บทที่ 529 การเลือกคน
บทที่ 529 การเลือกคน
โฆษณาถูกทำเสร็จแล้วและส่งไปให้เล่ยเชี่ยน ตามที่เฉินเฉิง ฝากไว้
“ฉันดูแล้ว!” เล่ยเชี่ยนโทรหาเฉินเฉิงหลังจากดูโฆษณา “โฆษณานี้ทำได้ดีทีเดียว ข้อมูลพื้นฐานก็ครบถ้วน แน่นอนว่า ยังต้องดูผลลัพธ์จริงๆ อีกที อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็รู้สึกดีมาก”
เฉินเฉิงหัวเราะแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น คุณเป็นตัวแทนบริษัทเราไปส่งโฆษณานี้ให้สถานีโทรทัศน์ตามที่สัญญาระบุไว้ได้เลย”
“อืม!” เล่ยเชี่ยนพยักหน้า “ไม่ต้องห่วง ฉันจะคุยกับพวกเขาให้เอง อีกอย่างนะ ฉันเห็นว่าธุรกิจเสื้อผ้าของคุณที่นี่ก็ดีไม่เบานะ”
“ผู้จัดการร้านจางบอกคุณเหรอ?”
“ใช่!” เล่ยเชี่ยนพยักหน้า “ฉันเคยไปที่ร้านของคุณ ดูสภาพในร้านแล้ว ดีมากทีเดียว”
“ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวฉันจะไปที่นั่นสักรอบ มีเวลาว่างออกมาเจอกันหน่อยไหม?”
“ได้เลย!”
เมื่อเฉินเฉิงมาถึงร้าน เล่ยเชี่ยนก็มาถึงแล้วเช่นกัน
หลังจากทักทายกันเสร็จ เฉินเฉิงก็เข้ามาในร้าน
จางซิ่วจือ มีรอยยิ้มบนใบหน้า เธอเอาบัญชีรายรับรายจ่ายมาให้เฉินเฉิงดู
เฉินเฉิงดูแล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ตอนนี้ร้านมีรายรับเฉลี่ยวันละประมาณ 6,000 หยวน ซึ่งถือว่าเยี่ยมมาก
“ธุรกิจของร้านเราค่อนข้างจะมั่นคงนะคะ” จางซิ่วจือพูดขึ้น “ตั้งแต่เปิดร้านมาจนถึงตอนนี้ มีการลดลงเล็กน้อย แต่พอถึงตัวเลขนี้ก็เริ่มคงที่ แบรนด์ ‘เทียนฉี’ ของเราก็ได้รับความนิยมมาก ผู้คนบอกว่าเสื้อผ้าของเราดี ใส่สบาย แถมราคาไม่ถูกจนเกินไป”
เฉินเฉิงพอใจกับสิ่งที่ได้ยิน
“ผู้จัดการจาง คุณคิดว่าตอนนี้เราสามารถเปิดสาขาใหม่ได้ไหม?” เฉินเฉิงถาม
จางซิ่วจือดูตื่นเต้น
เธอรู้ดีว่า ถ้าได้เปิดสาขาใหม่ เธอจะมีโอกาสก้าวหน้าขึ้นไปอีก
“ได้แน่นอน!” จางซิ่วจือตอบโดยไม่ต้องคิด “ฉันคิดว่าตอนนี้เราสามารถเปิดสาขาใหม่ได้แล้ว ตอนนี้เรามีทีมออกแบบและโรงงานที่สนับสนุนเรา แถมโรงงานของเรายังเชื่อมต่อกับแบรนด์อื่นๆ นั่นหมายความว่า การผลิตเสื้อผ้าให้แบรนด์ของเราเองไม่ใช่เรื่องที่สิ้นเปลืองเกินไป ตราบใดที่ยอดขายเรายังอยู่ในระดับที่ดี เราก็สามารถเปิดสาขาใหม่ได้ ตอนนี้การตอบรับจากตลาดก็บอกชัดเจนแล้วว่าแนวทางของเราถูกต้อง ทุกคนชอบเสื้อผ้าของเรา ฉันคิดว่าเปิดได้”
“เอาแบบนี้แล้วกัน!” เฉินเฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูด “ตอนนี้เราสามารถไปเปิดสาขาสองสาขาที่เผิงเฉิง และที่หยางเฉิง เราจะเปิดสาขาอีกหนึ่งสาขาภายในหนึ่งเดือน ฉันจะมอบหมายงานนี้ให้คุณทำ”
ใบหน้าของจางซิ่วจือเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
นั่นหมายความว่าเธอจะก้าวหน้าไปอีกขั้นแล้ว!
