บทที่ 27 : ปราบปรามผู้อาวุโสแห่งนิกายหลางหยาเทียนจงด้วยฝ่ามือเดียว
บทที่ 27 : ปราบปรามผู้อาวุโสแห่งนิกายหลางหยาเทียนจงด้วยฝ่ามือเดียว
ร่างของฉงหมิงบินข้ามท้องฟ้าพร้อมถือง้าวทองสัมฤทธิ์
ทันใดนั้น, เขาก็ฟาดฟันไปทางลู่ฉางเฟิง
ลมหายใจของทุกคนในคฤหาสน์ราชาลู่ต่างหยุดชะงัก, ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกังวล
เจตนาฆ่าที่ไม่ปิดบังของฉงหมิงกวาดผ่าน…ความน่าสะพรึงกลัวของการโจมตีนั้นฉายชัด
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ร่างของลู่ชิงซวนได้ปรากฏขึ้นข้างๆผู้อาวุโสใหญ่แล้ว
ยามเมื่อเผชิญหน้ากับเจตนาฆ่าอันเกรี้ยวกราดของฉงหมิง ดวงตาของลู่ชิงซวนก็ยังคงไม่หวั่นไหวหรือหวั่นเกรง
ลู่ชิงซวนกำนิ้วทั้งห้า ยกหมัดขึ้น และระเบิดพลังออกไป
พลังหมัดของเขาราวกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์…มันสั่นสะเทือนง้าวทองสัมฤทธิ์จะเกิดเสียงดังกึกก้องกังวาล
แคร้ง!
เสียงปะทะกันอันรุนแรงดังขึ้น ราวกับภูเขาทั้งสองกำลังชนกันจนสั่นสะเทือนโลกา
แสงศักดิ์สิทธิ์อันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออก พลังหมัดแห่งความว่างเปล่าโหมกระหน่ำ นำมาซึ่งลมหายใจสั่นสะท้านทุกทิศทาง
ลู่ชิงซวนยืนอยู่ในความว่างเปล่า ราวกับต้นสนสีเขียวชอุ่มอันเป็นนิรันดร์
หลังจากการปะทะกันครั้งนี้, ร่างของเขาก็ไม่สั่นไหวแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตาม ฉงหมิงกลับถูกกระแทกถอยหลังไปหลายสิบฟุต
โลหิตของเขาไหลเวียนติดขัดไปทั่วร่าง ทั้งยังมีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
ลู่ชิงซวนสามารถกระแทกเขาให้ถอยหลังด้วยมือเปล่า พลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้ทำให้เขาต้องตกตะลึง
นั่นใช่...ร่างกายของมนุษย์จริงๆหรือ?
สมบัติระดับสวรรค์ถูกสั่นคลอนด้วยมือเปล่าได้ยังไง
แต่เพียงชั่วครู่ เขาก็สงบสติอารมณ์ลงได้
"ตาย!"
เขาไม่เชื่อหรอกว่าถ้าเขาใช้สมบัติระดับสวรรค์ ทั้งยังลงมืออย่างเต็มที่ เขาจะไม่สามารถสั่นคลอนอีกฝ่ายได้?
เมื่อเผชิญหน้ากับฉงหมิงที่พุ่งเข้ามาหาเขาอีกครั้ง ดวงตาของลู่ชิงซวนก็สงบนิ่ง ทั้งยังมีสีหน้านึกสนุก
ตูมมม!
ลู่ชิงซวนฟาดฝ่ามือออกไป และกระแทกง้าวอีกครั้ง
คราวนี้ง้าวของฉงหมิงก็ถูกกระแทกปลิวไปโดยตรง ราวกับว่ากำลังตบแมลงวัน
เเขนของฉงหมิงที่ถือง้าวกำลังสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว ราวกับว่าแขนขวาของเขากำลังจะแหลกสลาย
ตอนนี้, เขาเริ่มหวาดกลัวพลังอันน่าสะพรึงกลัวของลู่ชิงซวนจริงๆ
นี่ไม่ใช่พลังที่มนุษย์ควรจะมีเเล้ว
ในขณะนี้ เมื่อเขามองเข้าไปในดวงตาของลู่ชิงซวน เขาก็แสดงความหวาดกลัวเล็กน้อยเป็นครั้งแรก และแม้กระทั่งมีความปรารถนาที่จะถอยหนี
จากระยะไกล ลู่ชิงซวนมองไปที่ฉงหมิงที่มีสีหน้าเปลี่ยนไป และพูดด้วยรอยยิ้ม
"ทำไม เจ้าอยากจะหนีแล้วหรือ?"
