Chapter 35: ประหลาดใจ
'ลอว์เลส' ทำให้ฉินหรานประหลาดใจกับข้อเสนอของเขาได้อีกครั้ง
อย่าว่าแต่ราคาที่เขาเสนอมาจะใกล้เคียงกับราคาในใจของฉินหราน แต่การที่เขาเสนอราคาสูงขนาดนี้ตั้งแต่ต้นก็ดึงดูดความสนใจของฉินหรานได้แล้ว เขาเป็นคนเดียวที่ส่งข้อความมาเสนอราคา ข้อความอื่น ๆ ทั้งหมดเป็นข้อความไร้สาระและพวกที่พยายามหลอกลวงเขา
ดูเหมือนว่าราคาสูงเสียดฟ้าที่ฉินหรานตั้งไว้จะดึงดูดความสนใจของผู้เล่นเก่าบางคนให้มาเสนอราคาต่ำ ๆ พวกเขาคงดีใจถ้าสามารถหลอกฉินหราน ฉินหรานเคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนหลายครั้งคราในชีวิตจริง
อย่างไรก็ตาม ผู้ชายคนนี้ 'ลอว์เลส' นั้นต่างไป การที่เขาเสนอราคาถึงสองครั้งบ่งบอกชัดเจนว่าเขาต้องการซื้อ [Tekken-II] จริง ๆ และยังไม่รังเกียจที่จะให้ฉินหรานเป็นฝ่ายเลือก
ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ได้ฉลาดเฉลียวนัก
ถ้าฉินหรานเป็นนักธุรกิจผู้ช่ำชอง เขาคงจะพยายามเก็บเกี่ยวผลประโยชน์หรือไอเทมอื่นเพิ่มเติมนอกเหนือจากข้อตกลงครั้งนี้้
แม้ว่าเขาจะไม่ใกล้เคียงกับการเป็นนักธุรกิจตรงไหนเลยเขาก็ยังเป็นคนกำหนดราคา ดังนั้น เขาสามารถที่จะเรียกราคาสูงขึ้นหรือขอข้อเสนออื่นนอกจากนี้ได้ หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตอบข้อความกลับไป
...
2567: คุณอยู่ไหม?
ลอว์เลส: คะแนน 10K กับคะแนนสกิล 5 นั่นแพงมาก!
2567: ไม่แพงสักหน่อย!
ลอว์เลส: มันแพงมากน้องชาย Tekken-II มีค่าการจู่โจมรุนแรงมากแต่มันก็ยิงได้แค่ครั้งเดียว! ถ้า KO ไม่ได้ ก็ต้องใช้วิธีอื่น! ร้านค้าขายกระสุนราคาตั้ง 500 คะแนนต่อลูก! นั่นมันเผาเงินเล่นชัด ๆ!
...
เขาพูดถูก แต่ก็ไม่มีเหตุผลให้ฉินหรานต้องลดราคาอยู่ดี แถมเมื่ออ่านนัยยะระหว่างบรรทัด ฉินหรานก็รู้สึกได้ว่าลอว์เลสจำเป็นต้องใช้ [Tekken-II] จริง ๆ
นี่เขาจำเป็นต้องใช้มันขนาดนี้เลยจริง ๆ เหรอ? สัตว์ประหลาดชนิดไหนกันที่เขาเจอ หรือปัญหาแบบไหนที่จำเป็นต้องแก้ไขด้วยวิธีรุนแรงแบบนี้?
