บทที่ 590 อาชญากรสงคราม

“เมื่อกี้คุณทักใครอยู่?”

ถังหยวนและซูเสี่ยวเสี่ยวเดินเข้าไปภายในของสถานที่จัดการประมูลคริสตีส์ ซูเสี่ยวเสี่ยวคล้องแขนของถังหยวนและถามด้วยความสงสัย

“สองคนนั้นที่ยืนอยู่ใกล้กับประตูทางเข้า น่าจะเป็นนักข่าวจาก CCTV” ถังหยวนตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “ผมเห็นพวกเขากำลังถ่ายภาพเราเลยยกมือทักทายพวกเขาสักหน่อย”

“คุณรู้ได้ยังไงว่าพวกเขาเป็นนักข่าวจาก CCTV?”

ซูเสี่ยวเสี่ยวมองไปรอบๆ ภายในของสถานที่จัดการประมูลคริสตีส์ก่อนจะถามอีกครั้ง

“เคยร่วมงานกับพวกเขามาก่อน รู้จักเครื่องแบบที่พวกเขาใส่”

ถังหยวนตอบเช่นนั้นแต่สายตากลับจับจ้องไปยังจุดที่อยู่ข้างหน้า เห็นกลุ่มคนเดินเข้ามาหาเขา โดยคนที่นำหน้าคือมิเกล เรย์น่า ประธานบริหารของคริสตีส์

“คุณถัง ยินดีต้อนรับครับ!”

แม้ยังมีระยะทางอีกไม่กี่เมตร มิเกล เรย์น่าก็ยื่นมือออกมาต้อนรับพร้อมกับเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

“ท่านประธานมิเกล พบกันอีกครั้ง”

“การประมูลฤดูใบไม้ร่วงของพวกคุณปีนี้คึกคักจริงๆ”

“ผมเห็นว่าช่วงนี้ทั้งสื่อในและต่างประเทศต่างรายงานเกี่ยวกับพวกคุณมากมาย”

ถังหยวนยื่นมือซ้ายไปจับมือกับอีกฝ่าย แม้ว่าจะยิ้ม แต่ท่าทางก็ยังคงดูเย็นชาอยู่บ้าง

“น่าเสียดายที่คุณถังไม่สามารถมาร่วมงานได้ในสองวันที่ผ่านมา น่าเสียดายจริงๆ”

“เมื่อได้ข่าวว่าคุณถังมาถึงแล้ว ผมรีบมาทันที”

ต้องยอมรับว่ามิเกล เรย์น่ามีความสามารถในการเป็นประธานบริหารของคริสตีส์ ทักษะในการรับมือกับท่าทางเย็นชาของผู้อื่นแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปทำได้

เมื่อเผชิญกับความกระตือรือร้นของมิเกล เรย์น่า ถังหยวนก็ตอบกลับคำทักทายเพียงเล็กน้อยก่อนที่จะกล่าวว่า “ท่านประธานมิเกล การประมูลได้เริ่มไปแล้ว พวกเราเข้าไปข้างในกันก่อนเถอะ”

“ได้ครับ ได้ครับ”

“คุณถัง หวังว่าเราจะมีโอกาสได้คุยกันอีกครั้ง”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น มิเกล เรย์น่าก็พาถังหยวนมาถึงทางเข้าห้องประมูลหมายเลข 1 และยืนมองจนถังหยวนเข้าไปข้างใน

หลังจากถังหยวนจากไป ผู้ช่วยของมิเกล เรย์น่าก็แสดงท่าทีสงสัยเล็กน้อยและถามขึ้นว่า “ท่านประธาน ท่านดูให้ความสำคัญกับคุณถังมากเกินไปหน่อยไหมครับ?”

มิเกล เรย์น่ามองไปยังผู้ช่วยข้างตัวก่อนจะพูดเสียงเบาๆ ว่า “คุณคิดว่าคุณถังเป็นแค่คนรวยธรรมดาๆ อย่างนั้นเหรอ? สถานะของเขาเกินกว่าที่คุณจะจินตนาการได้ เขามีอิทธิพลอย่างมากทั้งในเอเชีย ยุโรป และอเมริกาเหนือ”

“ในการประมูลครั้งนี้ เราใช้สมุดภาพศตวรรษที่ 20 ของเอเชียตะวันออกมาเป็นจุดขาย ซึ่งทำให้เขาไม่พอใจเรามาก แม้เรื่องนี้จะหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เราก็ต้องพยายามประนีประนอมและรักษาความสัมพันธ์กันไว้ อย่างน้อยก็รักษามารยาทพื้นฐาน”

“ถ้าหากทำให้เขาโกรธจนถึงจุดที่เขาตอบโต้เราอย่างเต็มกำลัง เราอาจจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในอีกสองปีข้างหน้า”

ผู้ช่วยของมิเกล เรย์น่ามองไปยังด้านหลังของถังหยวนด้วยความตกตะลึง เขาไม่คาดคิดว่าถังหยวนจะมีสถานะที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แม้แต่คริสตีส์ที่มีประวัติยาวนานกว่า 200 ปีก็ยังต้องให้ความสำคัญกับเขา

“คุณต้องจำไว้นะ…”

“แก่นแท้ของธุรกิจประมูลคือการบริการ”

“ไม่ว่าคุณจะทำงานในตำแหน่งใด คุณต้องมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเสมอ มิฉะนั้นคุณจะไม่สามารถอยู่ในวงการนี้ได้นาน”  

มิเกล เรย์น่าถอนหายใจเบาๆ แล้วตบไหล่ของอีกฝ่ายก่อนที่จะหันหลังเดินไปที่ห้องควบคุมของห้องประมูลหมายเลข 1

……

การมาถึงของถังหยวนและซูเสี่ยวเสี่ยวในห้องประมูลหมายเลข 1 ที่จุคนได้ถึงสามพันคน ดูเหมือนจะเป็นเพียงหยดน้ำสองหยดที่ตกลงไปในทะเล ไม่ได้ก่อให้เกิดการกระเพื่อมใดๆ

คริสตีส์จัดที่นั่งวีไอพีให้ถังหยวนอยู่ตรงกลางของห้องประมูล เมื่อพวกเขามาถึง การประมูลได้เริ่มไปแล้ว

งานประมูลพิเศษในวันนี้มีชื่อว่า [ศตวรรษแห่งพายุ] โดยมีหัวข้อเกี่ยวกับจดหมายของบุคคลสำคัญจากทั่วโลกในศตวรรษที่ผ่านมา มูลค่าของของสะสมส่วนใหญ่จะอยู่ที่ไม่เกินหนึ่งล้าน มีเพียงของสะสมน้อยชิ้นที่สามารถประมูลเกินล้านได้

ตามปกติ หัวข้อนี้ค่อนข้างเฉพาะกลุ่ม ถ้าไม่มีสมุดภาพศตวรรษที่ 20 ของเอเชียตะวันออก การประมูลครั้งนี้คงไม่ได้จัดในห้องประมูลหมายเลข 1 และคงไม่ได้จัดในช่วงเวลาที่ดีที่สุดนี้ ปกติแล้วจะใช้เป็นการประมูลอุ่นเครื่องก่อนงานใหญ่

ตอนนี้ของที่กำลังประมูลอยู่คือสมุดบันทึกอันทรงคุณค่าของนิวตัน บิดาแห่งฟิสิกส์สมัยใหม่ ซึ่งเกี่ยวกับการวิเคราะห์โครงสร้างการนำคริสตจักรในช่วงปี 1710 ถึง 1720 อาจเป็นเพราะผู้เข้าร่วมในวันนี้ล้วนเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลและมั่งคั่ง ทำให้มูลค่าของสิ่งของในวันนี้ค่อนข้างสูง

“ว้าว…”

“ที่นี่แน่นเอี๊ยดไปหมดเลย คนเยอะมากจริงๆ”

หลังจากทั้งคู่ได้นั่ง ซูเสี่ยวเสี่ยวอดไม่ได้ที่จะพึมพำเบาๆ

“ส่วนใหญ่ก็มาดูบรรยากาศกันทั้งนั้น วันนี้ตัวจริงอยู่ตรงนั้น”

