บทที่ 7 ค่ายกลในป่า
บทที่ 7 ค่ายกลในป่า
ซู่ ซู่ ซู่!
ร่างของลั่วชิงถงวิ่งผ่านป่าหญ้าและต้นไม้หนาทึบ
ด้วยประสบการณ์มากมายในป่าทึบ ลั่วชิงถงสามารถรักษาระยะห่างจากกลุ่มคนที่ไล่ล่าเธอได้ตลอดเวลา
แต่การรักษาระยะห่างนี้คงอยู่ได้ไม่นาน
ร่างกายนี้ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ไม่สามารถทนได้ในระยะยาว
แม้ว่าจิตใจของลั่วชิงถงจะแข็งแกร่งและสามารถทนได้ แต่บาดแผลก็ทำให้ความเร็วและการเคลื่อนไหวของเธอลดลง
ในขณะเดียวกัน ผู้ไล่ตามของเธอแข็งแกร่งจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นมนุษย์!
ลั่วชิงถงรู้ดีว่าความแข็งแกร่งของเธอนั้นจัดว่าเป็นหนึ่งในยอดฝีมือแม้ในสังคมศตวรรษที่ 24 ที่ทุกคนเสริมความสามารถทางร่างกายด้วยยา
แต่คนเหล่านี้ เธอรู้ว่าหากพลาดให้พวกเขาจับได้เพียงครั้งเดียว เธอคงไม่มีทางรอดได้อีก!
โลกนี้ช่างแปลกประหลาดนัก!
เธอถูกพามายังที่บ้าอะไรกันแน่?
ลั่วชิงถงที่มีพลังเป็นอันดับหนึ่งในโลกพลังพิเศษของศตวรรษที่ 24 ไม่คาดคิดว่าทันทีที่ตื่นขึ้น เธอจะต้องเผชิญกับเรื่องสุดท้าทายเช่นนี้!
แต่ก็เพราะว่าร่างกายนี้บาดเจ็บสาหัส และพลังในร่างแทบจะไม่เหลือเลย มิฉะนั้นแม้ต้องเผชิญหน้ากับคนเหล่านี้ เธอก็ยังสามารถใช้วิชาดวงตาเพื่อต่อสู้ได้
ปล่อยให้พวกมันได้ใจไปก่อน เมื่อเธอมีโอกาสฟื้นฟูพลังและบาดแผลบ้างแล้ว เธอจะฆ่าคนพวกนี้ให้หมด!
ลั่วชิงถงเกลียดการถูกตามล่ามากที่สุด!
เพราะในช่วงที่เธอเข้ามาในโลกพลังพิเศษใหม่ ๆ เธอเจอเหตุการณ์นี้บ่อยมาก!
ทุกคนคิดว่าเธอง่ายต่อการจัดการ คิดว่าเธอเป็นของล้ำค่าที่น่าครอบครอง!
แต่สุดท้าย พวกเขาก็ต้องตายทั้งหมด!
ตอนนี้คนพวกนี้ก็จะไม่แตกต่างกัน!
เธอคิดแล้ว ในดวงตาแสดงแววโหดเหี้ยมประกายออกมา แสงสีเลือดลึกลับในดวงตาลอยเด่นขึ้น
ขณะนั้นเอง ในวิสัยทัศน์ของเธอมีแสงแวบผ่านขึ้นมา
“อะ...นี่มัน...”
ลั่วชิงถงยกตาขึ้นมองด้วยความตกใจ ริมฝีปากของเธอโค้งขึ้นเล็กน้อยและเร่งฝีเท้าขึ้นทันที
ซู่ ซู่ ซู่!
ในขณะที่ร่างของเธอเร่งความเร็วพุ่งไปข้างหน้า เหล่าคนในชุดสีเงินที่ไล่ตามเธออยู่ด้านหลัง เมื่อเห็นลั่วชิงถงเร่งความเร็วอย่างฉับพลัน ต่างก็แสดงอาการตกตะลึง
ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่าการที่ลั่วชิงถงสามารถหนีรอดได้เป็นเพียงความบังเอิญ
แต่ตอนนี้ หลังจากไล่ล่ามาเป็นเวลานาน ลั่วชิงถงที่ดูเป็นคนไร้ค่า กลับรักษาระยะห่างจากพวกเขาได้อย่างสม่ำเสมอ ทำให้พวกเขาไล่ตามไม่ทัน ซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย!
พวกเขาต่างเป็นผู้มีพลังมหาศาล ในประเทศตงหลี่ที่เป็นประเทศชั้นล่างเล็ก ๆ พวกเขาจัดได้ว่าเป็นผู้ที่มีความสามารถมาก!
แต่ลั่วชิงถงเป็นแค่คนตาบอด และยังเป็นคนธรรมดาที่ถูกตัดพลังออกไปแล้ว ทำไมเธอถึงสามารถวิ่งได้รวดเร็วขนาดนี้ทั้งที่ถูกไล่ล่า?
พวกเขามองร่างของลั่วชิงถงที่เคลื่อนไหวอยู่ในป่าอย่างคล่องแคล่ว ราวกับผีเสื้อโบยบินไปมาในป่าทึบ ราวกับว่าเธอไม่ได้ตาบอดและถูกทำลายพลังไปเลย!
แต่พวกเขาเห็นกับตาตัวเองว่าลั่วชิงถงถูกทำลายพลัง
และยาพิษที่อยู่ในดวงตาของเธอก็เป็นสิ่งที่พวกเขามอบให้ลั่วซินหนิงด้วยตัวเองก่อนที่จะมาที่นี่!
ยานี้มาจากสถานที่ลึกลับ มันไม่มีทางผิดพลาดได้!
ลั่วชิงถงคนนี้เป็นอะไรกันแน่ ทำไมเธอถึงกลายเป็นคนที่น่ากลัวเช่นนี้?
กลุ่มคนชุดสีเงินคิดพร้อมกับตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องจับตัวลั่วชิงถงและสังหารเธอให้ได้!
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับเธอในตอนนี้น่าจะเป็นเพราะเธอเก็บซ่อนความลับบางอย่างไว้
พวกเขาต้องจับเธอให้ได้ และนำความลับนั้นออกมา!
และแน่นอนว่า พวกเขาจะไม่ปล่อยให้เธอมีชีวิตรอดไปได้!
มิฉะนั้น ถ้าเธอรู้ความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำในภายหลัง จะเกิดปัญหาใหญ่ตามมา!
ในขณะที่คนชุดสีเงินมีความตั้งใจจะฆ่าลั่วชิงถงอย่างแน่วแน่ ลั่วชิงถงก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าค่ายกลที่เธอเห็นแสงแวบผ่านไปเมื่อครู่
“ฮะ! ค่ายกล!”
ลั่วชิงถงหัวเราะออกมาด้วยความดีใจ
ริมฝีปากของเธอโค้งเล็กน้อย
เมื่อมีค่ายกลนี้ เธอก็ไม่กลัวการตามล่าของคนชุดเงินเหล่านี้แล้ว!
เธอจะใช้เวลานี้ฟื้นฟูพลังบางส่วน แล้วค่อยสั่งสอนคนพวกนี้ให้ได้เห็นดีแน่ !
