กำราบภพด้วยระบบกลไกลสวรรค์ ตอนที่ 445 เจ้ากล้า!
กำราบภพด้วยระบบกลไกลสวรรค์ ตอนที่ 445 เจ้ากล้า!
“บรรพบุรุษตระกูลฉินพ่ายแพ้แล้วหรือ”
ผู้คนมากมายในโลกเซียนปฐพีต่างมองดูภาพเบื้องหน้าด้วยความตกตะลึง
บรรพบุรุษตระกูลฉินผู้หยิ่งยโสโอหัง ต้องการจะท้าทายเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ ทุกคนต่างก็คิดว่าเขามีความสามารถ
แต่ใครจะรู้
เขายังไม่ทันได้เข้าไปในโลกสวรรค์ก่อกำเนิด เพียงแค่พบกับคนผู้นี้ที่อ้างว่าเป็นเพียงคนธรรมดาสามัญ ก็พ่ายแพ้อย่างราบคาบ
แม้แต่ร่างกายยังถูกทำลาย
“นี่คือผู้ใต้บังคับบัญชาของเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์หรือ”
มหาจักรพรรดิคนหนึ่งใบหน้าซีดเผือดพึมพำกับตัวเอง
บุคคลที่ดูธรรมดาสามัญเช่นนี้ยังสามารถทำลายบรรพบุรุษตระกูลฉินได้ หากเป็นผู้ติดตามที่ใกล้ชิดจะแข็งแกร่งเพียงใด
สามารถกวาดล้างหมื่นโลกได้หรือไม่
เมื่อนึกถึงความลึกลับของเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ ความเป็นไปได้นี้ก็มิใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
“ตระกูลฉินจบสิ้นแล้ว”
มีคนกล่าวขึ้นเบา ๆ
“ต้องการท้าทายเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ ตอนนี้ไม่เพียงแต่ไม่สามารถพบเจอเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ แม้แต่ร่างกายยังถูกทำลาย อนาคตจะเป็นเช่นไร”
“คาดว่า การกระทำของบรรพบุรุษตระกูลฉินคงจะส่งผลกระทบต่อตระกูลฉินอย่างแน่นอน”
ชายชราคนหนึ่งใบหน้าเคร่งขรึม มองดูแสงโลหิตที่สาดส่องทั่วท้องฟ้า กล่าวขึ้นเบา ๆ
ชื่อเสียงของหอคอยกลไกสวรรค์
ผู้คนมากมายต่างก็เคยได้ยิน วันนี้เมื่อได้เห็นพลังที่แท้จริงของหอคอยกลไกสวรรค์อีกครั้ง ผู้คนมากมายต่างก็ต้องการประจบสอพลอหอคอยกลไกสวรรค์ แต่มิอาจหาเส้นทาง
ในตอนนี้ ตระกูลฉินได้เปิดเส้นทางให้พวกเขาแล้ว ใครบ้างจะไม่รีบคว้าโอกาสนี้ไว้
หากพลังของเขาไม่ด้อยกว่า ชายชราก็อยากจะลงมือด้วยตนเอง นำตระกูลฉินทั้งหมดไปมอบให้หอคอยกลไกสวรรค์
“ว่าแต่ บรรพบุรุษตระกูลฉินถูกสังหารแล้วหรือ” มีคนถามขึ้นเบา ๆ
“คงไม่ เซียนแท้สูงสุดยากที่จะสังหาร แม้ว่าร่างกายจะถูกทำลาย แต่ดวงวิญญาณยังคงอยู่ ยากที่จะถูกทำลาย สามารถสร้างร่างกายขึ้นมาใหม่ได้ทุกเมื่อ”
คำพูดนี้ดังขึ้น
ยังไม่ทันกล่าวจบ
บนท้องฟ้า แสงโลหิตสาดส่องทั่วท้องฟ้าสว่างไสว เลือดนับไม่ถ้วนไหลบ่าเข้ามาราวกับมหาสมุทร ปกคลุมทั่วท้องฟ้าและปฐพี
ส่องประกายจนรอบข้างกลายเป็นสีเลือด!
ภายในมหาสมุทรโลหิต ร่างกายที่ยิ่งใหญ่ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น
นอกจากบรรพบุรุษตระกูลฉินแล้วจะเป็นใครไปได้
“เจ้าแข็งแกร่ง!”
