ตอนที่ 3 วันสิ้นโลกกำลังมา
ตอนที่ 3 วันสิ้นโลกกำลังมา
ฉู่เจียงเยว่ ไม่รู้ว่าเจียงเจิ้นเจินแทบจะเป็นบ้าในขณะนี้
ไม่มีความขุ่นเคืองอย่างลึกซึ้งระหว่างเธอกับซุยห่าว เนื่องจากซุยห่าวรู้ว่าควรทำตัวยังไง เธอจึงไม่รังเกียจที่จะให้โอกาสเขา และอธิบายสั้นๆ ให้เขาทราบถึงขั้นตอนการแลกเงิน และการซื้อของที่โรงแรมเจียงหลิน
ซุยห่าวยังคงเป็นหนุ่ม เมื่อฉู่เจียงเยว่อธิบายเพียงครั้งเดียว เขาก็สามารถใช้มันได้อย่างชำนาญแล้ว
“นอกจากอาหารแล้ว โรงแรมแห่งนี้ยังให้บริการที่พักอีกด้วย ปัจจุบันจำกัดอยู่ที่ห้องเดี่ยว 10 ห้อง ราคา 200 เหรียญทองแดงต่อวัน”
ดวงตาของซุยห่าวสว่างขึ้นเมื่อเขาได้ยินว่าฉู่เจียงเยว่ให้ที่พักด้วย แต่เมื่อเขาได้ยินว่าเป็นห้องเดี่ยวเขาก็ไม่สนใจมากนัก
เขาจะไม่ปล่อยให้เจียงเจิ้นเจินละสายตาไประหว่างวัน
ส่วนเจียงเจิ้นเจิน เมื่อเธอได้ยินบทสนทนาระหว่างฉู่เจียงเยว่ และซุยห่าว ดวงตาของเธอก็กระพริบเล็กน้อย และเธอก็หลับตาลง โดยไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
ซุยห่าวไม่มีของมีค่าติดตัวมามากนัก ดังนั้นเขาจึงพาเจียงเจิ้นเจินกลับออกไป โดยวางแผนที่จะออกไปข้างนอกเพื่อค้นหาเครื่องประดับทอง และเงินเพื่อมาแลกเปลี่ยน จากนั้นจึงซื้อของมาเติมท้องที่กำลังหิว
ก่อนที่จะถูกซุยห่าวดึงตัวออกไป เจียงเจิ้นเจินหันไปมองฉู่เจียงเยว่ ด้วยแววตาอ้อนวอน
แต่ฉู่เจียงเยว่เมินเฉย และมองดูเจียงเจิ้นเจินถูกซุยห่าวดึงตัวออกไป
สาเหตุส่วนหนึ่งว่าทำไมเธอถึงถูกเจียงเจิ้นเจินหลอกอย่างน่าสังเวชในชีวิตก่อนก็เพราะซุยห่าว
หลังจากที่เธอติดตามทีมกู้ภัยเข้าไปในฐานลี้ภัยเมือง B เธอได้พบกับเจียงเจิ้นเจินซึ่งติดตาม ซุยห่าวเข้ามาในฐานเป็นเวลานานแล้ว
หลังจากเจียงเจิ้นเจิ้นรู้ว่าเธอได้ปลุกพลังธาตุไม้ ก็เริ่มทำร้ายตัวเองต่อหน้าเธอ โดยบอกว่าซุยห่าวเป็นคนนิสัยไม่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องอย่างว่า และมีนิสัยชอบทำร้ายผู้คน
เจียงเจิ้นเจินแสดงบาดแผลจากแส้ และบาดแผลจากเชือกรอบร่างกาย
สิ่งนี้ยังทำให้ฉู่เจียงเยว่ซึ่งเป็นผู้หญิงเหมือนกันรู้สึกเห็นอกเห็นใจอีกฝ่าย ดังนั้นทุกครั้งที่เธอมีสิ่งดีๆ เธอจะแบ่งปันให้กับเจียงเจิ้นเจิน
แต่ใครจะจินตนาการได้ว่าสุดท้ายแล้วเธอจะตายด้วยน้ำมือของเจียงเจิ้นเจิ้น
ฉู่เจียงเยว่หลับตาลงเพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นมองเห็นสายตาของตน
หลังเวลาไปนานสักพักใหญ่ จู่ๆ ก็มีเสียงๆ หนึ่งดังขึ้น
"ช่วยด้วย..."
