บทที่ 125 การมาถึงดินแดน!

เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในชีวิตก่อนที่แพร่หลายในวงการผู้เล่น ชิน เฟิง ก็เข้าใจในทันที เฉิน เซิง มองทะลุตัวตนของเขาในฐานะคนต่างถิ่น

ด้วยความคิดนี้ ชิน เฟิง จึงรับข้อเสนอสันติภาพจาก เฉิน เซิง โดยไม่ลังเล

ไม่สำคัญว่าเธอจะเป็นเจ้าหญิงหรือไม่ ชิน เฟิง แค่ต้องการให้ความมั่นใจกับ เฉิน เซิง และบอกเขาว่าเขาไม่สนใจบัลลังก์ของเขา

"ขอบพระคุณพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท"

ทันทีที่ ชิน เฟิง พูดจบ เสียงแจ้งเตือนทางกลไกของระบบก็ดังขึ้นในหูของเขา

"ประกาศทั่วโลก: ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น 'เทียนอี้' ที่ประสบความสำเร็จในการได้รับการยอมรับจากจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิเมเปิ้ลลีฟด้วยความพยายามอย่างไม่ลดละ เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็น [ดยุกใหญ่แห่งดินแดนเหนือ] และได้รับดินแดน T11 สามแห่ง"

"ประกาศทั่วโลก: พื้นที่ทั้งสามแห่งของ T11 ได้กลายเป็นดินแดนของผู้เล่น 'เทียนอี้' โปรดทราบว่าหากคุณเข้าสู่ดินแดนทั้งสามนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต จะถือว่าเป็นการยั่วยุผู้เล่น 'เทียนอี้' หากคุณถูกสังหาร บทลงโทษจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า"

"ประกาศทั่วโลก: เนื่องจากผู้เล่นเทียนอี้ได้รับตำแหน่ง ระบบตำแหน่งจึงถูกเปิดเป็นพิเศษ ผู้เล่นในทุกภูมิภาคทั่วโลกสามารถได้รับตำแหน่งโดยการสังหารมอนสเตอร์และทำภารกิจ NPC ภารกิจนักรบรับจ้าง ฯลฯ สามารถใช้เพื่อรับคะแนนความดีความชอบ เมื่อคะแนนความดีความชอบถึงค่าหนึ่ง สามารถแลกเปลี่ยนเป็นตำแหน่งได้"

"ประกาศทั่วโลก: เนื่องจากผู้เล่นระดับดยุกคนแรก 'เทียนอี้' ปรากฏตัวในภูมิภาคหัวเซีย จึงมอบรางวัลพิเศษบัฟให้กับภูมิภาคหัวเซีย (ผลประโยชน์: ผู้เล่นหัวเซียทุกคนได้รับผลบัฟ และทุกครั้งที่สังหารมอนสเตอร์ จะได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 5%)"

หลังจากการแจ้งเตือนของระบบสี่ครั้งติดต่อกัน สัญลักษณ์ดยุกก็ปรากฏเหนือศีรษะของ ชิน เฟิง ตราบใดที่ ชิน เฟิง เต็มใจเปิดสัญลักษณ์นี้ ผู้เล่นทุกคนก็จะสามารถมองเห็นได้

ในเวลาเดียวกัน คอลัมน์ตำแหน่งก็ปรากฏขึ้นในแผงสถานะของ ชิน เฟิง

เมื่อเห็นเช่นนั้น ชิน เฟิง ก็เปิดแผงขึ้นมาตรวจสอบทันที

[ตำแหน่ง]

ตำแหน่งปัจจุบัน: ดยุก

ค่าความดีความชอบปัจจุบัน: ตำแหน่งถึงจุดสูงสุดแล้ว ไม่มีการคำนวณอีกต่อไป

สิทธิพิเศษของตำแหน่งปัจจุบัน:

1. เมื่อสังหารมอนสเตอร์ จะได้รับโบนัสค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 30% และอัตราการดรอปไอเทม

