บทที่ 60 โรงเหล้า

แม้ในใจจะไม่ค่อยเต็มใจเท่าไรนัก แต่กู่ซีก็เข้าใจว่าการสร้างโรงเหล้านี้ ลูน่าทำไปเพราะคิดถึงตัวเขา

เขาไม่อยากทำให้ลูน่าผิดหวัง จึงยืนอยู่หน้าประตูโรงเหล้าชั่วครู่ ก่อนจะถือคทาสลายเข้าไปข้างใน

บริเวณบันไดที่เชื่อมระหว่างชั้นหนึ่งกับชั้นสอง มีข้าวของมากมายกองอยู่จนเต็ม เห็นได้ชัดว่าโรงเหล้ายังไม่ได้รับการอัปเกรด ชั้นบนจึงยังสร้างไม่เสร็จ

ในห้องโถงชั้นหนึ่งของโรงเหล้า มีโต๊ะกลมอยู่ทั้งหมดเจ็ดตัว แต่ละโต๊ะมีร่างที่นั่งอยู่เต็มไปหมด

ร่างเหล่านั้นถูกปกคลุมด้วยใยแมงมุมและฝุ่นหนา ไม่มีใครรู้ว่าพวกมันนั่งอยู่ที่นี่มานานเท่าไหร่แล้ว

ดูเหมือนว่าบรรยากาศที่น่ากลัวของโรงเหล้าจะถูกจัดการได้ดี แต่อย่างอื่นยังไม่พร้อมเท่าไร

ในขณะที่กู่ซีเดินเข้าไป โครงกระดูกในชุดเดรสสีแดงก็เดินออกมาจากด้านหลัง

"แขกท่านจะรับประทานอะไรดีคะ?"

"มีอะไรแนะนำบ้าง?"

กู่ซีนั่งลงตรงข้ามกับหนึ่งในร่างเหล่านั้น และปัดจานที่เต็มไปด้วยฝุ่นตรงหน้าตัวเองออก

"ตอนนี้มีแค่ นกฮูกย่าง เท่านั้นค่ะ"

กู่ซีถึงกับชะงักไปชั่วครู่ ที่แท้สิ่งที่หอนกฮูกบอกว่ามีเนื้อสัตว์ให้ 50 หน่วยต่อสัปดาห์ ก็คือนกฮูกนี่เอง

ของแบบนี้ น่าจะ กินได้...มั้ง

กู่ซีก็ยังไม่ค่อยมั่นใจนักในความคิดนั้น แต่ก็ทำท่ามือส่งสัญญาณให้โครงกระดูกในชุดแดงยกอาหารมา

เมื่อโครงกระดูกนั้นเดินไป โครงกระดูกในชุดแดงอีกสองตัวก็เดินออกมาใกล้ๆ กู่ซี ซี่โครงของพวกเธอเผยออกมาอย่างชัดเจน พวกเธอล้อมรอบกู่ซีและถามเสียงเบาๆ

"แขกท่านต้องการบริการอื่นอีกไหมคะ?"

กู่ซีเหลือบมองพวกเธอทั้งสองด้วยความเบื่อหน่าย "ข้าอยากดื่มซุปกระดูกใหญ่ พวกเจ้าจะให้ข้ายืมกระดูกขาสักข้างได้ไหม?"

โครงกระดูกทั้งสองตัวทำหน้าไม่พอใจแล้วก็เดินจากไป

หลังจากที่พวกเธอจากไป กู่ซีก็ได้แต่ถอนหายใจและกุมศีรษะเล็กน้อย โครงกระดูกพวกนี้ไม่มีสมองกันหรือยังไง?

ใครจะสนใจโครงกระดูกแบบนี้กันล่ะ?

"ขอโทษด้วยค่ะ สองคนนั้นยังไม่ได้รับการฝึกฝนมากนัก ยังไงก็ขอให้แขกท่านเข้าใจด้วย เอ๊ะ นี่มันท่านเจ้าปราสาทนี่คะ ทำไมท่านไม่บอกก่อนว่าจะมา?"

ขณะที่กู่ซีกำลังกลอกตา โครงกระดูกในชุดแดงอีกตัวก็เดินออกมา เธอสวมชุดแดงเต็มตัว เดินด้วยท่าทางพลิ้วไหว จนกู่ซีรู้สึกว่า แม้จะเป็นโครงกระดูก แต่ก็ดูสวยได้

แต่ก่อนที่โครงกระดูกตัวนั้นจะเข้าใกล้กู่ซี ลูน่าก็ปรากฏตัวขึ้นขวางทางเธอไว้

"ลูน่า นี่มันเรื่องอะไรกัน?"