“โฮสต์! มีคนร้องขอความช่วยเหลือ”
จิ้งจอกตัวน้อยเงียบไปนาน เมื่อได้ยินคนร้องขอความช่วยเหลือ มันก็รีบพูดออกมา
จริงๆ แล้ว ฉู่เจียงเยว่ไม่ต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่น แต่จิ้งจอกตัวน้อยต้องการช่วยเหลือผู้คน ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเพิกเฉยต่อพวกเขาได้จริงๆ
เขาเดินออกจากประตูโรงแรม และมาถึงสถานที่ๆ จอรถจักรยานไฟฟ้าเอาไว้ จากนั้นก็ขี่มันไปหาต้นเสียง
หลังจากผ่านไปหนึ่งคืน ศพจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นบนพื้น ซึ่งส่วนใหญ่เหลือเพียงแขนขาซึ่งไม่สามารถประกอบเข้าด้วยกันได้อย่างสมบูรณ์
หลังจากออกจากอาณาเขตของโรงแรมแล้ว ฉู่เจียงเยว่ก็ได้กลิ่นเหม็นเน่าที่ทำให้เกือบจะอาเจียน
คนที่ขอความช่วยเหลือคือ หญิงสาวคนหนึ่ง เมื่อเธอเห็นฉู่เจียงเยว่เปิดประตู เธอก็วิ่งตรงมาหา
ในช่วงแรกๆ ของวันสิ้นโลก ซอมบี้ไม่ได้เคลื่อนไหวเร็วนัก และหญิงสาวคนนั้นสามารถวิ่งทิ้งระยะห่างจากพวกมันได้ไม่ยาก
แค่เสียงกรีดร้องของเธอก็ดึงดูดซอมบี้เข้ามาหามากยิ่งขึ้น
ฉู่เจียงเยว่ขมวดคิ้วเล็กน้อยและหยุดห่างจากหญิงสาวประมาณ 10 เมตร
“เฮ้! มานี่เร็วๆ และช่วยฉันขับไล่พวกมันออกไปที!”
“โฮสต์...โฮสต์...”
เมื่อได้ยินคำพูดแกมออกคำสั่งของหญิงสาว จิ้งจอกตัวน้อยก็รู้ว่าตนได้สร้างปัญหาให้กับฉู่เจียงเยว่แล้ว
ในทางกลับกัน ฉู่เจียงเยว่วนรถกลับอย่างรวดเร็ว โดยไม่สนใจหญิงสาวที่ยังคงร้องไห้ และตะโกนอยู่ข้างหลัง
ดูเหมือนยังมีแรงอยู่นิ ฉันเดาว่าเธอไม่ต้องการความช่วยเหลือใดๆ
ไม่ว่ายังไง เมื่อผู้คนจวนจะตาย พวกเขาสามารถระเบิดพลังบางอย่างที่พวกเขาไม่สามารถจินตนาการออกมาได้เสมอ
หญิงสาวมองดูอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่ฉู่เจียงเยว่หันหลังกลับ และจากไป เธอยังไม่อยากตาย และเมื่อไม่มีใครช่วย เธอจึงต้องพึ่งพาตัวเอง
ในที่สุด เขาก็รวบรวมพลังกาย และวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะไล่ตามฉู่เจียงเยว่ให้ทัน
“โฮสต์ เธอตามมาแล้ว”
ฉู่เจียงเยว่เพิกเฉยต่อคำพูดของจิ้งจอกตัวน้อย และมุ่งตรงเข้าไปพื้นที่ๆ ปกคลุมไปด้วยโล่ป้องกันของโรงแรมเจียงหลิน
หลังจากจอดรถจักรยานไฟฟ้าแล้ว เธอก็เปิดประตูและเข้าไปในโรงแรม หญิงสาวที่เพิ่งขอความช่วยเหลือก็วิ่งเข้ามาในเวลานี้
อาจเป็นเพราะความไม่พอใจที่มีต่อฉู่เจียงเยว่ ทันทีที่หญิงสาวก้าวเข้าไปในประตูโรงแรม เธอก็ยื่นมือออกเพื่อผลักฉู่เจียงเยว่ให้จากโล่ป้องกัน
ฉู่เจียงเยว่จึงเตะหญิงสาวคนนั้นที่ท้อง ทำให้เธอกระเด็นไปหลายเมตร และปะทะกับผนังโรงแรมอย่างรุนแรง
“ปัง!”
“นังสารเลว! กล้าดียังไงมาเตะฉัน!”
“แล้วจะทำไม เธอพูดช้าเกินไปแล้ว”
“เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร!”
“โฮสต์! ฉันรู้จักเธอ!”
จิ้งจอกตัวน้อยที่ยืนอยู่บนไหล่ของฉู่เจียงเยว่ ต้องการจะพูดต่อ แต่ก็เงียบไปสักพัก
ฉู่เจียงเยว่หรี่ตาลงและเหลือบมองมัน ส่งสัญญาณให้พูดต่อได้
“โฮสต์ นี่เป็นตัวร้ายหญิงที่มีบทบาทสนับสนุนเรื่องราว เธอชื่อหลิวอี้อี้ เธออาศัยอยู่ในชุมชนที่อยู่ใกล้เคียง”
ตัวร้ายหญิง?
