บทที่ 7 ระเบิดครั้งใหญ่!   

###

  

  เมื่อเห็นข้อมูลของเหมืองถ่านหินนี้ เฉาซิงก็เบิกตากว้างทันที

ทรัพยากรมากมาย!

ถ้าสามารถยึดเหมืองถ่านหินนี้ได้ ทรัพยากรในระยะสั้นก็จะไม่เป็นปัญหาแล้ว!

แต่ตอนนี้เหมืองถ่านหินนี้อยู่ในสถานะ ‘ไม่สามารถยึดครองได้’

เนื่องจากในถ้ำเหมืองมีศัตรูอยู่

พวกเขาเห็นเงาสีขาวสองตัวกำลังเคลื่อนไหวอยู่ในถ้ำ

ดูเหมือนว่าพวกมันจะรู้สึกถึงพลังอันตรายที่แผ่ออกมาจากตัวของอีเลนา

หมาป่าหิมะสองตัวก็ทยอยออกมาจากถ้ำ

“โฮววว!!”

ขนสีขาวล้วนทั้งตัว ขนาดร่างกายยาวถึงสองเมตร และเขี้ยวที่โผล่ออกมา ทำให้รู้สึกถึงแรงกดดันอย่างรุนแรง

หมาป่าหิมะทั้งสองตัวนั้นยืนอยู่ที่ทางเข้าถ้ำ ขาตึงแน่น เฝ้ามองอีเลนาอย่างระมัดระวัง พร้อมส่งเสียงคำรามข่มขู่

เฉาซิงได้เห็นคุณสมบัติของหมาป่าหิมะ

【หมาป่าหิมะ: ระดับ 3】

【เผ่า: สัตว์ป่า】

【พลังชีวิต: 220/220】

【พลังโจมตี: 16~18】

【คุณสมบัติ: พลัง 8, ความไว 9, จิตวิญญาณ 7, กายภาพ 11】

【ทักษะ: กัด, โจมตีพุ่ง】

【พรสวรรค์เผ่า: เอฟเฟกต์ฝูงหมาป่า (หากมีหมาป่าหิมะเข้าร่วมการต่อสู้พร้อมกันถึง 10 ตัวขึ้นไป สามารถเปิดใช้งานพรสวรรค์ฝูงหมาป่าได้ ซึ่งจะเพิ่มพลังโจมตีและความเร็วในการเคลื่อนที่ขึ้น 20%)】

……

เป็นไปตามคาด หมาป่าหิมะทั้งสองตัวเป็นระดับ 3 และมีคุณสมบัติที่คล้ายคลึงกัน

เฉาซิงรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

โชคดีที่มีเพียงหมาป่าหิมะสองตัวที่นี่ หากมีจำนวนมากเกินไปและเปิดใช้งานพรสวรรค์เผ่าได้ เฉาซิงก็คงต้องหันหลังกลับและหนีไป

แต่ในตอนนี้ เฉาซิงมองไปที่ขนหนานุ่มของหมาป่าหิมะทั้งสองตัว ราวกับเห็นสตรีตัวน้อยที่มีผิวเนียนนุ่ม

“หึหึหึ... เจ้าหมาป่าหิมะน้อยๆ ยอมมอบขนของพวกเจ้ามาซะดีๆ!”

ทันใดนั้น หลิวมู่เสวี่ยและอีเลนาก็หันศีรษะมองเฉาซิงพร้อมกัน

เฉาซิงยืนนิ่งกับที่ รู้สึกอึดอัดใจอย่างยิ่ง

บ้าจริง ทำไมเขาถึงเผลอพูดความคิดในใจออกมาได้ล่ะ?

หมาป่าหิมะสองตัวนั้นก็ดูเหมือนจะรู้ว่าเฉาซิงและพวกไม่น่าหาเรื่อง มันก้มศีรษะลงและส่งเสียงคำรามข่มขู่ไม่หยุด

อีเลนาที่เป็นงูเปิดลิ้นสีแดงของเธอออกมา ไม่ยอมแพ้เช่นกัน

“ซี๊! ซี๊ซี๊!”

