมดูลสงครามวันสิ้นโลก": การทดสอบเผ่าพันธุ์!]

[ตั้งแต่ช่วงแรกของวันสิ้นโลก มนุษย์ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับกองทัพและการปกครองทั่วโลก ถูกเก็บรักษาและแช่แข็งไว้แล้ว ไม่มีตัวตนอยู่ในโลก]

[สร้างสภาพแวดล้อมภาคย่อยสงครามวันสิ้นโลกของโลกเสร็จสมบูรณ์แล้ว! กำลังจะปล่อยบุคลากรทางทหารของแต่ละประเทศเข้าสู่โลกภาคย่อยที่เกี่ยวข้อง!]

ซูอี้กลั้นหายใจ ตั้งใจฟังเสียง ขมวดคิ้ววิเคราะห์ความหมาย

"ภาคย่อยสงครามวันสิ้นโลก?"

"ฉันก็ว่าแล้วว่าทำไมไม่เห็นกองทัพ ตำรวจ และเจ้าหน้าที่รัฐ ที่แท้พวกเขาถูกเก็บรักษาไว้"

"ตอนนี้... ถึงคราวที่พวกเขาจะออกโรงแล้วสินะ? แต่ดูเหมือนว่าพวกเขายังไม่สามารถกลับมาที่โลกได้?"

ซูอี้พึมพำ ยังไม่ทันที่เขาจะตัดสินใจอะไร เสียงลึกลับก็ดังขึ้นอีกครั้ง

[ขณะนี้ประกาศทั่วประเทศในเขตหัวเซีย!]

[อีกหนึ่งชั่วโมงจะเริ่มการลงคะแนนเสียงออนไลน์วันสิ้นโลกทั่วประเทศ!]

[เนื้อหาการลงคะแนน: ตัดสินระดับความยากของภาคย่อยสงครามที่กลุ่มทหารของประเทศจะเผชิญ! ยิ่งระดับความยากสูง หลังจากชนะสงครามวันสิ้นโลก ผู้เข้าร่วมลงคะแนนจะได้รับรางวัลมากขึ้น! และหลังจากการลงคะแนนเสร็จสิ้น จะได้รับรางวัลทรัพยากรการอยู่รอดแบบสุ่มทันที ตามระดับความยาก!]

[ภายในหนึ่งเดือน จะมีสงครามวันสิ้นโลกที่กำลังดำเนินอยู่เพียงหนึ่งครั้งเท่านั้น!]

[หากประเทศของคุณแพ้สงครามวันสิ้นโลกหนึ่งครั้ง ประชากร 10% ของประเทศจะถูกกวาดล้างแบบสุ่ม! พร้อมกันนั้นจะได้รับโบนัสเสริมพลังมหาศาลสำหรับสงครามครั้งต่อไป!]

[หากไม่ดำเนินการกวาดล้างหลังแพ้สงคราม จะได้รับการลงโทษด้วยการลดทอนพลังมหาศาลในสงครามครั้งต่อไป!]

[ก่อนสงคราม มนุษย์ในโลกภาคย่อยสงครามสามารถส่งข้อความจำกัดตัวอักษร (จำกัดไม่เกิน 10 ตัวอักษร) มายังประเทศของตน เพื่อเป็นแนวทางในการลงคะแนนเสียงทั่วประเทศ]

[ข้อควรทราบสำหรับทั้งสองฝ่าย:]

[1. ชีวิตมีเพียงครั้งเดียว โปรดพิจารณาเลือกระดับความยากของภาคย่อยสงครามอย่างรอบคอบ]

[2. ภาคย่อยสงครามส่งผลต่อความยากในการอยู่รอดของมนุษย์ในวงกว้าง หากสงครามมีแนวโน้มเสียเปรียบแม้เพียงบางส่วน ก็จะทำให้เกิดภัยพิบัติสืบเนื่องจากวันสิ้นโลกในพื้นที่ของประเทศ]

