ตอนที่ 5 เสิ่นจื้อกุย
ตอนที่ 5 เสิ่นจื้อกุย
โรงแรมเจียงหลินตั้งอยู่ใกล้กับชุมชนเซิงซื่อฮัวตู่ แม้ว่าเซิงซื่อฮัวตู่จะเป็นชุมชนวิลล่าของคนรวย แต่ก็ยังมีผู้คนจำนวนมาก
ไม่นานหลังจากที่ซุยห่าวจากไปพร้อมกับเจียงเจิ้นเจิน ฉู่เจียงเยว่ก็มองผ่านประตูที่เปิดอยู่ของโรงแรม และได้เห็นชายคนหนึ่งใช้พลังวิเศษเพื่อระเบิดหัวของซอมบี้หลายตัวจนกลายเป็นเหมือนเถ้าสีดำ
น่าสนใจ วันสิ้นโลกเพิ่งเริ่มขึ้น แต่ชายคนนี้ได้ปลุกพลังวิเศษของตนขึ้นมาแล้ว มันยังคงเป็นพลังธาตุสายฟ้าที่ทรงพลังที่สุดที่ได้รับการยอมรับจากทุกๆ คน มันเป็นการจับคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเหล่าตัวเอก!
ทำไมเธอไม่เคยเห็นคนเก่งขนาดนี้มาก่อน ชาติที่แล้วเขาไปอยู่ที่ไหนกัน?
ฉู่เจียงเยว่รู้สึกสับสนเล็กน้อย
เสิ่นจื้อกุยได้ค้นพบการมีอยู่ของฉู่เจียงเยว่ และโรงแรมเจียงหลินมานานแล้ว
เขาอาศัยอยู่ที่ชุมชนเซิงซื่อฮัวตู่มานานถึง 5 ปีแล้ว และเขารู้ดีว่าการปรากฏขึ้นของโรงแรมประหลาดแห่งนี้ต้องเกิดขึ้นหลังจากไวรัสซอมบี้แพร่ระบาดอย่างแน่นอน
ไม่ว่าจะเป็นหญิงสาวที่ปรากฏตัวกะทันหันหรือโรงแรมที่สร้างเสร็จในชั่วข้ามคืน ทุกอย่างก็ดูแปลกประหลาดมากจริงๆ
เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง และเพื่อนร่วมทีม เขาจึงตัดสินใจเข้าไปสำรวจความลับในม่านหมอกนั้น
เมื่อเห็นคนๆ หนึ่งเดินมาหาเธอ ฉู่เจียงเยว่ก็ยืนรออยู่ด้านหลังเคาน์เตอร์ และยิ้มให้ “สวัสดี นี่คือโรงแรมเจียงหลิน คุณลูกค้าต้องการที่พักไหม? โปรโมชั่นสำหรับการเปิดใหม่เพียง 100 เหรียญทองแดงต่อวันเท่านั้น”
ฉู่เจียงเยว่ไม่ได้ให้ส่วนลดใดๆ แก่ซุยห่าว แต่เพื่อให้ธุรกิจดำเนินไปได้ด้วยดี เธอจึงต้องการผูกมิตรกับชายตรงหน้าที่ดูเหมือนจะบทบาทเป็นอย่างมากในอนาคต
หลังจากเข้ามาในโรงแรมแล้ว เสิ่นจื้อกุยรู้สึกว่าตัวเองไม่อาจใช้พลังใดๆ ได้ นั้นทำให้เขาคิดหนักมากยิ่งขึ้น
หญิงสาวตรงหน้าก็ดูเหมือนจะไม่ได้รับมือได้ง่ายๆ และสามารถเปิดโรงแรมที่สามารถผนึกพลังวิเศษได้ซึ่งทำให้เขาต้องระมัดระวังตัว
“100 เหรียญทองแดง นั่นคืออะไรน่ะ?”