แต่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ฉินหรานต้องสนใจ ทั้งหมดที่เขารู้ก็คือลอว์เลสผู้นี้ยังจริงใจไม่พอ และฉินหรานน่าจะเรียกร้องอย่างอื่นนอกจากนี้ได้ ฉินหรานเก็บความคิดนี้ไว้กับตัวและเตรียมตอบกลับ
"ไอเทมที่คุณลงขาย [Tekken-II] ถูกขายไปแล้ว คุณได้รับ 10000 คะแนน และคะแนนสกิล 5 คะแนน" เสียงจากระบบดังขึ้นหลังจากเสียงปี๊บ
ฉินหรานอึ้งไปกับการแจ้งเตือนนั้น
ทันใดนั้น เขาก็ฉีกยิ้มกว้าง
นี่มันเป็นเรื่องน่าประหลาดใจสุด ๆ เขาไม่คิดเลยว่า [Tekken-II] จะขายได้ราคาสูงอย่างนี้ ฉินหรานรู้ดีว่าราคากลางของ [Tekken-II] น่าจะอยู่ที่ราว ๆ 7000-8000 คะแนน กับอีกคะแนนสกิลอีก 2-3 คะแนน
เขายังไม่แน่ใจนักว่าคะแนนสกิลมีไว้ทำอะไรในเกมนี้เพราะว่าเขายังใหม่กับเกม แต่ คะแนนสกิลเป็นสิ่งจำเป็นในการเลื่อนระดับสกิลทุกชนิดไปที่ระดับ [ผู้มีฝีมือ] ดังนั้น มันน่าจะมีค่ามาก อย่างน้อยก็มีค่ามากกว่าคะแนนธรรมดา ๆ
เขาไม่คิดเลยว่า [Tekken-II] จะขายได้ในเมื่อเขาตั้งราคาไว้สูงเอามาก ๆ นอกเสียจากว่าจะมีบางคนจำเป็นต้องใช้มันฉุกเฉิน ฉุกเฉินยิ่งกว่าปัญหาที่ลอว์เลสกำลังเผชิญด้วย
ฉินหรานจำได้ว่าด้านนอกนั่นกำลังมีสงครามกิลด์ระหว่าง Steam City กับ Iron Chariots
ผู้เล่นเดี่ยวและผู้เล่นสังกัดกิลด์นั้นต่างกันอย่างสิ้นเชิง สำหรับผู้เล่นเดี่ยว ราคานี้สูงจนน่าหัวเราะ แต่สำหรับกิลด์ มันก็แค่แพงไปนิดหนึ่ง
อย่าประมาทพลังของความสามัคคี ความสามัคคีคือหนทางสู่ความแข็งแกร่ง
ก็เหมือนกับที่ฉินหรานต่อสู้กับทหารเป็นสิบคนในดันเจี้ยนมือใหม่ เขาสามารถจัดการกับพวกมันทีละคนได้ในการต่อสู้ตัวต่อตัว แต่เมื่อพวกทหารเข้ามาพร้อม ๆ กัน เขาก็ได้แต่วิ่งหนีแล้ว
"นี่สงครามกิลด์คราวนี้รุนแรงขนาดไหนกันแน่?" ฉินหรานพึมพำ
แม้ว่าเขาจะได้ยินเสียงระเบิดเป็นระยะ เขาก็ไม่คิดว่ามันจะรุนแรงขนาดนี้ สงครามกิลด์มักจะเกิดขึ้นจากแค่ประกายไฟเล็ก ๆ การทะเลาะวิวาทเล็ก ๆ ระหว่างกิลด์สักพักก็จะก่อให้เกิดสงครามเต็มรูปแบบได้ หลังจากความเกรี้ยวกราดสงบลงทุกอย่างก็จะกลับสู่ปกติอีกครั้ง
ฉินหรานเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนตอนที่ยังรับจ้างเล่นเกม สงครามกิลด์ส่วนมากจบลงแบบปุบปับ นอกเสียจากว่าจะมีบางอย่างที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่สามารถปล่อยมือได้
บางอย่างที่ว่าอาจจะเป็นงอาณาเขต อุปกรณ์ ชื่อเสียง หรือผู้หญิง อย่างสุดท้ายนั้นมีอำนาจมากที่สุดแถมยังคาดเดาไม่ได้ด้วย
ถ้าไม่ใช่ Steam City ก็ Iron Chariots หนึ่งในสองกิลด์นี้แหละที่ซื้อเครื่องยิงจรวด [Tekken-II] ไปโดยไม่แม้แต่จะเช็คราคา ดูเหมือนว่าจะยังไม่มีฝ่ายไหนยอมแพ้ในสงครามคราวนี้ เครื่องยิงจรวด [Tekken-II] อาจจะเป็นตัวเปลี่ยนเกมของคนในกิลด์ในซื้อมันไป อีกฝ่ายอาจจะเสียหายร้ายแรงได้ถ้าโดนเข้าจัง ๆ
แล้วถ้าเกิดว่าในช่วงเวลาแบบนี้ มี [Tekken-II] อีกกระบอกโผล่ขึ้นมาในตลาดล่ะ?
ฉินหรานมองเครื่องยิงจรวดที่เหลืออยู่ ดวงตาเป็นประกาย เขาแทบจะมองเห็น คะแนนและคะแนนสกิลเป็นแสนลอยมาตรงหน้า ถ้าฉินหรานเพิ่มราคาขึ้นไปอีก อีกกิลด์ที่เหลือก็แค่เสียเงินเพิ่มอีกนิด แต่พวกเขาก็คงไม่สนใจเรื่องแค่นี้
เขาหรี่ตา รอยยิ้มกว้างขึ้นกว่าเดิม
แถบข้อความกระพริบ ลอว์เลสติดต่อมาอีกครั้ง
...
