บทที่ 228 โลกภายนอกเปลี่ยนไปแล้ว!
หลังจากที่ดื่มจนเมามาย ซ่งหยุนซีจากไปแล้ว เขากลายเป็นหมอกดำและลอดผ่านช่องโหว่หายไปจากสายตาของเฉินโม่ อี้ถิงเซิงนอนเกาะปากถ้ำ มองไปนานพอสมควร เขาไม่รู้ว่าเขาเห็นอะไร แต่หลังจากถอนหายใจยาว เขาก็กลับมานั่งที่โต๊ะหินและกินต่ออย่างไม่สนใจอะไรเมื่อซ่งหยุนซีไปแล้ว ก็มาถึงเวลาที่อี้ถิงเซิงต้องไปบ้างอย่างไรก...
