บทที่ 246: ความเจ็บปวดที่เสียดแทงใจ
บทที่ 246: ความเจ็บปวดที่เสียดแทงใจ ลู่เฉาเฉา นอนพาดอยู่บนหลังของพี่ชาย มองไปยังทิศทางที่ห่างไกลออกไป ผ่านกลุ่มคนและต้นไม้ที่หนาทึบ เธอสามารถมองเห็นยอดของรูปปั้นหินได้เลือนลาง รูปปั้นถูกคลุมด้วยผ้าสีแดง มองเห็นได้เพียงริ้วสีแดงที่เด่นชัด ตามทางมีคนแจกธูปเทียนและเงินกระดาษ รวมถึงดอกไม้สดใหม่ “ได้ยินม...
