บทที่ 541 บ้านปลอดภัย

ตอนนี้, ถังหยวนยังขาดเหรียญคุณภาพระดับหายาก 12 เหรียญ และเหรียญคุณภาพระดับตำนาน 3 เหรียญ เหรียญเหล่านี้เขาหวังจะพึ่งพาความช่วยเหลือจากคุณคงถิงซานให้ครบทั้งหมด

เหรียญหายาก 12 เหรียญนั้น ถังหยวนเชื่อว่าด้วยคอลเลกชันมากมายของคุณคงถิงซาน ปัญหานี้ไม่น่าจะใหญ่เกินไป

ส่วนเหรียญตำนาน 3 เหรียญนั้นขึ้นอยู่กับโชคแล้ว คอลเลกชันของคุณคงถิงซานอาจจะมีอยู่ แต่การที่เขาจะยอมขายหรือไม่นั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง

หากถังหยวนไม่สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ที่นี่ เขาอาจต้องเลื่อนการส่งมอบภารกิจระดับสี่ดาวออกไป และหาวิธีอื่นแทน

เมื่อพบกันครั้งแรก คุณคงถิงซานเชิญถังหยวนและหลินซิงหว่านนั่ง จากนั้นคนรับใช้รีบเข้ามาเสิร์ฟชา ทั้งสองฝ่ายเริ่มทักทายกันอย่างสุภาพ

หลังจากจิบชาไปถ้วยหนึ่ง คุณคงถิงซานยิ้มแล้วกล่าวกับถังหยวนว่า “เสี่ยวถัง เธออาจไม่รู้จักฉันมาก่อน แต่ฉันรู้จักเธอมานานแล้ว”

“คุณคง ท่านรู้จักผมมาก่อนหรือครับ?”

ถังหยวนรู้สึกตกใจเล็กน้อย น้ำเสียงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

แม้ว่าคุณคงถิงซานจะมีอายุเยอะแล้ว แต่เขายังคงดูแข็งแรง เขาเล่นกับลูกวอลนัทที่ทำจากไม้โบราณในมือ พลางกล่าวว่า “เสี่ยวถัง ตั้งแต่เธอเจอตราประทับทั้ง 24 ของราชวงศ์หมิงที่พันเจียหยวน ฉันก็เริ่มจับตาดูเธอแล้ว”

“คนรุ่นของเราหลายคนเชื่อในศาสตร์ลี้ลับ พอฉันรู้เรื่องนี้ก็รีบพูดกับคนรอบข้างทันทีว่า ‘เด็กคนนี้เป็นคนที่โชคดีมีวาสนา’ ซึ่งก็พิสูจน์แล้วว่าไม่ผิด นี่เพิ่งผ่านมาไม่กี่เดือน เธอก็พบงานเขียนต้นฉบับของเต๋าจู่จากหม้อทองแดงโบราณอีก”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ คงถิงซานก็อดไม่ได้ที่จะอุทานอย่างมีอารมณ์ “ฉันเริ่มสะสมของโบราณและงานศิลป์ตั้งแต่ฉันอายุ 25 ปี จนถึงตอนนี้ก็ห้าสิบปีแล้ว เดิมทีฉันเชื่อว่าคอลเลกชันส่วนตัวของฉันสามารถเรียกได้ว่าล้ำค่าหลากหลาย แต่ตอนนี้เมื่อเทียบกับของเธอ มันดูจืดชืดไปเลย”

“คุณคงครับ ผมแค่โชคดีเท่านั้น” ถังหยวนกล่าวอย่างถ่อมตัว “การสะสมของท่านถึงห้าสิบปี ไหนเลยคนรุ่นหลังอย่างผมจะเปรียบได้”

“ฉันได้ยินว่าเธอกำลังวางแผนสร้างพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวอยู่?”

“ใช่ครับ ตอนนี้อยู่ในระหว่างการก่อสร้าง”

“แล้วเมื่อไหร่จะเสร็จ?”