“ขอบคุณคุณเฉินที่ไว้วางใจค่ะ รับรองได้เลย ฉันจะทำให้ดีที่สุด”
“ต้องทำให้ดีที่สุด!” เฉินเฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูด “ตอนนี้แบรนด์ภายในประเทศยังไม่เป็นที่รู้จักมากนัก เราต้องใช้โอกาสนี้สร้างแบรนด์เสื้อผ้าผู้ชาย ‘เทียนฉี’ ให้เป็นที่รู้จักอย่างเต็มที่ อย่างน้อยให้ทุกคนมีภาพลักษณ์ที่ดีต่อแบรนด์เรา พอเวลาผ่านไป แบรนด์ของเราก็จะฝังรากลึกในใจผู้คน เข้าใจไหม?”
“เข้าใจค่ะ!” จางซิ่วจือพยักหน้า
“คุณมีสายสัมพันธ์และทรัพยากรในด้านนี้ ดังนั้นฉันจึงมอบหมายงานนี้ให้คุณทำ ฉันหวังว่าคุณจะทำได้ดี”
“ฉันจะทำอย่างสุดความสามารถค่ะ!” จางซิ่วจือตอบด้วยสีหน้าจริงจัง
เฉินเฉิงพยักหน้า
“ฉันเห็นว่าโรงงานเครื่องใช้ไฟฟ้าของคุณก็ทำโฆษณาแล้ว แล้วแบรนด์นี้ไม่ทำบ้างหรือ?” เล่ยเชี่ยนถามขึ้น
เฉินเฉิงมองเธอแวบหนึ่ง คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ก็จริงนะ ไปกันเถอะ ฉันเลี้ยงข้าวพวกคุณ”
หลังจากทานข้าวเสร็จ เฉินเฉิงก็แยกทางกับเล่ยเชี่ยน แต่เขาไม่ได้กลับไปยังเมืองหรงเฉิงทันที เขาขับรถไปยังบริษัทของลู่เฟิ่งไห่
เมื่อมาถึง เขาเพิ่งจะเดินเข้าไป ก็เห็นรถคันหนึ่งจอดอยู่ แล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากรถ
เมื่อดูให้ดีๆ นั่นคือเฉิงหลิงหลิง
เฉิงหลิงหลิงก็เห็นเฉินเฉิงเช่นกัน เธอยิ้มให้เขาแล้วพูดว่า “คุณเฉิน มาหาคุณลู่เหรอ?”
เฉินเฉิงมองดูรถคันนั้น แล้วมองไปที่เฉิงหลิงหลิง ก่อนจะยิ้มและพูดว่า “แฟนคุณเหรอ?”
เฉิงหลิงหลิงแค่หัวเราะแห้งๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร
เฉินเฉิงก็รู้สถานการณ์ดี จึงไม่ถามต่อ
ลู่เฟิ่งไห่เห็นเฉินเฉิงมา เขาดีใจแต่ก็แปลกใจ “คุณมาทำอะไรที่นี่?”
“มาหาคุณมีเรื่องจะคุย!” เฉินเฉิงนั่งลง “ยุ่งไหม?”
