ตอนที่แล้วบทที่ 52 อาบโลหิต
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 54 ความชุ่มชื้นในยามแล้ง แค่สองสามหยด

บทที่ 53 สงสัย


###

“หญ้าวิญญาณนี่เป็นพืชที่ซื่อสัตย์และตรงไปตรงมาที่สุดแล้ว ปลูกง่าย ปริมาณมาก และสำคัญที่สุดคือยังมอบรางวัลการฝึกฝนพลังให้ด้วย”

ลู่เซวียนมองไปรอบๆ ไร่พืชวิญญาณ พืชอื่น ๆ แต่ละต้นก็มีลักษณะเฉพาะตัวของมัน หญ้ากระบี่ระดับสองเหล็กกล้าที่ตรงดั่งกระบี่ โสมเลือดหยกที่ชอบก่อความสัมพันธ์วุ่นวายกับพืชอื่นในไร่ รักกันบ้าง เกลียดกันบ้าง เห็ดกระดูกดำที่อยากจะซ่อนตัวในที่มืดและอยู่กับความเน่าเปื่อย และชาชิงเมี่ยวหลิง ที่เพียงแค่ต้องการน้ำจากบ่อน้ำวิญญาณเพื่อเติบโต...

เมื่อมองดูเช่นนี้ หญ้าวิญญาณนับว่าเป็นพืชที่ไม่ต้องกังวลอะไรมาก

ลู่เซวียนเดินตรวจตราในบริเวณที่ปลูกหญ้าวิญญาณและเก็บเกี่ยวพืชที่โตเต็มที่จำนวน 12 ต้น

ในจำนวนนี้ มี 4 ต้นที่เป็นคุณภาพดี 6 ต้นที่เป็นคุณภาพยอดเยี่ยม และอีก 2 ต้นเป็นคุณภาพสมบูรณ์แบบ

หญ้าวิญญาณในไร่ของเขาถูกเก็บเกี่ยวไปกว่าครึ่งแล้ว จากจำนวนทั้งสิ้น 100 ต้น เหลือเพียง 39 ต้นที่กำลังเข้าสู่ช่วงเติบโตเต็มที่

ใน 12 แสงสีขาวที่ปรากฏ มี 4 แสงที่เป็นรางวัลการฝึกฝนพลัง 2 แสงเพิ่มพลังฝึกฝนให้เขา 6 เดือน และอีก 2 แสงเพิ่มพลังให้เขา 9 เดือน รวมแล้วลู่เซวียนได้รับพลังฝึกฝนเพิ่มขึ้น 2 ปีครึ่ง

“อีกแล้ว...สองปีครึ่ง ข้ามักมีโชคกับตัวเลขนี้จริง ๆ”

ลู่เซวียนจำได้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้รับพลังฝึกฝนเพิ่มขึ้นสองปีครึ่ง

เขารวบรวมพลังวิญญาณที่พุ่งพล่านให้สงบลง ทำให้ระดับพลังฝึกฝนในขั้นฝึกปราณระดับหกของเขามั่นคงยิ่งขึ้น

นอกจากนี้ยังมีแสงสีขาวสามดวงที่มอบยันต์หนึ่งชิ้นให้แก่เขา ได้แก่ ยันต์กระบี่พลัง, ยันต์ขับไล่ปีศาจ และยันต์ระเบิดเพลิง ลู่เซวียนเก็บพวกมันไว้ในถุงเก็บของ

แสงสีขาวสามดวงยังมอบคาถาระดับต่ำให้แก่เขาอีก 3 คาถา ได้แก่ คาถามู่เซิงซู่สองบท และคาถาเรียกดินหนึ่งบท

ลู่เซวียนดูดซับความรู้จากวิชาคาถาเหล่านั้น ทำให้เขาเข้าใจลึกซึ้งมากขึ้น คาถาเรียกดินของเขาเข้าสู่ระดับเล็กน้อย และคาถามู่เซิงซู่ของเขาเข้าสู่ระดับชำนาญ ทำให้เขาสามารถรวบรวมพลังธาตุไม้ได้เร็วขึ้นและมีปริมาณมากขึ้น ผลกระทบต่อพืชวิญญาณก็ยิ่งดีขึ้นไปอีก

หญ้าวิญญาณสองต้นที่มีคุณภาพสมบูรณ์แบบนำแสงสีขาวมาให้สองดวง ดวงหนึ่งเป็นคัมภีร์กระบี่กั่งจิน เมื่อแสงสีขาวหลอมรวมเข้ากับร่างกายของเขา ลู่เซวียนก็เกิดความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นต่อกระบี่กั่งจิน

