บทที่ 56 แผนผังการสร้างตึก
หลังจากฟังก็อบลินอธิบายราคาในตลาดมืด กู่ซีก็ได้ข้อสรุป
“ขาดอีกเท่าไหร่?”
“ถ้าอยากให้สร้างตึกเสร็จภายในสองวัน อย่างน้อยต้องใช้สองหมื่นปอนด์ และไม่มีเพดานสูงสุด”
กู่ซีคิดราคาคร่าวๆ จากสิ่งที่เขามีอยู่ในใจ แล้วหยิบแหวนออกมาโยนให้ก็อบลิน
“นี่พอไหม?”
แหวนที่กู่ซีโยนให้คือแหวนแปลงร่าง อันเป็นของหายากที่สามารถเพิ่มระดับของสิ่งที่แปลงร่างขึ้นไปได้ถึงสี่ระดับ
แม้ว่าแหวนนี้จะมีมูลค่าสูง แต่กู่ซีกลับโยนออกไปอย่างไม่ใส่ใจ ทำให้ก็อบลินตื่นตระหนก มันรับแหวนและตรวจสอบอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็พูดว่า
“แหวนนี้สามารถทำให้แปลงร่างเป็นสัตว์ประหลาดในจินตนาการได้ หากไม่ควบคุมดีอาจเกิดปัญหาได้ มันมีมูลค่าอย่างน้อยสี่ถึงห้าหมื่นปอนด์ตอนนี้ นายคิดจะใช้มันทั้งหมดเพื่อสร้างตึกจริงๆ หรือ?”
“สร้างเลย ถ้าขาดอะไรอีก ฉันจะหามาเพิ่มเอง แต่ฉันมั่นใจว่านายคงรู้วิธีใช้เงินพวกนี้หมดอยู่แล้วใช่ไหม?”
ก็อบลินยิ้มกว้าง “แน่นอนอยู่แล้ว พวกเราก็อบลินไม่เคยมีปัญหาในการใช้เงิน”
“งั้นเรามาตกลงกันที่งบห้าหมื่นห้าพันปอนด์ก็แล้วกัน”
กู่ซีพอจะเดาได้ว่า ก็อบลินได้รวมเอาดวงตาคริสตัลเข้าไปในงบประมาณเรียบร้อยแล้ว
ก่อนที่กู่ซีจะพูดอะไรต่อ ก็อบลินได้สร้างภาพจำลองด้วยเวทมนตร์ขึ้นมาแสดงให้เห็นพื้นที่ว่างเปล่าที่กู่ซีต้องการสร้างตึก
“เพื่อนของข้า พื้นที่ว่างของเจ้าอยู่ที่ไหนกัน?”
“ที่ปลายถนนกรีนิช ตรงซากปรักหักพังนั่น เจ้ารู้จักไหม?”
“รู้จักสิ ที่นั่นไม่ใช่ว่า…” ก็อบลินหยุดคิดเล็กน้อย และเมื่อเห็นแหวนแปลงร่าง ก็อบลินก็พยักหน้าโดยไม่ถามอะไรต่อ
“ข้ารู้จักพื้นที่นั้นดี ลักษณะของพื้นที่เป็นแบบนี้” ก็อบลินพูดพร้อมกับปรับภาพในเวทมนตร์ให้แสดงถึงซากปรักหักพังที่กู่ซีหมายถึง
“ฉันได้เก็บกวาดสิ่งก่อสร้างเก่าๆ ออกหมดแล้ว มีห้องใต้ดินสองห้อง ตรงนี้สามารถสร้างใหม่ได้ แต่ห้องนี้ต้องเก็บไว้”
เมื่อได้ยินว่ากู่ซีเก็บกวาดพื้นที่เรียบร้อยแล้ว ก็อบลินดูเหมือนจะเสียใจที่ไม่ได้เก็บค่าขนย้ายขยะเพิ่ม แต่ก็ยังคงทำงานต่อ เขาลบสิ่งก่อสร้างเก่าๆ ในภาพออก จนเหลือพื้นที่ว่าง
จากนั้นก็อบลินก็เริ่มเพิ่มรายละเอียดต่างๆ เข้าไปในภาพจำลอง
“เจ้าต้องการตึกสามชั้นใช่ไหม ต้องการสวนหน้าบ้านไหม? จะให้สวนมีขนาดเท่าไหร่? ประตูหน้าต้องมีใช่ไหม? ข้าขอแนะนำหัวสิงโตที่เปิดปิดประตูได้เอง พวกมันจะสามารถตรวจจับได้เมื่อมีใครเดินผ่านไปมา ราคาก็ไม่แพง เพียง 500 ปอนด์ต่อคู่เท่านั้น
ภายในประตู เจ้าต้องการหุ่นรับใช้ไหม? ถ้าไม่ต้องการ แล้วสวนล่ะ เจ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมไหม? สไตล์ของตึกต้องการแบบไหน...”
