ตอนที่ 193 ใครฆ่าเยอะสุดไ้รับรางวัล!

"เจ้ารีบอะไรนัก?"

"ก็แค่สามชิ้นอาวุธจักรพรรดิเอง จำเป็นต้องรีบขนาดนี้เลยหรือ?" แน่นอนว่าฮั่วหยุนเฟยที่ปลอมเป็นคนในชุดคลุมดำกล่าวออกมา ก่อนหน้านี้เขาขวางคนในชุดคลุมดำเพื่อสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับองค์กรขโมยเต๋า แต่เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมพูด เขาก็จัดการสังหารทันที แล้วใช้วิชาอ่านจิตวิญญาณ แม้จะไม่ทราบข้อมูลเกี่ยวกับองค์กรขโมยฟ้า แต่แผนการที่คนในชุดคลุมดำกับโบราณสถานแห่งเทพป่ากำลังวิจัยกลับไม่มีข้อห้ามใดๆ ทำให้เขารับรู้ได้

เมื่อจัดการคนในชุดคลุมดำเรียบร้อยแล้ว เขาก็สวมรอยเป็นตัวตนของคนในชุดคลุมดำและเข้าไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลอย่างง่ายดาย!

“รีบร้อนอะไรขนาดนั้น?”

“เจ้าถามข้าทำไมเรื่องแบบนี้! นั่นมันอาวุธจักรพรรดิตั้งสามชิ้น!” เจ้าสำนักดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลกัดฟันพูดด้วยความโกรธ จนอยากจะซัดฮั่วหยุนเฟยสักหมัด อาวุธจักรพรรดิถูกนำไปตั้งสามชิ้น และอีกฝ่ายกลับถามว่าสำคัญอะไร ราวกับตั้งใจยั่วโทสะชัดๆ!

"เจ้าต้องการอะไรถึงจะคืนให้ข้า?" เข้าสำนักดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลพยายามระงับโทสะอย่างเต็มที่ "ข้าพร้อมทำทุกเงื่อนไขที่เจ้าต้องการ ขอแค่คืนอาวุธจักรพรรดิ"

"มีสิ่งใดที่จะเทียบเท่าอาวุธสามชิ้นระดับจักรพรรดิได้?" ฮั่วหยุนเฟยยิ้มพลางพูดว่า

"และนี่ข้าไม่ได้แย่งมา แต่เจ้าเป็นคนมอบให้ข้าเอง"

“เจ้าลองถามพวกมันสิว่าใช่ไหม?” เขาหยิบเอาหอกเทพปฐมกาล, ดาบเทพสวรรค์ และเกราะเทพพินาศออกมา สามอาวุธจักรพรรดิซึ่งไม่มีพลังใดๆ แผ่ออกมาเหมือนอาวุธธรรมดา วางอยู่ตรงหน้าของฮั่วหยุนเฟย

“ลองถามพวกมันดู ว่าที่เจ้าบอกว่าเป็นของเจ้าให้ข้าหรือเปล่า”

"ใช่" หอกเทพปฐมกาลตอบโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

เจ้าสำนักดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาล "…?"

"ถูกต้อง" ดาบเทพสวรรค์และเกราะเทพพินาศก็พยักหน้า ยืนยันคำพูดของฮั่วหยุนเฟยเช่นกัน

"พวกเจ้า...ทำไมถึงทำเช่นนี้!" เจ้าสำนักดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลไม่เข้าใจว่าทำไมอาวุธจักรพรรดิของตนถึงเข้าข้างคนนอก พวกมันย่อมรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้น แต่กลับเลือกที่จะโกหกต่อหน้าเขา

"เห็นไหม พวกมันบอกแล้วว่าเจ้าส่งให้ข้าเอง" ฮั่วหยุนเฟยยิ้มพลางเก็บสามอาวุธจักรพรรดิเข้าไปในมิติตันเถียนในร่าง แต่ก่อนที่เขาจะเก็บ พวกมันก็ร้องขอออกมาทันที

“พี่ใหญ่ ได้โปรดอย่าเพิ่งเก็บพวกเราเข้าไปเลย ข้ากลัวเจ้านั่น!” หอกเทพปฐมกาลร้องขอ

