บทที่ 6 นักรบระดับ 6

บทที่6 นักรบระดับ 6

หลินหลี่มองเด็กชายอย่างสงบ ก่อนจะนึกชื่อของอีกฝ่ายออกแล้วพูดขึ้นว่า "ฉินเจิ้น ข้าได้ยินว่าตระกูลฉินเพิ่งได้สุนัขพันธุ์ใหม่มา ที่คอยกัดทุกคนบนถนน วันนี้ข้าเห็นกับตา เจ้านี่แหละเป็นพันธุ์ที่หายากจริงๆ"

ใบหน้าของฉินเจิ้นเปลี่ยนเป็นสีแดงและม่วงเมื่อได้ยินคำตอบของหลินหลี่ เหล่าผู้ติดตามและคนที่ยืนดูอยู่รอบๆ ไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้

"ฮ่าฮ่าฮ่า พันธุ์หายากจริงๆ"

ใบหน้าของฉินเจิ้นเปลี่ยนเป็นมืดครึ้มเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะ

"เจ้าคนไร้ค่า! ข้าจะฆ่าเจ้า!" ฉินเจิ้นตะโกนอย่างเดือดดาล และปลดปล่อยออร่าของเขาออกมา ทันใดนั้นเขาก็เรียกวิญญาณนักรบออกมา

เบื้องหลังของเขาปรากฏเป็นวิญญาณสัตว์หมาป่าตัวหนึ่ง ออร่าที่น่าเกรงขามแผ่กระจายออกมาทำให้ผู้ที่มีพลังอ่อนแอในบริเวณนั้นถึงกับหน้าซีด

‘วิญญาณหมาป่า และออร่าของเขาดูไม่มั่นคงนัก คงเพิ่งทะลวงเข้าสู่นักรบระดับ 2’ หลินหลี่คิดอย่างโล่งใจ ความกังวลที่เคยมีเรื่องผลกระทบจากการพัฒนาอย่างรวดเร็วก็ค่อยๆ จางหายไป

ทันใดนั้น หมาป่าที่อยู่เบื้องหลังก็รวมเข้ากับร่างของฉินเจิ้น มือของเขากลายเป็นกรงเล็บหมาป่า เช่นเดียวกับปาก เขาพุ่งเข้าจู่โจมหลินหลี่ด้วยกรงเล็บของเขา

หลินหลี่รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ก่อนจะเรียกวิญญาณนักรบของเขาออกมา ซึ่งปรากฏเป็นลูกปัดลอยอยู่ในมือ เขาขว้างลูกปัดไปที่กรงเล็บของฉินเจิ้น

ฉินเจิ้นยิ้มอย่างดูถูก ‘เจ้าโง่ กรงเล็บของข้าสามารถฉีกเหล็กให้เป็นชิ้นๆ ได้ วิญญาณนักรบของมันจะต้องพังแน่ๆ’ แต่เมื่อกรงเล็บสัมผัสกับผิวของลูกปัด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

“พรึบ!” เขาพ่นเลือดออกมาแล้วถอยหลังไปหลายก้าว คนดูรอบๆ ต่างพากันตกตะลึงเมื่อเห็นหลินหลี่ที่ยืนอย่างสงบ และลูกปัดขนาดใหญ่ที่หมุนวนอยู่กลางอากาศ

"เป็นไปไม่ได้ ลูกปัดแก้วของเจ้าทำร้ายกรงเล็บของข้าได้ยังไง!" ฉินเจิ้นถามด้วยความโกรธ มองไปยังกรงเล็บที่บาดเจ็บของตน

เขาเงยหน้าขึ้นมาโจมตีอีกครั้ง แต่หลินหลี่ขว้างลูกปัดอีกครั้ง ซึ่งขยายขนาดและปะทะกับกรงเล็บของฉินเจิ้น

“จะหลบอยู่หลังเปลือกหอยนี้อีกนานแค่ไหนกัน?” ฉินเจิ้นพูดอย่างโกรธเคือง ขณะที่รู้สึกเจ็บปวดที่มือ

วินาทีถัดมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป หลินหลี่ปรากฏตัวข้างๆ พร้อมรอยยิ้ม แล้วพูดเบาๆ ว่า “เจ้าเห็นข้าหลบซ่อนตรงไหนหรือ?”