ถังหยวนชี้ไปทางซ้ายและขวาข้างหน้าแล้วพูดกับซูเสี่ยวเสี่ยวด้วยรอยยิ้ม

แม้ว่าในสองสามวันที่ผ่านมาเขาจะดูเหมือนอยู่เงียบๆ ไม่ออกไปไหน แต่เขาก็ยังคงเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ในประเทศและฝ่ายญี่ปุ่นผ่านช่องทางต่างๆ อยู่เสมอ

จริงๆ แล้ว เขายังไม่ได้บอกว่าตัวเอกของวันนี้อยู่ทั้งสองด้านนั้น แต่ตัวเขาเองก็เป็นหนึ่งในตัวเอกของวันนี้เช่นกัน

สมุดภาพศตวรรษที่ 20 ของเอเชียตะวันออกเล่มนั้น เขาตั้งใจว่าจะต้องได้มันมา!

“นั่นโฮเจิ้งกังใช่ไหม?”

ซูเสี่ยวเสี่ยวมองไปตามทิศทางที่ถังหยวนชี้ เมื่อเทียบกับผู้ประกอบการคนอื่นๆ โฮเจิ้งกังมีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักมากกว่าเพราะเขาแต่งงานกับราชินีนักกระโดดน้ำ ซึ่งข่าวบันเทิงและข่าวกีฬาเกี่ยวกับเขามักจะออกมาให้เห็นบ่อยครั้ง

“ใช่ โฮเจิ้งกัง”

ถังหยวนพยักหน้าเล็กน้อย “ผู้หญิงที่นั่งข้างโฮเจิ้งกังคือเฮ่อเส้าเฉียว เธอเป็นตัวแทนของตระกูลโฮจากฮ่องกง และเฮ่อเส้าเฉียวเป็นตัวแทนของตระกูลเฮ่อจากมาเก๊า พวกเขาคือผู้ริเริ่มจัดการประมูลร่วมกันที่อังกฤษในครั้งนี้”

ถังหยวนพูดขณะที่มองไปยังฝั่งญี่ปุ่นซึ่งมีชายวัยกลางคนอยู่ในกลุ่มประมูลของญี่ปุ่น นั่นคือชายชาวญี่ปุ่นที่เขาเคยเจอที่สำนักงานใหญ่ของคริสตีส์เมื่อไม่กี่วันก่อน

หลังจากที่สืบค้นข้อมูลมาในสองสามวันที่ผ่านมา ถังหยวนก็รู้ตัวตนของชายผู้นั้นแล้ว

ยานากาวะ เรียว ประธานของยานากาวะ กรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทอันดับที่ 5 ของญี่ปุ่น ยานากาวะ เรียวเป็นบุตรชายคนโตของตระกูลรุ่นที่ 7 และเป็นผู้สืบทอดในอนาคตของตระกูลยานากาวะ เขามีอิทธิพลทั้งในแวดวงการเมืองและธุรกิจของญี่ปุ่น และเป็นผู้ริเริ่มการประมูลฝ่ายญี่ปุ่นในครั้งนี้

ถังหยวนมองไปที่หลังของยานากาวะ เรียว ด้วยสายตาที่ดูดุดันเล็กน้อย เพราะจากการสืบสวนพบว่า ปู่ทวดของยานากาวะ เรียว คือยานากาวะ เฮย์สุ ซึ่งเป็นอาชญากรสงครามที่เคยก่อคดีอุกฉกรรจ์ในเมืองหนานจิง

อาจเป็นเพราะสายตาที่ดูเย็นชาของถังหยวนทำให้ยานากาวะ เรียว รู้สึกได้ เขาหันมามองทางถังหยวนทันที สายตาของเขาประสานกับสายตาของถังหยวนผ่านกลุ่มคน

ชั่วขณะนั้น ราวกับกาลเวลาได้หยุดลง...

......

.........

............

เพื่อผู้อ่านที่เคารพ ที่รู้สึกค้าง  ด้วยความยินดี ผู้แปล แปลเพิ่มให้อีกนิดหน่อย