บรรยากาศระหว่างทั้งสองฝ่ายเริ่มตึงเครียด

ส่วนหลิวมู่เสวี่ย รู้สึกตื่นเต้น เธอยกโล่ไม้ขึ้นมาป้องกัน

หลังจากเผชิญหน้ากันไปไม่กี่วินาที หมาป่าหิมะทั้งสองตัวก็ทนไม่ไหวก่อน

พวกมันกระโจนเข้าหาทั้งสองคนทันที

“โฮววว!”

หลิวมู่เสวี่ยยกโล่ขึ้นมา ขณะที่หมาป่าหิมะที่มีร่างกายยาวถึงสองเมตรทำให้เธอรู้สึกกดดันอย่างมาก

ขาที่ยาวเรียวและเต็มไปด้วยความกระชับเริ่มสั่นเล็กน้อย

ในขณะนั้น เสียงของเฉาซิงก็ดังมาจากข้างหลัง “พี่สะใภ้ ยกโล่ขึ้น ป้องกันการโจมตีของมัน!”

“ไม่ต้องห่วง คุณสมบัติของคุณรับมือไหวแน่นอน”

หลิวมู่เสวี่ยที่ตกอยู่ในความสับสน เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็เหมือนเจอสิ่งยึดเหนี่ยวใจ เธอทำตามโดยไม่รู้ตัว

เธอยกโล่ขึ้น ขณะที่กรงเล็บของหมาป่าหิมะก็โจมตีผ่านมาพอดี

ปัง!

“อืม...” หลิวมู่เสวี่ยส่งเสียงเบาๆ ออกมา

เสียงการปะทะดังขึ้น แต่ภาพที่หลิวมู่เสวี่ยถูกโจมตีจนกระเด็นไม่เกิดขึ้น

แขนของเธอปรากฏชั้นเกล็ดสีขาว ทำให้แรงกระแทกลดลงไปมาก

“กัน...กันได้แล้วเหรอ?” หลิวมู่เสวี่ยมองภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ

เฉาซิงที่อยู่ข้างหลังกล่าวชมว่า “พี่สะใภ้ ทำได้ดีมาก!”

เมื่อได้รับคำชมจากเฉาซิง หลิวมู่เสวี่ยก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น

เธอสูดลมหายใจลึก ทำให้หน้าอกที่น่าภูมิใจของเธอดูเด่นขึ้น

หลิวมู่เสวี่ยยกโล่ขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า รับการโจมตีจากหมาป่าหิมะตัวนี้

ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงการปะทะดังขึ้นต่อเนื่อง แต่หลิวมู่เสวี่ยยังคงกัดฟันแน่น ไม่ถอยหลังแม้แต่ก้าวเดียว

กล้ามเนื้อขาที่คลุมด้วยถุงน่องสีขาวตึงแน่น สะโพกรูปทรงกลมก็สั่นเป็นระลอก

เห็นได้ชัดว่าหลิวมู่เสวี่ยน่าจะออกกำลังกายเป็นประจำ ท่าทางการถือโล่ยิ่งทำให้เส้นโค้งของร่างกายเธอเผยออกมาอย่างชัดเจน

“พี่สะใภ้ นอกจากรับการโจมตีแล้ว คุณต้องจำไว้ใช้มืออีกข้างหนึ่งที่ถืออาวุธโจมตีกลับไปด้วย”

เฉาซิงกำลังสอนหลิวมู่เสวี่ยในการต่อสู้

หลิวมู่เสวี่ยทำตามอย่างเคร่งครัด

เธอฉวยโอกาสขณะที่หมาป่าหิมะโจมตีพลาด ยกขวานหินในมือขึ้นแล้วฟันไปที่หัวของหมาป่าหิมะ

ฉึก!

【-8】

【-2】

【-2】

ตัวเลขข้างหน้าคือความเสียหายที่หลิวมู่เสวี่ยทำได้จากการฟัน ส่วนตัวเลขข้างหลังคือผลจากพิษงูที่ติดมาด้วย

แม้ว่าความเสียหายจะน้อย เมื่อเทียบกับพลังชีวิตสองร้อยกว่าของหมาป่าหิมะ แต่ก็ไม่ถือว่าสำคัญ

แต่มันทำให้หลิวมู่เสวี่ยมีความมั่นใจมากขึ้น

“ที่แท้ ฉันก็สามารถป้องกันสัตว์ประหลาดพวกนี้ได้…”

จากนั้นหลิวมู่เสวี่ยก็เริ่มค้นหาจังหวะในการโจมตีของตัวเอง

ฉึก! ฉึกฉึก!