ฉินหวงใบหน้าซีดเผือด เขามองฉือหลินที่อยู่ไม่ไกล กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก
“ข้าด้อยกว่าเจ้า!”
คนที่มักจะหยิ่งยโสโอหังเช่นเขา ยอมรับว่าตนเองด้อยกว่าผู้อื่น นับว่าเป็นการยอมรับที่ยิ่งใหญ่
แม้แต่ฉินหวงเองก็คิดว่า คำพูดนี้เป็นการยุติเรื่องราวทั้งหมด เพราะเขามาเพื่อท้าทาย
ตอนนี้การต่อสู้สิ้นสุดลง เขายอมรับความพ่ายแพ้ เรื่องราวทั้งหมดก็นับว่าจบลง
“แต่ในอนาคต เมื่อข้าทะลวงผ่านระดับตบะ ข้าจะกลับมาท้าทายเจ้าอีกครั้ง ในตอนนั้น…”
ฉินหวงกล่าว
แม้ว่าเขาจะพ่ายแพ้ แต่จิตต่อสู้ยังคงอยู่ การต่อสู้เมื่อครู่ แม้จะสั้น แต่ทำให้เขารู้สึกถึงความสงบนิ่งในระดับที่สูงขึ้น
เขามีลางสังหรณ์
เมื่อกลับไป เพียงแค่เขาปิดประตูบำเพ็ญเพียรหนึ่งล้านปี
หรืออาจจะเพียงหนึ่งแสนปี เขาก็สามารถก้าวเข้าสู่ระดับตบะขั้นต่อไป เมื่อถึงตอนนั้น หากเขากลับมา ฉือหลินผู้นี้คงมิอาจต้านทานเขาได้
แต่ทว่า…
เขายังไม่ทันกล่าวจบ
เสียงเย็นชาหนึ่งเสียงก็ดังขึ้น
“ดูหมิ่นชื่อเสียงของหอคอยกลไกสวรรค์ เจ้าย่อมไม่มีอนาคตนั้น!”
ฉือหลินกล่าวจบ ก็ก้าวเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าว มือทั้งห้ากางออก โซ่ตรวนมรรคาสวรรค์นับไม่ถ้วนรอบข้างราวกับมีชีวิต กลายเป็นกระบี่เทพมากมาย ดังก้องคำราม
แสงกระบี่เจิดจรัส ยาวหลายหมื่นล้านลี้ ราวกับภูเขากระบี่มากมายฟาดฟันลงมา ปฐมโกลาหลนับไม่ถ้วนกำลังจะพังทลาย ทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวเหน็บ
“อันใดกัน”
“เจ้ากล้า!”
ฉินหวงโกรธจนเส้นเลือดปูดโปน เขายอมรับความพ่ายแพ้ ยอมรับว่าตนเองด้อยกว่า เหตุใดอีกฝ่ายถึงไม่ยอมปล่อยเขาไป
นี่มันรังแกกันเกินไปแล้ว!
เขากล่าวเสียงดัง ร่างกายเปล่งประกาย เลือดทั่วร่างกายไหลเวียนอย่างรวดเร็ว ปากและจมูกพ่นแสงสีขาวออกมา ราวกับมังกรฟ้ากำลังโบยบิน
เจิดจรัส ไร้ขอบเขต ล้อมรอบร่างกาย
เขายกกระบี่ยาวขึ้น รวบรวมพลังแก่นแท้ทั่วร่างกาย ฟาดฟันโซ่ตรวนมรรคาสวรรค์รอบข้าง
“ฉัว!”
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว
โซ่ตรวนมรรคาสวรรค์ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย
ในพริบตา โซ่ตรวนแต่ละเส้นเปล่งประกายเจิดจรัส ปล่อยพลังอำนาจอันไร้เทียมทานฟาดฟันลงมา เสียง “ปุ๊” ดังขึ้น แสงโลหิตสาดกระจาย เลือดเซียนแท้สาดกระจายทั่วห้วงมิติ
ฉินหวงใบหน้าแข็งค้าง
ดวงวิญญาณของเขาพยายามหลบหนี มือข้างหนึ่งก็คว้าลงมา กุมดวงวิญญาณของเขาเอาไว้ในมือ
“เจ้า!”
ฉินหวงตกตะลึง กล่าวอย่างยากลำบาก “ระดับยืนยง?”
