บทที่ 624 มา เรียกว่าพ่อให้ฟังหน่อย
เที่ยงวันของวันถัดมา แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องลงมายังห้องนอนที่เต็มไปด้วยความระเกะระกะ ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ถังหยวนค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา เขานั่งขึ้นอย่างมึนงง หยิบโทรศัพท์บนโต๊ะข้างเตียงมาดู เมื่อเห็นเวลา เขาก็ค่อยๆ ตื่นเต็มที่ “เฮ้อ…” “หลังจากดื่ม ‘เยว่ฮวาเจียเหนียง’ ไปแล้ว ห้ามยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงอีกเด...
