บทที่ 616 สูงส่งเกินเอื้อม
"เจ้ามาทำไม" เมื่อเทียบกับถังจื้อเสียนที่เงียบงันไม่รู้จะเอ่ยปากอย่างไร ลู่ฉางเฟิงเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน สายตาจับจ้องไปที่ถังจื้อเสียน "ข้า..." ถังจื้อเสียนสีหน้าซับซ้อน อึกอักอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า "ในตระกูลมีลูกหลานสองคนที่มีพรสวรรค์พอใช้ ครั้งนี้เห็นนิกายของท่านเปิดรับศิษย์ จึงพาพวกเขามาลองดู ...
