ตอนที่ 75 แก้ไขปัญหาของไป๋จิ้งฉง (ฟรี)

ตอนที่ 75 แก้ไขปัญหาของไป๋จิ้งฉง

เรื่อง [โซ่สวรรค์] ไป๋จื่ออันไม่ได้พูดอะไรมาก

จากนั้นเขาก็ให้ไป๋เส้าออกไปทำงาน

ก่อนจากไป ไป๋จื่ออันยังกำชับอีกด้วย ให้ไป๋เส้าเรียกไป๋จือมา

แน่นอนว่าเขารู้ดี… ตอนนี้ไป๋จือคงจะเขินอายมาก

เพื่อป้องกันไม่ให้เธอไม่กล้ามาเจอ ไป๋จื่ออันจึงเตือนเธอ

ถ้าหากเธอไม่มา เขานี่แหละที่จะไปหาเธอเอง!

ไป๋เส้ารู้สึกสงสัย แต่เธอก็ยังคงทำตามคำสั่ง

ไม่นานนัก ร่างของหญิงสาวผู้เย็นชาก็ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตูห้อง

เธอคือไป๋จือ!

แต่ตอนนี้ไป๋จือดูลังเลเล็กน้อย เธอยืนอยู่หน้าประตู ไม่กล้าเข้าไป

“เข้ามาเถอะพี่ไป๋จือ”

เสียงของไป๋จื่ออันดังออกมาจากภายในห้อง

เห็นได้ชัดว่าไป๋จื่ออันรู้ว่าไป๋จือมาถึงแล้ว

ด้วย [เนตรหยั่งรู้] ตราบใดที่เข้ามาใกล้เขามากพอ ก็ไม่มีทางเลยที่จะรอดพ้นจากการตรวจจับของเขาได้

“คารวะคุณชายจื่ออัน ไม่ทราบว่าท่านเรียกฉันมา มีอะไรให้รับใช้?”

ไป๋จือรวบรวมความกล้า เธอก้มหน้าลง ไม่กล้ามองไป๋จื่ออัน

แต่เธอก็ไม่ได้รับคำตอบ

ไป๋จือจึงเงยหน้าขึ้นมองไป๋จื่ออัน

เธอพบว่า… ไป๋จื่ออันกำลังยิ้มมุมปาก

ไป๋จือหน้าแดงก่ำ

“ทำไมไม่กล้ามองหน้าฉันล่ะ?หรือว่า พี่ทำอะไรผิดมา?”

ไป๋จื่ออันยิ้ม เขามองไปที่ไป๋จือ

“ปะ… เปล่า… คุณชายจื่ออัน…”

ใบหน้าของไป๋จือแดงก่ำยิ่งกว่าเดิม

ที่เธอเข้าใจผิด… ก็เป็นเพราะไป๋จื่ออันนั่นแหละ!

ไป๋จื่ออันไม่ได้แก้ตัวอะไร เขากำลังมองไป๋จือด้วยความสนใจ

ปกติแล้ว ไป๋จือเป็นถึงสาวงามน้ำแข็ง

วันนี้กลับมีปฏิกิริยาแบบนี้?มันทำให้ไป๋จื่ออันรู้สึกแปลกใหม่ เสน่ห์ของเธอในวันนี้ดูต่างออกไป!

“เรื่องเมื่อครู่ เป็นเรื่องเข้าใจผิดจริงๆ นั่นแหละ”

“แต่… ถ้าหากมีโอกาสจริง ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นจริง”

“น่าเสียดาย ตอนนี้ฉันยังเด็กอยู่ พี่คงต้องรออีกสักพักนะ”

ไป๋จื่ออันพูดติดตลก

ไป๋จือหน้าแดงก่ำกว่าเดิม

คราวนี้ เธอทนไม่ไหวแล้ว… เธอรีบวิ่งออกไปจากห้อง

ไป๋จื่ออันไม่ได้ตามเธอไป

เพราะเป้าหมายของเขาได้บรรลุผลแล้ว

สาเหตุที่ไป๋จื่ออันเรียกไป๋จือมา ก็เพราะอยากจะพูดในสิ่งที่เขาคิด จะได้ไม่ทำให้เธอเข้าใจผิด

ไป๋จือเป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมมาก เสน่ห์ของเธอนั้นไม่ธรรมดา ไป๋จื่ออันไม่มีทางที่จะไม่สนใจเธอ!

