บทที่ 265 เหลือเพียงสองสำนักใหญ่
หลังจากกวาดล้างทรัพย์สินของคนกลุ่มนั้นจนหมดสิ้น หลัวเฉิงก็ขึ้นขี่ม้าสิงโตหยกเพลิง และไม่นานก็หายลับไปในความมืดของค่ำคืน ดวงจันทร์เหมือนตะขอเงิน สายลมยามค่ำคืนพัดผ่านอย่างเย็นยะเยือก! กลางคืนบนที่ราบควบม้า ยังคงหนาวเย็นและน่ากลัว ไม่มีวี่แววของผู้คน มีเพียงเสียงคำรามของสัตว์อสูรที่ดังก้องเป็นระยะๆ ก...