ลอว์เลส: ...
ลอว์เลส: กิลด์แม่งยอมจ่ายราคานี้แล้วหมาป่าเดียวดายแบบฉันจะทำอะไรได้อ่ะ!
...
ข้อความของเขาแฝดความไม่พอใจเล็กน้อย แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นการเยาะเย้ยตัวเอง
ลอว์เลสรู้ว่าใครน่าจะเป็นคนซื้อ [Tekken-II] เหมือนกันสินะ ฉินหรานอ่านข้อความแล้วยิ้ม เขาจับภาพของ [Tekken-II] ที่เหลืออยู่แล้วส่งให้ลอว์เลส
...
ลอว์เลส: นี่นายมีอีกกระบอกเหรอ?
ลอว์เลส: หรือเป็นรูปของกระบอกที่นายขายไป?
...
ตอนแรก เขาประหลาดใจ ในน้ำเสียงมีความสงสัย แต่ก็เป็นที่คาดเดาได้ ฉินหรานไม่ได้รู้สึกผิดหวังอะไร เขาเปิดหน้าต่างแลกเปลี่ยนโดยตรงกับลอว์เลสและให้เขาดู [Tekken-II] ที่เหลืออยู่
ทันใดนั้น แถบข้อความของเขาก็ถูกถล่ม
...
ลอว์เลส: พระเจ้า น้องชาย! นี่นายปล้นกองทัพมาหรือไงเนี่ย?
ลอว์เลส: นายมีอะไรบ้าง?
ลอว์เลส: ให้ฉันดู!
ลอว์เลส: ฉันให้ราคาแฟร์ ๆ เลย!
...
เขาได้รับข้อความรัว ๆ เป็นสิบอัน
...
2567: 15000 คะแนน กับคะแนนสกิล 8 คะแนน
...
เมื่อฉินหรานตอบกลับไป ลอว์เลสก็เงียบไป เขาใช้เวลาสักพักก่อนจะตอบกลับมา
...
ลอว์เลส: น้องชาย ทำไมนายใจร้ายงี้อ่ะ ก่อนนี้มันแค่ 10K คะแนน กับคะแนนสกิลอีก 5 นายขึ้นราคาเวอร์ไปแล้ว
2567: ก่อนนี้นายก็บอกว่ามันแพงเหมือนกัน
2567: ฉันพนันเลยว่าแป๊บเดียวก็มีคนซื้อแน่ ๆ ถึงจะราคานี้ก็เถอะ
...
เกิดความเงียบขึ้นอีกครั้งเมื่อฉินหรานพูดเรื่องราคา ถ้าลอว์เลสเดาได้ว่าใครซื้อ [Tekken-II] กระบอกแรก เขาก็ต้องเดาได้แหละว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
ขอเวลาแค่ไม่นาน ราคานี้ก็ขายออกได้แน่นอน
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ลอว์เลสก็ตอบกลับมา
...
ลอว์เลส: ฉันต้องการใช้มันด่วน ฉันแลกกับของอื่น ๆ ได้ไหม?
...
ฉินหรานอ่านข้อความที่ตอบกลับมาแล้วยิ้มออกมาอีกครั้ง เขาตอบกลับอย่างเร็ว
...
2567: แลกกับของได้ หรือแลกเปลี่ยนกับข้อมูลดี ๆ ก็ได้
...
หลังจากพิมพ์ข้อความนี้ไป ฉินหรานก็รอการตอบกลับของลอว์เลสอย่างอดทน
เขารู้ดีแก่ใจเลยว่า [Tekken-II] อีกกระบอกสามารถขายได้ในราคาสูงกว่าเดิม แต่เขาก็ยังคุยกับลอว์เลสอยู่เพราะว่าเขาสนใจอุปกรณ์อื่นและข้อมูลมากกว่า
ถ้าไม่ได้ ฉินหรานก็แค่ต้องรอให้เครื่องยิงจรวดขายได้ก็เท่านั้นเอง ลอว์เลสใช้เวลาราว ๆ 5 นาทีก่อนจะตอบกลับมา
...
ลอว์เลส: ตอนนี้ฉันยังไม่มีข้อมูลดี ๆ
ลอว์เลส: แต่ฉันมีพิมพ์เขียวนี่!