จริงๆ แล้ว ไป๋จื่ออันไม่ได้สนใจแค่ไป๋จือเท่านั้น

ไป๋เส้าก็มีเสน่ห์ไม่แพ้กัน ถ้าบอกว่าไป๋จื่ออันไม่สนใจเธอเลย… คงเป็นไปไม่ได้!

ตอนนี้พวกเธออายุแค่ 20 กว่าๆ ถึงแม้ว่าอีกไม่กี่ปีข้างหน้าไป๋จื่ออันจะโตเป็นหนุ่ม พวกเธอก็ยังคงอายุแค่ 20 กว่าๆ

แต่เพราะตอนนี้ไป๋จื่ออันยังเด็กอยู่ มันจึงไม่ใช่เวลาที่จะ…

เพราะแบบนั้น ไป๋จื่ออันจึงไม่เคยพูดเรื่องนี้

แต่ไม่คิดเลยว่า… ตอนที่เขาปลุกพลังพรสวรรค์ที่สอง จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น?

ถ้าหากเขาแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้…

บางทีอาจจะทำให้ไป๋จือรู้สึกน้อยใจก็ได้

เธออาจจะคิดว่าไป๋จื่ออันดูถูกเธอ?หรือว่าไม่สนใจเธอ?

ความคิดของผู้หญิงนั้นซับซ้อนและอ่อนไหวมาก

เมื่อเวลาผ่านไปไป๋จืออาจจะเกลียดเขาก็ได้

ถึงแม้ว่าพล็อตละครน้ำเน่าแบบนี้อาจจะไม่เกิดขึ้น แต่มันก็มีโอกาส!

ไป๋จื่ออันไม่อยากให้เป็นแบบนั้น

ดังนั้น เพื่อป้องกันไม่ให้เรื่องราวมันเลวร้าย ไป๋จื่ออันจึงพูดความในใจออกไปตรงๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นการพูดติดตลกก็ตาม

แบบนี้ไป๋จือก็จะรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

เธอจะได้ไม่คิดมาก

พอเขาโตขึ้น… เขาก็จะสามารถลงมือได้

นี่แหละ… คือแผนการอันแยบยล!

ไป๋จือรู้สึกเขินอาย เธอรีบวิ่งออกไปจากห้อง

แต่ก่อนที่เธอจะออกไป ไป๋จื่ออันสังเกตเห็นว่า คิ้วที่ขมวดของเธอนั้นคลายลงแล้ว

ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถแก้ไขสถานการณ์ได้สำเร็จ!

“ในที่สุดเรื่องนี้ก็จบลง… ถึงเวลาที่ต้องทำ… ธุระของตัวเองแล้ว”

ไป๋จื่ออันยิ้ม

เรื่องวุ่นวายจบลงแล้ว ถึงเวลาที่เขาต้องกลับไปทำงาน

จริงๆ แล้ว ไป๋จื่ออันมีเรื่องต้องทำอีกมากมาย

ตอนนี้เขาได้ [โซ่สวรรค์] พรสวรรค์ที่สองมาแล้ว เขาจะได้รับพรสวรรค์ใหม่อีก 3 อย่าง

ดังนั้น เขาจึงต้องคิดให้ดีว่าจะเลือกใคร?จะทำยังไงให้ [โซ่สวรรค์] แสดงพลังออกมาได้อย่างเต็มที่?