สามารถเอาชนะเขาได้อย่างง่ายดายเช่นนี้ นอกจากผู้ที่บรรลุระดับยืนยงแล้ว เขาคิดไม่ออกว่าจะมีใครสามารถทำได้ โลกสวรรค์ก่อกำเนิดมีผู้ที่บรรลุระดับยืนยงหรือ
หากมีจริง โลกที่น่ากลัวที่สุดในตอนนี้ อาจจะไม่ใช่โลกเซียนปฐพี แต่เป็นโลกสวรรค์ก่อกำเนิด!
“มิใช่”
ฉือหลินส่ายหน้า ใบหน้ายังคงไร้อารมณ์ เขามองฉินหวงที่อยู่ในมือ กล่าวเบา ๆ
“ข้าคือมรรคาสวรรค์ ระดับตบะสำหรับข้าแล้ว ไร้ประโยชน์”
“มรรคาสวรรค์?”
ครั้งนี้ ฉินหวงตกตะลึง
อีกฝ่ายกล่าวสองครั้งว่าตนเองคือมรรคาสวรรค์ บางทีเขาอาจจะมีความสัมพันธ์กับมรรคาสวรรค์จริง ๆ
“ยิ่งไปกว่านั้น แม้ข้าจะไม่ได้ผสานร่างกับมรรคาสวรรค์ เจ้าก็มิใช่คู่มือของข้า”
ฉือหลินกล่าวเสริม
เดิมทีเขาเป็นคนจากโลกอื่น มีชีวิตอยู่มานานหลายปี เมื่อเดินทางมาถึงโลกสวรรค์ก่อกำเนิด เขาก็ใช้ชีวิตจนถึงวาระสุดท้าย
หากพูดถึงอายุขัย เจ้าสัจจะยืนยงกับบรรพบุรุษตระกูลฉินรวมกัน อาจจะยังไม่นานเท่ากับเขา ธรรมชาติแล้วรากฐานของเขาย่อมล้ำลึกที่สุด
เพียงแค่บรรพบุรุษตระกูลฉิน ไม่สามารถเป็นคู่มือของเขาได้
“ผสานร่างกับมรรคาสวรรค์?”
ฉินหวงพึมพำสี่คำนี้ในใจ เขาพอจะเข้าใจ แต่ในพริบตา เขาก็รู้สึกราวกับว่าไม่เข้าใจสิ่งใด
หากดูตามตัวอักษรแล้วเข้าใจง่าย แต่จะผสานร่างกับมรรคาสวรรค์ได้อย่างไร เขาคิดไม่ออกจริง ๆ
“เจ้าจะจัดการกับข้าเช่นไร”
ฉินหวงถามอีกครั้ง
“ขึ้นอยู่กับเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์”
ฉือหลินกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ กดข่มดวงวิญญาณของฉินหวงเอาไว้ จากนั้นก็มองดูผู้คนในโลกเซียนปฐพีแวบหนึ่ง ก่อนจะหันหลังกลับจากไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขากลับไปได้ครู่หนึ่ง
สถานที่แห่งนี้ก็เกิดความโกลาหล
บรรพบุรุษตระกูลฉินปรากฏตัวอย่างยิ่งใหญ่ ยังไม่ทันถึงหนึ่งเค่อ ไม่เพียงแต่ร่างกายจะถูกทำลาย แม้แต่ดวงวิญญาณยังถูกกดข่ม ดูเหมือนว่าจะถูกบุคคลที่อ้างว่าเป็นมรรคาสวรรค์ผู้นั้นนำไปที่หอคอยกลไกสวรรค์
เช่นนั้นหมายความว่า ตอนนี้มรรคาสวรรค์ต้องเชื่อฟังคำสั่งของเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์หรือ
“มรรคาสวรรค์”
ภายในปฐมโกลาหล
บรรพบุรุษตำหนักหยกสุญตามายืนอยู่ที่นี่ เขามองไปยังทิศทางที่ฉือหลินจากไป ในใจครุ่นคิด
“ในโลกนี้มีคนที่สามารถผสานร่างกับมรรคาสวรรค์ได้จริง ๆ หรือ”
ครุ่นคิดอยู่นานก็คิดไม่ออก
บรรพบุรุษตำหนักหยกสุญตาถอนหายใจเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า กล่าวอีกครั้ง
“สามารถผสานร่างกับมรรคาสวรรค์ได้ เขาทำได้ด้วยตนเอง หรือได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์”