ตอนที่ 25 วิชายุทธ์สายปีศาจ!

"ล้อมไว้!" เว่ยฟานออกคำสั่งทันที เจ้าหน้าที่จากที่ว่าการก็วิ่งไปสองข้างเพื่อล้อมคฤหาสน์ตระกูลลู่เอาไว้

"พวกเจ้าจะทำอะไร?" เสียงตะโกนดังมาจากยามทั้งสี่นาย

เว่ยฟานตวาดกลับไป "ตระกูลลู่สมรู้ร่วมคิดกับปีศาจ ที่ว่าการมาจับคนสอบสวน พวกเจ้าเป็นเพียงยามรับจ้าง อย่าหาเรื่องใส่ตัว ยอมจำนนเสียดีๆ หากตรวจสอบแล้วพบว่าไม่เกี่ยวข้องกับปีศาจ ก็จะปล่อยตัวไป"

เว่ยฟานกวาดตามองยามทั้งสี่ ไม่เห็นหน้าต่างระบบปรากฏขึ้น เขาจึงไม่ลงมือสังหาร

เมื่อได้ยินว่าเกี่ยวข้องกับปีศาจ ยามทั้งสี่ก็วางอาวุธลงยอมให้เจ้าหน้าที่มัดตัวโดยดี พวกเขาเป็นเพียงยามรับจ้าง ย่อมไม่มีทางลงมือต่อสู้กับเจ้าหน้าที่เพื่อตระกูลลู่

"เปิด!"

เว่ยฟานไม่เคาะประตู แต่เดินเข้าไปเตะประตูใหญ่ของคฤหาสน์ตระกูลลู่จนแตกกระจาย

หลัวเหวินขมวดคิ้ว สงสัยว่าลักษณะการบุกเข้าไปแบบนี้ คงไม่ใช่มาล้างตระกูลกระมัง

"ตระกูลลู่สมรู้ร่วมคิดกับปีศาจ อย่าให้ใครหนีรอด หากขัดขืนให้สังหารทันที" เว่ยฟานก้าวข้ามธรณีประตูเข้าไป บ่าวไพร่ในคฤหาสน์ตื่นตระหนกมองเจ้าหน้าที่ที่ทยอยเข้ามาด้วยความหวาดกลัว

เช่นเดียวกับยามทั้งสี่ด้านนอก บ่าวไพร่เหล่านี้ไม่มีใครขัดขืน ต่างยอมนั่งยองๆ กอดหัวอย่างว่าง่าย

"ข้าคือลู่เทียนหมิง พวกเจ้าเป็นเจ้าหน้าที่จากที่ว่าการไหนกัน กล้าดีอย่างไรมาอาละวาดที่คฤหาสน์ตระกูลลู่!"

เสียงตวาดดังมาจากห้องโถง ตามด้วยกลุ่มคนที่เดินออกมาอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว

"พวกเราเป็นเจ้าหน้าที่จากที่ว่าการเขตตะวันออก มีหลักฐานว่าตระกูลลู่สมรู้ร่วมคิดกับปีศาจ ทุกคนอย่าขัดขืน มิฉะนั้นจะถูกสังหารทันที หากไม่เกี่ยวข้องกับปีศาจก็ไม่ต้องกังวล"

สีหน้าของลู่เทียนหมิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำว่า "เขตตะวันออก" เขาก็รู้สึกไม่สบายใจ "เหลวไหล! พวกเจ้าบอกว่าตระกูลลู่สมรู้ร่วมคิดกับปีศาจก็เป็นเช่นนั้นเลยหรือ? พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าตระกูลลู่เป็นใคร เสมียนเว่ยฉิงหยวนของพวกเจ้าอยู่ที่ไหน ข้าเป็นพี่เขยใหญ่ของเขา ให้เขามาคุยกับข้า"

เขายังไม่รู้ว่าลู่หมิงเจี๋ยบุตรชายของเขาเสียชีวิตแล้ว จึงอ้างชื่อเสมียนเว่ยฉิงหยวนแห่งเขตตะวันออกขึ้นมา