“เหรียญทองแดงเป็นสกุลเงินทั่วไปของโรงแรมแห่งนี้ 100 เหรียญทองแดงมีค่าเท่ากับ 1 เหรียญเงิน และ 100 เหรียญเงินมีค่าเท่ากับ 1 เหรียญทอง”
“คุณสามารถแลกเปลี่ยนสิ่งของต่างๆ เป็นสกุลเงินของเราได้ และจะได้รับบัตรประจำตัวเป็นของขวัญ”
หลังจากที่เห็นว่าคนตรงหน้าจัดการกับซอมบี้ได้อย่างไม่ยากเย็น ฉู่เจียงเยว่ก็ตัดสินใจว่านี่เป็นลูกค้ารายใหญ่ในอนาคต ดังนั้นเธอจึงมีทัศนคติที่ดีไม่น้อย
เธอเป็นมืออาชีพเมื่อเกี่ยวกับการมองคน หลังจากผ่านช่วงเวลาแห่งความยากลำบากหลังวันสิ้นโลกมาหลายปี
“ตอนที่ผมผ่านทางได้ มีคนบอกที่นี่มีเสบียงมากมาย”
เสิ่นจื้อกุยไม่ได้ทำอะไรเลย แต่พูดถึงเรื่องอื่น
เขาได้รับคำแนะนำให้มาที่นี่จริงๆ แต่สถานการณ์ที่นี่แตกต่างจากที่เขาคาดเอาไว้
“หลิวอี้อี้?”
จากคำพูดของคนตรงหน้า ดูเหมือนหลิวอี้อี้จะต้องหารสร้างปัญหาให้เธอ
"เรื่องนั้น ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"
เสิ่นจื้อกุยพูดตามความจริง คนที่นำทางเขามาที่นี่เป็นผู้หญิงก็จริง แต่เขาไม่รู้จักชื่อของอีกฝ่าย
“นั่นไม่สำคัญ หากคุณต้องการซื้อของก็ต้องเติมเงินก่อน”
ฉู่เจียงเยว่เหล่ตามอง และยิ้มอย่างสดใส
แต่เสิ่นจื้อกุยรู้สึกว่ายิ่งรอยยิ้มของเธอสดใสมากเท่าไร กับดักที่อยู่ข้างหน้าก็ลึกมากขึ้นเท่านั้น
แต่ตอนนี้เขาต้องการสิ่งของจำเป็นมากมายจริงๆ
เสิ่นจื้อกุยจึงถอดนาฬิกาออกจากข้อมือแล้ววางลงบนถาดที่ฉู่เจียงเยว่เพิ่งชี้ไป
[ ตรวจพบนาฬิกาโลหะ x1 สามารถแลกเปลี่ยนเป็น 500 เหรียญทองแดงได้ คุณต้องการแลกเปลี่ยนหรือไม่ กดใช่เพื่อยืนยันหรือไม่เพื่อยกเลิก ]
เมื่อเห็นเสิ่นจื้อกุยจึงกด ‘ใช่’
[ เรียนคุณเสิ่นจื้อกุย ขอแสดงความยินดีที่ได้เป็นลูกค้ารายที่สองของโรงแรมเจียงหลิน คุณได้รับเหรียญทองแดง 500 เหรียญสำหรับการเติมเงินครั้งแรก โปรดบัตรประจำตัวไว้กับตัว ]
บนถาด นาฬิกาหายไป ถูกแทนที่ด้วยบัตรที่คล้ายกับบัตรเอทีเอ็ม
“นี่คือบัตรประจำตัวของคุณ ในอนาคตคุณจะต้องใช้มันเพื่อซื้อสินค้าหรือเข้าพักในโรงแรม”
“ห้องพักในโรงแรมเจียนหลินคิดค่าพัก 100 เหรียญทองแดงต่อคืน คุณสนใจหรือไม่?”
เสิ่นจื้อกุ้ยหยิบบัตรขึ้นมา "ไม่ ผมจะซื้อเสบียงก่อน"
เสิ่นจื้อกุยไม่เคยลืมจุดประสงค์เดิม
“...” ฉู่เจียงเยว่
ยิ้มเข้าไว้ ยิ้มเข้าไว้ วันนี้ยังไม่ได้ลูกค้าสักคนที่เข้าพักเลย น่าเสียดาย
“ไปที่นั่น เพียงทำตามคำแนะนำ คุณจะซื้อสิ่งที่ต้องการได้ไม่ยาก”
ฉู่เจียงเยว่ชี้ไปที่เครื่องขายสินค้า
เสิ่นจื้อกุยไม่ได้สนใจท่าทีของฉู่เจียงเยว่ เขาหันหลังกลับอย่างสงบ และเดินไปที่ด้านหน้าของเครื่องขายสินค้า
เขาออกเรียนรู้เองโดยไม่มีการแนะนำใดๆ จากฉู่เจียงเยว่
หลังจากทำการสั่งซื้อ หน้าจอเสมือนจริงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา ซึ่งแสดงให้เห็นข้อมูลของตัวเขา และรายละเอียดของสินค้าที่เขาสั่งซื้อไป
แต่สิ่งที่เสิ่นจื้อกุยใส่ใจมากที่สุดก็คือรายชื่อเพื่อนที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า แม้ว่าปัจจุบันจะไม่มีใครอยู่ในรายชื่อเพื่อนของเขาเลยก็ตาม
“เถ้าแก่ฉู่ รายชื่อเพื่อนนี่มัน...”
“โอ้ ถ้าเพื่อนของคุณเป็นแขกของโรงแรมด้วย พวกคุณจะสามารถเพิ่มเพื่อนกันและกันได้ คุณก็น่าจะรู้วิธีใช้มันดี ไม่ต่างจากก่อนวันสิ้นโลกสักเท่าไหร่หรอก”
ฉู่เจียงเยว่ไม่รู้ว่าคำพูดของเธอทำให้เสิ่นจื้อกุยรู้สึกประหลาดใจขนาดไหน
เนื่องจากสนามแม่เหล็กของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดจึงหยุดทำงาน การติดต่อสื่อสารกันจึงทำได้ยากขึ้นกว่าเดิมมาก
หากสิ่งที่ฉู่เจียงเยว่พูดเป็นความจริง เสิ่นจื้อกุยก็รู้สึกว่าสิ่งนี้จำเป็นสำหรับเขา และเพื่อนร่วมทีม
เหรียญทองแดง 500 เหรียญที่เขามียังไม่อาจซื้ออะไรได้มากนัก
“ผมจะกลับไปเรียกเพื่อนมาก่อน”
ถ้าเขาซื้อเพิ่ม มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะทุกสิ่งกลับไป แต่มีคนในทีมของเขาที่ได้ปลุกพลังมิติขึ้นมา
"เดี๋ยว หากคุณพบกับซอมบี้ระดับหนึ่ง และสามารถฆ่ามันได้ อย่าลืมเก็บแก่นคริสตัลมาด้วย แกนคริสตัลของซอมบี้ระดับหนึ่งสามารถแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญทองแดงได้ 100 เหรียญ”
เนื่องจาก เสิ่นจื้อกุยสามารถมาที่นี่คนเดียวได้โดยไม่มีคราบสกปรกบนร่างมากนัก มันพิสูจน์ได้ว่าทักษะของเขาค่อนข้างดี
เสิ่นจื้อกุยหยุดชั่วคราว และหันไปมองฉู่เจียงเยว่ ดูเหมือนเธอจะรู้หลายสิ่งที่คนอื่นไม่รู้
ฉู่เจียงเยว่มองกลับไปที่เสิ่นจื้อกุย เธอไม่เผยให้เห็นสิ่งใด พร้อมรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้า
ในที่สุด เสิ่นจื้อกุยก็เป็นฝ่ายละสายตาออก "ผมเข้าใจ ขอบคุณที่เตือน"
"ไม่เป็นไร โรงแรมของฉันจะเจริญรุ่งเรืองก็ต่อเมื่อแขกมีเงินเท่านั้น"
เสิ่นจื้อกุยไม่ตอบ เก็บบัตรประจำตัวแล้วออกจากโรงแรม
ภารกิจใหม่คือให้เธอหาแขกเข้าพักให้ถึง 10 คน ขณะนี้มีเพียงแขกที่เติมเงิน และไม่มีใครเข้าพักในโรงแรมเลย ฉู่เจียงเยว่จึงรู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่ได้คิดมากอะไร ไม่นานหลังจากที่เสิ่นจื้อกุยจากไป เขาก็กลับมาพร้อมกับคนอีกหลายคน
ทุกคนสะพายกระเป๋าเป้อยู่ที่หลัง และดวงตาของพวกเขาก็สดใสเมื่อเดินมาเข้ามาในโรงแรม
“เถ้าแก่ฉู่ พวกเขาทุกคนต้องการเติมเงิน ช่วยจัดการให้ที”
ความสามารถของบัตรประจำตัวได้แก้ปัญหาใหญ่สำหรับเสิ่นจื้อกุย และทีมของเขา ดังนั้นตอนนี้ทัศนคติของเขาที่มีต่อฉู่เจียงเยว่จึงเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“ตกลง โปรดเข้ามาทีละคน”
คนเหล่านี้ทุกคนได้รับการแนะนำจากเสิ่นจื้อกุยมาก่อนแล้ว ทุกอย่างจึงค่อนข้างราบรื่น
สิ่งของในกระเป๋าเป้ของพวกเขาล้วนเป็นสิ่งที่พวกเขาคิดว่ามีค่า
ทอง เงิน เครื่องประดับ มรกต และหยก ไม่ว่าจะเป็นของพวกเขาหรือไม่ก็ตาม ล้วนถูกวางไว้บนเครื่องแลกเปลี่ยน
อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้มีค่าน้อยที่สุดในวันสิ้นโลก น้อยขนาดที่ไม่มีใครหยิบขึ้นมาได้หากถูกโยนทิ้งกลางถนน
แน่นอนว่าพวกเขามีความสุขที่ได้รับประโยชน์จากมัน
หลังจากที่ทุกคนแลกเสร็จแล้ว ฉู่เจียงเยว่ก็รู้สึกมีความสุขมากขึ้น
เสิ่นจื้อกุย และคนอื่นๆ ไปยืนอยู่หน้าเครื่องขายสินค้า และเริ่มออกคำสั่ง
มีคนในทีมของเสิ่นจื้อกุยที่ชื่อเจียงเหอ เขาได้ปลุกพลังมิติขึ้นมา และปัจจุบันมิตินั้นมีขนาดใหญ่เท่ากับกระเป๋าเดินทางขนาด 24 นิ้วสองใบ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ มันยังรักษาความสดใหม่เอาไว้ได้
ความสามารถนี้นำความสะดวกสบายมาสู่ชีวิตของเสิ่นจื้อกุย และคนอื่นๆ เป็นอย่างมาก
ฉู่เจียงเยว่เฝ้าดูเสิ่นจื้อกุย และคนของเขา ซื้ออาหารทั้งห้าประเภทอย่างละ 20 ชิ้น จากนั้นขอให้เจียงเหอเก็บพวกมันเอาไว้ในมิติส่วนตัว
สิ่งนี้ทำให้ฉู่เจียงเยว่ประหลาดใจไม่น้อย พลังวิเศษประเภทนี้ค่อนข้างหาได้ยาก
ในชาติก่อน ฉู่เจียงเยว่ได้ยินเกี่ยวกับพลังมิติครั้งแรกหลังจากวันสิ้นโลกเกิดขึ้นนานกว่าหนึ่งปีแล้ว
ฉู่เจียงเยว่เหลือบมองเสิ่นจื้อกุย และคนอื่นๆ อีกครั้ง รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“จิ้งจอกน้อย เธอรู้ไหมว่าเสิ่นจื้อกุย และคนอื่นๆ มีบทบาทอย่างไร?”
ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ เธอควรได้ยินชื่อของอีกฝ่ายในช่วงเวลาสามปีหลังเกิดวันสิ้นโลก!