"ถ้าอย่างนั้น ให้ข้าส่งเจ้าเองนะ!"
ก่อนที่เขาจะพูดจบ แสงวิญญาณก็พุ่งพล่านไปทั่วร่างกายของเขา
มือขวาของเขายื่นออกไป ฝ่ามือราวกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในยุคดึกดำบรรพ์ได้เคลื่อนผ่านท้องฟ้า และปกคลุมฉงหมิง
"เจ้า..."
ฉงหมิงดูหวาดกลัวอย่างมาก
ในขณะนี้เขาสัมผัสได้ถึงระดับการฝึกฝนที่แท้จริงของลู่ชิงซวน
เขาไม่เคยคาดคิดว่าระดับการฝึกฝนของอีกฝ่ายจะถึงขั้นที่เจ็ดของอาณาจักรวังวิญญาณ
เเละเมื่อเผชิญหน้ากับฝ่ามืออันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ เขาก็รู้สึกถึงอันตรายถึงชีวิต
"ไป!"
ฉงหมิงคำรามลั่น ง้าวในมือของเขาถูกขว้างออกไปโดยตรง
มันห่อหุ้มด้วยพลังแห่งการฝึกฝน…จากนั้นง้าวก็ราวกับเป็นมังกรสวรรค์ บดขยี้ความว่างเปล่า และโจมตีฝ่ามือของลู่ชิงซวน
แคร้ง!
แต่ต่อหน้าพลังฝ่ามืออันน่าสะพรึงกลัวของลู่ชิงซวน ง้าวก็ถูกกระแทกปลิวไปเหมือนกิ่งไม้
ทันทีหลังจากนั้น ฝ่ามือก็พุ่งตรงไปยังฉงหมิง
ตูม!
ฉงหมิงทั้งร่างถูกทำลายล้างด้วยฝ่ามือ
ขณะที่ควันจางหายไป ฉงหมิงก็นอนอยู่บนพื้นเหมือนสุนัขตาย
ร่างกายเต็มไปด้วยเลือด ทั้งยังดูน่าสังเวช แต่เขามีชุดเกราะด้านในซึ่งป้องกันพลังฝ่ามือส่วนใหญ่ให้เขา
ไม่อย่างนั้น ฉงหมิงจะสามารถรอดจากพลังฝ่ามือของลู่ชิงซวนได้อย่างไร
เมื่อทุกคนในตระกูลลู่เห็นฉากนี้… สีหน้าของพวกเขาก็ตื่นเต้นทันที
นี่คือพลังอันยิ่งใหญ่ของผู้นำคฤหาสน์ราชาลู่ของพวกเขา
…..
"เป็นไปได้ยังไง..."
ในระยะไกล ถังชิว ผู้อาวุโสสี่ของนิกายหลางหยาเทียนจง มีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
ในขณะนี้ เหงื่อเย็นไหลลงมาจากหลังของเขา และเสื้อผ้าของเขาก็เปียกโชก
ก่อนที่เขาจะตอบสนองได้ ผู้อาวุโสสองแห่งอาณาจักรวังวิญญาณขั้นที่เจ็ดก็ถูกปราบปรามอย่างรวดเร็ว
พวกเขาทั้งสามคนมาที่นี่ แต่ภายในเวลาเพียงครู่เดียว…หนึ่งคนตาย และอีกคนได้รับบาดเจ็บ
ตอนนี้เองที่เขาตระหนักถึงความน่าสะพรึงกลัวของคฤหาสน์ราชาลู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้นำตระกูลน้อยผู้นี้ ผู้ที่ราวกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่อาจสั่นคลอน
เขาไม่เคยคาดคิดถึงผลลัพธ์เช่นนี้มาก่อน
ส่วนคนอื่นๆที่กำลังเฝ้าดูอยู่รอบๆ…เมื่อพวกเขาเห็นลู่ชิงซวนลงมือเป็นครั้งแรก, พวกเขาก็ส่งเสียงฮือฮาทันที
"ด้วยฝ่ามือเดียว ผู้อาวุโสแห่งนิกายหลางหยาเทียนจงก็ถูกปราบปราม!?”