คำพูดนั้นดังขึ้นข้างหูของฉินเจิ้น ก่อนที่หมัดของหลินหลี่จะกระแทกเข้าที่ใบหน้าของเขา ส่งร่างเขาปลิวกระเด็นไปในอากาศ เลือดพุ่งออกจากจมูก ล้มลงสลบไปบนพื้น

“ขยะสิ้นดี” หลินหลี่พูดอย่างไม่แยแสขณะเก็บวิญญาณลูกปัด แล้วมองไปยังเหล่าผู้ติดตามของฉินเจิ้นซึ่งถอยออกไปด้วยความกลัว

หลินหลี่ส่ายหัวและพูดว่า "พาตัวเขาไปซะ และถ้าเขาตื่นแล้ว บอกเขาด้วยว่าถ้าเขาเป็นลูกหมาก็ให้ไปฟ้องพ่อของมัน แล้วค่อยพาพ่อมันมาที่ตระกูลหลินของเรา"

เขาเดินจากไปท่ามกลางสายตาตะลึงงันของผู้คนและเหล่าผู้ติดตามของฉินเจิ้นที่ไม่กล้าขัดขวาง

ในขณะที่ในห้องส่วนตัวของบ้านประมูลถัง หลินหยุนกำลังนั่งข้างสาวงามอีกคนหนึ่ง พวกเขากำลังพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ

ถ้าหลินหลี่อยู่ที่นั่น เขาจะรู้จักเธอในฐานะอีกหนึ่งความงามของรัฐถัง ลูกสาวของตระกูลถัง ชื่อ ถังปิง

เธอมีใบหน้ากลมเหมือนเด็กและผมมัดยาวที่ด้านหลัง และมักจะมีบรรยากาศร่าเริงรอบตัวเธอ อาจจะเป็นเพราะวิญญาณนักรบของเธอ ขณะที่พูดคุยกับหลินหยุน รอยยิ้มที่มีความสุขมักจะปรากฏบนใบหน้าของเธอ

เจ้าของร่างกายก่อนหน้านี้ของหลินหลี่เคยชื่นชมเธอ แต่เขาไม่กล้าจะแสดงความรู้สึกของเขา และเขาเคยเห็นเธอเพียงครั้งเดียวเมื่อปีที่แล้ว ไม่เพียงแต่เขา แต่ยังมีชายหนุ่มอัจฉริยะคนอื่นๆ ของเมืองจันทราเงินที่หลงรักเธอ

ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุย พนักงานคนหนึ่งก็เข้ามาในห้อง

"มีอะไรหรือ?" ถังปิงถามอย่างสงบ มองไปที่พนักงานด้วยคิ้วที่ขมวด

"คุณหนู มีความวุ่นวายเกิดขึ้นภายนอกอาคารของเรา" พนักงานรายงาน

ถังปิงขมวดคิ้วแล้วถามว่า "มันเกี่ยวกับอะไร?"

"มันเกี่ยวกับตระกูลฉิน คุณชายเจิ้นคนที่ 4 และคุณชายหลินคนที่ 3" พนักงานตอบด้วยความสุภาพ

ถังปิงมองไปที่ใบหน้าที่ไม่แสดงอารมณ์ของหลินหยุน 'หลินหลี่คือคนที่เราพูดถึงเมื่อครู่ เจ้าของวิญญาณนักรบที่ไม่มีค่า เขาพึ่งจะซื้อยาเมื่อครู่ คงจะยอมแพ้ในการฝึกฝนและหันไปสนใจการเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุแทน' เธอคิดในใจ

"ผลลัพธ์เป็นอย่างไร?" ถังปิงถามอย่างสนใจ

"คุณหนู หลินหลี่ชนะ เขาใช้หมัดโจมตีจนฉินเจิ้นสลบ" พนักงานตอบแล้วเดินออกไป ทิ้งให้ถังปิงตกใจ หลินหยุนยกคิ้วขึ้นแล้วผ่อนคลาย

"ดูเหมือนว่าเราประเมินหลินหลี่ต่ำเกินไป เขาเป็นระดับ 2 ก่อนจะตื่นตัว" ถังปิงพูดอย่างสนุกสนาน มองไปที่หลินหยุน

