บทที่ 610 การเตรียมความพร้อมของเรือ กงกง 

  ด้วยเสียงปลุกที่ดังขึ้น ถังหยวนตื่นจากการหลับลึก เขายกมือขึ้นเปิดแผ่นกันแสง เผยให้เห็นทิวทัศน์ที่นอกหน้าต่าง ท้องฟ้าสดใสและแสงอาทิตย์สีทองที่ตกกระทบกับท้องเมฆทำให้ภาพนั้นดูยิ่งใหญ่ตระการตา

  เมื่อวานนี้ ตั้งแต่การประมูลอัลบั้มรูป จนถึงการออกจากลอนดอน ทั้งกระบวนการเต็มไปด้วยเรื่องราวที่พลิกผัน

  ความตึงเครียดทำให้ร่างกายล้าอย่างไม่รู้ตัว

  อย่างไรก็ตาม หลังจากการหลับลึกเป็นเวลานานถึงเก้าชั่วโมง ถังหยวนในตอนนี้ก็รู้สึกสดชื่นและหายเหนื่อยอย่างสมบูรณ์

  ถังหยวนดูเวลาครู่หนึ่งก่อนจะหันไปมองซูเสี่ยวเสี่ยว ที่ยังนอนเกียจคร้านอยู่ข้างๆ เนื่องจากอุณหภูมิในห้องสูงเล็กน้อย ทำให้ทิวทัศน์ที่น่าหลงใหลของซูเสี่ยวเสี่ยวเผยออกมาให้ถังหยวนเห็นอย่างเต็มตา

  สรีระที่โผล่ออกมาเล็กน้อย ทำให้ถังหยวนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย แต่พิจารณาเรื่องเวลาแล้ว เขาก็ยกเลิกความคิดนั้น สุดท้ายเขาก็ปล่อยให้ความคิดนี้ผ่านไป อย่างน้อยในอีกสองเดือน เขาจะได้เครื่องบินส่วนตัว Gulfstream G700 ที่เขาสั่งไว้ ซึ่งเขาจะมีโอกาสทำสิ่งเหล่านั้นมากมายในอนาคต

  เมื่อคิดได้ดังนี้ ถังหยวนก็เอามือสอดเข้าไปใต้ผ้าห่ม ลูบก้นกลมๆ ของซูเสี่ยวเสี่ยว และพูดเบาๆ ว่า "เสี่ยวเสี่ยว ตื่นมาเตรียมตัวเถอะ อีกไม่ถึงชั่วโมง เครื่องบินจะลงจอดแล้ว และอาจจะมีนักข่าวหลายคนรออยู่"

  "หืม?"

  "นักข่าว?"

  ซูเสี่ยวเสี่ยวที่ยังไม่อยากลุกจากเตียง แต่เมื่อเธอได้ยินว่ามีโอกาสที่นักข่าวจะมารอ เธอก็สะบัดตัวตื่นอย่างรวดเร็ว เพราะการมีนักข่าวหมายถึงโอกาสในการออกสื่อ และสำหรับผู้หญิงแล้ว การออกสื่อก็ต้องมั่นใจว่าหน้าตาจะต้องสวยงาม ดังนั้นเธอต้องแต่งหน้าให้ดูดีเสียก่อนที่เครื่องบินจะลงจอด

  "พวกเราจะลงจอดที่หนานกิง ฉันคิดว่ารัฐบาลหนานกิงน่าจะจัดพิธีการบริจาคขึ้นมา และยิ่งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ที่งานประมูลคริสตี ทุกคนทั้งในประเทศและต่างประเทศต่างก็ให้ความสนใจอย่างสูง แม้แต่นักข่าวที่ต้องการกระแสก็ต้องไม่พลาด"

  ถังหยวนที่ใส่ชุดนอนแล้ว ตอบซูเสี่ยวเสี่ยว

  "โอเค"

  "งั้นคุณไปล้างหน้าก่อนเถอะ"

  "ฉันจะไปล้างหลังจากคุณเสร็จ"

  ซูเสี่ยวเสี่ยวพยักหน้าอย่างว่าง่าย เสียงของเธอนุ่มนวลและหวานหู

  "ตกลง"

  ถังหยวนตอบกลับ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างไม่รอช้า

  หลังจากล้างหน้าและเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว ถังหยวนก็ออกจากห้องนอน

  เสี่ยวไคและหยวนเหมิง ที่เฝ้าหน้าห้องถังหยวนทั้งคืน เมื่อเห็นถังหยวนเดินออกมา ทั้งสองก็รีบเข้ามาทักทาย

  "ตอนนี้พวกเราเข้ามาในเขตแดนของจีนแล้วใช่ไหม?"