"นี่มันแข็งแกร่งเกินไปเเล้ว..."
หนังศีรษะของผู้ฝึกตนหลายคนชา และพวกเขาก็สูดลมหายใจเย็นๆ
เเม้เเต่ดวงตาของลู่เทียนหมิงก็เบิกกว้างเช่นกัน
เขาไม่คาดคิดว่าผู้นำตระกูลคนใหม่จะน่ากลัวขนาดนี้ นี่คือบุตรชายคนที่สองของตระกูลลู่ที่เขาเคยพบมาก่อนจริงๆหรือ?
…….
"เจ้าหนู, ผู้นำตระกูลลู่ของเจ้ามีความสามารถมากมายจริงๆ…เเต่คนที่มีพรสวรรค์กลับมาอยู่ในที่เล็กๆแบบนี้ มันช่างน่าเสียดายจริงๆ!"
ในทะเลแห่งจิตสำนึก หมิงเหลาถอนหายใจเล็กน้อย
ในฐานะคนที่เคยก้าวเท้าสู่ขอบเขตแห่งการขึ้นสู่สวรรค์ เขามีความรู้มากมาย และสามารถบอกความแตกต่างของลู่ชิงซวนได้อย่างรวดเร็ว
ลู่เทียนหมิงได้ยินเช่นนี้ "..."
…..
เเละในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึง
วู้ม!
ลู่ชิงซวนคว้าฉงหมิงด้วยมือใหญ่ และยกเขาขึ้นมาเหมือนไก่ตัวน้อย
"ผู้นำตระกูลลู่ ตราบใดที่ท่านปล่อยข้าไป...ข้าสัญญา... "
ฉงหมิงผู้มีชีวิตเหลือเพียงครึ่งเดียว ส่งเสียงออกมาเป็นระยะๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ในขณะนี้ เขากลัวจริงๆ และขอร้องให้ลู่ชิงซวนปล่อยเขาไป
เเต่การตอบสนองของลู่ชิงซวนยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
"ปล่อยเจ้าไปงั้นเหรอ!?”
ลู่ชิงซวนอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย
"วันนี้เจ้าต้องตาย, เเละนี่เป็นเพียงดอกเบี้ยที่ข้าเรียกจากนิกายหลางหยาเทียนจง!"
ตอนนี้เขาได้ทราบสาเหตุการตายที่แท้จริงของพี่ชายคนโต และสมาชิกตระกูลหลายคนซึ่งถูกสังหารโดยสมาชิกของนิกายหลางหยาเทียนจง…เเล้วเเบบนี้เขาจะปล่อยนิกายหลางหยาเทียนจงไปได้อย่างไร!
ก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดจบ ลู่ชิงซวนก็สะบัดมือใหญ่ และฉงหมิงก็ถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆ
โลหิตสีแดงสดไหลลงมาบนพื้น ซึ่งสร้างความตกตะลึงและหวาดกลัวให้กับทุกคน
วูบ!
ในขณะเดียวกัน ผู้อาวุโสที่เหลือของนิกายหลางหยาเทียนจงก็หวาดกลัวอย่างสมบูรณ์ และพยายามที่จะหลบหนีด้วยการหายตัวไปในพริบตา
"คิดว่าจะหนีได้หรือ?"
