บทที่ 57 ของศักดิ์สิทธิ์ในนิทาน

คำพูดของกู่ซีทำให้ก็อบลินเริ่มรู้สึกกดดัน มันรีบหยุดการเปลี่ยนแปลงภาพจำลองเวทมนตร์ทันที

"จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะเสร็จ?" กู่ซีถามอย่างตรงไปตรงมา

"พรุ่งนี้ พรุ่งนี้เสร็จแน่นอน" ก็อบลินตอบอย่างมั่นใจ "นายวางใจได้ แม้เราจะทำงานเร็ว แต่ก็ไม่มีปัญหาด้านคุณภาพแน่นอน ถ้าพรุ่งนี้นายไม่เห็นตึกที่สมบูรณ์ นายสามารถกลับมาที่นี่แล้วเอาเรื่องกับฉันได้เลย ฉันจะยกทั้งร้านนี้ให้เลย"

กู่ซีมองไปที่ก็อบลินอีกครั้ง จากนั้นเขาก็หยิบกระดาษหนังแกะขึ้นมาและเขียนข้อความบางอย่างลงไป ขณะที่ก็อบลินเริ่มร้องประท้วง

"ในวันที่ XX เดือน X ปี XX จะมีคนเข้ามาทำการก่อสร้างตึก โปรดระวังเพื่อความปลอดภัย"

เมื่อเขียนเสร็จ กู่ซีก็ส่งกระดาษให้ก็อบลิน "ให้คนงานของนายถือกระดาษแผ่นนี้ไปทำงานด้วย ถ้ามีใครตายบนพื้นที่ของฉัน ฉันไม่รับผิดชอบ"

ก็อบลินซึ่งเป็นผู้มีประสบการณ์สูง ก็พอจะเข้าใจได้ทันทีจากการมองแค่ครั้งเดียวว่ากู่ซีต้องเตรียมการบางอย่างไว้ในพื้นที่ของตัวเองแล้ว มันจึงรีบม้วนกระดาษแล้วออกคำสั่งทันที

หลังจากจัดการเรื่องสำคัญเรียบร้อย กู่ซีก็ออกจากร้านเก่าของก็อบลินโดยไม่รั้งรอ เขารู้สึกว่าอยู่ที่นี่ต่อไปนานกว่านี้อาจทำให้เขาเริ่มมีกลิ่นเหม็นติดตัว

เมื่อออกจากพื้นที่ของก็อบลิน ชาเอ๋อที่ยืนรออยู่ข้างนอกก็เดินตามหลังเขามาทันที

กู่ซีหันกลับไปมองชาเอ๋อแวบหนึ่ง เขารู้ได้ทันทีว่านี่คือความเข้าใจระหว่างพวกเขา ชาเอ๋อมักจะอยู่ข้างเขาเสมอในเวลาที่เขาต้องการ

ดูเหมือนหลังจากที่เธอผ่านความตายมาครั้งหนึ่ง ชาเอ๋อก็เปลี่ยนไปมาก ความดื้อรั้นและบ้าบิ่นก่อนหน้านี้หายไป

เมื่อเห็นกู่ซีหันมามอง ชาเอ๋อก็ดูเหมือนจะสงสัยเล็กน้อย เธอเอามือวางที่เอวแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ

กู่ซีเห็นท่าทางนั้นก็อดหัวเราะไม่ได้ เขายิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเริ่มผสมผสานกับบรรยากาศรอบๆ ของท่าเรือเล็ก

กู่ซีสังเกตว่า นอกจากก็อบลินที่มีอาณาเขตเป็นของตัวเองแล้ว ส่วนใหญ่ของพวกมืออาชีพที่มาที่นี่มักจะตั้งแผงขายของริมทาง และของที่พวกเขาขายส่วนใหญ่เป็นกระจก เหมือนกับที่เขาเคยเห็นที่ตลาดหมัด เพียงแต่คุณภาพดีกว่า

แม้กู่ซีจะเดินวนดูอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็ไม่เจออะไรที่น่าสนใจมากนัก แม้แต่สามกระจกที่เขาซื้อมาก่อนหน้านี้ยังดูมีค่ามากกว่าสิ่งที่พบในวันนี้

เมื่อไม่พบสิ่งที่น่าสนใจ กู่ซีก็เตรียมตัวจะกลับ แต่ชาเอ๋อกลับตบไหล่เขาเบาๆ

"ชาเอ๋อ มีอะไรบอกตรงๆ ก็ได้ ไม่ต้องมาตบไหล่ฉันแบบนี้ มันทำให้วิญญาณของฉันเสียสมดุล" กู่ซีพูดพร้อมกับมองตามสายตาของชาเอ๋อไปที่แผงขายของแผงหนึ่ง

ตรงนั้นมีคนขายเป็นมนุษย์ที่ดูไม่น่าพิศมัยนัก เขาพันตัวเองด้วยผ้าดำขาดๆ ที่ดูมอซอ และมีเพียงกิ่งไม้หลายอันวางเรียงรายอยู่บนแผง

กู่ซีหยิบกิ่งไม้ขึ้นมาหนึ่งกิ่ง "นี่มันอะไร?"

"นี่คือกิ่งไม้ที่ฉันเก็บมา มันเป็นวัตถุดิบที่ดีสำหรับการทำคทาหรือไม้เท้าเวทมนตร์ ทุกกิ่งมีคุณสมบัติที่ดี คุณสนใจไหม?"