ด้วยเพียงแค่คิด กระบี่พลังสีทองก็พุ่งออกมาจากปลายนิ้วของเขา กระบี่พลังหมุนวนรอบตัวลู่เซวียนอย่างรวดเร็ว ทิ้งร่องรอยสีทองคล้ายเป็นเกราะสีทองที่ก่อตัวล้อมรอบตัวเขา

หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ กระบี่พลังจางหายไป ทิ้งร่องรอยสีทองที่ค่อย ๆ จางลงตามไปด้วย

“ความเร็วในการร่ายคาถาใกล้เคียงกับการร่ายในทันที การควบคุมกระบี่พลังของข้าก็ถึงระดับที่สมบูรณ์ สามารถควบคุมได้ตามใจปรารถนา กระบี่พลังยังคงอยู่ในโลกภายนอกได้นานยิ่งขึ้น”

ลู่เซวียนครุ่นคิดถึงความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในกระบี่กั่งจินจากประสบการณ์ใหม่ที่ได้รับ

แสงสีขาวอีกดวงหนึ่งมอบสูตรโอสถหนึ่งเม็ดให้เขา เป็นสูตรโอสถระดับหนึ่งที่ใช้สร้างยาเม็ดเป่ยหยวนตาน

“บางทีข้าอาจสะสมสูตรโอสถไปเรื่อยๆ แล้วค่อยเริ่มปรุงยาในคราวเดียว หากเริ่มปรุงเมื่อไร ข้าจะมั่นใจได้ว่าผลลัพธ์ที่ได้จะเป็นโอสถคุณภาพสูงสุด”

ลู่เซวียนคิดอยู่ในใจ เขาได้ดูดซับสูตรโอสถมาแล้วหลายสูตร จึงไม่ได้รีบร้อนในตอนนี้

ในถุงเก็บของของเขามีหญ้าวิญญาณโตเต็มที่แล้ว 26 ต้น หากมีเพิ่มมากกว่านี้ เขาก็คงไม่มีที่เก็บพืชวิญญาณอีกต่อไป ลู่เซวียนจึงตัดสินใจไปที่ไป่เฉ่าถัง และไปดูว่ามีเลือดของสัตว์อสูรงูขายในตลาดผู้ฝึกตนพเนจรบ้างหรือไม่

ห้องโถงใหญ่ของไป่เฉ่าถังเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของยา

ผู้ดูแลเหอ มองเห็นลู่เซวียนเดินเข้ามา จึงวางงานที่อยู่ในมือ

“ลู่เสี่ยวจื่อ มาหรือ? คราวนี้นำอะไรมาขายบ้าง?”

“ของที่ข้านำมาย่อมไม่มีปัญหา อยู่ที่ว่าท่านจะมีหินวิญญาณมากพอหรือไม่”

ลู่เซวียนตบฝ่ามือลงบนเคาน์เตอร์ไม้ของผู้ดูแลเหอและยิ้ม

“เจ้าช่างใจกล้านัก”

ผู้ดูแลเหอส่งเสียงเยาะและส่ายหน้าไม่พอใจที่เห็นลู่เซวียนทำท่าโอ้อวด

“ของเจ้าจะกินหินวิญญาณของไป่เฉ่าถังได้สักกี่ส่วน? หนึ่งในร้อยหรือหนึ่งในพัน?”

“ท่านผู้ดูแลเหอ ไป่เฉ่าถังของท่านมั่งคั่งนัก”

ลู่เซวียนยิ้มอบอุ่นขณะรับชาถ้วยหนึ่งจากเด็กหนุ่มที่ยกชาเข้ามาให้

“เชิญท่านดื่มชาก่อน”

“เจ้านี่รู้จักมารยาทเสียจริง”

“เอาหญ้าวิญญาณที่เจ้ามาให้ข้าดูหน่อยสิ”

ลู่เซวียนลบยิ้มและเริ่มจริงจังขึ้น ก่อนจะนำหญ้าวิญญาณ 26 ต้นออกมาจากถุงเก็บของ

เมล็ดสนเมฆแดงนั้นไม่เหมาะสำหรับการปรุงโอสถ ลู่เซวียนจึงเก็บไว้เพื่อขายให้กับผู้ฝึกตนคนอื่นเมื่อมีโอกาส

“คุณภาพดี คุณภาพยอดเยี่ยม สมบูรณ์แบบ...”