[3. โลกภาคย่อยสงครามและโลกวันสิ้นโลกไม่เชื่อมต่อกัน หากมนุษย์ทางทหารทั้งหมดในประเทศตายหมดในภาคย่อยสงคราม จะเพียงแค่เสียสิทธิ์ในการเข้าร่วมภาคย่อยสงครามครั้งต่อไป ไม่ได้ส่งผลให้ผู้รอดชีวิตบนโลกในประเทศถูกกวาดล้างต่อ และในทางกลับกันก็เช่นกัน]

[4. ในระหว่างที่สงครามดำเนินอยู่ ผู้รอดชีวิตในประเทศสามารถดูสถานการณ์สงครามวันสิ้นโลกภายในประเทศของตนได้ และสามารถใช้คะแนนการอยู่รอดเพื่อดูกระบวนการสถานการณ์สงครามทั้งหมดได้]

[5. ในระหว่างที่สงครามดำเนินอยู่ มนุษย์ทางทหารในภาคย่อยสงครามวันสิ้นโลกสามารถดูจำนวนผู้รอดชีวิตและสถานการณ์การอยู่รอดภายในประเทศบนโลกได้ และหลังจากชนะการรบขนาดเล็กหนึ่งครั้ง สามารถเลือกดำเนินการ "เรียกร้อง" หรือ "ให้" ได้]

[เรียกร้อง]: ใช้สิทธิ์จากการชนะ บังคับเรียกร้องจากผู้รอดชีวิตในประเทศ เพื่อรับทรัพยากร สิ่งของ ไอเทมต่างๆ จากผู้รอดชีวิตที่ระบุหรือสุ่ม (ก่อนการรบครั้งแรก สามารถดำเนินการเพิ่มได้อีกหนึ่งครั้ง)

[ให้]: ใช้สิทธิ์จากการชนะ บังคับให้แก่ผู้รอดชีวิตในประเทศ มอบทรัพยากร สิ่งของ ไอเทมต่างๆ ให้กับผู้รอดชีวิตที่ระบุหรือสุ่ม (ก่อนการรบครั้งแรก สามารถดำเนินการเพิ่มได้อีกหนึ่งครั้ง)

[เริ่มระยะเวลาผ่อนผันหนึ่งชั่วโมง ขอให้ทั้งสองฝ่ายในแต่ละประเทศบนโลกเตรียมพร้อม]

[จะให้ตัวเองมีชีวิตรอด หรือให้พวกเขามีชีวิตรอด]

[ฉันรอดูการเลือกของพวกเจ้า]

เมื่อเสียงลึกลับเงียบลงในที่สุด ซูอี้ยืนนิ่งอยู่กับที่ พูดไม่ออกเป็นเวลานาน

เขาเข้าใจแล้ว

เกมวันสิ้นโลก แท้จริงแล้วเป็นเพียงการเล่นตลกกับมนุษยชาติ!

คนที่มีชีวิตรอดมาจนถึงตอนนี้ อาจจะคิดว่าวันสิ้นโลกรอบแรกที่อุณหภูมิสูงก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร แค่รู้วิธีลดความร้อนก็ไม่ตาย หรือถ้าพรสวรรค์ของที่หลบภัยดี ก็ยังสามารถได้รับประโยชน์มากมาย!

แต่การประกาศลึกลับคืนนี้ ทำให้มนุษย์ทั่วโลกตระหนักถึงความโหดร้ายของเกมวันสิ้นโลกอีกครั้ง!

กลุ่มคนทางทหารทั้งหมดทั่วโลกเข้าสู่โลกภาคย่อยวันสิ้นโลกอีกโลกหนึ่ง พวกเขาต้องทำหน้าที่ในฐานะทหาร: สัมผัสกับสงครามวันสิ้นโลก!

ผู้รอดชีวิตที่ไม่ใช่ทหารบนโลก สัมผัสกับภัยพิบัติวันสิ้นโลกรอบแล้วรอบเล่า!

ผู้รอดชีวิตที่เป็นทหาร ต้องต่อสู้ในสงครามวันสิ้นโลกนอกโลกอย่างไม่หยุดหย่อน!

หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ก็จะเป็นความตายจริงๆ

แต่ถ้าแค่นี้ ก็แค่บอกว่าทั้งสองฝ่ายอยู่ในสภาพแวดล้อมวันสิ้นโลกที่ต่างกันและพยายามเอาชีวิตรอดเท่านั้น การที่สิ่งลึกลับกำจัดเทคโนโลยีและพาทหารไป อาจเป็นเพียงเพื่อเพิ่มความโหดร้ายของวันสิ้นโลก

แต่สิ่งที่แย่คือ มันพยายามเล่นกับจิตใจของมนุษย์!

ทั้งสองฝ่ายอยู่ในโลกที่ต่างกัน แต่กลับสามารถส่งผลกระทบซึ่งกันและกันได้อย่างใกล้ชิด!

ผู้รอดชีวิตบนโลกสามารถลงคะแนนเสียงเพื่อกำหนดระดับความยากของสงครามวันสิ้นโลกที่ทหารของประเทศตนต้องเผชิญ อยากให้ตัวเองสบายใช่ไหม?

งั้นก็ให้ทหารของประเทศสัมผัสกับสงครามวันสิ้นโลกที่ยากที่สุดสิ! จะให้รางวัลทรัพยากรการอยู่รอดทันที!

ทหารในภาคย่อยวันสิ้นโลกที่ต่อสู้เอาชีวิตรอดในสงครามอย่างยากลำบาก อยากจะชนะและมีชีวิตรอดในครั้งต่อไปใช่ไหม?

งั้นก็ให้ผู้รอดชีวิตในประเทศสละทรัพยากรของพวกเขา ปล้นประชาชนในประเทศ เพื่อเพิ่มโอกาสในการมีชีวิตรอดของตัวเอง!

แน่นอน พวกคุณก็สามารถเลือกที่จะไม่กดดันอีกฝ่าย

แค่ทนต่อแรงกดดันในการอยู่รอดที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ได้ก็พอ! เผชิญกับวิกฤตชีวิตและความตายที่มากขึ้น ใหญ่ขึ้น และกดดันมากขึ้น!

"นี่คือความจริงของเกมวันสิ้นโลก..."

ซูอี้พึมพำ เขารู้สึกว่าฝ่ามือของตัวเองสั่นเล็กน้อย "ไม่มีใครสามารถควบคุมชะตากรรมของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์ ไม่ควรพอใจกับพรสวรรค์ที่ตัวเองมี เพราะเราทั้งสองฝ่ายต่างส่งผลกระทบซึ่งกันและกัน"

"จิตใจมนุษย์ช่างคาดเดายาก... นี่ไม่ใช่แค่การทดสอบมนุษยชาติจากสภาพแวดล้อมภายนอก แต่ยังเป็นการทรมานจิตใจของทุกคนทั่วโลกด้วย!"

จนถึงขณะนี้ ซูอี้ถึงเข้าใจอย่างแท้จริง

ที่แท้ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา เกมวันสิ้นโลกเพียงแค่เริ่มต้นอย่างช้าๆ เท่านั้น

วิกฤตอุณหภูมิสูง ความวุ่นวายในเมือง พวกอันธพาลอาละวาด การขาดแคลนทรัพยากร... ทั้งหมดนี้เป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อยเท่านั้น!

พวกมันแทบไม่นับว่าเป็นวันสิ้นโลกที่แท้จริง ไม่นานมนุษย์ก็จะแก้ปัญหาหรือปรับตัวได้เอง แล้วกลับสู่วิถีชีวิตปกติอีกครั้ง

นี่คือวันสิ้นโลกหรือ?

ไม่ใช่!

วิกฤตวันสิ้นโลกที่แท้จริง เพิ่งจะเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ!

ให้มนุษย์ตัดสินใจอนาคตด้วยตนเอง ดิ้นรนในความเป็นความตาย!

จะทรยศ หรือจะเสียสละ

ทั้งหมดให้มนุษย์ตัดสินใจเอง

(จบบทที่ 34)