ทันทีที่คำพูดดังขึ้น ลู่ชิงซวนก็ยกมือขวาขึ้น ใช้นิ้วทั้งห้ารวมกันเป็นดาบ และฟาดฟันไปยังความว่างเปล่า
ตูม!
นิ้วดาบหยวนชิงที่วิวัฒนาการมาจากพลังของโลหิตก็ปรากฏขึ้น
ลู่ชิงซวนใช้นิ้วดาบหยวนชิงจากทักษะกายาทรราชศักดิ์สิทธิ์โดยตรง
นิ้วดาบนี้ราวกับลำแสงระหว่างสวรรค์และโลก ตกลงบนผู้อาวุโสแห่งนิกายหลางหยาเทียนจงโดยไม่มีสิ่งกีดขวางใดๆ
ฉึก!
ร่างกายของอีกฝ่ายถูกผ่าออกเป็นสองส่วน โลหิตสาดกระเซ็น ร่างกายที่เหลือก็ร่วงหล่นลงสู่ผืนปฐพี
ฮึ่ย!
ผู้ฝึกตนที่กำลังเฝ้าดูอยู่ต่างก็สูดลมหายใจ
"นี่...อีกคนตายแล้ว!"
"แข็งแกร่งมาก..."
ทุกคนกลืนน้ำลายและรู้สึกวุ่นวายในใจ
ในขณะนี้ ผู้ฝึกตนที่กำลังเฝ้าดูอยู่รู้สึกว่าลู่ชิงซวนนั้นยิ่งใหญ่ดุจเทพเจ้า!
พวกเขาทั้งหมดตกตะลึงกับวิธีการอันน่าสะพรึงกลัวของลู่ชิงซวน และพวกเขาทั้งหมดต่างก็หวาดกลัว
ในทางกลับกัน ทุกคนในตระกูลลู่ต่างก็ตื่นเต้น ดีใจ และภาคภูมิใจ
ผู้อาวุโสแห่งนิกายหลางหยาเทียนจงทั้งสามคนที่หยิ่งยโสพวกนั้นถูกสังหารโดยผู้อาวุโสใหญ่และผู้นำตระกูลของพวกเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขามองไปที่ลู่ชิงซวน ดวงตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความเทิดทูน
ในเวลานี้ ผู้อาวุโสใหญ่ก็เดินไปข้างหน้าลู่ชิงซวน แล้วคำนับด้วยความเคารพ
"ขอบคุณที่ผู้นำตระกูลช่วยเหลือเมื่อครู่!"
ลู่ชิงซวนพยักหน้าเล็กน้อย แต่กำลังครุ่นคิดอยู่ในใจ
พี่ชายคนโตของเขา และสมาชิกตระกูลลู่กลุ่มหนึ่งถูกสังหารโดยคนของนิกายหลางหยาเทียนจง…เเละตอนนี้นิกายหลางหยาเทียนจงยังต้องการฆ่าลู่เทียนหมิง และให้ความสนใจกับคฤหาสน์ราชาลู่ของพวกเขา
ดังนั้น ความบาดหมางอันยาวนาน และเรื่องราวใหม่ระหว่างคฤหาสน์ราชาลู่กับนิกายหลางหยาเทียนจงก็ควรจะได้รับการสะสาง
เขาคิดว่าด้วยระดับการฝึกฝนของเขาในตอนนี้ มันเพียงพอที่จะทำลายนิกายหลางหยาเทียนจงเเล้ว
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เจตนาฆ่าก็แวบขึ้นมาในดวงตาของลู่ชิงซวน
อย่างไรก็ตาม ณ เวลานี้ เสียงของระบบก็ดังขึ้นอีกครั้ง
[ติ๊ง! กระตุ้นภารกิจตระกูล: นำลู่เทียนหมิงไปยังนิกายหลางหยาเทียนจง และทำลายนิกายหลางหยาเทียนจง!]
[ถ้าภารกิจเสร็จสิ้น จะมีรางวัลมอบให้มากมาย…กำหนดเวลาภารกิจ, เจ็ดวัน! ]
……………….