นอกจากนี้ ไป๋จื่ออันยังต้องวางแผนเส้นทางวิวัฒนาการของลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์

เพราะลักษณะพิเศษของสัตว์วิญญาณคือการวิวัฒนาการ

เขาต้องหาเส้นทางวิวัฒนาการที่เหมาะสมให้กับมัน

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องฝึกฝนปลาเกล็ดขาวเงายักษ์และลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์ เพื่อเพิ่มพลังความแข็งแกร่งให้กับพวกมันด้วย

“นอกจากเรื่องพวกนี้แล้ว… ฉันยังต้องศึกษา [โซ่สวรรค์] ให้มากกว่านี้อีก”

“ฉันมีลางสังหรณ์ ความสามารถของ [โซ่สวรรค์] ไม่ได้มีแค่นี้แน่ ฉันต้องค้นหาความสามารถที่ซ่อนอยู่ให้เจอ”

ไป๋จื่ออันพึมพำกับตัวเอง

ถึงแม้ว่าจากการทดสอบก่อนหน้านี้ เขาจะรู้วิธีการใช้งาน [โซ่สวรรค์] แล้วก็ตาม

แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่การใช้งานเบื้องต้นเท่านั้น

อย่างเช่น [เนตรหยั่งรู้] ยิ่งไป๋จื่ออันศึกษาและใช้งานมันมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งค้นพบความสามารถมากขึ้นเท่านั้น

[โซ่สวรรค์] เป็นถึงพรสวรรค์ระดับ SSS… มันต้องมีความพิเศษมากกว่านั้น!

ดังนั้น เขาจึงต้องศึกษา [โซ่สวรรค์] ให้มากกว่านี้!

คิดๆ ดูแล้วไป๋จื่ออันมีเรื่องต้องทำอีกมากมาย

เขาไม่มีเวลาพักผ่อน!

“อ้อ… เกือบลืมไปแล้ว!”

“ตอนนี้ฉันทำสัญญากับลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์ได้แล้ว”

“แบบนี้ไข่อินทรีย์ศักยภาพระดับแอเมทิสต์ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว”

“แล้วจะจัดการกับไข่อินทรีย์ศักยภาพระดับแอเมทิสต์ยังไงดีนะ?”

ไป๋จื่ออันนึกอะไรบางอย่างออก

ตอนที่เขาอยู่ที่เมืองปีกเพลิง เขาได้ซื้อไข่อินทรีย์ศักยภาพระดับแอเมทิสต์มาจากตลาด เพื่อเป็นแผนสำรอง

แต่ตอนนี้… เขาทำสัญญากับลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์ไปแล้ว!

ไข่อินทรีย์ศักยภาพระดับแอเมทิสต์… จึงไม่มีประโยชน์กับตัวเขาอีก!

เพราะลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์ก็เป็นสัตว์วิญญาณประเภทนก!

ถึงแม้ว่าเพราะการกลายพันธุ์ทำให้มันไม่มีคุณสมบัติลมก็ตาม

แต่มันก็สามารถบินได้!

พอลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์โตขึ้น มันก็จะกลายเป็นพาหนะของไป๋จื่ออัน!

แบบนี้ไข่อินทรีย์ศักยภาพระดับแอเมทิสต์ก็ซ้ำกับลูกนกอีกาปีกเพลิงกลายพันธุ์!

เขาจะทำสัญญากับไข่สัตว์วิญญาณใบนี้ไม่ได้!

ดังนั้นไป๋จื่ออันจะต้องคิดหาวิธีจัดการกับมัน

“หรือมอบให้กับพ่อดี?หรือจะเป็นคุณปู่แทน?”

ไป๋จื่ออันครุ่นคิด

เขามีสองตัวเลือก

ตัวเลือกแรกก็คือไป๋เฉิงจือ พ่อของเขา

ส่วนตัวเลือกที่สองก็คือไป๋จิ้งฉง ปู่ของเขา

ไป๋เฉิงจือพ่อของเขา

เขาเป็นถึงผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับทอง! หลังจากที่ทะลวงขีดจำกัดระดับเพชร เขาจะสามารถทำสัญญากับสัตว์วิญญาณตัวใหม่ได้

ถ้าหากมีสัตว์วิญญาณที่แข็งแกร่งขึ้น มันย่อมจะเป็นประโยชน์กับไป๋เฉิงจือ!