  ถังหยวนถามขณะที่เดินไปที่ห้องอาหาร

  "ใช่ครับ"

  "คาดว่าอีกสี่สิบนาที จะลงจอดที่สนามบินนานาชาติลู่โข่ว หนานกิง"

  เสี่ยวไค่ตอบกลับด้วยเสียงหนักแน่น

  ถังหยวนพยักหน้าเล็กน้อย เวลานั้นใกล้เคียงกับที่เขาประมาณการไว้ เขานั่งลงที่โต๊ะอาหาร ไม่นานลูกเรือก็มาเสิร์ฟอาหารเช้าให้

  เสี่ยวไค่และหยวนเหมิง เมื่อเห็นถังหยวนเริ่มรับประทานอาหาร ทั้งคู่ก็เงียบและยืนอยู่ข้างหลังถังหยวนในระยะห่างสองเมตร ทำให้บรรยากาศในห้องอาหารกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

  ภายนอกดูเหมือนว่าถังหยวนกำลังกินอาหารเช้า

  แต่ในความเป็นจริง จิตสำนึกของเขาได้จมลึกเข้าสู่ระบบแล้ว

  คำว่า "ฆ่าคนต้องชดใช้ด้วยชีวิต เลือดต้องชดใช้ด้วยเลือด" นั้น ถังหยวนไม่ได้พูดเล่น

  เมื่อวานนี้ ถังหยวนเป็นจุดสนใจของทั่วโลก ผู้คนมากมายทั่วโลกต่างจับตามองเขา

  ท่ามกลางความสนใจจากทุกมุมโลก มัตสึอิ คุนิยามะ และยานากาวะ เรียว ได้จ้างมือสังหารเพื่อโจมตีเขาอย่างเปิดเผย หากเขาไม่แสดงท่าทีตอบโต้ ย่อมจะทำให้คนอื่นเห็นว่าเขาเป็นคนอ่อนแอและพร้อมจะถูกรังแก

  เด็กถือทองในตลาดย่อมโดนกลั่นแกล้ง

  แต่ถ้าเป็นไทสันถือทองในตลาด ใครจะกล้าแตะต้องเขา?

  มีคนกล่าวว่า ต่อยหนึ่งครั้งให้แรงพอ จะทำให้ไม่ต้องต่อยอีกเป็นร้อยครั้ง

  ดังนั้น...

  ยานากาวะ เรียว และมัตสึอิ คุนิยามะ ต้องตายเท่านั้น จึงจะทำให้คนอื่นหวาดกลัว ไม่กล้าคิดร้ายกับถังหยวนอีกต่อไป

  ก่อนหน้านี้ ถังหยวนอาจยังแก้แค้นทั้งสองคนได้ยาก แต่ตอนนี้เขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ด้วยการที่เขาครอบครองเรือดำน้ำพลังงานนิวเคลียร์ระดับยุทธศาสตร์ที่เป็นระบบอัจฉริยะทั้งหมดถึงสามลำ การจะทำลายยานากาวะ เรียว และมัตสึอิ คุนิยามะให้สิ้นซากนั้นเป็นเรื่องง่ายแค่ไม่กี่นาที

  ผ่านแกนกลางควบคุมของแหวนโบราณลึกลับ ถังหยวนรู้ตำแหน่งของเรือดำน้ำยุทธศาสตร์ทั้งสามลำได้ทันที จากนั้นเขาก็เลือกควบคุมเรือดำน้ำพลังงานนิวเคลียร์ยุทธศาสตร์ กงกง ด้วยความคิดของเขา

  ทันใดนั้น ถังหยวนรู้สึกเหมือนสวมแว่นตา AR รุ่นเสริมพลัง

  สภาพแวดล้อมรอบตัวไม่ใช่ห้องอาหารบนเครื่องบินส่วนตัวอีกต่อไป แต่เป็นท้องทะเลลึกที่มืดสนิท แสงทั้งหมดถูกกลืนหายไปหมดสิ้น มีเพียงเรือดำน้ำยักษ์ขนาดกว่า 200 เมตร ลำหนึ่ง ที่กำลังล่องไปอย่างช้าๆ ในมหาสมุทรลึก