"เป็นสิ่งที่มาพร้อมกับอาคารหลักค่ะ นี่คือเจ้าโรงเหล้า ตอนแรกคิดว่าจะได้คนที่เป็นทั้งบาร์เทนเดอร์และโจร แต่กลับได้เจ้านี่มาแทน"

เมื่อได้ยินคำอธิบาย กู่ซีก็เข้าใจทันที ว่าความแตกต่างระหว่างอาคารหลักกับอาคารขนาดใหญ่อยู่ตรงไหน

อาคารหลักนอกจากจะมีฟังก์ชันของอาคารแล้ว ยังมีการจัดสรรคนเพื่อจัดการและควบคุมด้วย

ถ้าตอนนั้นลูน่าสร้างโกดังขึ้นมา ก็อาจจะมีผู้จัดการโกดังปรากฏขึ้นมาแทน

เมื่อรู้ว่าโครงกระดูกตัวนี้เป็นคนของเขา กู่ซีก็พลิกมือไปดูคุณสมบัติของเธอ

แม้คุณสมบัติจะน้อยกว่าลูน่า แต่ก็มากกว่าโครงกระดูกทหาร ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างที่ลูน่าบอก เธอเป็นตัวแทนของคุณสมบัติอาคารหลัก

【เจ้าของโรงเหล้า: เจ้าโรงเหล้า (ระดับ 1)

คุณสมบัติพิเศษ:

เจ้าของ: ผู้ดูแลโรงเหล้า รับผิดชอบการบริหารโรงเหล้า เมื่อระดับของโรงเหล้าเพิ่มขึ้น จะมีตำแหน่งใหม่เพิ่มขึ้น รวมถึงเมนูและบริการใหม่ๆ

ช่างหมักเหล้า: รับผิดชอบการผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ให้กับชาวเมืองและทหาร ในปัจจุบันมีเครื่องดื่มชนิดเดียว (1/5)

หัวหน้าโจร: ฝึกโจรและสายลับ ปัจจุบันมีลูกน้องโจร 3 คน (3/5) เมื่อเพิ่มลูกน้อง จะสามารถเพิ่มข้อมูลการสอดแนมได้】

【หมายเหตุ: ระดับของเจ้าโรงเหล้าจะเท่ากับระดับของโรงเหล้า เจ้าโรงเหล้าไม่มีความสามารถในการต่อสู้ แต่จะไม่ถูกโจมตีภายในโรงเหล้า】

“นกฮูกย่างเมื่อครู่เอามาต่อเถอะ แล้วก็ขอเหล้าอีกแก้ว แล้วก็ข้อมูลในละแวกนี้ด้วย”

หลังจากดูข้อมูลของเจ้าโรงเหล้า กู่ซีก็รู้ว่าจะต้องปฏิบัติต่อเธออย่างไร

เจ้าโรงเหล้าไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองกู่ซีด้วยสายตาเย้ายวน แล้วเดินกลับไป

ไม่นานสิ่งที่กู่ซีสั่งก็ถูกนำมาเสิร์ฟ

นกฮูกย่างถูกนำมาส่งเป็นอย่างแรก ดูแล้วเหมือนไก่ย่างตัวเล็กๆ ไม่มีเครื่องเคียง มีแค่เนื้อนกฮูกสีเหลืองทองจากการย่าง

【นกฮูกย่าง (ระดับขาว อาหาร): นกฮูกที่ถูกย่างจนสุก ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะฝีมือพ่อครัวหรือเพราะวัตถุดิบ รสชาติจึงพอใช้ได้ กินแล้วเพิ่มพลังปัญญา 1 จุด มีผลนาน 2 ชั่วโมง】

เหล้าที่นำมาส่งเป็นเครื่องดื่มที่ดูคล้ายเบียร์ กู่ซีเห็นว่าเหล้ามีสีเขียวและมีฟองสีขาวลอยอยู่ด้านบน

【วิญญาณเขียว (ระดับขาว เบียร์): เบียร์ที่ทำจากข้าวสาลีสีเขียว รสชาติขมเล็กน้อย แต่พอดื่มได้ ดื่มแล้วเพิ่มขวัญกำลังใจ 1 จุด และฟื้นฟูพลังเวท 50%】