ชายชราผู้ผอมบางพยักหน้าหงึก ๆ ขณะที่ตรวจสอบและแยกหญ้าวิญญาณตามระดับคุณภาพของมัน

“ทั้งหมด 26 ต้น คุณภาพดี 8 ต้น คุณภาพยอดเยี่ยม 13 ต้น คุณภาพสมบูรณ์แบบ 5 ต้น”

สำหรับความสามารถของลู่เซวียน ผู้ดูแลเหอไม่ได้แปลกใจอะไรอีกแล้ว เขามองลู่เซวียนและพูดต่อ

“ตามราคาเดิม คุณภาพดีต้นละสามหินวิญญาณห้าส่วน คุณภาพยอดเยี่ยมเพิ่มอีกยี่สิบส่วน คุณภาพสมบูรณ์แบบเพิ่มอีกสามสิบส่วน”

“รวมทั้งหมดเป็น 96 หินวิญญาณและอีก 10 เศษหินวิญญาณ ใช่หรือไม่?”

“ท่านผู้ดูแลเหอ คำนวณได้แม่นยำ ไม่มีผิดพลาด”

ลู่เซวียนรับหินวิญญาณเกือบร้อยจากชายชราและใช้พลังตรวจสอบก่อนจะเก็บใส่ถุงเก็บของ

หลังจากสนทนากับชายชราอยู่ครู่หนึ่ง ลู่เซวียนก็เตรียมตัวจะจากไป

“ท่านลู่ โปรดรอข้าสักครู่”

เมื่อก้าวออกจากประตูไป่เฉ่าถัง เสียงหนึ่งที่คุ้นหูเรียกลู่เซวียน

ลู่เซวียนหันกลับไปมองและเห็นผู้ฝึกตนฝึกปราณขั้นสี่คนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตู ท่าทางของเขาดูร้อนรนเล็กน้อย

เขาคือหนึ่งในสามนักปลูกพืชวิญญาณที่เคยร่วมมือกับลู่เซวียนเพื่อเรียนรู้วิธีปลูกพืชวิญญาณคุณภาพสูง

“ท่านโจว มีธุระใดหรือ?”

ลู่เซวียนถาม

“ข้าเห็นหญ้าวิญญาณที่ท่านลู่เพิ่งส่งให้ผู้ดูแลเหอ ข้าไม่แปลกใจเลย คุณภาพของมันไม่มีที่ติ มีแต่คุณภาพดีเป็นอย่างต่ำ และมีคุณภาพสมบูรณ์แบบอีกหลายต้น”

ผู้ฝึกตนกลางคนหัวเราะเจื่อน ๆ

“ท่านโจวมีอะไรจะพูดก็บอกมาตรงๆ เถอะ”

ลู่เซวียนรู้สึกว่าคำพูดของเขามีบางอย่างแปลกไป จึงถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“คือว่า ข้ากับเพื่อนอีกสองคนได้เรียนรู้วิธีปลูกพืชจากท่านไป ครั้งนี้เราทุ่มเทเวลาฝึกฝนพืชวิญญาณอย่างละเอียด”

“แต่สองวันที่ผ่านมา พืชวิญญาณของเราพึ่งโตเต็มที่ แต่คุณภาพของมันต่างจากพืชของท่านลู่มาก”

“ท่านเก็บเกี่ยวหญ้าวิญญาณได้กี่ต้น? เวลาดูแลอย่างละเอียดนั้นคงยังไม่มากนักใช่ไหม?”

“ข้าเก็บเกี่ยวได้ 20 ต้น และเวลาฝึกฝนนั้นตามที่ท่านลู่บอกมา ยังไม่ถึงเจ็ดวันดี”

“หญ้าวิญญาณแค่ 20 ต้น ไม่สามารถบอกอะไรได้มาก และที่สำคัญ เวลาที่ท่านใช้ดูแลอย่างละเอียดนั้นน้อยเกินไป”

“ข้าเริ่มฝึกพืชวิญญาณจากขั้นตอนที่เริ่มใส่เมล็ดลงดิน และใช้วิธีปลูกนั้นจนพืชโตเต็มที่ ใช้เวลาสองถึงสามเดือน แต่ท่านโจวเพิ่งทำได้เพียงเจ็ดวันเท่านั้น มันเร็วเกินไป”

ลู่เซวียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ

“แต่...คุณภาพของหญ้าวิญญาณของข้าต่างจากของท่านลู่มากเกินไป!”

“หญ้าวิญญาณของท่านมีแต่คุณภาพยอดเยี่ยมและสมบูรณ์แบบ แต่ของข้ายังแทบไม่มีแม้แต่คุณภาพยอดเยี่ยม”

ผู้ฝึกตนกลางคนกัดปากก่อนจะพูดต่อ

“ท่านกำลังสงสัยว่าข้าไม่บอกทุกอย่างแก่ท่านใช่หรือไม่?”

ใบหน้าของลู่เซวียนเย็นชาลง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด