บทที่ 126 กระดิ่งวิญญาณพยาบาท
ที่ลานหินขนาดใหญ่ ลู่เซวียนหรี่ตาเล็กน้อย มองขึ้นไปยังกระบี่หินสูงราวหนึ่งร้อยจั้งตรงหน้า "สามเดือนแล้วสินะ" เขาถอนสายตากลับมา พร้อมกับครุ่นคิดในใจ กระบี่หินสูงร้อยจั้งนี้เป็นสัญลักษณ์สำคัญของหมู่บ้านเจี้ยนเหมินทำให้ลู่เซวียนหวนระลึกถึงช่วงเวลาที่เขาเพิ่งลงจากเรือหมื่นสรรพสิ่งครั้งแรก และได้เห็นกระ...