"มันเจ็บมากเลยนะตอนที่โดนโจมตี" ดาบเทพสวรรค์พูดออกมาอย่างหวาดหวั่น

"ข้าแข็งแกร่งที่สุดในกลุ่ม แต่เจ้านั่นลงมือหนักมาก!" เกราะเทพพินาศเสริม

ฮั่วหยุนเฟยหัวเราะ “ไม่ต้องห่วง มันเป็นพวกเดียวกันหมดแล้ว จะไม่ลงมือหนักนักหรอก” ซึ่งคนที่พวกมันกลัวก็คือระฆังโกลาหลที่เข้าไปในมิติตันเถียนพร้อมกับหม้อจักรพรรดิและดาบศักดิ์สิทธิ์ตะวันออก อาวุธสุดยอดทั้งหมดรุมกระหน่ำลงมือจนพวกอาวุธจักรพรรดิต้องร้องขอชีวิต

เมื่อทั้งสามอาวุธจักรพรรดิพยายามตอบโต้ พวกมันก็พบว่าความจริงแล้วเป็นแค่ระฆังโกลาหลตัวเดียวที่ลุยอยู่ เป็นการต่อสู้ที่เหลือเชื่อที่สามารถเอาชนะพวกมันได้ทั้งหมด ถ้าไม่มีเกราะเทพพินาศคอยกันไว้ หอกเทพปฐมกาลและดาบเทพสวรรค์คงโดนทำลายไปแล้ว

หลังจากออกมาจากในมิติมตันเถียน พวกอาวุธจักรพรรดิทั้งสามก็ไม่อยากกลับเข้าไปอีก

“ถ้าไม่อยากเข้าไปก็ช่วยข้าจัดการเรื่องหนึ่ง” ฮั่วหยุนเฟยพูดขึ้น "ทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาล ฆ่าทุกคนที่นี่ให้หมดสิ"

ในเมื่อดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลตั้งใจจะทำลายล้างสำนักเกาซาน ฮั่วหยุนเฟยไม่มีความเมตตาใดๆ ในตัวเองก็จะจัดการให้สิ้นซากเช่นกัน หากสำนักของตนไม่ได้อยู่ในสถานะที่แข็งแกร่ง อาวุธจักรพรรดิทั้งพวกนี้ก็จะไม่ลังเลใจในการลงมือเช่นกัน

"นี่..." สามจักรพรรดิอาวุธลังเลที่ต้องหักหลังสถานที่ที่ตนปกป้องมานานนับพันปี รู้สึกขัดแย้งและไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง

“อย่าฟังเขา พวกเจ้าคืออาวุธของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่และเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลเจ้าจะไม่ทรยศสถานที่นี้!”เจ้าสำนักดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“น่ารำคาญ!” ฮั่วหยุนเฟยสะบัดนิ้วปล่อยพลังเพียงหนึ่งครั้งก็จัดการสังหารเจ้าสำนักดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลอย่างง่ายดาย

"ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลกำลังเดินทางผิด ทรยศจักรวาลในปัจจุบัน และพวกเจ้าก็คงรู้สึกได้"

“ในอดีต เจ้าของของพวกเจ้าคือผู้พิทักษ์จักรวาลและเหล่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมด แต่บัดนี้ทายาทของพวกเขากลับทรยศ พวกเจ้าจะยังคงเลือกอยู่เคียงข้างพวกเขาอีกหรือ?”

ฮั่วหยุนเฟยพูดให้กำลังใจ สามอาวุธจักรพรรดิที่กำลังสับสนและพยายามชักจูงให้พวกมันหันมาช่วยฝ่ายของเขา

เมื่อเห็นว่าพวกมันเริ่มลังเล ฮั่วหยุนเฟยจึงร้องเรียก “ระฆังโกลาหล!”

แสงสว่างพุ่งออกมาจากมิติตันเถียน ระฆังโกลาหลปรากฏตัวออกมาและขยายใหญ่ขึ้น

"โอ้ พวกเจ้าสามคนไม่คิดจะเข้าไปต่อหรือ? ข้ายังรออยู่นะ" ระฆังโกลาหลพูดขึ้นพร้อมลอยตรงหน้าพวกอาวุธจักรพรรดิ

“เอ่อ...” สามอาวุธจักรพรรดิตกใจจนกระจัดกระจายแยกย้ายกันบินไปยังทิศทางต่างๆ!

ในเวลาเดียวกันพวกมันที่เคยปิดบังพลังเอาไว้ก็ปลดปล่อยพลังของตนออกมาเต็มที่ กฎแห่งจักรพรรดิเต้นระบำพุ่งกระจายทั่วดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาล

“เราทำแล้ว อย่าใช้กำลัง!” สามอาวุธจักรพรรดิกล่าวเสียงสั่นคลอน พวกมันยอมแพ้แล้ว! จากประสบการณ์ที่ผ่านมา พวกมันเผชิญหน้ากับอาวุธจักรพรรดิมากมาย แต่ไม่มีสักชิ้นที่สามารถเทียบกับระฆังโกลาหลได้!