“คาดว่าน่าจะเสร็จในฤดูร้อนปีหน้า เมื่อพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวสร้างเสร็จแล้ว ขอเชิญคุณคงมาเป็นเกียรติที่งานเปิดพิพิธภัณฑ์ด้วยนะครับ”

“แน่นอน ฉันต้องไปแน่”

...

การสนทนาระหว่างถังหยวนกับคุณคงถิงซานเริ่มดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ ส่วนหลินซิงหว่านนั่งเงียบฟังทั้งสองคนสนทนาอย่างสงบ

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ถังหยวนได้ใช้เงินจำนวน 50 พันล้านหยวนเพื่อสร้างแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเต๋าที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่เทียนมู่ซาน และเรื่องราวเกี่ยวกับการค้นพบงานเขียนต้นฉบับของเต๋าจู่จากหม้อทองแดงโบราณในสมัยชุนชิว หลินซิงหว่านก็รู้เรื่องนี้ดี

แต่สิ่งที่ทำให้หลินซิงหว่านตกใจที่สุดคือการค้นพบตราประทับทั้ง 24 ของราชวงศ์หมิงเมื่อต้นปีที่แพร่หลายในโซเชียลมีเดีย ก็เป็นสิ่งที่ถังหยวนค้นพบและครอบครองเช่นกัน ทำให้เธอไม่สามารถหยุดมองถังหยวนได้ ในใจของเธอเต็มไปด้วยความประทับใจและทึ่ง

หลังจากพูดคุยกันเรื่องคอลเลกชัน ถังหยวนรู้สึกว่าถึงเวลาที่เหมาะสม เขาจึงกล่าวออกมาอย่างสุภาพ “คุณคง ผมได้ยินมาว่าท่านเป็นนักสะสมเหรียญที่มีชื่อเสียง การมาครั้งนี้ นอกจากต้องการเรียนรู้แล้ว ผมยังหวังว่าจะได้เลือกเหรียญสักสองสามเหรียญจากท่านเพื่อเพิ่มในคอลเลกชันของผมด้วย ไม่ทราบว่าท่านสะดวกไหมครับ”

แม้ว่าความต้องการของถังหยวนจะได้รับการบอกผ่านคนกลางไปยังคุณคงถิงซานแล้ว แต่ยังคงเป็นการสมควรที่เขาจะต้องกล่าวคำขอด้วยตัวเอง เพื่อเป็นการแสดงถึงมารยาทและความเคารพ

“เสี่ยวถัง คุณหลิน เป็นเรื่องยากที่จะพบเพื่อนที่มีความชอบเหมือนกัน เชิญขึ้นไปชั้นบนกับฉันเถอะ”

คุณคงถิงซานลุกขึ้นช้าๆ จากเก้าอี้ เขารับไม้เท้าจากคนรับใช้ข้างๆ และยิ้มให้ถังหยวนและหลินซิงหว่าน จากนั้นเขาก็เดินนำไปยังลิฟต์ ถังหยวนและหลินซิงหว่านก็รีบตามไปทันที

“เมื่อกี้เธอจ้องฉันทำไม?”

“เธอทำแบบนี้ จะทำให้ฉันเข้าใจผิดว่าเธอหลงใหลในตัวฉันได้นะ”

ในช่วงจังหวะนั้น ถังหยวนเดินเข้าไปใกล้หลินซิงหว่านและกระซิบที่ข้างหูของเธอ

หลินซิงหว่านไม่คาดคิดว่าถังหยวนจะมาพูดจาหยอกเย้าในสถานการณ์นี้ เธอหน้าแดงเล็กน้อยและจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอาย

ถังหยวนยิ้มเล็กน้อยแล้วรีบเร่งเดินตามคุณคงถิงซานไป

ไม่นาน ทุกคนก็เดินทางด้วยลิฟต์ไปยังชั้นสาม

เมื่อมองไปรอบๆ ถังหยวนคิดว่าคุณคงถิงซานน่าจะรื้อผนังออกทั้งหมด ยกเว้นผนังและเสารับน้ำหนัก ทำให้พื้นที่ทั้งหมดดูกว้างขวางขึ้นมาก

มีเครื่องลายครามที่งดงามมากมาย ภาพวาดโบราณที่งดงาม และงานศิลปะที่ประณีตมากมาย...

