บทที่ 134 ลูกศิษย์เจ็ดคนของเธอสุดยอดมาก
บทที่ 134 ลูกศิษย์เจ็ดคนของเธอสุดยอดมาก “ช่วยด้วย...” หลู่เฉาเฉากุมก้นร้องคร่ำครวญ ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด “เจ้าแอบออกไปข้างนอกอีกแล้ว ออกไปอีกแล้ว... คำพูดของแม่ เจ้าไม่สนใจเลยหรือ!” สวี่ซื่อถือไม้ขนไก่วิ่งไล่ตามเธอมาไม่หยุด หลู่เฉาเฉาใช้มือทั้งสองข้างกุมก้นวิ่งหนีอย่างทุลักทุเ...