“อย่าบอกนะว่าโลกนี้คือโลกในนิยาย”
ฉู่เจียงเยว่คิดว่านี่เป็นเรื่องที่ใหญ่ว่าที่คิด
“ทั้งใช่และไม่ ทันทีที่โฮสต์เกิดใหม่ โลกนี้จะกลายเป็นโลกความเป็นจริง”
เหตุผลที่ฉู่เจียงเยว่เสียชีวิตในชาติก่อนนั้นเป็นเพราะอิทธิพลของการควบบทบาทให้เข้าที่เข้าทาง
“หากเธอเป็นตัวร้ายหญิง ใครคือตัวเอกชาย และหญิง?”
ฉู่เจียงเยว่ไม่ต้องการให้ทรัพย์สินที่เธอเพียรสร้างขึ้นตกไปอยู่ในมือของคนอื่น
“รายละเอียดส่วนนี้ยังไม่ปลดล็อค โฮสต์ต้องหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องหรือพบใครสักคนเพื่อค้นหาคำตอบ”
แสดงว่าเธอยังไม่ได้เจอตัวเอกชาย และหญิงเลย
เมื่อได้ยินสิ่งที่จิ้งจอกตัวน้อยพูด ฉู่เจียงเยว่เม้มริมฝีปาก หวังว่าตัวเอกชายและหญิงจะไม่โง่จนเกินไป
จากนั้น ฉู่เจียงเยว่ก็มองไปที่หญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง "หลิวอี้อี้?"
หลิวอี้อี้มองไปที่ฉู่เจียงเยว่ด้วยความหวาดกลัว และสงสัยว่าอีกฝ่ายรู้ชื่อของเธอได้ยังไง
“เธอเป็นใคร! พี่เหวินอันช่วยด้วย!”
พี่เหวินอัน... คนที่ตัวร้ายหญิงอย่างหลิวอี้อี้เรียกอย่างสนิทสนมอาจจะเป็นตัวเอกชายก็เป็นได้?
ฉู่เจียงเยว่คิด
“โฮสต์คิดถูกแล้ว พี่เหวินอันที่เธอพูดถึงคือ ตัวเอกชาย!”
ทันทีที่หลิวอี้อี้พูดคำว่า ‘พี่เหวินอัน’ ส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่องเกี่ยวกับอีกฝ่ายก็ถูกปลดล็อค
ฉู่เจียงเยว่เลิกคิ้ว เธอคิดไม่ถึงว่าจะได้พบเจอตัวเอกชายโดยเร็วเช่นนี้
“แล้วบาบาทของเจียงเจิ้นเจิ้นคืออะไร? ถ้าฉันถูกเจียงเจิ้นเจิ้นสังหารได้ หรือฉันจะเป็นอาหารสัตว์ปืนใหญ่กัน”
“อันที่จริง ถ้าโฮสต์ไม่ได้ถูกผูกมัดกับระบบ บทบาทของโฮสต์ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ”
จิ้งจอกตัวน้อยพูดดังขึ้นเรื่อยๆ แต่ฉู่เจียงเยว่ไม่ได้สนใจฟังต่อ
หากคิดดูให้ดีเธอมีชีวิตอยู่เพียง 3 ปีหลังเกิดวันสิ้นโลก มันก็ไม่ผิดที่จะบอกว่าเธอเป็นอาหารสัตว์ปืนใหญ่
แต่สิ่งที่ฉู่เจียงเยว่กังวลมากกว่าคือบทบาทของเจียงเจิ้นเจิน ท้ายที่สุดแล้ว... เธอถูกอีกฝ่ายสังหาร!
เธอจะต้องล้างแค้นให้จงได้
“เจียงเจิ้นเจินเป็นเพียงตัวประกอบหญิง ดังนั้นโฮสต์จึงไม่จำเป็นต้องกังวลไป”
“แล้วใครคือตัวเอกหญิง?”
สิ่งนี้สำคัญมาก หากตัวเอกหญิงได้ยั่วยุเธอ ก็ไม่รู้ว่าเธอจะจัดการกับอีกฝ่ายได้หรือไม่
“เรื่องนี้ยังไม่ปลดล็อค…”
จิ้งจอกตัวน้อยรู้จักตัวร้ายหญิง แต่มันกลับไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเอกหญิงคือใคร ซึ่งทำให้สิ่งที่คำพูดก่อนหน้านี้ดูไม่น่าเชื่อถืออย่างยิ่ง
“เธอนี่ไม่ค่อยมีประโยชน์เลยจริงๆ!”
(*'へ'*) จิ้งจอกน้อยรู้สึกเสียใจเมื่อได้ยิน