"ไม่ว่าจะเป็นอัจฉริยะขนาดไหน วิญญาณนักรบคือความจริงของทวีปนี้ เขาจะไม่สามารถไปถึงระดับสูงสุดของเราได้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไร อันที่จริง ข้าสามารถไปถึงระดับ 3 ภายในวันเดียวด้วยวิญญาณสวรรค์ของข้า เขาจะไม่สามารถไปถึงระดับ 3 ได้ก่อนที่จะฝึกฝนเป็นเวลาหนึ่งปี" หลินหยุนตอบด้วยความภูมิใจ ราวกับว่ามันเป็นข้อเท็จจริง

ถังปิงพยักหน้าอย่างคิดหนัก จากนั้นพวกเขาก็เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้ออื่นๆ เช่น วันรับสมัครของสำนักสวรรค์

ในขณะเดียวกัน หลินหลี่กลับมาที่ลานบ้านของเขา เดินเข้าไปในห้องของเขา เรียกวิญญาณนักรบออกมา

มองไปที่วัสดุภายในพื้นที่ของลูกแก้ว เขานำมันออกมาและกลิ่นยาที่หอมกระจายไปทั่วห้องของเขา

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา “ถึงเวลาเตรียมยาและหาเงินแล้ว”

เขามองไปที่สูตรการทำยารวบรวมพลังวิญญาณ เริ่มจากการสกัดน้ำยาออกจากวัสดุสมุนไพรทั้งสามชนิด จากนั้นก็ให้ความร้อนตามขั้นตอนและผสมในอัตราส่วนที่ถูกต้อง

หลินหลี่พยักหน้า เรียกนาโนบอทของเขาออกมาและเริ่มทำการดูดซับพืชสมุนไพรทั้งหมดและสกัดน้ำยาจากมัน

หลังจากนั้นไม่นาน

มองไปที่น้ำยาเป็นสีเขียวอ่อน ขาว และน้ำตาลในถ้วยเล็กๆ ที่ทำจากนาโนบอท ถ้วยเหล่านั้นปิดและกลายเป็นลูกปัดกลมที่มีสองชั้น จากนั้นชั้นนาโนบอทที่ผิวหนังเริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว สร้างความร้อนจากการเสียดสีภายใต้การควบคุมของหลินหลี่

ทันทีที่นาโนบอททั้งสามรวมตัวกัน น้ำยาหลังจากการให้ความร้อนตามอัตราส่วนที่ระบุในสูตร

หลังจากเวลาผ่านไป เขามองไปที่ยา 100 เม็ดที่นอนอยู่ในถ้วยใหญ่

"เป็นไปตามคาด มันสามารถทำยาทั้งหมดในครั้งเดียวด้วยนาโนบอท ขอบคุณที่ในชีวิตก่อนหน้าของข้า ข้าสะสมความรู้ด้านวิทยาศาสตร์ ชีววิทยา ฟิสิกส์ เคมี คณิตศาสตร์ และความรู้ทุกด้าน ข้าเรียนรู้เพื่อออกแบบนาโนบอทที่ใช้ได้ในทุกสาขา" หลินหลี่พึมพำ จากนั้นแยกยาออกตามคุณภาพ

23 เม็ดเป็นยาชั้นยอด 63 เม็ดเป็นยาสูง และที่เหลือเป็นระดับกลาง ไม่มียาระดับต่ำอยู่ในนั้น

หยิบยาเก็บพลังวิญญาณชั้นยอดขึ้นมา เขามองไปที่ยาเม็ดขาวบริสุทธิ์ที่มีเมฆสีขาวลอยอยู่ด้านบน ‘นี่แหละคือยาชั้นยอดที่ไม่มีสิ่งปนเปื้อน การทำยาไม่ยากเลย เพียงแค่ให้ความร้อนและรวมวัสดุตามอัตราส่วน’ หลินหลี่คิดในใจ ขณะนั่งขัดสมาธิบนเตียง

เขากินยาเข้าไป ทันทีที่ยาเริ่มละลายในปาก วิญญาณลูกปัดของเขาก็โผบินและปรากฏขึ้นเหนือฝ่ามือทั้งสองของเขา พายุหมุนพลังออร่าก็เริ่มเกิดขึ้นเหนือศีรษะของเขา

ทันทีที่หลินหลี่รู้สึกถึงพลังที่เต็มลำเส้น แต่คราวนี้ลำเส้นของเขาไม่รู้สึกเจ็บปวด เพราะยาภายในยาได้ปกป้องและบรรเทาความเจ็บปวด