กู่ซีดูภาพเวทมนตร์ตรงหน้า มันทำให้การออกแบบง่ายขึ้นมาก ก็อบลินใส่ทุกอย่างที่เขามีลงไปในภาพจำลอง และกู่ซีก็สามารถปรับแต่งสิ่งต่างๆ ได้อย่างง่ายดาย เมื่อไม่พอใจก็สามารถเอาออกได้ทันที
ในที่สุด กู่ซีและก็อบลินก็ได้ข้อสรุป ตึกสามชั้นจะเป็นโครงสร้างแบบหินผสมไม้ มีห้องใต้ดินหนึ่งชั้น พื้นที่ทั้งหมดประมาณ 200 ตารางเมตร ส่วนที่เหลือจะเป็นประตูทางเข้าและสวนหน้าบ้านขนาด 30 ตารางเมตร รวมถึงสวนหลังบ้านและสระน้ำขนาดเล็กกับห้องเครื่องจักรพลังไอน้ำอีก 60 ตารางเมตร
ห้องใต้ดินเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดทางเข้าอยู่ใต้สระน้ำ และมีสวิตช์ลับที่ใช้เปิด หากไม่เปิดสวิตช์จะต้องระบายน้ำออกจากสระก่อนจึงจะเข้าได้ ทางเข้านี้เป็นหนึ่งในส่วนที่ใช้เงินมากที่สุด เพราะใช้ทั้งเทคโนโลยีไอน้ำและเวทมนตร์ผสมกัน
ภายในตึก ตกแต่งห้องใต้ดินเป็นห้องเก็บของ แบ่งเป็นหกห้อง มีสองห้องเป็นห้องเย็น หนึ่งห้องสำหรับกักขังด้วยเวทมนตร์ และอีกห้องสำหรับเก็บของมีค่าและห้องสมุดส่วนตัว ระบบรักษาความปลอดภัยในห้องเหล่านี้มีการเสริมกำลัง แต่กู่ซีไม่ได้เลือกใช้บริการรักษาความปลอดภัยของก็อบลิน เพราะเขาวางแผนจะใช้พวกวิญญาณแทน
ชั้นแรกจะเป็นห้องโถงใหญ่ ห้องรับแขก ห้องอาหาร และห้องครัว ส่วนชั้นสองจะมีห้องนอนห้าห้อง แต่ละห้องมีสไตล์แตกต่างกัน และชั้นสามจะเป็นห้องนอนใหญ่ของกู่ซี พร้อมระเบียงชมวิว ห้องนอนใหญ่มีพื้นที่ประมาณ 150 ตารางเมตร และแบ่งเป็นห้องย่อยต่างๆ
การตกแต่งภายในไม่เกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ จึงไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม แต่ก็อบลินพยายามเพิ่มของต่างๆ ในสวนหน้าบ้าน ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ที่มีความสามารถพิเศษ ประตูที่เปิดปิดเอง หรือดินที่เต็มไปด้วยสารอาหาร
หลังจากการเจรจาและต่อรอง กู่ซีก็สามารถใช้งบทั้งหมดที่เขามีหมดลงไปในที่สุด ก่อนที่ก็อบลินจะสามารถแนะนำอะไรเพิ่มเติม กู่ซีก็หยุดมันไว้
“พอแค่นี้ล่ะ ฉันไม่มีเงินมากกว่านี้แล้ว”
ก็อบลินทำท่าผิดหวังเล็กน้อย แต่เมื่อได้ยินคำของกู่ซีที่บอกว่าเขาพร้อมจะตัดงบลงเหลือสองหมื่นถ้าต้องการสิ่งอื่นเพิ่ม ก็อบลินก็รีบเงียบ
ช่วยสนับสนุนให้ดาวเพื่อเป็นกำลังใจ
ในบทต่อๆไปด้วยน้า
(Next Ep...57)
