บทที่ 1024 ฉิว ฉิว ฉิว
“อื้มๆๆ...” เมื่อเสียงสวดมนต์ของผู้คนมากมายรวมกัน เสียงนั้นก็เหมือนกับเสียงบินของแมลงวัน ฟังแล้วไม่ไพเราะเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบูชาวิญญาณผีที่ใช้มนุษย์เป็นสัตว์บูชา เมื่อมองไปที่ชาวเมืองดาวที่คุกเข่าลงบนพื้นด้วยความศรัทธา จูอู๋หยางก็อดที่จะเงียบไปไม่ได้ พวกเขาต่างก็ศรัทธาต่อวิญญาณผีที่เลี้ยงดูพวก...