[ชื่อ: พิมพ์เขียวแท่นผลิตยาพื้นฐาน]
[ชนิด: พิมพ์เขียว]
[เงื่อนไขการใช้งาน: ความรู้เกี่ยวกับยาและการรักษา (ผู้มีฝีมือ)]
[หมายเหตุ: นี่เป็นแค่วิธีในการผลิตผ้าพันแผลระดับพื้นฐาน อย่าคาดหวังเยอะ! มีโอกาสน้อยนิดที่จะได้ผ้าพันแผลคุณภาพสูง!]
...
มันเป็นพิมพ์เขียวแบบเปิด ฉินหรานจึงสามารถอ่านข้อมูลทั้งหมดได้
"ผลิตผ้าพันแผล แล้วก็มีโอกาสนิดหน่อยที่จะได้ผ้าพันแผลคุณภาพสูง?" ฉินหรานพึมพำ
ถ้าเขาสามารถผลิตผ้าพันแผล แม้ว่าจะมีโอกาสเพียงน้อยนิดที่จะได้คุณภาพสูง แต่มันก็มีประโยชน์มาก เวชภัณฑ์นั้นขายดีเป็นเทน้ำเทท่าในหมู่ผู้เล่น
ภายใน [ร้านค้า] ผ้าพันแผลทั่วไปราคาชิ้นละ 5 คะแนน และแบบที่คุณภาพสูงราคาชิ้นละ 40 คะแนน ในหมู่ผู้เล่น ราคาจะต่ำกว่านิดหน่อย ผ้าพันแผลธรรมดาราคา 3 คะแนน และผ้าพันแผลคุณภาพสูงราคา 30-35 คะแนน ต่อชิ้น
ถ้าเขาสามารถผลิตผ้าพันแผลได้เอง เขาจะได้กำไรก้อนโต เขายังไม่สูญเสียความเยือกเย็นไปแม้เมื่อคิดถึงกำไรที่จะได้
แม้ว่าเขาจะมีความเข้าใจเกี่ยวกับเกมใต้ดินน้อยมาก ฉินหรานก็ยังรู้ว่าในขบวนการผลิตต้องการวัตถุดิบ เป็นสาเหตุให้วัตถุดิบหลายชนิดใน [ร้านค้า] ขายหมดเกลี้ยง ฉินหรานเชื่อว่า ราคาของการผลิตผ้าพันแผลน่าจะสูงมาก เพราะไม่อย่างนั้นลอว์เลสคงจะใช้พิมพ์เขียวนี่เองไปแล้ว นอกเสียจากว่า ลอว์เลสจะไม่มีสกิลที่จำเป็น
ไม่ว่ายังไง ด้วยหลาย ๆ เหตุผล มูลค่าของพิมพ์เขียวนี่เลยลดลงมาก
ฉินหรานค่อย ๆ รวบรวมความคิดอีกครั้งก่อนจะตอบกลับไป
2567: ไม่พอหรอก ฉันไม่มีสกิลที่เกี่ยวข้องและฉันไม่สามารถรองรับค่าใช้จ่ายในการผลิตได้
...
แม้ว่าที่จริงฉินหรานจะมีสกิลที่เกี่ยวข้อง [ความรู้เกี่ยวกับยาและการรักษา (พื้นฐาน] แต่ถึงเขาจะไม่มี เขาก็สามารถที่จะหามาและเลื่อนระดับถึงผู้มีฝีมือได้ด้วยคะแนน และคะแนนสกิลของเขา
แต่เขาไม่ได้บอกออกไป นี่เป็นการต่อรองกับลอว์เลสเพื่อให้ได้ข้อตกลงที่ดีขึ้น
ลอว์เลสไม่ได้คัดค้านข้อความของฉินหราน เหมือนว่าเขาจะเห็นด้วย เขาเสนอไอเทมอย่างอื่นอีกชิ้นให้ฉินหรานในหน้าต่างแลกเปลี่ยน
[ชื่อ: การ์ดล้างคูลดาวน์ดันเจี้ยนแบบเดี่ยว]
[ชนิด: การ์ด]
[คุณภาพ: ปกติ]
[การเสริมสถานะพิเศษ: ล้างระยะเวลาคูลดาวน์ของดันเจี้ยนแบบเดี่ยว]
[หมายเหตุ: ไร้ประโยชน์สำหรับพวกเต่าในกระดอง แต่ประเมินค่าไม่ได้สำหรับนักผจญภัย!]
...
ฉินหรานมองไปที่ของชิ้นนี้ดวงตาเป็นประกายราวกับเพชร
.
.
.
.