แต่จริงๆ แล้วไป๋จื่ออันอยากมอบไข่อินทรีย์ศักยภาพระดับแอเมทิสต์ให้กับไป๋จิ้งฉง!

เขามีเหตุผล…

ไป๋จิ้งฉงมีปัญหาบางอย่าง

เขาเป็นถึงผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชรขั้นสูง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขาไม่สามารถทะลวงขีดจำกัดระดับแอเมทิสต์ได้

ถ้าหากเขาสามารถฝึกฝนสัตว์วิญญาณระดับแอเมทิสต์ได้ มันจะช่วยให้เขาทะลวงขีดจำกัดได้!

เรียกได้ว่าไป๋จิ้งฉงต้องการสัตว์วิญญาณระดับแอเมทิสต์!

แต่… สถานการณ์ของไป๋จิ้งฉง… ค่อนข้างซับซ้อน

เพราะ… ตอนนี้เขาทำสัญญากับสัตว์วิญญาณครบแล้ว!

ในฐานะผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชร ไป๋จิ้งฉงสามารถทำสัญญากับสัตว์วิญญาณได้ 6 ตัว!

หลังจากที่ฝึกฝนมาหลายปี เขาทำสัญญากับสัตว์วิญญาณครบทั้ง 6 ตัวแล้ว! แถมยังฝึกฝนพวกมันจนแข็งแกร่ง!

การที่จะให้ไป๋จิ้งฉงยกเลิกสัญญากับสัตว์วิญญาณตัวใดตัวหนึ่ง มันไม่ใช่เรื่องง่าย!

ยิ่งไปกว่านั้น เพราะที่ผ่านมาไป๋จิ้งฉงเคยเปลี่ยนสัตว์วิญญาณมาแล้วหลายครั้ง

การที่ผู้ใช้สัตว์วิญญาณยกเลิกสัญญาและเปลี่ยนสัตว์วิญญาณ… จะทำให้ได้รับผลกระทบ!

ยิ่งเปลี่ยนบ่อยครั้งเท่าไหร่ ผลกระทบที่ได้รับก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้น!

ไป๋จิ้งฉงก็เช่นกัน!

เพราะเปลี่ยนสัตว์วิญญาณบ่อยครั้ง ทำให้เขากำลัง… เข้าใกล้ขีดจำกัด!

ถ้าหากเขาเปลี่ยนสัตว์วิญญาณอีก… เขาอาจจะได้รับผลกระทบอย่างหนัก!

สรุปก็คือ… ถ้าหากมอบไข่สัตว์วิญญาณระดับแอเมทิสต์ให้กับไป๋เฉิงจือ ก็จะไม่เกิดความเสี่ยงอะไร แค่รอให้ไป๋เฉิงจือแข็งแกร่งขึ้น ทะลวงขีดจำกัดระดับเพชรเท่านั้น

ถ้าหากมอบให้กับไป๋จิ้งฉง… มันอาจจะทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้น ทะลวงขีดจำกัดได้ แต่… เขาต้องแบกรับความเสี่ยง!

“ฉันต้องหาวิธี… แก้ไขปัญหาให้กับปู่”

ไป๋จื่ออันพึมพำกับตัวเอง

ปัญหาของไป๋จิ้งฉง… ต้องรีบแก้ไข

ถ้าไม่ใช่แบบนั้น เขาก็คงไม่ต้องคิดมาก แค่มอบไข่สัตว์วิญญาณระดับแอเมทิสต์ให้กับปู่ก็สิ้นเรื่อง

ไป๋จื่ออันกำลังครุ่นคิด