บทที่ 202 บทเพลงบรรเลง
บทที่ 202 บทเพลงบรรเลง ทั้งสองคนไม่เพียงแต่พูดไม่ออก แต่ยังยืนนิ่งอยู่ในตำแหน่งของตัวเอง ไม่ขยับเขยื้อนใด ๆ หลังจากที่ทั้งสองคนยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นสักพัก ซ่งลุ่ยก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป เพราะยังมีผู้หญิงอีกสองคนที่กำลังรอเขากลับไปกินข้าวด้วย ดังนั้นเขาจึงเดินไปหาหวังไห่ก่อน และพูดกับหวังไห...