ชื่อเสียงของเว่ยฉิงหยวนและสถานะพี่เขยใหญ่ของเขา ทำให้เจ้าหน้าที่หลายคนชะงัก

แม้จะมาที่คฤหาสน์ตระกูลลู่พร้อมกับหลัวเหวินและเว่ยฟาน แต่ไม่มีใครรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างลู่เทียนหมิงกับเว่ยฉิงหยวน

ในชั่วพริบตา เจ้าหน้าที่หลายคนหยุดการเคลื่อนไหวและมองไปที่หลัวเหวินอย่างงุนงง

เพราะหลัวเหวินเป็นคนสั่งให้พวกเขามา ไม่ใช่เว่ยฟาน เว่ยฟานยังไม่มีอำนาจสั่งการเจ้าหน้าที่มากมายขนาดนี้

หลัวเหวินกล้าดีอย่างไร มาจับพี่เขยใหญ่ของเสมียน?

"ว่าสมรู้ร่วมคิดกับปีศาจหรือไม่ ที่ว่าการสอบสวนแล้วก็จะรู้เอง"

ชื่อของเว่ยฉิงหยวนไม่อาจหยุดยั้งเว่ยฟานได้ เขาและหูชิงเดินเข้าไปใกล้ลู่เทียนหมิง ยื่นมือไปจับตัว

"บังอาจนัก! เจ้าหน้าที่ตัวเล็กๆ กล้าดีอย่างไรมาอาละวาดในคฤหาสน์ตระกูลลู่!"

ชายวัยกลางคนข้างกายลู่เทียนหมิงปลุกพลังลมปราณทั่วร่าง นิ้วทั้งห้าดำเหมือนหมึก พุ่งเข้าใส่มือของเว่ยฟานด้วยท่าทีดุดันราวกับจะทะลวงทองและฉีกหิน ในชั่วพริบตา เสียงหวีดหวิวก็ดังขึ้นในอากาศ ราวกับมีใบมีดกำลังตัดอากาศ

ท่าทางอันน่าเกรงขาม ชายผู้นี้ต้องเป็นยอดฝีมือด้านนิ้วมือแน่นอน นิ้วมือของเขามีพลังทำลายล้างเหนือกว่าดาบทั่วไป ดาบธรรมดาอาจทนต่อการโจมตีของเขาไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียว

"เจ้าก็ฝึกวิชานิ้วมือเช่นกันหรือ? ข้าก็เคยเรียนรู้มาบ้าง!"

เว่ยฟานยิ้มกว้าง มือที่กำลังจะจับลู่เทียนหมิงเปลี่ยนท่าทาง นิ้วทั้งห้าเปล่งแสงสีขาวสว่างจ้าพุ่งเข้าใส่ชายผู้นั้น

[จั่วชิว: พลังลมปราณขั้นที่ 9 เคยใช้ชื่อว่าหวางไห่ สมรู้ร่วมคิดกับปีศาจ ใช้มนุษย์เป็นวัตถุดิบในการฝึกวิชา]

[สังหารเขา จะได้รับพลังยุทธ์ 18 ปี!]

"วิชานิ้วมังกรทำลายฟ้า?"

เว่ยฟานเพิ่งยื่นมือออกไป จั่วชิวก็จำได้ทันทีว่าเป็นวิชานิ้วมืออะไร

วิชานิ้วมังกรทำลายฟ้าของสำนักปราบปีศาจโด่งดังเกินไป ใครที่ฝึกวิชานิ้วมือล้วนรู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของวิชานี้

นี่เป็นวิชานิ้วมือที่มีพลังแทบจะเทียบเท่ากับวิชายุทธ์ขั้นจิตเจตนา ถือเป็นวิชาที่ไร้เทียมทานในระดับต่ำกว่าขั้นจิตเจตนา เป็นวิชาที่นักยุทธ์ที่ฝึกวิชานิ้วมือต่างใฝ่ฝันอยากได้ แต่นอกจากคนของที่ว่าการแล้ว ไม่มีใครมีโอกาสได้เรียนวิชานิ้วมังกรทำลายฟ้า

ดวงตาของจั่วชิวเป็นประกาย สีดำบนนิ้วมือของเขาเข้มขึ้นอีกสามส่วน

เขาอยากดูว่าวิชานิ้วมังกรทำลายฟ้าของสำนักปราบปีศาจกับวิชานิ้วสามเดือนรวบพลังอสูรของเขา วิชาไหนจะแข็งแกร่งกว่ากัน อะไรคือวิชานิ้วมือที่แข็งแกร่งที่สุดในระดับต่ำกว่าวิชายุทธ์ขั้นจิตเจตนา

ปึง!