【-8】

【-9】

【-14!】(ความเสียหายคริติคอล)

เธอสามารถรับการโจมตีจากหมาป่าหิมะและหาจังหวะโจมตีโต้กลับได้

เฉาซิงที่อยู่ข้างหลังใช้ทักษะลูกบอลน้ำแข็ง

ปัง!

【-19】

ครั้งนี้ความเสียหายจากบอลน้ำแข็งไม่สูงเท่าครั้งแรก

เนื่องจากหมาป่าหิมะเป็นสิ่งมีชีวิตระดับ 3 ทำให้พลังป้องกันสูงกว่างูพิษหิมะ

การที่ทั้งสองร่วมมือกันจัดการกับหมาป่าหิมะตัวนี้ แม้ว่าจะมีความเสี่ยงแต่ก็ไม่ได้อันตรายมาก

ส่วนอีเลนาที่อยู่ข้าง ๆ กลับควบคุมสถานการณ์โดยการกดดันหมาป่าหิมะอีกตัวอย่างเดียว

หอกของเธอคมกล้าขนาดไหน

ทุกครั้งที่หอกพุ่งออกไป หมาป่าหิมะก็จะมีบาดแผลเลือดออก

【-37】

【-2】

【-32】

【-2】

……

ไม่นานนัก พลังชีวิตของหมาป่าหิมะตัวนี้ก็ลดลงต่ำกว่าครึ่ง

ขณะที่มองกลับไปที่อีเลนา ทุกครั้งที่หมาป่าหิมะโจมตีด้วยกรงเล็บ มันจะถูกเกล็ดของอีเลนาลดความเสียหายลงไปมาก ทำให้ตัวเลขความเสียหายที่เกิดขึ้นมีแค่หลักหน่วย

ในขณะนั้นจะเห็นตัวเลขสีเขียว +3, +3 ปรากฏบนหัวของอีเลนา

ไม่นานนักพลังชีวิตของเธอก็กลับมาสมบูรณ์

เหตุการณ์นี้ทำให้หมาป่าหิมะที่อยู่ตรงหน้ารู้สึกสิ้นหวัง

เผชิญหน้ากับศัตรูที่สามารถฟื้นฟูพลังชีวิตได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด แล้วมันจะต่อสู้ได้อย่างไร?

ไม่ถึงสามสิบวินาที อีเลนาก็จัดการหมาป่าหิมะตัวนี้ลงได้

【สมาชิกในดินแดนของเจ้า: อีเลนาฆ่าหมาป่าหิมะ lv3 ได้ รับค่าประสบการณ์ 40 คะแนน】

【เจ้าได้รับค่าประสบการณ์ 20 คะแนน】

หลิวมู่เสวี่ยก็ได้รับข้อความแจ้งเตือนเดียวกัน

เมื่ออีเลนาจัดการกับศัตรูในส่วนของเธอเสร็จ ก็เลื้อยร่างเข้ามาช่วยในส่วนของเฉาซิง

เมื่ออีเลนาเข้าร่วม การต่อสู้ที่เหลือก็ไม่มีความไม่แน่นอนอีกต่อไป

หมาป่าหิมะตัวสุดท้ายส่งเสียงร้องครวญคราง แล้วก็ล้มลงตาย

เฉาซิงและหลิวมู่เสวี่ยถอนหายใจพร้อมกัน

ในฐานะคนในยุคปัจจุบัน นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาต่อสู้ด้วยวิธีเช่นนี้

แม้ว่าเฉาซิงจะทำตัวสงบ แต่ในใจเขาก็รู้สึกหวั่นไหวไม่น้อย

ถ้าหากหลิวมู่เสวี่ยต้านไม่ไหว เขาที่มีร่างกายผอมบางนี้ก็ยิ่งไม่สามารถต้านการโจมตีของหมาป่าหิมะได้

แต่โชคดี หลิวมู่เสวี่ยไม่ได้ทำให้ผิดหวัง

เฉาซิงเดินเข้ามา มองหลิวมู่เสวี่ยที่หน้าซีด เขาตบหลังเธอเบา ๆ แล้วกล่าวว่า “พี่สะใภ้ ลำบากคุณแล้ว ครั้งนี้เธอทำได้ดีมาก!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิวมู่เสวี่ยพยักหน้าเบา ๆ ความกังวลในใจก็ลดลงบ้าง

เฉาซิงมองไปยังข้างหน้า

ในตอนนี้ พื้นดินยังมีซากหมาป่าหิมะสองตัว

【ซากหมาป่าหิมะ *2 (สามารถแยกส่วนได้)】

เฉาซิงกดปุ่มแยกส่วนทันที

แสงสีขาวล้อมรอบซากหมาป่าหิมะทั้งสองตัว หลังจากหนึ่งวินาที ก็มีวัตถุดิบจำนวนมากปรากฏขึ้นบนพื้น

【หนังหมาป่าที่เสียหายเล็กน้อย (สีเขียว) *2】

(หนังหนาที่สามารถนำไปทำเสื้อคลุม มีความสามารถในการต้านทานความเย็นได้ดี)

【เนื้อหมาป่าสดใหม่ (สีเขียว) *134】

(เนื้อหมาป่าที่เคี้ยวกรุบ 1 ชิ้นเนื้อหมาป่า = อาหาร 5 หน่วย)

【กระดูกหมาป่าหิมะ (สีเขียว) *32】

(กระดูกแข็งแรง สามารถใช้ทำอาวุธป้องกันง่าย ๆ หรือใช้ต้มน้ำซุปได้)

【เขี้ยวหมาป่า (สีเขียว) *11】

(เขี้ยวหมาป่าที่แหลมคม สามารถใช้ทำลูกธนู หรือนำไปผูกติดกับไม้เพื่อทำหอกยาว)

【ม้วนคัมภีร์เรียกอัศวินหมาป่าหิมะ (สีฟ้า) *1】

(ม้วนคัมภีร์ที่มีพลังแห่งพันธสัญญา สามารถเรียกอัศวินหมาป่าหิมะระดับ 10 ที่แข็งแกร่งได้ทันที แต่ก่อนหน้านั้น ขอให้มั่นใจว่าเจ้าอาหารเพียงพอ)

……

เมื่อเห็นวัตถุดิบจำนวนมากนี้ ดวงตาของเฉาซิงก็ยิ่งเบิกบาน

“โว้ว! ครั้งนี้เป็นการระเบิดครั้งใหญ่จริง ๆ!”

เฉาซิงรู้สึกยินดีอย่างมาก!

หนังหมาป่าสองผืนนี้สามารถนำไปทำเป็นเสื้อผ้าต้านความหนาวได้ทันที ถือว่าแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้

ส่วนเนื้อหมาป่าไม่ต้องพูดถึง มีมากกว่าร้อยส่วน ถ้าประหยัดก็พอให้พวกเขาอยู่ได้ครึ่งเดือน

ที่น่าทึ่งที่สุดก็คือ ม้วนคัมภีร์เรียกอัศวินหมาป่าหิมะ!

สามารถเรียกสิ่งมีชีวิตระดับ 10 ที่แข็งแกร่งออกมาได้ ซึ่งแข็งแกร่งกว่าอีเลนาเสียอีก!

หลิวมู่เสวี่ยที่อยู่ข้าง ๆ ก็แสดงสีหน้าดีใจ เธอรู้ถึงคุณค่าของทรัพยากรเหล่านี้

“ดีมาก อาซิง!”

เฉาซิงพยักหน้า

เขาหยิบหนังหมาป่าสีขาวจากพื้นขึ้นมา แล้วคลุมให้หลิวมู่เสวี่ย

แม้ว่าจะยังไม่ได้ทำเป็นเสื้อผ้า แต่เพียงแค่คลุมด้วยหนังหมาป่าทั้งสองผืนนี้ก็ช่วยต้านความหนาวได้มากแล้ว

หลิวมู่เสวี่ยรู้สึกว่ามีความอบอุ่นห่อหุ้มเธอทันที เธอมองเฉาซิงด้วยความขอบคุณ “ขอบคุณนะ อาซิง”

“ไม่เป็นไร พี่สะใภ้”

เฉาซิงพูดจบ ก็คลุมหนังหมาป่าอีกผืนให้ตัวเอง

ในทันใด ความหนาวเย็นในโลกนี้ก็ลดลงไปมาก

ในตอนนี้ เฉาซิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจ

ในที่สุดก็ไม่ต้องใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นแล้วต่อสู้ในหิมะแล้ว!

……