ตอนที่ 108 : ข้าคงไม่ใช่ถูกขโมยตัวออกมาหรอกนะ
หยุนว่านหนิงหาวหวอด ศีรษะน้อยๆ เอนพิงแขนของหยุนว่านเฉิน สูดกลิ่นไม้หอมเย็นๆ บนตัวเขา รู้สึกง่วงนอนขึ้นมา [อืม ง่วงจัง] [พี่ใหญ่อุ้มข้าให้ดีๆ นะ รอให้ข้าหลับแล้วค่อยวางข้าลง เข้าใจไหม?] เข้าใจแล้ว! หยุนว่านเฉินตอบรับเงียบๆ ยิ้มบางๆ ก้มมองนาง เห็นห่อนมน้อยหลับตาลงแล้ว มือน้อยๆ กำแขนเสื้อเขาแน่น ท่าทาง...
