บทที่ 212 เฉาเฉาไปโรงเรียน
บทที่ 212 เฉาเฉาไปโรงเรียน เจิ้นกั๋วกงทำตัวสบาย ๆ มือไพล่หลังแสดงท่าทีไม่ใส่ใจต่อความดีที่ทำไป “ต้นไม้ไม่มีเปลือกต้องตายเป็นแน่แท้ คนไม่มียางอายก็จะครองโลกได้ ข้าไม่มียางอาย แล้วทำไมล่ะ?” เจิ้นกั๋วกงที่มีเท้าอยู่ในโลงศพข้างหนึ่งแล้ว ยังจะเอาหน้าไปทำไมกัน? หรงเช่อวิ่งออกมาอย่างรีบร้อน ก็เห็นท่าทางภูม...