ทุกครั้งที่กู่ซีจับของเหล่านี้ เขาก็จะเห็นคุณสมบัติของมัน

สำหรับเบียร์ที่สามารถฟื้นฟูพลังเวท กู่ซียังพอรับได้ แต่ที่นกฮูกย่างสามารถเพิ่มพลังปัญญาได้ ถึงแม้จะเป็นเพียงชั่วคราว แต่นั่นก็ทำให้กู่ซีประหลาดใจ

สำหรับนักเวทแล้ว คุณสมบัติที่สำคัญที่สุดก็คือปัญญา

ดูท่าคงต้องไปกำจัดนกฮูกในเมืองอาเรียโดวิให้หมดแล้ว

ขณะที่กู่ซีกำลังกินและดื่ม เจ้าโรงเหล้าก็กลับมาอีกครั้ง ในมือของเธอถือแผ่นหนังแกะ เธอเห็นว่ากู่ซีไม่มีมือว่าง เธอจึงคลี่หนังแกะออกและวางไว้ตรงหน้ากู่ซี

กู่ซีมองไปที่แผ่นหนังแกะ พบว่ามันคือแผนที่ของเมืองอาเรียโดวิที่เขาครอบครองและพื้นที่โดยรอบ

กู่ซีมั่นใจได้ทันที เพราะว่าเขาเคยเห็นแผนที่คล้ายกันในห้องประชุมมาแล้ว

แต่แผนที่นี้มีรายละเอียดมากกว่า

สิ่งอื่นไม่ต้องพูดถึง สถานที่เป้าหมายต่อไปที่กู่ซีและลูน่าพูดคุยกันไว้นั้นก็มีรายละเอียดครบถ้วน

【เขตท่าเรือ พื้นที่ 0.4 ตารางกิโลเมตร ประชากร 1,722 คน (เงาลี้ลับ) เมื่อครอบครองแล้วจะได้ท่าเรือขนาดกลาง 3 แห่ง (ต้องเปิดใช้งาน) พื้นที่ขนาดใหญ่ 1 แห่ง พื้นที่ขนาดกลาง 2 แห่ง พื้นที่ขนาดเล็ก 2 แห่ง และพื้นที่ใกล้แกนกลาง 2 แห่ง (จำกัดการสร้างเฉพาะโกดังท่าเรือและตลาดท่าเรือ)】

【หอคอยชายแดน (เพิ่มพลังชีวิตของกองกำลังป้องกัน +20) จุดป้องกันเขตท่าเรือ มีเงาลี้ลับระดับ 2 จำนวน 210 คน เงาลี้ลับระดับ 3 จำนวน 70 คน หัวหน้าเงาลี้ลับระดับ 4 (สายป้องกัน พลังชีวิต 670) จำนวน 1 คน หัวหน้าเงาลี้ลับระดับ 5 (สายเวทมนตร์ ใช้เวทย์ลูกไฟ) จำนวน 1 คน】

【เมื่อยึดหอคอยชายแดนได้ จะได้รับพื้นที่ขนาดใหญ่ 1 แห่ง (สามารถสร้างค่ายทหารเพื่อรับคุณสมบัติเสริม)】

"ข้อมูลละเอียดดีนี่นา"

เมื่อเห็นรายละเอียดเหล่านี้ กู่ซีก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากชม

"แน่นอนสิคะ ข้าฝึกสาวๆ ของข้ามาอย่างดี พวกเธอเก่งทุกคน"

"สามารถล่อพวกเงาลี้ลับออกมาได้ไหม?"

กู่ซีถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน

เจ้าโรงเหล้าได้ยินแล้วส่ายศีรษะ “นายท่าน ข้าเป็นโจรและสายลับ ไม่ใช่นักการทูต เรื่องพวกนั้นพวกเราไม่สามารถทำได้ค่ะ”

“เข้าใจละ งั้นเจ้าไปตรวจสอบพวกเขาอย่างละเอียดอีกครั้ง อย่างน้อยข้าต้องรู้แผนที่ป้องกันของพวกเขา”

“เรื่องนี้ทำได้ค่ะ แต่ต้องใช้เวลาสักสองสามวัน ตอนนี้ยังมีสาวน้อยอีกคนที่กำลังฝึกอยู่ ถ้าเธอฝึกเสร็จแล้ว ข้าจะให้เธอไปสืบหาข้อมูลทันที”

ช่วยสนับสนุนให้ดาวเพื่อเป็นกำลังใจ

ในบทต่อๆไปด้วยน้า

(Next Ep...61)