“พอไหวอยู่!” ลู่เฟิ่งไห่รินชาให้พลางพูด “ธุรกิจไม่ได้ดีไม่แย่ ยังพออยู่ได้ แน่นอน เมื่อเทียบกับที่เสิ่นจิง ที่นี่ทำธุรกิจได้ดีมากกว่า”
“พวกเขาอยู่กันได้ดีไหม?” เฉินเฉิงถาม
“แน่นอน อยู่ดีกว่าผมเสียอีก!” ลู่เฟิ่งไห่หัวเราะ “พวกหนุ่มสาว ที่นี่เป็นที่ที่ดี ทุกอย่างใหม่หมด ทำให้ผมตาลุกวาวไปหมด”
เฉินเฉิงหัวเราะเบาๆ แล้วจึงถามขึ้น “มาหาคุณก็เพราะมีเรื่องจริงๆ ผมอยากได้คนสองคนจากคุณ”
“เอาคนเหรอ?” ลู่เฟิ่งไห่ถาม “อีกแล้วเหรอ?”
“ไม่ใช่ ผมอยากถ่ายโฆษณา!” เฉินเฉิงพูดพร้อมยิ้ม “เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ร้านของเราเปิดไปแล้ว คุณก็เคยไปใช่ไหม ตอนนี้ผมอยากทำโฆษณาออกโทรทัศน์แล้ว ผมคิดว่าถ้าให้พวกเขาใส่เสื้อผ้าของผมไปถ่ายโฆษณาน่าจะดีกว่า”
ในยุคนั้น จริงๆ แล้วการใช้คนจริงๆ ถ่ายโฆษณายังไม่ค่อยมี
“คุณจะใช้คนของเราจริงๆ หรือ?”
“แน่นอน!” เฉินเฉิงพยักหน้า “คุณมีราคาสำหรับถ่ายโฆษณาไหม?”
“ยังไม่มีนะ เพราะยังไม่เคยมีมาก่อน!”
“งั้นเอาแบบนี้แล้วกัน!” เฉินเฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ผมให้หนึ่งพันหยวนต่อคน ผมต้องการชายหนึ่งคนและหญิงหนึ่งคน ผมจะเลือกคนเอง ส่วนคุณจะจัดการแบ่งกับโมเดลของคุณยังไงก็แล้วแต่คุณ ตกลงไหม?”
“ได้สิ!” ลู่เฟิ่งไห่ยิ้ม
“งั้นเอาแบบนี้แล้วกัน บอกพวกเขาหน่อย ผมจะไปเลือกพวกเขา”
“โอเคๆ!” ลู่เฟิ่งไห่ยิ้มแล้วก็ไปทำตามนั้น
ไม่นาน เหล่านางแบบก็มารวมตัวกันในห้องประชุมที่กว้างขวาง
เมื่อพวกเขาเห็นเฉินเฉิง ทุกคนก็ยิ้มออกมา
โดยเฉพาะเหล่าสาวๆ ที่ตามมาจากเสิ่นจิง พวกเธอต่างพูดคุยกันเสียงดัง
อย่าพูดเลยว่าตื่นเต้นแค่ไหน
“พอได้แล้วๆ...” ลู่เฟิ่งไห่ทนฟังไม่ไหว เขาพูดกับพวกเธอว่า “ฉันบอกพวกเธอหน่อยสิ จะเก็บอาการหน่อยได้ไหม คุณเฉินเขามาทำงานนะ พวกเธอพูดเสียงดังกันแบบนี้ จะให้เขาทำงานยังไง จริงจังกันหน่อยสิ!”
คนเหล่านั้นก็เงียบลงทันที
“ผมแค่มาเลือกคนสองคนเท่านั้น!” เฉินเฉิงยิ้มแล้วบอกกับพวกเธอ “คืออยากให้พวกคุณมาถ่ายโฆษณาให้ผมน่ะครับ มีค่าจ้างให้ มาๆ ยืนกันให้ดีๆ ผมจะดูว่าใครเหมาะสมบ้าง”
เมื่อพูดแบบนี้ ทุกคนก็เริ่มจัดท่าทางทันที
ต้องบอกว่านางแบบมืออาชีพพวกนี้มีความเป็นมืออาชีพมากกว่าเมื่อเทียบกับคนทั่วไป แค่ยืนอยู่ก็ให้ความรู้สึกแตกต่างแล้ว
เฉินเฉิงมองดูแล้วชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ตัวสูงและมีรูปร่างดีพูดว่า “คุณออกมาสิ”
หญิงสาวยิ้มด้วยความยินดีแล้วเดินออกมา