นิ้วมือของทั้งสองสัมผัสกันอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ปะทะกัน สีดำบนนิ้วมือของจั่วชิวก็กระจายตัว กลายเป็นควันดำพุ่งกระจายออกไป

เว่ยฟานยื่นมืออีกข้างตบเบาๆ ก็สลายควันดำที่พุ่งเข้าหาหูชิงได้ แต่ลู่เทียนหมิงและคนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ไม่โชคดีเท่าหูชิง พวกเขาถูกควันดำโจมตีในทันที

ลู่เทียนหมิงไม่ใช่นักยุทธ์ ยังไม่ทันได้ตอบสนอง ร่างกายก็ลอยกระเด็นไป พ่นเลือดออกมากลางอากาศ

ในเวลาเดียวกัน สีดำอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ขยายอย่างรวดเร็วจากจุดที่เขาถูกโจมตี กระจายไปทั่วร่างกาย

เมื่อเขาร่วงลงพื้น ทั้งร่างก็เหมือนถูกย้อมด้วยหมึกจางๆ ชีพจรดับลงอย่างรวดเร็ว

ชายอีกสองคนที่ยืนอ

ยู่ข้างเขาก็เจอชะตากรรมเดียวกัน ถูกพลังจากการปะทะของเว่ยฟานและจั่วชิวสังหารทันที

"วิชายุทธ์ที่อันตรายยิ่งนัก นี่คือวิชานิ้วสามเดือนรวบพลังอสูรในตำนาน อย่าให้โดนเขาจับเป็นอันขาด"

หูชิงตกใจสุดขีด!

แม้วิชาของนางจะด้อยกว่าเว่ยฟาน แต่ด้วยการมีบิดาเป็นหัวหน้าครูฝึก ความรู้ของนางจึงเหนือกว่าเว่ยฟานมาก นางจำได้ทันทีว่าวิชาที่จั่วชิวใช้คืออะไร

ในขณะที่เตือนเว่ยฟาน นางก็รีบถอยหลัง กลัวว่าจะเจอชะตากรรมเดียวกับลู่เทียนหมิง ถูกพลังจากการปะทะสังหาร

"วิชานิ้วนี้ไม่เลว แต่จะทำร้ายข้าได้ ยังต้องฝึกอีกหน่อย!"

เสียงของเว่ยฟานดังขึ้นโดยไม่มีความหวั่นไหว หูชิงมองไป เห็นว่าในการปะทะของวิชานิ้วมือ จั่วชิวถูกกระแทกถอยหลังไปหลายก้าว เนื้อหนังที่นิ้วมือทั้งห้าถูกทำลาย เผยให้เห็นกระดูกขาวโพลน

"ลู่พี่..."

จั่วชิวร้องครวญครางด้วยความเศร้า

เขาไม่คิดว่าจะทำให้ลู่เทียนหมิงตาย ใครจะคิดว่าเจ้าหน้าที่ตัวเล็กๆ คนหนึ่งจะโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ ในการปะทะของวิชานิ้วมือกลับสามารถกดข่มเขาผู้เป็นยอดฝีมือสายปีศาจได้

ในชั่วขณะนั้นเขาอยากช่วยลู่เทียนหมิง แต่ถูกโจมตีจนถอยหลัง ไม่มีกำลังจะไปช่วยได้

"อย่าร้องไห้ครำครวญเลย ข้าจะส่งเจ้าไปพบเขา น่าจะทันได้ไล่ตามเขา"

เว่ยฟานก้าวเข้าไปใกล้ นิ้วทั้งห้างอเล็กน้อย พุ่งเข้าจับศีรษะของจั่วชิว

นิ้วทั้งห้าของเขาราวกับมีดคมกริบ ผ่าอากาศส่งเสียงหวีดหวิวแหลมคม

สีหน้าของจั่วชิวเปลี่ยนไปอย่างมาก ไม่สนใจเรื่องลู่เทียนหมิงที่ตายไปแล้วอีก "เจ้าไม่ใช่เจ้าหน้าที่ธรรมดา เจ้าเป็นคนของสำนักปราบปีศาจ!"