กู่ซีมองชาเอ๋อก่อนจะหยิบกิ่งไม้อีกอันหนึ่งขึ้นมา

“ท่านลูกค้า ท่านหยิบได้กิ่งที่ดีที่สุดเลย นี่คือกิ่งเอลเดอร์วูด ยาว 73 เซนติเมตร เหมาะสำหรับทำคทาไม้สั้น”

ในขณะที่พ่อค้าอธิบายข้อมูล กู่ซีสังเกตเห็นข้อความปรากฏขึ้นตรงหน้า

“คุณได้กิ่งเอลเดอร์วูด!”

“กิ่งเอลเดอร์วูด (สีเขียว): กิ่งไม้ที่มีพลังเวทมนตร์ ใช้สำหรับสร้างคทาไม้สั้นหรืออุปกรณ์เวทมนตร์อื่นๆ”

จากนั้นระบบก็แจ้งว่าเขาได้กระตุ้นภารกิจใหม่โดยบังเอิญเมื่อชาเอ๋ออยู่กับเขา

“ภารกิจชั่วคราว: ของศักดิ์สิทธิ์ในนิทาน”

“รายละเอียดภารกิจ: รวบรวมของศักดิ์สิทธิ์แห่งความตาย และท้าทายอวตารแห่งความตาย!”

“เงื่อนไขภารกิจ: รวบรวมของศักดิ์สิทธิ์แห่งความตาย (2/3), สังหารอวตารแห่งความตาย (0/1)”

“รางวัลภารกิจ: ทักษะนักเวทศาสตร์แห่งความตาย - อวตารแห่งความตาย”

กู่ซีโยนกิ่งไม้นั้นให้ชาเอ๋อ

ชาเอ๋อรับไว้และทดลองแกว่งมันไปมา ก่อนจะพูดว่า “นายท่าน ไม้นี่เบาไปหน่อย แต่เหมาะสำหรับการตีหัว”

พ่อค้ารีบเสริมทันที “ไม่เป็นไรครับท่านลูกค้า ใกล้ๆ นี้มีร้านเหล็ก ท่านสามารถพันหัวไม้ด้วยเงินได้ มันจะใช้งานได้ดีขึ้น”

“ชาเอ๋อ เก็บมันไว้เถอะ” กู่ซีบอกและถามพ่อค้าต่อ “กิ่งนี้ราคาเท่าไหร่?”

“ท่านลูกค้า นี่เป็นของที่ฉันคัดสรรมาอย่างดีจากต้นไม้หลายต้น”

“บอกราคาเลย” กู่ซีตัดบท เขารู้ว่าถ้าปล่อยให้พ่อค้าพูดไปอีก มันอาจขายไม่ไหว

“สิบปอนด์ครับ” พ่อค้าพูดเบาๆ

พอพูดจบ กู่ซีก็โยนเงินสดสิบปอนด์ให้โดยไม่ต่อรอง

“นายท่าน สิ่งนี้ดูไม่ค่อยมีประโยชน์สำหรับฉัน ฉันมักใช้มีดมากกว่า และราคามันแพงเกินไป จริงๆ แล้วควรจะอยู่ที่หนึ่งถึงสองปอนด์”

“ถือไว้ก่อน เราอาจหาวัสดุที่เหมาะสมเพื่อปรับแต่งให้มันดีขึ้นในอนาคต”

แม้ชาเอ๋อจะไม่เข้าใจว่าทำไมกู่ซีถึงซื้อกิ่งไม้มา แต่เธอก็เก็บมันไว้ตามคำสั่ง

ในขณะที่กู่ซีกำลังครุ่นคิดถึงของศักดิ์สิทธิ์ชิ้นสุดท้ายที่ต้องตามหา เขามองไปที่ชาเอ๋อและถาม

“ชาเอ๋อ เธอรู้ไหมว่าที่ไหนมีหนังสือเกี่ยวกับพวกเรื่องเหนือธรรมชาติหรือหนังสืออาชีพ?”

ชาเอ๋อตอบ “ในเมืองนี้มีห้องสมุดเฉพาะสำหรับเรื่องพวกนี้ และยังมีห้องสมุดในสถาบันการศึกษาชื่อดังอีกหลายแห่ง ถ้ารู้จักคนในวงการก็สามารถเข้าถึงได้ ท่านกำลังหาเรื่องไหน?”

กู่ซีลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ “นิทาน”

ชาเอ๋อพยักหน้า “ถ้าเป็นหนังสือนิทาน ท่านลองไปที่ห้องสมุดประชาชนดูก่อนก็ได้ มีเรื่องเล่าหรือนิทานมากมายเกี่ยวกับตำนานและเรื่องลึกลับจากทั่วโลก”

กู่ซีคิดตามคำแนะนำของชาเอ๋อ เขารู้สึกว่านิทานที่เกี่ยวข้องกับของศักดิ์สิทธิ์แห่งความตายอาจจะถูกซ่อนไว้ในหนังสือพวกนี้ ซึ่งจะช่วยให้เขาค้นหาของศักดิ์สิทธิ์ชิ้นสุดท้ายที่เขาต้องการได้

“ดี งั้นเราจะเริ่มจากที่นั่นก่อน” กู่ซีพูดพร้อมพยักหน้า

จากนั้นเขาและชาเอ๋อก็ออกเดินทางไปยังห้องสมุด เพื่อเริ่มค้นหานิทานที่อาจเป็นกุญแจในการค้นพบของศักดิ์สิทธิ์แห่งความตายชิ้นสุดท้าย

ช่วยสนับสนุนให้ดาวเพื่อเป็นกำลังใจ

ในบทต่อๆไปด้วยน้า

(Next Ep...58)