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างกายของเขาสั่นและลำเส้นขยายออก

ถึงระดับ 5 ของนักรบ

รู้สึกว่ายังมีพลังของยาเหลืออยู่ในร่างกาย หลินหลี่ไม่หยุดการฝึกฝน ใช้พลังอย่างเต็มที่ในการฝึกฝนต่อไป

หลังจากนั้นไม่นาน ลำเส้นของเขาก็เต็มอีกครั้ง ออร่าจากท้องฟ้าและโลกภายในลำเส้นก็กลายเป็นหนาแน่นและดุร้ายยิ่งขึ้น

หลังจากหลายชั่วโมงของการดูดซับอย่างต่อเนื่อง ร่างกายของเขาสั่นอีกครั้ง เสียงคล้ายกระดูกแตกทั่วร่าง เลือดดำพุ่งออกจากรูขุมขน และเปลือกสีน้ำตาลเข้มรวมตัวที่พื้นผิวของร่างกายส่งกลิ่นไม่พึงประสงค์ไปทั่วห้อง

ถึงระดับ 6 ของนักรบ

"การฝึกฝนง่ายขนาดนี้เลยหรือ?" หลินหลี่พูดอย่างสงสัย รู้สึกถึงระดับนักรบระดับ 6 และลำเส้นที่กว้างขึ้นในร่างกาย เขานึกถึงข้อมูลเกี่ยวกับระดับนักรบและระยะเวลาการฝึกฝน

ระดับ 1 ถึง 3 ของนักรบ คือการแข็งแกร่งของผิวหนัง เนื้อเยื่อ และเส้นเอ็น พร้อมกับการขยายของเส้นเลือดที่ขยายออกสองเท่าในแต่ละระดับ 2, 4, 8 เท่าจากขนาดพื้นฐาน

ระดับ 4 ถึง 6 คือการทำความสะอาดเส้นเลือด กระดูก และไขกระดูก สิ่งสกปรกที่ถูกเก็บตัวอยู่บนร่างกายเป็นสิ่งสกปรกจากการล้างไขกระดูกระดับ 6 ซึ่งช่วยเพิ่มความสามารถของร่างกาย

เส้นเลือดขยายมากกว่า 16, 32, 64 เท่าจากขนาดพื้นฐานในช่วงระดับเหล่านี้

ระดับ 7 ถึง 9 คือการทำความสะอาดอวัยวะภายใน การเปลี่ยนแปลงของเลือด และการขยายการรับรู้ เส้นเลือดขยายมากกว่า 128, 256, 512 เท่าจากขนาดพื้นฐานในช่วงระดับเหล่านี้

สุดท้าย ระดับ 10 คือการล้างจิตวิญญาณ

มีเพียงไม่กี่นักรบที่เลือกทำลายผ่านระดับนี้ ส่วนใหญ่จะเลือกที่จะผ่านเข้าสู่ระดับธรรมชาติหลังจากระดับ 9

มีเพียงอัจฉริยะในหมู่ผู้มีอัจฉริยะที่สามารถเปิดทะเลวิญญาณของเขาหรือเธอในระดับนี้ก่อนที่จะถึงระดับธรรมชาติ

ใช้เวลา 1 เดือนสำหรับอัจฉริยะที่มีวิญญาณระดับ 10 ในการก้าวผ่านระดับ 3 หลังจากตื่นขึ้น

3 เดือนสำหรับระดับ 4, 6 เดือนสำหรับระดับ 5, และ 1 ปีสำหรับระดับ 6, 2 ปีสำหรับระดับ 7, 4 ปีสำหรับระดับ 8, 8 ปีสำหรับระดับ 9 และ 16 ถึง 20 ปีในการก้าวผ่านระดับ 10 หรือระดับธรรมชาติ

ปัจจัยอื่น ๆ เช่น พื้นฐานธรรมชาติ, ศักดิ์สิทธิ์, และร่างกายอมตะ ส่งผลต่อระยะเวลาการฝึกฝนเป็นอย่างมาก แต่การปลุกพื้นฐานนั้นยากกว่าการมีวิญญาณนักรบระดับสูง

หนึ่งในล้านจะปลุกพื้นฐานธรรมชาติ, หนึ่งในพันล้านจะปลุกพื้นฐานศักดิ์สิทธิ์, หนึ่งในล้านล้านจะปลุกพื้นฐานอมตะ

... จบตอน ...