"นี่สิถึงจะถูกต้อง!" ฮั่วหยุนเฟยยิ้มด้วยความพอใจ ก่อนจะเรียกหม้อจักรพรรดิและอาวุธสุดยอดอื่นๆ ออกมา

การทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาล เขาจะคอยเฝ้ามองเหตุการณ์อยู่ด้านข้าง ถ้าพวกอาวุธเหล่านี้ไม่สามารถทำได้ เขาค่อยออกมือช่วย

"ข้ามอบภารกิจให้เจ้าทำลายที่นี่ให้สิ้นซาก ถ้าพวกเจ้าเอาไม่อยู่ก็เรียกข้า หรือเรียกระฆังโกลาหล" ฮั่วหยุนเฟยกล่าวอย่างมั่นใจ

"เข้าใจแล้ว" หม้อจักรพรรดิ กล่าวพร้อมกับมองไปยังอาวุธสูงสุดที่เหลือ ซึ่งรวมถึงสมาชิกใหม่อย่าง "เทียนอี้เจี้ยน"  และ "อูซู่ฝ่าจ้าง" แล้วพูดว่า "พี่น้องทั้งหลาย ถึงเวลาทำงานแล้ว! วันนี้เราจะดูว่าใครจะฆ่าได้มากที่สุด!"

ดาบตะวันออกตงฟาง พุ่งตรงไปหา "ระฆังแห่งความโกลาหล" พร้อมกล่าวว่า "ข้าจะตามพี่ใหญ่ระฆัง ไม่มีใครที่เขาสู้ไม่ได้ อยู่ข้างเขาปลอดภัยมาก!"

"เห็นด้วย" อาวุธสูงสุดอื่น ๆ ก็พากันไปอยู่ใกล้ระฆังแห่งความโกลาหล ยกเว้นเพียงเทียนอี้เจี้ยนและคทาเวทมนตร์ที่ยังไม่เข้าใจสถานการณ์

"เจ้าพวกเจ้า... ข้าเชื่อแล้ว!" หม้อจักรพรรดิระเบิดพลังวิญญาณมหาศาลพุ่งตรงเข้าสู่ใจกลางดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาลฆ่าทุกสิ่งที่ขวางหน้า

"วันนี้ใครฆ่ามากที่สุด ได้ MVP ไปเลย! ใครที่ทำได้จะได้รับรางวัลยกระดับอาวุธจักรพรรดิ์!" ฮั่วหยุนเฟย กล่าวกับอาวุธเทพที่เหลือ

รางวัลยกระดับอาวุธจักรพรรดิ์นั้นถูกเขาเก็บไว้ ถ้าไม่ใช้ก็ไร้ประโยชน์ ดังนั้นการให้รางวัลนี้ยังช่วยเสริมพลังให้กับกลุ่มของเขาได้อีกด้วย

"ถ้าอย่างนั้นข้าจะไม่เกรงใจแล้ว!" อาวุธสูงสุดต่างพากันแสดงพลังที่แท้จริง พลังมหาเต๋าและกฎแห่งจักรวาลเริ่มฟาดฟันไปทั่วทั้งดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพปฐมกาล จนทำให้สถานที่ที่เคยสงบเงียบงดงามกลับกลายเป็นสมรภูมิร้อนระอุในเวลาไม่กี่อึดใจ

"อ๊า!"

"ทำไมอาวุธจักรพรรดิของเราถึงโจมตีเรา!"

"แม้แต่ดาบสวรรค์และเกราะเทพยังบ้าคลั่ง พวกมันกำลังฆ่าพวกเราเอง!"

ในขณะที่เหล่านักพรตในสำนักถูกทำลายล้างเป็นวงกว้าง นักพรตขั้นมหานักบุญและราชานักบุญก็ไม่อาจต้านทานได้ พวกเขาล้มตายอย่างไร้ทางสู้

"กล้าดีอย่างไร!" เสียงดังลั่นจากใต้พิภพดังขึ้น พร้อมด้วยแรงกดดันมหาศาลของนักพรตระดับกึ่งจักรพรรดิที่ออกมาเผชิญหน้า

"งานนี้ของข้า!" ดาบตะวันออกตงฟางตะโกนพลางพุ่งเข้าปะทะ