ถังหยวนประเมินคร่าวๆ ว่าของสะสมโบราณทั้งหมดที่นี่น่าจะมีไม่ต่ำกว่า 300 ชิ้น และทั้งหมดถูกจัดวางไว้อย่างเปิดเผย

“คุณคง ท่านเอาของสะสมล้ำค่าเหล่านี้มาวางไว้ตรงนี้ง่ายๆ อย่างนี้หรือครับ? ท่านไม่กลัวหายหรือเสียหายหรือครับ?”

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า ถังหยวนอดไม่ได้ที่จะถามคุณคงถิงซาน

“พวกนี้เป็นของที่ไม่ค่อยมีค่าเท่าไหร่” คุณคงถิงซานโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ “ของที่ล้ำค่ากว่านี้ฉันเก็บไว้ที่อื่นแล้ว”

เมื่อเห็นท่าทางไม่ใส่ใจของคุณคงถิงซาน ถังหยวนรู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อและเดินตามคุณคงถิงซานไปเรื่อยๆ

หลังจากเลี้ยวสองครั้ง คุณคงถิงซานพาถังหยวนและหลินซิงหว่านไปถึงลิฟต์อีกตัวหนึ่ง แตกต่างจากลิฟต์ธรรมดาก่อนหน้านี้ ลิฟต์นี้มีผิวด้านสีดำด้าน และข้างๆ มีระบบตรวจสอบความปลอดภัย ดูหรูหรามาก

“เหรียญไม่เหมือนของสะสมอื่นๆ เหรียญมีขนาดเล็ก เบา และจัดเก็บง่าย ของสะสมอื่นๆ ที่ล้ำค่าฉันเก็บไว้ที่อื่น แต่เหรียญฉันเก็บไว้ที่นี่ พวกมันไม่ได้อยู่ชั้นนี้ แต่ลงไปข้างล่าง”

คุณคงถิงซานชี้ลงไปที่พื้นพร้อมรอยยิ้มแล้วกล่าว “บ้านหลังนี้สร้างขึ้นในช่วงกลางของยุคสาธารณรัฐจีน ตอนนั้นบรรพบุรุษของเราเพื่อความปลอดภัย ได้สร้างห้องลับใต้ดินที่ความลึกสิบเมตร มีพื้นที่ประมาณ 200 ตารางเมตร มีระบบหมุนเวียนอากาศอิสระ และสร้างด้วยคอนกรีตไร้รอยต่อ ความแข็งแกร่งของมันถึงขนาดว่าถ้าบ้านหลังนี้โดนระเบิดถึงสิบครั้ง คนข้างในก็ยังปลอดภัย”

“ภายหลัง เมื่อประเทศของเราแข็งแกร่งขึ้น ห้องนิรภัยนี้ก็ไม่จำเป็นต้องใช้อีกต่อไป ฉันจึงปรับปรุงใหม่เล็กน้อยและใช้เป็นที่เก็บเหรียญทั้งหมดของฉัน ลิฟต์นี้เป็นทางเข้าทางเดียว และการจะเปิดมันต้องผ่านการตรวจสอบถึงสี่ขั้นตอน หากทำผิดพลาดสองครั้ง ลิฟต์จะล็อกอัตโนมัติเป็นเวลา 24 ชั่วโมง”

คุณคงถิงซานอธิบายกับถังหยวนและหลินซิงหว่านอย่างสบายๆ ดูเหมือนว่าเขาเคยเล่าเรื่องนี้ให้ฟังบ่อยๆ และยังมั่นใจในความปลอดภัยของห้องลับใต้ดินของตัวเองอย่างมาก

หลังจากอธิบายเสร็จ คุณคงถิงซานก็เดินไปที่เครื่องตรวจสอบและเริ่มกระบวนการยืนยันทั้งสี่ขั้นตอน ถังหยวนและหลินซิงหว่านเห็นดังนั้นจึงหันหลังไปอย่างเข้าใจ ไม่มองการยืนยันนั้น…