วิชานิ้วสามเดือนรวบพลังอสูรของเขาฝึกจนสมบูรณ์แล้ว หากจะเอาชนะเขาในด้านวิชานิ้วมือได้ ต้องเป็นวิชานิ้วมังกรทำลายฟ้าที่ฝึกจนสมบูรณ์เช่นกัน

วิชานิ้วมือยากที่สุดในการฝึกฝน วิชานิ้วสามเดือนรวบพลังอสูรของเขาเป็นวิชาสายปีศาจ ใช้ลัดขั้นตอนด้วยการใช้ชีวิตมนุษย์เป็นวัตถุดิบ ถึงสามารถฝึกวิชานิ้วมือจนสมบูรณ์ได้

ในสายตาของเขา นอกจากสำนักปราบปีศาจแล้ว ภายนอกคงไม่มีอัจฉริยะหนุ่มที่สามารถฝึกวิชานิ้วมังกรทำลายฟ้าจนสมบูรณ์ได้ในวัยเยาว์เช่นนี้

จั่วชิวถอยหลังอย่างรวดเร็ว ใช้วิชาฝ่ามือผ่าอากาศโจมตีเว่ยฟาน

เมื่อได้เห็นความน่าสะพรึงกลัวของวิชานิ้วมังกรทำลายฟ้า เขาไม่กล้าให้นิ้วมือของเว่ยฟานแตะต้องตัวเขาเลย ในฐานะยอดฝีมือด้านวิชานิ้วมือ เขาย่อมรู้ดีถึงผลลัพธ์อันน่าสยดสยองหากถูกจับได้

หากแขนถูกจับ แขนอาจถูกฉีกออก หากศีรษะถูกจับ กะโหลกอาจแตกในทันที

ความร้ายกาจของวิชานิ้วมือยังเหนือกว่าดาบ จับตรงไหนก็เหมือนเนื้อถูกฉีกออกตรงนั้น

ปึ้ก!

เว่ยฟานกำพลังฝ่ามือของจั่วชิวแตกกระจาย ใช้วิชาตามรอยเมฆไล่ตามลมระดับสมบูรณ์ พุ่งตัวเร็วดั่งสายฟ้าไล่ตามจั่วชิวทัน นิ้วทั้งห้าทะลุพลังปกป้องร่างกายของจั่วชิว จับลงบนหน้าผากของเขาอย่างมั่นคง

ทันใดนั้น จั่วชิวก็ไม่กล้าขยับเขยื้อนอีก ร่างกายแข็งทื่ออยู่กับที่

เขารู้ว่าหากขยับอีก เว่ยฟานจะต้องบีบศีรษะเขาให้แตกในทันที ขณะที่เขากำลังสงสัยว่าทำไมเว่ยฟานไม่สังหารเขาทันที เสียงของเว่ยฟานก็ดังขึ้น

"ไม่ว่าเจ้าจะเชื่อหรือไม่ ข้าไม่ใช่คนของสำนักปราบปีศาจ!"

เป็นไปได้อย่างไร!

ความคิดนี้เพิ่งผุดขึ้น จั่วชิวก็รู้สึกเจ็บที่ศีรษะ ก่อนที่ศีรษะจะถูกบีบแตกราวกับแตงโม

[สังหารจั่วชิว ได้รับพลังยุทธ์ 18 ปี]

[พลังยุทธ์ปัจจุบัน: 127 ปี]

***********************************************************************************

(จบตอนที่ 25 วิชายุทธ์สายปีศาจ!)

 

“ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านและสนับสนุน”

~หากชอบเนื้อหานี้อย่าลืมกด Like โปรดติดตามและแนะนำด้วยขอบคุณมากครับ~