บทที่ 96 ยังเป็นปูคีมเหล็กตัวเดิม
"ในที่สุดก็กลับมาถึงบ้านแล้ว" ลู่เซวียนยืนอยู่หน้าประตูบ้านของตัวเองด้วยความรู้สึกหลากหลาย "โชคดีที่ในโลกแห่งการบำเพ็ญยังมีคนดีที่พาข้ากลับมายังตลาดหลินหยางได้" หลังจากพบกับผู้ฝึกตนสามคนแรก เขายังพบกับผู้ฝึกตนอีกสองกลุ่มที่ต่างเต็มใจยกถุงเก็บของให้กับเขาอย่างใจดี จนกระทั่งในครั้งที่สี่ เขาจึงพบกับผ...