2. เมื่อซื้อไอเทมผ่านช่องทางทางการของจักรวรรดิเมเปิ้ลลีฟ จะได้รับส่วนลด 50%

3. สามารถเริ่มสงครามกับต่างประเทศได้

4. สามารถมีกองทัพส่วนตัวได้ไม่เกิน 20,000 นาย

5. สามารถมีประชากรในดินแดนได้ไม่เกิน 20 ล้านคน

6. มีอำนาจในการตัดสินและพิพากษาเรื่องทั้งหมดในดินแดน

7. มีกรรมสิทธิ์ในดินแดนและสามารถใช้สิทธิ์สังหารผู้บุกรุกที่ไม่ได้รับการยอมรับทั้งหมดในพื้นที่

8. มีอำนาจในการมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายของประเทศ

การประเมินภารกิจปัจจุบัน: ผู้ทำลายลัทธิดำ ผู้ตัดศีรษะเออร์เนสต์ ดยุกใหญ่แห่งดินแดนเหนือผู้ปราบปรามทางผ่านถ้ำเพียงลำพัง!

...

หลังจากอ่านสิทธิพิเศษของตำแหน่งของเขา ชิน เฟิง ก็ยิ้มบางๆ

ต้องยอมรับว่ารู้สึกดีมากที่มีตำแหน่ง

ไม่เพียงแต่จะได้รับส่วนลด 50% เมื่อซื้อของจากช่องทางจักรวรรดิ แต่ยังได้รับบัฟที่เพิ่มค่าประสบการณ์ 30% และอัตราการดรอปไอเทม 30% เมื่อเกิดมอนสเตอร์!

นอกจากส่วนลดและบัฟแล้ว สิทธิพิเศษสุดท้ายที่ ชิน เฟิง สนใจมากที่สุดคือการมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบาย

คุณรู้ไหม ไม่ว่าจะอยู่ในโลกใด หากคุณต้องการยืนอยู่ในตำแหน่งสูงสุดและได้รับทรัพยากรมากที่สุด คุณจำเป็นต้องได้รับอำนาจในการมีอิทธิพลต่อการกระจายทรัพยากร

ตราบใดที่เขาใช้อำนาจนี้ ชิน เฟิง ก็สามารถยืนอยู่บนบ่าของทุกคนและดูดเลือดทุกคนได้แม้ว่าเขาจะไม่ต้องทำอะไรเลย

อย่างไรก็ตาม หากเขาต้องการใช้อำนาจนี้ เขาจำเป็นต้องรอเวลาที่เหมาะสม ยิ่งยุคสมัยวุ่นวายมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสามารถใช้อำนาจในมือเพื่อยึดทรัพยากรได้มากขึ้นเท่านั้น

ด้วยความคิดนี้ ชิน เฟิง ก็ยิ่งมุ่งมั่นที่จะเริ่มสงครามระหว่างประเทศล่วงหน้า

ในขณะนี้ เขาอยากกลับไปยังดินแดนของเขาทันที เริ่มการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานอย่างบ้าคลั่ง และสะสมทรัพยากรอย่างบ้าคลั่งเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการระเบิดของกองทัพในภายหลัง

มองดู ชิน เฟิง ที่กำลังเหม่อลอยอยู่ในโลก เฉิน เซิง ก็ไม่ได้กักตัวเขาไว้อีกต่อไป และสั่งให้ขันทีร้องเพลงถอนตัวจากราชสำนัก

"ดยุกใหญ่แห่งดินแดนเหนือ! ท่านดยุก! พวกเราควรไปกันได้แล้ว"

หลังจากจักรพรรดิชราจากไป เฉิน เทียนหยาง ก็เดินมาข้างๆ ชิน เฟิง และเขย่าแขนของ ชิน เฟิง

"ได้ ไปกันเถอะ"

ชิน เฟิง ตกลง และโดยไม่แม้แต่จะมองไปที่ เฉิน ลั่วเอ๋อร์ ที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา เขาก็เดินตาม เฉิน เทียนหยาง ออกจากวัง

หลังจากผ่านไปสักครู่ ทั้งสองก็มาถึงแท่นเทเลพอร์ตในเมืองหลวง

"คุณต้องการกลับไปเมืองเมเปิ้ลลีฟไหม? ถ้าคุณต้องการ เราสามารถไปด้วยกันได้" เฉิน เทียนหยาง ถามอย่างลองเชิง

"ฉันไม่ไปหรอก"

"โอเค งั้นฉันไปก่อนนะ" เฉิน เทียนหยาง ตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ

หลังจากพูดแบบนี้ เฉิน เทียนหยาง ก็เดินไปที่แท่นเทเลพอร์ต

แม้ว่าในตอนนี้เขาจะรู้สึกเสียดายมากและต้องการได้รับผลประโยชน์บางอย่างจาก ชิน เฟิง แต่เขาก็เป็นเพียงเจ้าชายเท่านั้น ชิน เฟิง ไม่ต้องการกลับไปเมืองเมเปิ้ลลีฟ และเขาก็ไม่มีทางเลือก

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ เฉิน เทียนหยาง จะเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เสียงของ ชิน เฟิง ก็ดังขึ้นข้างหลังเขา

"เฮ้ คุณช่วยหาทางพาผู้หญิงพวกนี้ไปให้พ้นได้ไหม?"

เฉิน เทียนหยาง ตกใจ หันหน้ามาด้วยความประหลาดใจ มองดู ชิน เฟิง แล้วก็มองไปที่น้องสาวของเขาที่กำลังติดกระดุมเสื้อผ้าหลังจากถูกรังเกียจ

"ท่านดยุก เรื่องนี้อาจจะจัดการยากสักหน่อย อย่างไรก็ตาม สาวใช้เหล่านี้ถูกพระราชทานให้ท่านโดยฝ่าบาท ข้าจะช่วยท่านส่งพวกเขาทั้งหมดไปได้อย่างไร? ท่านต้องเหลือไว้อย่างน้อยหนึ่งคน"

ขณะที่พูด เฉิน เทียนหยาง ก็เดินไปข้างๆ เฉิน ลั่วเอ๋อร์ และผลัก เฉิน ลั่วเอ๋อร์ ไปทางด้านข้างของ ชิน เฟิง

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทำไมบิดาของเขาถึงผลัก เฉิน ลั่วเอ๋อร์ ไปหา ชิน เฟิง แต่ เฉิน เทียนหยาง ก็แน่ใจอย่างยิ่งว่าต้องมีความหมายลึกซึ้งแฝงอยู่

เขาสามารถช่วย ชิน เฟิง จัดการกับสาวใช้ที่ไม่สำคัญคนอื่นๆ ได้ แต่เขาไม่กล้าแทรกแซงเรื่องของ เฉิน ลั่วเอ๋อร์

ถูกพี่ชายผลักมา เฉิน ลั่วเอ๋อร์ ก็มาอยู่ข้างๆ ชิน เฟิง อย่างไม่เต็มใจ ก้มหน้าอย่างเขินอายและไม่พูดอะไร

เฉิน ลั่วเอ๋อร์ เติบโตในวังลึก และผู้ชายที่เธอเคยเห็นก็เป็นญาติของเธอหรือไม่ก็เป็นองครักษ์ตัวใหญ่ๆ เหล่านั้น

เธอจะมีโอกาสได้พบชายหนุ่มที่หล่อเหลาและมีพรสวรรค์อย่าง ชิน เฟิง ที่ไหนกัน!

ในทันทีที่เธอเห็น ชิน เฟิง เธอก็ตกหลุมรักเขาอย่างควบคุมไม่ได้

หลังจากฟังคำพูดของ เฉิน เทียนหยาง มองดูเจ้าหญิงน้อยที่ถูก เฉิน เทียนหยาง ผลักมาอยู่ตรงหน้า ชิน เฟิง ก็รู้สึกพอใจกับผลลัพธ์ในขณะนี้

ในท้องพระโรง ในขณะที่เขายอมรับตำแหน่งดยุก ชิน เฟิง ก็พร้อมที่จะถูกเจ้าหญิงน้อยคนนี้พัวพันแล้ว

"ตกลง งั้นเหลือคนนี้ไว้ และช่วยส่งคนอื่นๆ ไปให้ฉันด้วย"

"ได้ครับ" เฉิน เทียนหยาง ตบหน้าอกของตัวเอง และในที่สุดหัวใจของเขาก็สงบลง

หลังจากพูดคุยกันสั้นๆ ทั้งสองก็แยกย้ายกัน เฉิน เทียนหยาง ใช้แท่นเทเลพอร์ตกลับไปยังเมืองเมเปิ้ลลีฟ ในขณะที่ ชิน เฟิง อย่างไม่เต็มใจพา เฉิน ลั่วเอ๋อร์ ไปยังดินแดนของเขา

(จบบท)