  จากนั้น ถังหยวนใช้ความคิดเล็กน้อย สภาพแวดล้อมรอบตัวก็เปลี่ยนไปเป็นห้องควบคุมที่ดูราวกับภาพยนตร์วิทยาศาสตร์ มีหน้าจอและปุ่มต่างๆ ที่ทำให้คนมองตาลาย

  ในขณะนี้ ถังหยวนรู้สึกเหมือนกับเด็กที่ได้ของเล่นใหม่ เขาใช้ความคิดควบคุมพาเขาไปเยี่ยมชมทั่วทั้งเรือดำน้ำ โดยเฉพาะเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชันขนาดเล็กสองเครื่อง ที่ทำให้ถังหยวนรู้สึกทึ่งมากที่สุด

  หลังจากชมเสร็จ ถังหยวนก็กลับมาที่ห้องควบคุมด้วยความคิดของเขาอีกครั้ง

  ในขณะนี้ เรือดำน้ำ กงกง กำลังอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติกใกล้กับประเทศญี่ปุ่น ซึ่งมันติดตั้งขีปนาวุธร่อนรุ่น ซวนหยวน ที่มีพิสัยยิงเกิน 1,500 กิโลเมตร ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ทั้งประเทศญี่ปุ่นได้

  ยานากาวะ เรียว และมัตสึอิ คุนิยามะ ขึ้นเครื่องบินส่วนตัวเดินทางกลับประเทศ ซึ่งเวลาขึ้นบินของพวกเขากับถังหยวนแทบจะพร้อมๆ กัน ดังนั้นยังมีเวลาอีกระยะหนึ่งก่อนที่พวกเขาจะเข้าสู่เขตอากาศของญี่ปุ่น

  ในช่วงเวลานี้ ถังหยวนจึงบังคับเรือดำน้ำพลังงานนิวเคลียร์ยุทธศาสตร์ กงกง ให้เข้าใกล้ทะเลญี่ปุ่นอย่างรวดเร็ว

  ด้วยระดับเรดาร์ที่เหนือชั้นของ กงกง เพียงแค่เครื่องบินส่วนตัวของยานากาวะ เรียว และมัตสึอิ คุนิยามะ เข้าสู่เขตอากาศญี่ปุ่น เรือดำน้ำ กงกง จะตรวจจับได้ทันที และเพียงแค่ถังหยวนใช้ความคิด พวกเขาก็จะได้ไปพบกับบรรพบุรุษของพวกเขา

  "อืม..."

  "ในเมื่อเป็นการแสดงพลัง ควรจะบรรทุกหัวรบนิวเคลียร์ไปด้วยดีไหม?"

  ถังหยวนลังเลเล็กน้อย เพราะไม่ว่าจะติดตั้งหัวรบนิวเคลียร์หรือไม่ ผลลัพธ์ก็ไม่ต่างกัน แต่ครั้งนี้การกระทำของถังหยวนไม่ใช่แค่การล้างแค้นธรรมดา มันยังเป็นการข่มขู่แบบเงียบๆ อีกด้วย ดังนั้นต้องทำให้คนอื่นเกรงกลัวด้วย

  เมื่อคิดได้เช่นนั้น ถังหยวนก็ตัดสินใจทันที จากนั้นเขาออกคำสั่งให้เรือดำน้ำ กงกง ติดตั้งหัวรบนิวเคลียร์ขนาดพันตันสองลูกเข้ากับขีปนาวุธร่อนรุ่น ซวนหยวน พร้อมทั้งเตรียมกระสุนให้พร้อม

  หลังจากคำสั่งของถังหยวนถูกส่งออกไป ห้องคลังอาวุธก็เริ่มทำงานอัตโนมัติ หัวรบนิวเคลียร์ขนาดพันตันสองลูกถูกติดตั้งเข้ากับขีปนาวุธร่อนรุ่น ซวนหยวน อย่างรวดเร็ว จากนั้นขีปนาวุธดังกล่าวก็ถูกย้ายไปยังท่อยิงขีปนาวุธ เตรียมพร้อมรอคำสั่ง

  ท่อยิงขีปนาวุธที่มืดสนิทนั้น ตอนนี้เต็มไปด้วยพลังสังหารที่ซ่อนอยู่…